«Մասնակից:Սավադյան Միլենա/Ավազարկղ1»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Լվովի ավետարան` 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան: |
'''Լվովի ավետարան'''` 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան: |
||
Евангелие было написано в армянском Киликийском царстве в монастыре Скевра (не далеко от Ламброна), в котором в конце XII века завершилось[1] окончательное оформление стиля киликийской миниатюрной живописи.[2] Как гласит памятная запись на страницах рукописи, в 647 году армянского летосчисления (период 31 января 1198 — 30 января 1199 год) писцом и миниатюристом Григором Мличеци была завершена работа над списком. |
|||
== Պատմություն== |
|||
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական դիզայնը: Հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (հունվարի 31 |
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական դիզայնը<ref>Академия Наук СССР//Институт Истории// Византийский временник //Том XXVIII стр-ца 278 [http://www.hist.msu.ru/Byzantine/BB%2028%20%281968%29/BB%2028%20%281968%29%20278.pdf] // Изд-во «Наука» М.- 1968 г.</ref><ref>Академия Наук СССР//Институт Истории// Византийский временник //Том XXVIII стр-ца 277 [http://www.hist.msu.ru/Byzantine/BB%2028%20%281968%29/BB%2028%20%281968%29%20277.pdf] // Изд-во «Наука» М.- 1968 г.</ref>: Հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199-թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտեց աշխատանքը: |
||
1930 թվականին Ավետարանը գրվել է Մխիթարյան Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան միանալով [[ԽՍՀՄ-ին] և |
[[1930 թվական|1930 թվականին]] Ավետարանը գրվել է Մխիթարյան Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան միանալով [[ԽՍՀՄ-ին] և Լվովի ու արևմտյան Ուկրաինայի հայերի վերաբնակեցում Լեհաստանում, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը կորցրին: 1993-ում Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրոդինգի կողմից և իր լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից<ref name="Biz">Византийский временник //Институт истории (Академия наук СССР) // том 60-62 стр-ца 192 <blockquote>: Ձեռագրության հայտնաբերումից հետո տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբը մասնակցեց Մաինցիի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում Գ. Պատրինգի և Ա.Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրերի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը <ref name = "Biz" >: Ըստ Լ.Ր. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի հետ (1193 թվականին) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության վրա</blockquote></ref> По мнению Л. Р. Азарян, Львовское Евангелие наряду с Венецианским (1193 г.) является самыми значительными рукописями, оказавшими влияние на формирование киликийской миниатюрной живописи<ref name="Biz" />: |
||
== Ծանոթագրություններ == |
|||
{{ծանցանկ}} |
|||
== Արտաքին հղումներ == |
|||
* [http://www.umoloda.kiev.ua/number/1334/163/47043/] Євангеліє зі Скеври |
|||
{{Армянская миниатюра}} |
|||
[[Կատեգորիա:Կիլիկիա]] |
|||
[[Կատեգորիա:Հայկական մանրանկարչություն]] |
|||
14:31, 3 Մարտի 2019-ի տարբերակ
Լվովի ավետարան` 12-րդ դարի հայկական կիլիկյան ձեռագիր: Հայկական ավանդույթի համաձայն, Սկևրա վանքի անունով, որտեղ այն գրված էր, կոչվում է Սկևրի ավետարան:
Պատմություն
Ավետարանը գրվել է Կիլիկյան թագավորությունում Սկևր վանքում (Լամբրոնից ոչ հեռու), որտեղ 12-րդ դարի վերջում ավարտվեց Կիլիկյան մանրանկարչության ոճի վերջնական դիզայնը[1][2]: Հայկական օրացույցի 647-րդ տարում (1198 թվականին հունվարի 31 - 1199-թվականին հունվարի 30-ը), գրող ու մանրանկարիչ Գրիգոր Մուլցեցին ավարտեց աշխատանքը:
1930 թվականին Ավետարանը գրվել է Մխիթարյան Ներսես Ակինյանի կողմից: Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ այն պատկանում էր Լվովի հայկական համայնքին: Արևմտյան Ուկրաինան միանալով [[ԽՍՀՄ-ին] և Լվովի ու արևմտյան Ուկրաինայի հայերի վերաբնակեցում Լեհաստանում, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբի հետ մեկտեղ, ձեռագրերի հետքերը կորցրին: 1993-ում Ավետարանը հայտնաբերվել և ցուցադրվել է Գնեզնոյում դոկտոր Գյունտեր Պրոդինգի կողմից և իր լեհ գործընկեր Ք. Իլսկիի կողմից[3] По мнению Л. Р. Азарян, Львовское Евангелие наряду с Венецианским (1193 г.) является самыми значительными рукописями, оказавшими влияние на формирование киликийской миниатюрной живописи[3]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Академия Наук СССР//Институт Истории// Византийский временник //Том XXVIII стр-ца 278 [1] // Изд-во «Наука» М.- 1968 г.
- ↑ Академия Наук СССР//Институт Истории// Византийский временник //Том XXVIII стр-ца 277 [2] // Изд-во «Наука» М.- 1968 г.
- ↑ 3,0 3,1 Византийский временник //Институт истории (Академия наук СССР) // том 60-62 стр-ца 192
: Ձեռագրության հայտնաբերումից հետո տարբեր երկրների մասնագետների մեծ խումբը մասնակցեց Մաինցիի Մ. Գուտենբերգի թանգարանում Գ. Պատրինգի և Ա.Շմիդթի ջանքերով կազմակերպված ձեռագրերի վերականգնմանը և ուսումնասիրությանը <ref name = "Biz" >: Ըստ Լ.Ր. Ազարյանի, Լվովի Ավետարանը Վենետիկի հետ (1193 թվականին) հանդիսանում է ամենակարևոր ձեռագրերից մեկը, որոնք ազդել են Կիլիկյան մանրանկարչության վրա
Արտաքին հղումներ
- [3] Євангеліє зі Скеври