Նինա Դերվալ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նինա Դերվալ
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝իգական
Մասնագիտացում՝սպորտային մարմնամարզիկ
Երկիր՝ Բելգիա
Ծննդյան ամսաթիվ՝մարտի 26, 2000(2000-03-26) (24 տարեկան)
Ծննդավայր՝Sint-Truiden, Հասսելթ, Լիմբուրգ, Ֆլանդրիա, Բելգիա[1]
168 սանտիմետր
Քաշ՝46 կիլոգրամ
Պարգևներ
Օլիմպիական խաղեր
Ոսկի Տոկիո 2020 զուգափայտ․
Աշխարհի առաջնություններ
Բրոնզ Մոնրեալ 2017 զուգափայտ․
Ոսկի Դոհա 2018 զուգափայտ․
Ոսկի Շտուտգարտ 2019 զուգափայտ․
Եվրոպայի առաջնություններ
Ոսկի Կլուժ Նապոկա 2017 զուգափայտ․
Ոսկի Գլազգո 2018 զուգափայտ․
Արծաթ Գլազգո 2018 գերան
Եվրոպական խաղեր
Ոսկի Մինսկ 2019 գերան

Նինա Դերվալ (հոլ.՝ Nina Derwael, մարտի 26, 2000(2000-03-26), Sint-Truiden, Հասսելթ, Լիմբուրգ, Ֆլանդրիա, Բելգիա[1]), բելգիացի սպորտային մարմնամարզուհի, որը մասնագիտանում է զուգափայտերի և գերանների մրցումներում։ Օլիմպիական չեմպիոն (2020), աշխարհի կրկնակի (2018, 2019) և Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն (2017, 2018), Բելգիայի բազմամարտի առաջնության հաղթող (2018)։ Ճանաչվել է տարվա մարզուհի Բելգիայում (2018)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նինա Դերվալը ծնվել է 2000 թվականի մարտի 26-ին Սինտ-Թրյոյդենում։ Նրա հայրը՝ Նիկոն, նախկինում խաղացել է ֆուտբոլ[2]։ Նինան սկսել է մարմնամարզությամբ զբաղվել երկու տարեկան հասակում[3]։ Յոթ տարեկան հասակում տեղափոխվել է Գենտ և սկսել է զբաղվել մարմնամարզության ազգային կենտրոնում[2]։ Սովորել է Գյոթեի կիրառական գիտությունների համալսարանի կառավարման ծրագրում[2]։ Ամուսնացել է ֆուտբոլիստ Սիմեն Ֆոմի հետ (հոլ.՝ Siemen Voet)[4]։

Վաղ կարիելա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերվալի նորամուտը տեղի է ունեցել 2013 թվականին Մարսելում կայացած Elite Gym Massilia մրցաշարում։ Այդ մրցումներում Դերվալը եղել է 8-րդը բացարձակ առաջնությունում, իսկ Բելգիայի թիմը՝ 7-րդը[5]։

2014[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերվալը Մոնրեալում մասնակցել է International Gymnix մրցաշարին և դարձել է տասնհինգերորդն անհատական բազմամարտում։ Նա նաև հանդես է եկել առանձին մարզաձևերում, որտեղ դարձել է ութերորդն անհավասար զուգափայտերի վրա վարժություններում[6]։ Այնուհետև Բելգիայի առաջնությունում նա 5-րդ տեղն է զբաղեցրել անհատական բազմամարտում[7]։ Հանդես է եկել ընկերական մրցաշարում, որին մասնակցել են Ռումինիայի, Ֆրանսիայի և Բելգիայի մարմնամարզիկները։ Բելգիայի հավաքականն այս մրցաշարում զբաղեցրել է 2-րդ տեղը՝ զիջելով Ռումինիային[8]։ Ակսել Կլինկերի, Ռունե Հերմանսի, Յելե Բելենսի և Սինդի Վանդենհոլի հետ նա ընդգրկվել է երկրի հավաքականի կազմում՝ մասնակցելու Եվրոպայի պատանեկան առաջնությանը։ Բելգիայի հավաքականը թիմային պայքարում գրավել է 6-րդ տեղը[9]։ Elite Gym Massilia մրցաշարում Դերվալը բրոնզե մեդալ է նվաճել բազմամարտում՝ զիջելով ռուսաստանցի Դարյա Սպիրիդոնովային և իտալացի Ջորջիա Կամպանային։ Նա նաև մասնակցել է անհավասար զուգափայտերի և ազատ վարժությունների առանձին տեսակների մրցումներին՝ երկու անգամ զբաղեցնելով հինգերորդ տեղը[10]։ Շարլերուայի Top Gym Tournament-ում Դերվալը 14-րդ տեղն է զբաղեցրել բացարձակ առաջնությունում[11]։ Զուգափայտերի վրա վարժություններում զիջելով Անգելինա Մելնիկովային՝ Դերվալը դարձել է արծաթե մեդալակիր, ինչպես նաև հինգերորդ տեղն է զբաղեցրել ազատ վարժություններում[12]։

