Jump to content

Տուգանային մեկուսարան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Տուգանային մեկուսարան, ուղղիչ հիմնարկի բաժին, որտեղ տեղակայված են խցիկներ կալանքի ռեժիմը խախտողների համար։ Տուգանային մեկուսարաններում գտնվողների իրավունքներն զգալիորեն սահմանփակվում են։

Նրանց համար արգելված ն տեսակցությունները, հեռախոսազանգերը, ծանրոցներ ստանալը, ծանրոցներ փոխանցելը, ցանկացած ապրանքների ձեռքբերումը, ծխախոտը, արգելվում է իրենց հետ տանել սնունդ և անձնական իրեր, բացառությամբ առաջին անհրաժեշտության իրերի (ատամի մածուկ, զուգարանի թուղթ, օճառ, սրբիչ և այլն)[1]։

Տուգանային մեկուսարանում կալանքի առավելագույն ժամկետը 15 օր է։ Պատիժը կիրառելի չէ I խմբի հաշմանդամների, հղի կանաց, մանկատանը մինչև 3 տարեկան երեխա ունեցող կանանց համար։

Տուգանային մեկուսարանն ուղարկելն ուղղիչ հիմնարկների ամենախիստ պատիժն է, որով այն տարբերվում է մենախցերում և կամերային տիպի տարածքներում տեղավորումից, որտեղ նրանց թույատրվում են կարճատև այցելությունները, ծանրոցների ստացումը, կանխիկ դրամական միջոցների ծախսուը, չնայած այդ իրավունքները զգալիորեն սահմանափակ են։

Տուգանային մեկուսարանը ԽՍՀՄ-ում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Խորհրդային տարիներին տուգանային մեկուսարանում պատիժն ավելի խիստ բնույթ ուներ։ Մինչև 1988 թվականը կրճատված էր սննդի չափաքանակը։ Դատապարտյալներին սնունդ տրվել է օրումեջ, որի համար տուգանային մեկուսարանները բանտարկյալների շրջանում կոչվել են «սովից խոշտանգում»։ Մեկուսարանում գտնվող բանտարկյալներին թույլ չի տրվել զբոսնել, նրանց չեն տրվել անկողնային սպիտակեղեն, ներքնակ։ Հիմնական հագուստը վերցվել է բանտարկյալներից և նրանց հատկացվել է հատուկ բանբակյա համազգեստ։ Այս իրավիճակը տևել է մինչև 1992 թվականը, նոր քրեական օրենսդրության ընդունումից հետո վերացվել են բազմաթիվ սահմանափակումներ[2]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Особенности содержания в штрафных изоляторах
  2. Штрафной изолятор (ШИЗО) // Большой юридический словарь. Под ред. А. Я. Сухарева, В. Е. Крутских. — М.: Инфра-М, 2003—704 с.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]