«Սարայ Բերկե»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

14:26, 2 Մարտի 2020-ի տարբերակ

Ուշադրություն, այս էջը կամ բաժինը այլ լեզվով հոդվածի վատ թարգմանություն է։

Դուք կարող եք բարելավել թարգմանությունը։ Օրիգինալ տեքստը կարող եք գտնել ձախ կողմի «այլ լեզուներով» ենթաբաժնում։
Եթե յոթ օրվա ընթացքում բովանդակությունը չվերանայվի, հոդվածը կջնջվի։
Հոդվածը պիտակողին՝ խնդրում ենք տեղադրել այս {{subst:Ծանուցում/Վատ թարգմանություն|Սարայ Բերկե}} հաղորդագրությունը հոդվածը ստեղծած մասնակցի քննարկման էջում։
Հոդվածը պիտակվել է՝ 2020,3,2-ին։
Մեքենական թարգմանությունը ենթակա է ջնջման առանց զգուշացման։

Սարայ Բերկե (Սարա ալ-Ջեդիդ, ինչպես նաև, ըստ մեկ վարկածի, Սառեյ-Բերկեն) — միջնադարյան քաղաք, «Ոսկե հորդայի» մայրաքաղաք 14-րդ դարի սկզբից ի վեր:

Պատմություն

Ըստ Ա. Յու. Յակուբովսկու^[1], Սարայ Բերկեն հիմնադրվել է «Ոսկե հորդան» իշխող Բերկեի կողմից (շուրջ 1260^[2]), և Ուզբեկական խանի օրոք նահանգի մայրաքաղաքը այնտեղ տեղափոխվեց Սարայ-Բաթու քաղաքից, և քաղաքը հայտնի դարձավ Սարայ Ալ-Ջեդիդ (Նոր Սարայ) անունով:

Սարայ Բերկեի (Սարի ալ-Ջեդիդ) զարգացման գագաթնակետը թվագրվում է 14-րդ դարի առաջին կեսից:1361 թվականից հետո՝ <<Մեծ զեմյատնի>> ժամանակաշրջանում(«Ոսկե հորդան»- միջնադարյան բազմազգ պետություն Կենտրոնական Եվրասիայի հողերում, որն իր մեջ բերեց բազմաթիվ տարբեր ցեղեր, ժողովուրդներ և երկրներ), քաղաքը ձեռքից ձեռք է անցել տարբեր հարձակվողների կողմից,որոնք հավակնում էին խանի գահը, իսկ 1395-ին այն քանդվեց Թիմուրի կողմից Թոխթամիշի հետ պատերազմի ժամանակ:

1402-ին Սարա ալ-Ջեդիդ վերականգնվեց, բայց այլևս չկարողացավ հասնել իր նախկին շքեղությանն ու փայլին:

Մոտ 1469 թ.-ին քաղաք այցելեց Աթանասիոս Նիկիտինը, որն այն նշեց իր «Քայլում է երեք ծովերի վրա» իր ճանապարհորդական գրառումներում^[3]։

1471 թ.-ին Սարայ Բերկեն վերցվեց և թալանվեց վյատկայի ուշկույնիկների(Նովգորոդյան ծովահենների) կողմից:

Քաղաքը վերջապես ավերվեց 1480-ին իշխան Նոզդրովատի-Զվենգորոդի կործանումից հետո և նրան հաջորդած Ղրիմի խան Մենգլլի-Գիրեյի կողմից 1502 թվականի նվաճումից:

Վ.L. Եգորովը, մեջբերելով Յակուբովսկու չհաստատված տեսակետը , նշում է, որ հնագիտական տվյալները և գրավոր աղբյուրները վկայում են Սարայի Ալ-Ջեդիդ ուշ շրջանի մասին՝ 1330-ական թվականներին^[4]։ Ըստ Իբն Արաբշահի, քաղաքը գոյություն է ունեցել 63 տարի, ուստի այն հիմնադրվել է 1332 թվականին:

Իբն Բատուտան, ով այցելել է«Ոսկե հորդան» 1334 թվականին, օգտագործում է Սառա Բերկե անունը կապելով Բաթուի հիմնադրած քաղաքի հետ: Եգորովն ենթադրում է, որ Սառա-Բերկեն Սարայ-Բաթուի այլ անուն է:

Գտնվելու վայրը

Համաձայն մեկ վարկածի՝ Նովի Սարայը տեղակայված էր Ախթուբայի ձախ ափին՝ Վոլգայի թևին, մոտ Վոլգոգրադի մարզի Լենինսկի շրջանի ժամանակակից Ցարև գյուղի մոտ, բայց կա վարկած, որ Ցարևսկոե բլուրը Գյուլիստան քաղաքի ավերակներն է և կապված չէ Սարայ Ալ-Ջեդիդ հետ^[5]^[6]։

Ըստ Ա.Վ. Պաչկալովի հետազոտության, որը կատարվել է XXI դարի սկզբին, Նովի Սարայը Սելիտրենոյե ավան է, Աստրախանի մարզի Խարաբալինսկի շրջանի Սելիտրեննոե գյուղի մոտակայքում, քանի որ 13-ից 14-րդ դարասկզբին բնակավայրում մետաղադրամների գտածոներ չեն հայտնաբերվել^[7]^[8]^[9]։