2015[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերվալը Բելգիայի առաջնությունում նվաճել է ոսկե մեդալներ բացարձակ առաջնությունում, զուգափայտերի, գերանի և ազատ վարժություններում, ինչպես նաև հենացատկում նվաճել է արծաթե մեդալ[13]։ Ֆլանդրիայի թիմային մրցաշարում նրանք ոսկի են նվաճել անհատական բազմամարտում և օգնել Բելգիային զբաղեցնել երկրորդ տեղը Գերմանիայից հետո[14][15]։ Եվրոպայի պատանեկան օլիմպիական փառատոնում Դերվալը հանդես է եկել Ակսել Կլինկերտի ու Ժյուլի Մայերսի հետ, և մարմնամարզուհիները նվաճել են արծաթե մեդալ՝ զիջելով միայն ռուսաստանցիներին[16]։ Բացարձակ առաջնությունում Դերվալը դարձել է չորրորդը[17], իսկ առանձին մարզաձևերից զուգափայտերի վրա վարժություններում նվաճել է արծաթե մեդալ՝ զիջելով Դարյա Սկրիպնիկին, գերանների վրա վարժություններում զբաղեցրել է հինգերորդ տեղը, ինչպես նաև նվաճել է բրոնզե մեդալ ազատ վարժություններում[18]։ Elite Gym Massilia-ում հինգերորդն է դարձել բազմամարտում և ազատ վարժություններում, ինչպես նաև նվաճել է բրոնզե մեդալ գերանի վրա վարժություններում՝ զիջելով Լաուրա Ժուրկային և Էնուս Մարիանիին[19]։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2016[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դեր Վալը մեծահասակների մակարդակում սկսել է հանդես գալ 2016 թվականին։ Նորամուտը նշել է International Gymnic-ում, որտեղ նվաճել է ոսկե մեդալ և դարձել յոթերորդը բազմամարտում։ Զուգափայտերի վրա վարժություններում նա հաղթող է դարձել, ինչպես նաև նվաճել է արծաթե մեդալ գերանի վրա վարժություններում[20]։ Մարտին գերանների վրա մարզումների ժամանակ նա կոտրել է ձեռքը և բաց թողել Օլիմպիական խաղերի ընտրական մրցաշարը[21]։ Վերադարձել է Եվրոպայի առաջնությանը մասնակցելու համար, որտեղ Բելգիայի թիմը զբաղեցրել է որակավորման 9-րդ տեղը[22]։ Բելգիայի հավաքականը հանդես է եկել Նիդեռլանդների առաջնությունում, և Դերվալը բազմամարտում դարձել է 6-րդը, զուգափայտերի վրա վարժություններում արժանացել է արծաթե մեդալի՝ զիջելով Լաուրա Վաեմին և հինգերորդ տեղն է զբաղեցրել ազատ վարժություններում[23]։ Սենա Դերիքսի, Ռունե Հերմանսի, Գաել Միսսի և Լաուրա Վաեմի հետ նա ներկայացրել է Բելգիան Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած Օլիմպիական խաղերում։ Բելգիայի հավաքականը դարձել է տասներկուերորդը որակավորման փուլում, Նինան որակավորվել անհատական բազմամարտի համար և դարձավ տասնիններորդը 56,299 արդյունքով[24]։ Օլիմպիադայից հետո նա ելույթ է ունեցել Խոակին Բլյումի հուշամրցաշարում և նվաճել ոսկե մեդալ բազմամարտում[25]։

