Կոսովոյի անկախության հռչակում, Կոսովոյի խորհրդարանի 2008 թվականի փետրվարի 17-ի ակտը, որը հայտարարել է Կոսովոյի անկախության միակողմանի կարգավիճակի մասին[1]։ 2014 թվականի փետրվարի 11-ին ճանաչվել է ՄԱԿ-ի 108 անդամ երկրների կողմից։
ՄԱԿ-ի անվտանգության խորհրդի նիստում 2008 թվականի փետրվարի 15-ին անվտանգության խորհրդի 15 անդամներից (ԱՄՆ և Եվրոպական միության) հինգ պետություններ կողմ են արտահայտվել Կոսովոյի անկախության տրամադրումը[2]։
Կիպրոսի իշխանությունները հայտարարել են, որ երբեք չեն ճանաչի ՄԱԿ-ի անդամ պետությունների անկախության միակողմանի հռչակումը[3]։
ԱՄՆ նախագահ Ջորջ Բուշն ընդունել է Կոսովոյի անկախությունը[4]
Թուրքական Հանրապետությունը գոհունակությամբ ընդունեց հիմունքները և դրույթները, որոնք նշված էին Կոսովոյի խորհրդարանի անկախության հռչակագրում և որոշում է կայացրել ճանաչել Կոսովոյի Հանրապետության անկախությունը։
Փետրվարի 20-ին Սերբիայի գնչուների ազգային խորհուրդը հրաժարվել է ճանաչել Կոսովոյի անկախությունը[6]։
Գնչուների ազգային խորհուրդը հայտնել է, որ գնչուները երբեք չի ճանաչի Կոսովոյի և Մետոխիայի անկախությունը և երբեք չեն դավաճանի իրենց պետությանը՝ Սերբիային։ Խորհուրդը քննադատության դատապարտվեց, և Կոսովոյի բրիտանացի դեսպանի հայտարարությունը այն մասին, որ Մարտի Ախտիսաարիի ծրագիրը ճանաչել և ընդունել են այնտեղ ապրող գնչուների կողմից։ Ազգային խորհուրդը ընդգծել է, որ գնչուները մնում են ալբանացի ծայրահեղականների հարձակումների թիրախում, և որ ՄԱԿ-ի առաքելության մանդատի ընթացքում գնչուների ավելի քան 85%-ը ստիպված է եղել լքել իրենց տներն ու փախչել Կոսովոյից ահաբեկչության պատճառով։