Ալբերտ Տեր-Սարգսյան
| Ալբերտ Տեր-Սարգսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1951 |
| Մահացել է | ապրիլի 1, 2018 |
Ալբերտ Տեր-Սարգսյան (1951 - ապրիլի 1, 2018), ամերիկահայ սերիական մարդասպան, որը 2008 թվականից մինչև 2010 թվականը ընկած ժամանակահատվածում Կալիֆոռնիայի Հոլիվուդ քաղաքում սպանել է չորս մարդու, այդ թվում ՝ իր հետապնդած կնոջը և նրա երեխային։ 2011 թվականին սպանության մեջ մեղադրվող չորս կետերով ինքնասպան է եղել 2018 թվականին՝ նախքան դատաքննությունը սկսելը։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տեր-Սարգյանի վաղ կյանքի մասին քիչ բան է հայտնի։ Ծնվել է 1951 թվականին ՀԽՍՀ-ում, մինչ արտագաղթը նրա կյանքի մասին միակ հանրամատչելի մանրամասներն այն են, որ ծառայել է Հայաստանի Զինված ուժերում և իրեն անվանել է «պրոֆեսիոնալ մարդասպան»[1]։ Նա և իր կինը Միացյալ Նահանգներ են գաղթել մոտ 2001 թվականին՝ հաստատվելով Լոս Անջելեսի Լիթլ Արմենիա թաղամասում, որտեղ Տեր-Սարգյանը աշխատանք է գտել կաբինետային կահույքի արտադրության գործարանում[2]։
Մոտ 2003 թվականին ընտանիքը ծանոթացել է Խաչիկ Սաֆարյանի և Կարինե Հակոբյանի՝ հայ հայրենակիցների հետ, որոնք վերջերս էին գաղթել Կալիֆոռնիա իրենց փոքրիկ դուստրերի հետ։ Ընտանիքները լավ հարաբերությունների մեջ են եղել և երբեմն նույնիսկ արձակուրդները միասին են անցկացրել[3]։ Հաղորդվում է, որ Տեր-Սարգսյանը սիրահարվել է Հակոբյանին և մի քանի անգամ սիրահետել նրան, սակայն ամեն անգամ մերժում է ստացել։ Մոտավորապես 2008 թվականի կեսերին Սաֆարյանն իր ընկերոջը խոստովանել է, որ ինքը Հայաստանում ծեր կնոջ հետ գաղտնի դավաճանել է կնոջը, ինչի մասին Տեր-Սարգյանը գաղտնի տեղեկացրել է կնոջը՝ փորձելով հասնել նրանց ամուսնալուծությանը։ Ի զարմանս իրեն՝ Հակոբյանը չի ցանկացել ամուսնալուծվել, ինչը խիստ զայրացրել է Տեր-Սարգյանին։ Որոշ ժամանակ անց անանուն նամակ է ուղարկել Սաֆարյանին՝ սպառնալով վնասել նրան, եթե նա չլքի երկիրը[3]։
Զոհեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականի դեկտեմբերին Սաֆարյանների ընտանիքի 12-ամյա դուստրը վերադարձել է ընտանիքի տուն՝ Թամարինդ պողոտա 1200, և հայտնաբերել իր 43-ամյա հոր և 8-ամյա քրոջ՝ Լուսինեի դիերը։ Երկուսն էլ սպանվել են գլխին արձակված կրակոցներից։ Բացահայտումը մեծ ազդեցություն է ունեցել աղջկա և անձամբ Հակոբյանի վրա, սակայն կասկածյալ այդ պահին չի հայտնաբերվել։ Ավելի ուշ իշխանությունները Տեր-Սարգյանին հարցաքննել են որպես վկա, սակայն նշել են, որ երբեք չի նշել իր ռոմանտիկ զգացմունքները Հակոբյանի նկատմամբ և այն ժամանակ չի համարվել կասկածյալ[3]։
2010 թվականի փետրվարի վերջին Ջուլի Քեյթս անունով մարմնավաճառը գնդակահարվել է Սանսեթ պողոտայում։ Ծանոթի ցուցմունքների համաձայն՝ նրա վրա փողոցի հակառակ կողմից կրակել է մուգ մոխրագույն ֆուրգոնով մի տղամարդ, ենթադրաբար՝ հաճախորդը, որը մեղադրել է Քեյթսին իրենից DVD-նվագարկիչ գողանալու մեջ։ Ոստիկանությունը կարծել է, որ սպանվել է հրացանից, հնարավոր է՝ խլացուցիչով։
Մարտի 26-ին 38-ամյա Հակոբյանը աշխատանքից տուն է վերադարձել և կայանել է իր Honda CR-V-ը Լեքսինգթոն ավտոմեքենան պողոտայի 5800 հասցեում գտնվող իր բնակելի համալիրի մոտ գտնվող կայանատեղիում։ Մինչ դուրս է եկել մեքենայից, ինչ-որ մեկը մոտեցել է նրան և կրակել նրա գլխին՝ նախքան հանցագործության վայրը լքելը[4]։