2017[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերվալը հանդես է եկել որպես հյուր Դյունկերկի մրցաշարում, օգնել Բելգիային գրավել 5-րդ տեղը։ Բազմամարտում նա դարձել է 6-րդը, զուգափայտերի մրցումներում ոսկին կիսել է Էլիսոն Լեպինի հետ[26]։ Այնուհետև Եզելոյի տիտղոսի մրցաշարում նա դարձել է տասներկուերորդը բազմամարտում[27]։ Եվրոպայի առաջնությունում նա զբաղեցրել է 7-րդ հորիզոնականը բացարձակ առաջնությունում, իսկ զուգափայտերի վարժություններում դարձել է առաջին բելգիացի չեմպիոնը[28][29][30]։ Ֆլանդրիայի թիմային մրցաշարում Դերվալը բրոնզե մեդալակիր է դարձել թիմի կազմում և առանձին գերանների վրա վարժություններում[31]։

Փարիզում անցկացված Կոչի գավաթի խաղարկությունում Դերվալը ոսկե մեդալ է նվաճել զուգափայտերի վրա վարժություններում[32]։ Աշխարհի առաջնությունում նա բրոնզե մեդալ է նվաճել զուգափայտերի վրա վարժություններում՝ զիջելով չինացի Վան Իլինին և ռուսաստանցի Ելենա Երյոմինային։ Այսպիսով, Նինա Դերվալը դարձել է աշխարհի առաջնության մեդալ նվաճած առաջին բելգիացի կինը[33]։ Բացարձակ առաջնությունում եղել է ութերորդը[34]։

2018[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերվալը հանդես է եկել Շտուտգարտի մրցաշարում և ոսկե մեդալ նվաճել թիմում[35]։ Դոհայում կայացած աշխարհի գավաթի խաղարկությունում նա դարձել է չեմպիոն զուգափայտերի վրա վարժություններում և նվաճել բրոնզե մեդալ գերանի վրա վարժություններում՝ զիջելով ֆրանսուհիներ Մելանի դե Ժեզուս դոս Սանտոսին և Մարին Բուայեին[36]։ Մարտին նա Բելգիայի առաջնությունում ոսկե մեդալ է նվաճել բացարձակ առաջնությունում[37] և օգնել է հավաքականին դառնալ չորրորդը Հերենվենի ընկերական մրցաշարում[38]։

Եվրոպայի առաջնությունում Դերվալը երկրորդ տեղից որակավորվել է զուգափայտերով և առաջին տեղով գերանների վրա վարժությունների եզրափակչի համար[39][40]։ Բելգիայի հավաքականը եղելլ է երրորդ, սակայն հանվել է մրցությունից մարզուհիների վնասվածքների պատճառով[41]։ Դերվալը պաշտպանել է տիտղոսը զուգափայտերի վրա վարժություններում՝ հաղթելով ռուսաստանցի Անգելինա Մելնիկովային[42], այնուհետև նվաճել է արծաթե մեդալ գերանի վրա վարժություններում՝ զիջելով հոլանդացի օլիմպիական չեմպիոն Սաննա Վևերսին[43]։ Վարսենարի մրցաշարում Դերվալը ոսկե մեդալ է նվաճել թիմի հետ և բացարձակ առաջնությունում[44]։

Դոհայում կայացած աշխարհի առաջնությունում Դերվալը թիմի հետ թիմային մրցաշարի որակավորման փուլում զբաղեցրել է 11-րդ տեղը, ինչպես նաև դուրս է եկել բացարձակ առաջնության, զուգափայտերի և գերանի վրա վարժությունների եզրափակիչ[45]։ Բազմամարտում նա դարձել է չորրորդը[46], զուգափայտերի վրա վարժություններում գնահատվել է 15,200 միավոր՝ ոսկու համար պայքարում կես միավորով առաջ անցնելով ամերիկացի Սիմոնե Բայլսից, որը որակավորվել է լավագույն գնահատականով և՛ բարդության, և՛ կատարման համար[47]։ Այսպիսով, նա դարձել է Բելգիայի պատմության մեջ առաջին աշխարհի չեմպիոնուհին[48][49]։ Նա նաև զբաղեցրել է չորրորդ տեղը գերանի վրա վարժություններում[50]։ Աշխարհի առաջնությունից հետո մասնակցել է աշխարհի գավաթի խաղարկությանը Կոտբուսում և ոսկե մեդալ նվաճել զուգափայտերի վրա վարժություններում[51]։