Տե՛ս նաև

Ծանոթագրություններ

↑ Греков Б. Д., Якубовский А. Ю. Золотая Орда и её падение. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1950.
↑ Сарай-Берке // Ремень — Сафи. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 22).
↑ Хожение за три моря Афанасия Никитина. — Л., 1986. — 57 с.
↑ Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII−XIV вв / Отв. редактор В. И. Буганов. — М.: Наука, 1985. — С. 111−112. — 11 000 экз.
↑ Евстратов И. В. О золотоордынских городах, находившихся на местах Селитренного и Царёвского городищ (опыт использования монетного материала для локализации средневековых городов Поволжья) // Эпоха бронзы и ранний железный век в истории древних племён южнорусских степей. Ч. 2. —Саратов, 1997.
↑ Пачкалов А. В. Следы монетного производства на средневековых памятниках Нижнего Поволжья // Проблемы археологии Нижнего Поволжья. —Волгоград, 2007.
↑ Пачкалов А. В. О местоположении Сарая (первой столицы Золотой Орды) // Археологія та етнологія Східноi Эвропи. Матеріали i дослідження. Т. III. Одесса, 2002
↑ Пачкалов А. В. Очерк по истории Старого и Нового Сараев — столиц Золотой Орды // Azerbaijan and Azerbaijanis. Азербайджан и азербайджанцы. —Баку, 2009. — Т. 103—104. — № 1—2.
↑ Пачкалов А. В. К вопросу о местоположении Старого Сарая // Золотоордынская цивилизация. —Казань, 2011. — В. 4.

Գրականություն

Сарай-Берке // Ремень — Сафи. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 22).
Баллод Ф. В. Старый и Новый Сарай, столицы Золотой Орды: Результаты археологических работ летом 1922 года. — Казань, 1923. — 62 с.

[1] Греков Б. Д., Якубовский А. Ю. Золотая Орда и её падение. — М., Л.: Издательство АН СССР, 1950.

[2] Сарай-Берке // Ремень — Сафи. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров ; 1969—1978, т. 22).

[3] Хожение за три моря Афанасия Никитина. — Л., 1986. — 57 с.

[4] Егоров В. Л. Историческая география Золотой Орды в XIII−XIV вв / Отв. редактор В. И. Буганов. — М.: Наука, 1985. — С. 111−112. — 11 000 экз.

[5] Евстратов И. В. О золотоордынских городах, находившихся на местах Селитренного и Царёвского городищ (опыт использования монетного материала для локализации средневековых городов Поволжья) // Эпоха бронзы и ранний железный век в истории древних племён южнорусских степей. Ч. 2. —Саратов, 1997.

[6] Пачкалов А. В. Следы монетного производства на средневековых памятниках Нижнего Поволжья // Проблемы археологии Нижнего Поволжья. —Волгоград, 2007.

[7] Пачкалов А. В. О местоположении Сарая (первой столицы Золотой Орды) // Археологія та етнологія Східноi Эвропи. Матеріали i дослідження. Т. III. Одесса, 2002

[8] Пачкалов А. В. Очерк по истории Старого и Нового Сараев — столиц Золотой Орды // Azerbaijan and Azerbaijanis. Азербайджан и азербайджанцы. —Баку, 2009. — Т. 103—104. — № 1—2.

[9] Пачкалов А. В. К вопросу о местоположении Старого Сарая // Золотоордынская цивилизация. —Казань, 2011. — В. 4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Տող 23. / Տող 23. @@
 Համաձայն մեկ վարկածի՝ Նովի Սարայը տեղակայված էր Ախթուբայի ձախ ափին՝ Վոլգայի թևին, մոտ Վոլգոգրադի մարզի  Լենինսկի շրջանի ժամանակակից Ցարև գյուղի մոտ, բայց կա վարկած, որ Ցարևսկոե բլուրը Գյուլիստան քաղաքի ավերակներն է և կապված չէ Սարայ Ալ-Ջեդիդ հետ<ref>{{статья|автор=Евстратов И. В. |заглавие=О золотоордынских городах, находившихся на местах Селитренного и Царёвского городищ (опыт использования монетного материала для локализации средневековых городов Поволжья) |издание=Эпоха бронзы и ранний железный век в истории древних племён южнорусских степей. Ч. 2 |место=Саратов |год=1997}}</ref><ref>{{статья|автор=Пачкалов А. В. |заглавие=Следы монетного производства на средневековых памятниках Нижнего Поволжья |издание=Проблемы археологии Нижнего Поволжья |место=Волгоград |год=2007}}</ref>։
-Ըստ Ա.Վ. Պաչկալովի հետազոտության, որը կատարվել է XXI դարի սկզբին, Նովի Սարայը Սելիտրենոյե ավան է, Աստրախանի մարզի Խարաբալինսկի շրջանի Սելիտրեննոե գյուղի մոտակայքում, քանի որ 13-ից 14-րդ դարասկզբին բնակավայրի վրա մետաղադրամների գտածոներ չեն հայտնաբերվել<ref>''Пачкалов А. В.'' О местоположении Сарая (первой столицы Золотой Орды) // Археологія та етнологія Східноi Эвропи. Матеріали i дослідження. Т. III. Одесса, 2002</ref><ref>{{статья
+Ըստ Ա.Վ. Պաչկալովի հետազոտության, որը կատարվել է XXI դարի սկզբին, Նովի Սարայը Սելիտրենոյե ավան է, Աստրախանի մարզի Խարաբալինսկի շրջանի Սելիտրեննոե գյուղի մոտակայքում, քանի որ 13-ից 14-րդ դարասկզբին բնակավայրում մետաղադրամների գտածոներ չեն հայտնաբերվել<ref>''Пачкалов А. В.'' О местоположении Сарая (первой столицы Золотой Орды) // Археологія та етнологія Східноi Эвропи. Матеріали i дослідження. Т. III. Одесса, 2002</ref><ref>{{статья
  | автор         = Пачкалов А. В.
 | заглавие      = Очерк по истории Старого и Нового Сараев — столиц Золотой Орды