Հետապնդում, ձերբակալում և ինքնասպանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սպանություններից կարճ ժամանակ անց Տեր-Սարգսյանի կաբինետային կահույքի արտադրության գործարանի գործընկերը նկատել է, որ նա ատրճանակ է կրում և իրեն տարօրինակ է պահում։ Սյդ պատճառով այդ մասին հայտնել է Գլենդելի ոստիկանական բաժանմունքում ծառայող ամերիկահայ սպային, որն էլ իր հերթին տեղեկացրել է Լոս Անջելեսի քննիչներին[1]։ Ապրիլի 19-ին Տեր-Սարգյանը ձերբակալվել է ապօրինի զենք պահելու մեղադրանքով այն բանից հետո, երբ խուզարկուները հայտնաբերել են մի քանի ատրճանակներ և հրացաններ, որոնք, ըստ նրանց, չգրանցված են եղել։ Դրանց թվում եղել է փոքր տրամաչափի ատրճանակ, որն ուղարկվել է լաբորատորիա՝ բալիստիկ փորձաքննության․ արդյունքում պարզվել է, որ դա Հակոբյանի սպանության ժամանակ օգտագործված զենքն է[5]։
Չորս օր անց Տեր-Սարգյանին պաշտոնապես մեղադրանք է առաջադրվել Հակոբյանի սպանության համար, և նա կալանավորվել է առանց գրավ մուծելու իրավունքի[4]։ Մի քանի ամիս անց նրան մեղադրանք է առաջադրվել երեք այլ սպանությունների համար այն բանից հետո, երբ բալիստիկ ապացույցները նրան կապել էին այդ հանցագործությունների հետ[2]։
Այս գործով լսումների ժամանակ դատավոր Հիլերի Գ. Մերիտը որոշում է կայացրել արգելել Los Angeles Times-ի լուսանկարչին հրապարակել Տեր-Սարգսյանի լուսանկարները՝ պնդելով, որ դա կարող է հանգեցնել նրա նկատմամբ անարդար կանխակալ վերաբերմունքի[6]։ Դա վիճարկվել է Մամուլի Ազատության համար լրագրողների կոմիտեի ղեկավարի կողմից, որը հայտարարել է, որ այդ հրամանի համար իրավական հիմքեր չկան[6]։ Այս հարցի վերաբերյալ վերջնական որոշումը հետաձգվել է 2010 թվականի օգոստոսին, սակայն վերջնական արդյունքը մնում է անորոշ[7]։
2014 թվականին Տեր-Սարգյանն իրեն մեղավոր չի ճանաչել Հակոբյանի սպանության մեղադրանքով[8]։ Տեր-Սարգյանը երբեք չի կանգնել դատարանի առաջ, քանի որ ինքնասպանություն է գործել Տղամարդկանց Կենտրոնական Բանտում 2018 թվականի ապրիլի 1-ին։ Դատարանի արձանագրությունները ցույց են տալիս, որ տառապել է Ալցհեյմերի հիվանդության վատթարացումից և ինքնասպանության ենթադրյալ մտքերից[9]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Richard Winton (2011 թ․ օգոստոսի 29). «Former Armenian soldier, 65, indicted on four counts of murder». Los Angeles Times. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 23-ին.
- ↑ 2,0 2,1 Edwin Folven (2010 թ․ օգոստոսի 5). «New Charges Filed in Murder of Family in Hollywood». Beverly Press. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Police: Thwarted love led to Hollywood slayings». The San Diego Union-Tribune. 2010 թ․ օգոստոսի 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 23-ին.
- ↑ 4,0 4,1 «Man charged in murder of Hollywood woman». KABC-TV. 2010 թ․ ապրիլի 23. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ Carlin Miller (2010 թ․ ապրիլի 23). «Little Armenia Family Nearly Wiped out by Mom's Stalker, Cops Say». CBS News. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Andrew Blankstein (2010 թ․ օգոստոսի 5). «Judge bans publication of photos». Los Angeles Times – via Newspapers.com.
- ↑ Dylan Stableford (2010 թ․ օգոստոսի 11). «Court Delays Decision in L.A. Times Prior-Restraint Case». TheWrap. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ «Suspect pleads not guilty to slaying 1 of 3 Hollywood family members killed since 2008». Fox News. 2014 թ․ նոյեմբերի 20. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ մարտի 29-ին.
- ↑ Mnasakanyan v. Beck