2019[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարտին Դերվալը Դոհայում մասնակցել է աշխարհի գավաթի խաղարկությանը և նվաճել է ոսկե ու արծաթե մեդալներ զուգափայտերի և գերանի վրա վարժություններում համապատասխանաբար[52][53]։ Ապրիլին Դերվալը հայտարարել էր, որ մտադիր չէ մասնակցել Եվրոպայի առաջնությանը և կմասնակցի Օլիմպիական խաղերին[54]։

Հունիսին Դերվալը հանդես է եկել Ֆլանդրիայի թիմային մրցաշարում և նվաճել ոսկե մեդալ ինչպես թիմային առաջնությունում, այնպես էլ զուգափայտերի վրա վարժություններում։ Նա նաև դարձել է արծաթե մեդալակիր բացարձակ առաջնությունում՝ պարտվելով միայն Նաոմի Վիսերին[55]։ Այնուհետև Նինան ելույթ է ունեցել Մինսկում կայացած Եվրոպական խաղերում, որտեղ մասնակցել է միայն զուգափայտերի և գերանների վրա վարժություններին։ Այնուամենայնիվ, առաջին եզրափակչում նա ընկել է և զբաղեցրել չորրորդ տեղը, սակայն գերանի վրա սխալներ թույլ չի տվել և նվաճել է ոսկե մեդալ[56][57]։ Վորմսի մրցաշարում ոսկե մեդալներ է նվաճել և զուգափայտերի, և՛ գերանների վրա վարժություններում, ինչպես նաև երկրորդ տեղն է զբաղեցրել թիմային մրցաշարում․ բելգիացիները պարտվել են գերմանուհիներին[58]։

Հոկտեմբերին Դերվալը հանդես է եկել Շտուտգարտի աշխարհի առաջնությունում։ Որակավորման փուլում Բելգիայի հավաքականը գրավել է 10-րդ տեղը և չի անցել եզրափակիչ, ինչը նշանակում էր նաև չմասնակցել Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերին[59][60]։ Դերվալն անձնական մարզաձևերում անցել է բազմամարտում, զուգափայտերում և ազատ վարժություններում[61][62][63]։ Բացարձակ առաջնությունում Նինան լավագույն արդյունք է ցույց տվել զուգափայտերում և ավարտել 5-րդ տեղով[64]։ Առանձին մարզաձևերում Դերվալը հավաքել է 15,223 միավոր, ինչը նրան ապահովել է աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսի պաշտպանությունը[65]։ Դերվալը դարձել է առաջին կինը, որը պաշտպանել է տիտղոսը զուգափայտերի վրա վարժություններում Մաքսի Գնաուկից (1981, 1983), Դանիելա Սիլիվաշից (1987, 1989), Սվետլանա Խորկինայից (1995, 1996, 1997, 1999 եւ 2001) և Ֆան Իլինից (2015, 2017)[66] հետո։ Այնուհետև նա հրաժարվել է մասնակցել անհատական վարժությունների մրցմանը՝ վկայակոչելով ավելի վաղ ստացած վնասվածքները և Օլիմպիական խաղերից առաջ ապաքինվելու ցանկությունը[67]։

2020-21[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նինան Տոկիոյում 2020 թվականի փետրվարին պետք է մասնակցեր աշխարհի գավաթին[68], սակայն այն չեղյալ է հայտարարվել կորոնավիրուսի համաճարակի պատճառով[69]։ 2020 թվականի դեկտեմբերին Դերվալը և նրա որդին՝ Սիմեն Վուտն այնտեղ հանձնել են դրական թեստերը CAVID-19-ի համար, բայց հիվանդությունը տարել է ասիմպտոմատիկ[70]։

