Մասնակից:Տիգրան0414/Օտտոն I (Բուրգունդիայի դուքս)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Օտտոն I
գերմ.՝ Otto I von Burgund,
ֆր.՝ Othon I de Bourgogne
Մահվան վայր13.01.1200 թվական
Բեզանսոն
ԳերեզմանԲեզանսոնի Սուրբ Էտենա Եկեղեցում

Օտտոն I (գերմ.՝ Otton, ֆր.՝ Othon, մահացել է Հունվարի 13-ին 1200 թվականին), Բուրգունդիայի[1] շրջկենտրոնում, 1189 թվական Հոուենստաուֆենյան դինաստյայից, Ֆրիդրիխ I Շիկամորուս-ի և Բեատրիս I- ի 4-րդ որդին:

Կենսագրությունը

1189 թվականի Խաչակրաց երրորդ արշավանքի հետևանքով, կայսր Ֆրեդերիկ Բարբարոսան Բուրգունդիայի[2] կոմսությունը տվել է Օտտոն I-ին որպես իր կնոջ օժիտ: Սկսած 1189 թվականի խաչակրաց արշավանքից,կայսր Ֆրեդերիկ Բարբարոսան Բուրգունդիան հանձնեց Օտտօնին որպես կնոջ օժիտ: Սակայն Օտտոնը չկարողացավ շարունակել հոր քաղաքականությունը, հրահրելով կոնֆլիկտ Բուրգունդիայի դուքսի և Սավոյանի դեմ: Երկրի կախվածությունը Սուրբ Հռոմեական կայսրությունից թուլացել էր:Շարունակական բախումներ էին տեղի ունենում Սավոյանի և Պրովանսի հետ: Օտտոնը Ստրասբուրգի Կորադոմ II և Մոնթալդարդ Ամեդի եպիսկոպոսների հետ պայքարում էր հակամարտւթյունում, քանի որ նա ընդլայնում էր իր ազդեցությունը Էլզասի վրա: Օտտոնը կարողացավ հաղթել մի քանի մրցակիցների, նույնիսկ Ամեդեի հետ  բանակցելիս  սպանեց նրան: Բայց նա երբեք չի հասել իր նպատակներին: 1196 թվականին Հենրիխ IV-ի մահից հետո,կըսրը քանի որ որդի չուներ, Լյուքսեմբուրգը հանձնեց Օտտոնին: Այնուամենայնիվ, Հենրիխի միակ դստեր, Էրմեզինդի ամուսինը Բարա Թիբաուլ I- ը համաձայնվեց  Օտտոնի հետ, որի արդյունքում նա հրաժարվեց Լյուքսեմբուրգից` ի օգուտ Էրմազինդայի և Թիբոյի:

Օտտոնը մահացավ Հունվարի 13-ին, 1200-ին, Բեսանսոնում և թաղվեց այնտեղ Սուրբ Եթեր եկեղեցում, թողնելով երկու երիտասարդ դուստրեր, որոնք հաջորդաբար ժառանգել էին իրեն[3]:

Ամուսնություն և երեխաներ 1170թվականին Հուլիսի 12-ին, Մարգարիտա դե Բլիսի հետ, կոմսուհի, Բլոիս,Շարտրա և Շատոդենա 1218-ը, աղջիկ Տիբո V (Բլուայի դուքս):

Ժաննա I (1191—1205) Բուրգունդիայի դքսուհի 1200թվական.

Բեատրիս II (1193—1231) Բուրգունդիայի դքսուհի 1205թվական:

Բիբլոգրաֆիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Laetitia Boehm: Geschichte Burgunds, VMA Verlag Wiesbaden, 1998, ISBN 3-928127-62-4
  • Friedemann Bedürftig: Taschenlexikon Burgund, Piper Verlag GmbH, München 2000, ISBN 3-492-23032-6
  • Reinhard Barth: Taschenlexikon Kreuzzüge, Piper Verlag GmbH, München 1999, ISBN 3-492-22794-5
  • Johannes Lehmann: Die Staufer — Glanz und Elend eines deutschen Kaisergeschlechts, Lizenzausgabe für Gondrom Verlag GmbH & Co. KG, Bindlach 1991 ISBN 3-8112-0903-5
  • H. Grote: Stammtafeln, 7. Reprint der Originalausgabe von 1877, ZA-Reprint, Leipzig 1990, Ausgabe für Fourier Verlag GmbH Wiesbaden, ISBN 3-921695-59-7

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Гогенштауфены». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  2. Возможно Оттон получил титул сразу после смерти матери в 1184 году, но самостоятельно он стал править только с 1189 года.
  3. После смерти Оттона Маргарита вышла замуж третий раз — за Готье II д'Авен (ок.1270—ок.1246), сеньора де Гиз