Մասնակից:Meri Araqelyan/Ավազարկղ 7

Meri Araqelyan/Ավազարկղ 7

Սերաֆիտան (ֆր.՝ Séraphîta) Օնորե դը Բալզակի վեպն է։ 1834 թվականին Փարիզի Revue de Paris-ում տպագրված տեքստը անցել է յոթ հրատարակություն՝ առաջինը՝ Վերդետի կողմից 1835 թվականին, նույն հատորով, ինչ Les Proscrits-ը և Louis Lambert-ը, և վերջինը (Furne պատկերազարդ հրատարակություն) 1846 թվականին, որտեղ վեպը հայտնվում է Մարդկային կատակերգության փիլիսոփայական ուսումնասիրություններում:

Համառոտ

Նորվեգական ամրոցում, որը գտնվում է fjord Stromfjord-ի մոտ, Սերաֆիտուսը՝ տարօրինակ և մելամաղձոտ էակ, կարծես սարսափելի գաղտնիք է թաքցնում։ Նա սիրում է Միննային և սիրված է նրա կողմից, ով նրա մեջ տղամարդ է տեսնում ։ Բայց Սերաֆիտուսին սիրում է նաև Վիլֆրիդը, ով նրան համարում է կին՝ Սերաֆիտային։

Իրականում, Սերաֆիտուս-Սերաֆիտան կատարյալ անդրոգեն է, որը ծնվել է Սվեդենբորգի վարդապետությամբ ձեռք բերված ծնողներից, որը նպատակ ունի գերազանցել մարդկային վիճակը և որի կատարյալ օրինակն է Սերաֆիտուս-Սերաֆիտան: Անչափ բազմագիտակ, սովորական մահկանացուներին գերազանցող մտավոր կարողություններով օժտված, նա վարում է միայնակ և մտածող կյանք: Բայց այս գրեթե երկնային էակը երազում է կատարյալ սեր զգալու մասին, որը բաղկացած է երկու հակառակ սեռի էակների համատեղ սիրելուց:

Վերջապես, Միննայի և Վիլֆրիդի վախեցած աչքերի առաջ «կատարյալ էակը» վերածվում է հրեշտակի և բարձրանում երկինք:

Թեմա

Ստեղծագործությունը խորանում է ֆանտաստիկ, նույնիսկ գերբնական ժանրի մեջ, որին Բալզակը միշտ հաջողությամբ է վերաբերվել: Երկսեռության թեման, որին նա անդրադառնում է այստեղ, մեզ հետ է բերում մարդկային կատարելության մասին հնագույն առասպելը, երկսեռությունը  լինելով «կատարյալ էակ»: Երկսեռության այս թեման հիշատակվել է մի քանի կերպարներում :

Այս պատմվածքով Բալզակը նպատակ ունի սասանել «անտարբեր կամ անհավատ ժողովրդի» կրոնական անտարբերությունը։ Դասը, որ ի հայտ է գալիս, սա է:

Մարդը պետք է Աստծուն հակվի անդադար կատարելագործման միջոցով՝ թե՛ ֆիզիկական, թե՛ հոգևոր, ինչը նրա օրգանիզմը կբերի աստվածային էության հետ մտերմիկ կապի։ Դա անելու համար նա միայն պետք է զարգացնի իր ներքին կյանքը. կամաց-կամաց միտքը կհաղթի մարմնին: […] Հրեշտակը զարգացած մարդ է […] Հիսուս Քրիստոսն ավարտեց այս էվոլյուցիան »:

Սերաֆիտան գերբնական փաստերը բացատրում է ռացիոնալ կերպով՝ դրանք ներկայացնելով որպես փաստեր, որոնց պատճառները փախչում են մեզանից: Մեկ այլ տեղ Բալզակը ներկայացնում է հրաշագործ բուժումները՝ որպես մագնիսականության արդյունքում առաջացած ֆիզիոլոգիական երևույթներ:

Խմբագրական պատմություն

Վեպը զգալի հասարակական հաջողություն է ունեցել, ինչի մասին վկայում են  հրատարակությունների քանակը։

Հետնորդներ և էկրանավորումներ

2010-2011 թվականներին Ուրիել Զոհարը բեմադրել է «Սերաֆիտան» Օնորե դը Բալզակի վեպի իր ադապտացիայով, որը ներկայացվել է Փարիզում Բարբարա Հեմանի հետ, Theatre de l'île Saint-Louis-ում, Բրյուսելում, Հունաստանում և Կոնգոյի Հանրապետությունում; 2012 թվականին Փարիզի Բալզակի տանը, Հունաստանում, Շվեյցարիայում, Հայֆայում, Ստամբուլում և Փարիզի Darius Milhaud թատրոնում:

Bibliographie

• Nicolae Babuts, « Baudelaire et les anges de Swedenborg », Romance Notes, printemps 1981, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• . Bertault 1980. {{cite book}}: Missing or empty |title= (օգնություն); Unknown parameter |année= ignored (|date= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |auteur1= ignored (օգնություն); Unknown parameter |lieu= ignored (|location= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |réimpression= ignored (օգնություն); Unknown parameter |titre= ignored (|title= suggested) (օգնություն); Unknown parameter |éditeur= ignored (|editor= suggested) (օգնություն).
• Richard Bornet, « La Structure symbolique de Séraphîta et le mythe de l’androgyne », L'Année balzacienne, 1973, Կաղապար:Numéros.
• (անգլերեն) Jacques Comeaux, « Androgyny in Balzac’s Séraphita », The Language Quarterly, automne-hiver 1987, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• Marie Delcourt, « Deux interprétations romanesques du mythe de l’androgyne : Mignon et Séraphîta », Revue des langues vivantes, 1972, Կաղապար:Numéro, P..
• (իտալերեն) Luigi Derla, « Note in margine a Séraphîta di Honoré de Balzac », Testo: Studi di Teoria e Storia della Letteratura e della Critica, juillet-Կաղապար:Date-, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• Juliette Frølich, « L’Ange au pays des neiges : Séraphita », L’Année balzacienne, 1992, Կաղապար:Numéro, P..
• (անգլերեն) Margaret Hayward, « Plagiarism and the Problem of Influence: Pauline Bernheim, Balzac und Swedenborg », Australian Journal of French Studies, janvier-Կաղապար:Date-, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• (անգլերեն) Dorothy Kelly, « Writing Difference Itself », Literature as Philosophy/Philosophy as Literature, Donald G. Marshall, Éd., Iowa City, U of Iowa P, 1987, P..
• Anne-Marie Lefebvre, « De Séraphîta à Spirite : le génie et l’ange », L’Année balzacienne, 1996, Կաղապար:Numéro, P..
• Frédéric Monneyron, L’Androgyne romantique du mythe au mythe littéraire, Grenoble, ELLUG, 1994.
• Michel Nathan, « La droite et la courbe : unité et cohérence de Séraphîta », Littérature, 1972, Կաղապար:Numéro, P..
• Allan H. Pasco, « Les Proscrits et l’unité du Livre mystique », L’Année balzacienne, Կաղապար:Date-, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• (անգլերեն) Laurence M. Porter, « Writing Romantic Epiphany: Atala, Séraphîta, Aurélia, Dieu », Romance Quarterly, Կաղապար:Date-, Կաղապար:Numéro, Կաղապար:Vol., P..
• (իտալերեն) Valeria Ramacciotti, « L’Esilio dell’androgino », Studi di Letteratura Francese, série I - Storia - Lett, 1990, Կաղապար:Numéro, P..
• Stéphane Vachon, « Un manuscrit dans une robe », Balzac, Une poétique du roman, Stéphane Vachon, éd. et préface, Saint-Denis, PU de Vincennes, 1996, P..