2021 թվականի մարտին Բելգիայի միջազգային մրցաշարում Դերվալը բացարձակ առաջնությունում և բոլոր չորս առանձին մարզաձևերում նվաճել է ոսկե մեդալներ[71].։ Այնուհետև նա հանդես է եկել Օսիյեկում Կոչի գավաթի խաղարկությանը և հաղթել ոսկի է զուգափայտերի և գերանի վրա վարժություններում[72]։ Այս մրցաշարում նա ներկայացրել է նոր տարր, որը հետագայում անվանվել է իր պատվին[73]։ Ֆրանսիայի թիմային մրցաշարում նա չորրորդ տեղն է գրավել բազմամարտում, իսկ թիմի կազմում նվաճել է արծաթե մեդալ՝ զիջելով Ֆրանսիային։ Զուգափայտերի վրա վարժություններում նվաճել է ոսկե մեդալ[74]։

2021 թվականի հուլիսին Նինա Դերվալն ընդգրկվել է Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերի հավաքականի կազմում Մելիսա Բրասարի, Յուտա Վերկեստի և Լիզա Վելենի հետ[75]։ Օգոստոսի 1-ին զուգափայտերում դարձել է օլիմպիական չեմպիոն՝ առաջ անցնելով ռուսաստանցի Անաստասիա Իլյանկովայից և ամերիկուհի Սունիսա Լիից[76]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 https://ninaderwael.be/ (նիդերլ.)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Derwael Nina». Fédération Internationale de Gymnastique. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  3. ↑ Olivera, Lieve (2021 թ․ մարտի 10). «Nina Derwael: "It feels as if the uneven bars speak to me, and in return, I listen."». International Gymnast Magazine. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  4. ↑ «Goud en goal voor koppel Derwael-Voet: "Ik neem dit mee voor de rest van mijn leven"». Sporza (Dutch). 2019 թ․ հոկտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 26-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  5. ↑ Hopkins, Lauren (2013 թ․ նոյեմբերի 17). «2013 Elite Gym Massilia Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 15-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  6. ↑ Hopkins, Lauren (2014 թ․ մարտի 9). «2014 International Gymnix Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  7. ↑ Hopkins, Lauren (2014 թ․ ապրիլի 6). «2014 Belgian Championships Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  8. ↑ «Palmarès détaillé des equipes» (PDF). Gymnastics Results (French). Fédération Française de Gymnastique. 2014 թ․ ապրիլի 19. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  9. ↑ «30th European Women's Artistic Gymnastics Team Championships Juniors Team Competition & Qualifications for CII & CIII» (PDF). Gymnastics Results. 2014 թ․ մայիսի 14. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  10. ↑ Hopkins, Lauren (2014 թ․ նոյեմբերի 17). «2014 Élite Gym Massilia Report and Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  11. ↑ Hopkins, Lauren (2014 թ․ նոյեմբերի 30). «Melnikova is the 2014 Top Gym Champion». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 28-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  12. ↑ Hopkins, Lauren (2014 թ․ դեկտեմբերի 1). «2014 Top Gym Event Finals». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  13. ↑ Hopkins, Lauren (2015 թ․ ապրիլի 10). «2015 Belgian Championships Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  14. ↑ «FIT Challenge Qualifications Juniors - All-around Results» (PDF). Gymnastics Results. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  15. ↑ «FIT Challenge Finals Juniors / Seniors - Team Ranking Open Competition» (PDF). Gymnastics Results. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  16. ↑ «European Youth Olympic Festival Tbilisi 2015 26 July - 1 August 2015 Qualification - WED 29 JUL 2015 Results» (PDF). Gymnastics Results. Tbilisi 2015. 2015 թ․ հուլիսի 29. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  17. ↑ «European Youth Olympic Festival Tbilisi 2015 26 July - 1 August 2015 Final - THU 30 JUL 2015 Results» (PDF). Gymnastics Results. Tbilisi 2015. 2015 թ․ հուլիսի 30. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  18. ↑ «13th European Youth Olympic Festival Tbilisi (GEO) 2015 July 26 - Aug 1». Gymnastics Results. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  19. ↑ Hopkins, Lauren (2015 թ․ նոյեմբերի 20). «2015 Elite Gym Massilia Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  20. ↑ Hopkins, Lauren (2016 թ․ մարտի 5). «2016 International Gymnix Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  21. ↑ Doens, Inge (2016 թ․ մարտի 23). «Update: Pech voor het GoBELGYM-team, Nina Derwael kwetst zich aan hand». Gymfed (Dutch). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  22. ↑ «31st European Championships in Women's Artistic Gymnastics Seniors and Juniors Senior Qualifications» (PDF). Gymnastics Results. 2016 թ․ հունիսի 2. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  23. ↑ Hopkins, Lauren (2016 թ․ հունիսի 25). «2016 Dutch Championships Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  24. ↑ «Nina Derwael». Olympedia. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  25. ↑ Hopkins, Lauren (2016 թ․ նոյեմբերի 6). «2016 Joaquim Blume Memorial Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  26. ↑ Hopkins, Lauren (2017 թ․ մարտի 13). «2017 France Top 12 Championships Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  27. ↑ «2017 City of Jesolo Trophy». FloGymnastics. 2017 թ․ ապրիլի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  28. ↑ «7th Petrom European Men's and Women's Artistic Gymnastics Championships Women All-around Final» (PDF). Gymnastics Results. UEG. 2017 թ․ ապրիլի 21. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  29. ↑ «Nina Derwael wins gold in the European Gymnastics Championships». Focus on Belgium. 2017 թ․ ապրիլի 27. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  30. ↑ Morgan, Liam (2021 թ․ ապրիլի 22). «Derwael claims Belgium's first-ever European Artistic Gymnastics Championships gold». Inside the Game. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  31. ↑ Hopkins, Lauren (2017 թ․ հունիսի 13). «2017 FIT Challenge Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  32. ↑ Hopkins, Lauren (2017 թ․ սեպտեմբերի 16). «2017 Paris Challenge Cup Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  33. ↑ Crumlish, John (2017 թ․ հոկտեմբերի 8). «Derwael on Historic Bars Bronze: 'It's All So Surreal'». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 8-ին.
  34. ↑ «47th Artistic Gymnastics World Championships 2017 Montréal (CAN) Women's Individual All-Around Final» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2017 թ․ հոկտեմբերի 6. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  35. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ մարտի 16). «2018 DTB Pokal Team Challenge Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  36. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ մարտի 23). «2018 Doha World Cup Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  37. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ հունիսի 3). «2018 Belgian Championships Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  38. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ հուլիսի 11). «2018 Heerenveen Friendly Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  39. ↑ «Artistic Gymnastics Women's Uneven Bars Qualification» (PDF). Gymnastics Results. UEG. 2018 թ․ օգոստոսի 2. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  40. ↑ «Artistic Gymnastics Women's Beam Qualification» (PDF). Gymnastics Results. UEG. 2018 թ․ օգոստոսի 2. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  41. ↑ Gosseye, Daphne (2018 թ․ օգոստոսի 3). «Team BELGYM weerhoudt zich van teamfinale» [Team BELGYM refrains from team final] (հոլանդերեն). Belgian Gymfed. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 3-ին.
  42. ↑ «Artistic Gymnastics Women's Uneven Bars Final» (PDF). Gymnastics Results. UEG. 2018 թ․ օգոստոսի 5. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  43. ↑ «Artistic Gymnastics Women's Beam Final» (PDF). Gymnastics Results. UEG. 2018 թ․ օգոստոսի 5. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  44. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ հոկտեմբերի 6). «2018 Varsenare Friendly Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  45. ↑ «Derwael best on bars, Biles miles ahead elsewhere». European Union of Gymnastics. 2018 թ․ հոկտեմբերի 28. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  46. ↑ «48th Artistic Gymnastics World Championships Doha (QAT), 25 October - 3 November 2018 Women's All-Around Final» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2018 թ․ նոյեմբերի 1. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  47. ↑ «48th Artistic Gymnastics World Championships Doha (QAT), 25 October - 3 November 2018 Women's Uneven Bars Final» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2018 թ․ նոյեմբերի 2. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  48. ↑ Martinez, Rudy (2018 թ․ նոյեմբերի 2). «Nina Derwael wins Belgium's first medal at World Gymnastics Championship». Sportskeeda. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  49. ↑ Bradshaw, Lisa. «Flemish gymnast makes history with first gold medal at World Championships». Flanders Today. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 7-ին.
