«Հո Շի Մին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

18:56, 16 Հունիսի 2014-ի տարբերակ

Հո Շի Մին ( անգլ.՝ Hօ Chi Minh, մայիսի 19, 1890թ. - սեպտեմբերի 3, 1969թ.)- վիետնամական և միջազգային կոմունիստական, ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (ՎԱԿ) կոմունիստական կուսակցության նախագահ, ՎԴՀ նախագահ։

1911թվականից հեռացել է Վիետնամից։ 1912-1916 թվականներին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա։ Բնակվել է Մեծ Բրիտանիայում և ԱՄՆ-ում (1916-1919 թվականներին), իսկ 1919 թվականից՝ Ֆրանսիայում։ 1920 թվականին մասնակցել է Ֆրանսիայի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը։ Մասնակցել է նաև Կոմինտերնի հինգերորդ (1924) և յոթերորդ (1935) համագումարներին։ 1925 թվականին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը։ 1930 թվականին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցության մեջ։ Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, 1929 թվականին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի։ 1934-1938 թվականններին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում։ 1941 թվականին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների։ 1941 թվականին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ։ 1945 թվականի Օգոստոսյան հեղափոխության հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946 թվականի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ։ Կուսակցության համագումարում (1951), որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (1976 թվականից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն), Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ (1956-1960)՝ գլխավոր քարտուղար։ 1955 թվականից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ։

Հո Շի Մինը բանվորական և ազգային-ազատագրական շարժման, վիետնամական հեղափոխության զարգացման, Վիետնամում սոցիալիզմի կառուցման հարցերին նվիրված աշխատությունների հեղինակ է։ Նա 1917 թվականին պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, իսկ 1976 թվականից նրա անունով է կոչվում Սայգոն քաղաքը։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
 [[Պատկեր:Ho Chi Minh 1946.jpg|մինի|Հո Շի Մին]]
-'''Հո Շի Մին'''  ( {{lang-en|Hօ Chi Minh}}, [[մայիսի 19]], [[1890 թվական|1890թ.]]&nbsp;-&nbsp;[[սեպտեմբերի 3]], [[1969|1969թ.]])- վիետնամական և միջազգային կոմունիստական, ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, [[Վիետնամ]]ի աշխատավորների կուսակցության  (ՎԱԿ) կոմունիստական կուսակցության նախագահ, ՎԴՀ նախագահ։
+'''Հո Շի Մին''' ( {{lang-en|Hօ Chi Minh}}, [[մայիսի 19]], [[1890 թվական|1890թ.]] - [[սեպտեմբերի 3]], [[1969|1969թ.]])- վիետնամական և միջազգային կոմունիստական, ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, [[Վիետնամ]]ի աշխատավորների կուսակցության (ՎԱԿ) կոմունիստական կուսակցության նախագահ, ՎԴՀ նախագահ։
-[[1911]]թվականից հեռացել է [[Վիետնամ]]ից։ [[1912]]-[[1916]] թվականներին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա։ Բնակվել է [[Մեծ Բրիտանիա]]յում և [[ԱՄՆ]]-ում  (1916-1919 թվականներին),  իսկ [[1919]] թվականից՝ [[Ֆրանսիա]]յում։ [[1920]] թվականին մասնակցել է [[Ֆրանսիա]]յի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը։ Մասնակցել է նաև [[Կոմինտերն]]ի հինգերորդ  ([[1924]]) և յոթերորդ  ([[1935]]) համագումարներին։ [[1925]] թվականին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը։ [[1930]] թվականին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին [[Հնդկաչին]]ի կոմունիստական կուսակցության մեջ։ Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, [[1929]] թվականին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի։ 1934-1938 թվականններին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում։ [[1941]] թվականին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների։ 1941 թվականին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ։ [[1945]] թվականի [[Օգոստոսյան հեղափոխություն|Օգոստոսյան հեղափոխության]] հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946 թվականի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ։
+[[1911]]թվականից հեռացել է [[Վիետնամ]]ից։ [[1912]]-[[1916]] թվականներին, որպես նավաստի և բեռնակիր աշխատել է ֆրանսիական և անգլիական նավերի վրա։ Բնակվել է [[Մեծ Բրիտանիա]]յում և [[ԱՄՆ]]-ում (1916-1919 թվականներին), իսկ [[1919]] թվականից՝ [[Ֆրանսիա]]յում։ [[1920]] թվականին մասնակցել է [[Ֆրանսիա]]յի սոցիալիստական կուսակցության Տուրի համագումարին, որտեղ ստեղծվել է Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցությունը, և մտել նրա շարքերը։ Մասնակցել է նաև [[Կոմինտերն]]ի հինգերորդ ([[1924]]) և յոթերորդ ([[1935]]) համագումարներին։ [[1925]] թվականին Վիետնամի կոմունիստական խմբերի բազայի վրա ստեղծել է Վիետնամի հեղափոխական երիտասարդության ընկերությունը։ [[1930]] թվականին նրա ղեկավարությամբ երկրի բոլոր կոմունիստական կազմակերպությունները միավորվեցին [[Հնդկաչին]]ի կոմունիստական կուսակցության մեջ։ Հեղափոխական գործունեության համար բազմիցս ձերբակալվել և բանտարկվել է, [[1929]] թվականին, հեռակա կարգով, դատապարտվել է մահապատժի։ 1934-1938 թվականններին սովորել է Արևելքի աշխատավորների կոմունիստական համալսարանում, աշխատել Մոսկվայում։ [[1941]] թվականին վերադարձել է հայրենիք, որտեղ նրա ղեկավարությամբ, [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի տարիներին, ծավալվեց հեղափոխական շարժում ընդդեմ ֆրանսիական գաղութարարների և ճապոնական զավթիչների։ 1941 թվականին Հո Շի Մինի ղեկավարությամբ ստեղծվեց Վիետնամի անկախության համար պայքարի լիգան, և նա ընտրվեց որպես նախագահ։ [[1945]] թվականի [[Օգոստոսյան հեղափոխություն|Օգոստոսյան հեղափոխության]] հաղթանակից հետո Մինն ընտրվել է ՎԴՀ ժամանակավոր կառավարության նախագահ, 1946 թվականի մարտից՝ ՎԴՀ նախագահ։
-Կուսակցության համագումարում  (1951),  որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության  (1976 թվականից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն),  Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ  (1956-1960)՝ գլխավոր քարտուղար։ 1955 թվականից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ։
+Կուսակցության համագումարում (1951), որտեղ Հնդկաչինի կոմունիստական կուսակցությունը անվանափոխվեց Վիետնամի աշխատավորների կուսակցության (1976 թվականից՝ Վիետնամի կոմունիստական 2-րդ կուսակցություն), Հո Շի Մինն ընտրվեց կուսակցության նախագահ, միաժամանակ (1956-1960)՝ գլխավոր քարտուղար։ 1955 թվականից եղել է Վիետնամի հայրենասիրական ճակատի պատվավոր նախագահ։
 Հո Շի Մինը բանվորական և ազգային-ազատագրական շարժման, վիետնամական հեղափոխության զարգացման, Վիետնամում սոցիալիզմի կառուցման հարցերին նվիրված աշխատությունների հեղինակ է։ Նա 1917 թվականին պարգևատրվել է [[Լենինի շքանշան]]ով, իսկ 1976 թվականից նրա անունով է կոչվում [[Սայգոն]] քաղաքը։