Լճիկ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Լճիկ | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Էրզրումի գավառ | |
| Գավառակ | Քղիի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Լեչիկ, Լզիկ, Լըզիկ, Լըճիկ, Լիշիկ, Լիչիկ, Լիճիկ, Լիչք, Լճիք, Լջիկ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն, այլ | |
| Բնակչություն | 172 մարդ (2020)[1] | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), քրդեր | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Լճիկ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Քղիի գավառակում[2]։ Գտնվում էր Քղի քաղաքից 50 կմ հյուսիս-արևելք, Բինգյոլ գետի ձախ ափին։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղի հայերի մեծ մասը բռնությամբ տեղահանվել և կոտորվել է 1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ։ Փրկվածներից 30 հոգի ապաստանել են ԱՄՆ-ում։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1872-1783 թվականներին ուներ 27 տուն հայ, 12 տուն քուրդ բնակիչ, իսկ 1909 թվականին՝ 280 հայ և 70 քուրդ բնակիչ։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը հողագործությունն էր։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լճիկն ուներ 1156 թվականին կառուցված Ս. Սարգիս անունով եկեղեցի։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում գործում էր հայկական վարժարան, որն ուներ 20-25 աշակերտ[3]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ https://www.nufusune.com/6077-bingol-karliova-kaynarpinar-koy-nufusu
- ↑ «Էրզրումի նահանգ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 593
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 595)։ 
|