  50. ↑ «48th Artistic Gymnastics World Championships Doha (QAT), 25 October - 3 November 2018 Women's Balance Beam Final» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2018 թ․ նոյեմբերի 3. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  51. ↑ Hopkins, Lauren (2018 թ․ նոյեմբերի 27). «2018 Cottbus World Cup Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  52. ↑ «Carey wins women's vault title at Doha World Cup». USA Gymnastics. 2019 թ․ մարտի 22. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 29-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  53. ↑ «FIG World Cup Doha (QAT) 2019 March 20-23 Balance Beam» (PDF). Gymnastics Results. 2019 թ․ մարտի 23. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  54. ↑ «Derwael and Klinckaert will miss Euros». Gymnovosti. 2019 թ․ ապրիլի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  55. ↑ Hopkins, Lauren (2019 թ․ հունիսի 10). «2019 FIT Challenge Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  56. ↑ Bregman, Scott (2019 թ․ սեպտեմբերի 30). «Stuttgart is stepping stone to history for Belgium's Nina Derwael». Olympic Channel. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  57. ↑ «Nina Derwael valt op brug, maar blijft mentaal ijzersterk met goud én PR op balk». HLN (Dutch). 2019 թ․ հունիսի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  58. ↑ Hopkins, Lauren (2019 թ․ սեպտեմբերի 13). «2019 Worms Friendly Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  59. ↑ «49th FIG Artistic Gymnastics World Championships Stuttgart (GER), 4 October - 13 October 2019 Women's Team Qualification» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2019 թ․ հոկտեմբերի 4. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  60. ↑ Hopkins, Lauren (2019 թ․ հոկտեմբերի 7). «Who Qualified to Tokyo?». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  61. ↑ «49th FIG Artistic Gymnastics World Championships Stuttgart (GER), 4 October - 13 October 2019 Women's All-Around Qualification» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2019 թ․ հոկտեմբերի 4. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 6-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  62. ↑ «49th FIG Artistic Gymnastics World Championships Stuttgart (GER), 4 October - 13 October 2019 Women's Uneven Bars Qualification» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2019 թ․ հոկտեմբերի 4. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  63. ↑ «49th FIG Artistic Gymnastics World Championships Stuttgart (GER), 4 October - 13 October 2019 Women's Floor Exercise Qualification». Gymnastics Results. FIG. 2019 թ․ հոկտեմբերի 4. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.(չաշխատող հղում)
  64. ↑ «Biles wins record fifth world All-around title». International Gymnastics Federation. 2019 թ․ հոկտեմբերի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  65. ↑ «49th FIG Artistic Gymnastics World Championships Stuttgart (GER), 4 October - 13 October 2019 Women's Uneven Bars Final» (PDF). Gymnastics Results. FIG. 2019 թ․ հոկտեմբերի 12. Արխիվացված (PDF) օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  66. ↑ «Men's and Women's World Championships Results». USA Gymnastics. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  67. ↑ «Wereldkampioene Derwael schrapt grondfinale: "Met het oog op Tokio"». Sporza (հոլանդերեն). 2019 թ․ հոկտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ հոկտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  68. ↑ «Simone Biles heads star-studded field for Tokyo World Cup». International Gymnastics Federation. 2020 թ․ փետրվարի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  69. ↑ @FIG_media (March 17, 2020). «Japan Gymnastics Association has decided to cancel the #Tokyo All-Around World Cup that was scheduled on 4-5 April 2020» (Թվիթ) – via Թվիթթեր.
  70. ↑ Bregman, Scott (2020 թ․ դեկտեմբերի 18). «World uneven bars champion Nina Derwael tests positive for COVID». Olympic Channel. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 5-ին.
  71. ↑ Hopkins, Lauren (2021 թ․ մարտի 6). «2021 Belgian Test Meet Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  72. ↑ «Osijek World Challenge Cup Osijek (CRO) 2021 June 10-13». Gymnastics Results. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 9-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  73. ↑ «Double gold for Derwael in her re-emergence at Osijek World Challenge Cup». International Gymnastics Federation. 2021 թ․ հունիսի 14. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հունիսի 14-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
  74. ↑ Hopkins, Lauren (2021 թ․ հուլիսի 1). «2021 FIT Challenge Results». The Gymternet. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 6-ին.
  75. ↑ «Team Belgym Naar Tokyo» [Team Belgium to Tokyo]. GoBelgym (Dutch). 2021 թ․ հուլիսի 3. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 24-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  76. ↑ «Nina Derwael makes golden history for Belgium». Tokyo 2020 (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ օգոստոսի 1-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նինա Դերվալ» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նինա_Դերվալ&oldid=9422689» էջից