«Ֆիտոհորմոններ»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ clean up, փոխարինվեց: , → , (18), ։ → ։ (7), ՝ → ՝ (3), → (27) oգտվելով ԱՎԲ |
|||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Ֆիտոհորմոններ''', [[ |
'''Ֆիտոհորմոններ''', [[բույսեր]]ի [[հորմոններ]], բարձր ակտիվություն ունեցող քիմիական նյութեր, որոնք փոքր քանակությամբ առաջանում են բույսերի ակտիվ աճող [[հյուսվածք]]ներում, [[արմատ]]ների, ցողունների գագաթներում, տերևներում և խթանում են նրանց աճն ու զարգացումը։ Ֆիտոհորմոնները տարբերվում են միմյանցից իրենց կառուցվածքով և ազդեցության բնույթով։ Ֆիտոհորմոններին են պատկանում [[աուքսիներ|աուքսինները]], գիբերելինը և ցիտոկինինները։ Ֆիտոհորմոնները կարգավորում են բույսերի կենսագործունեության շատ պրոցեսներ՝ սերմերի ծլումը, հյուսվածքների և [[Օրգան (այլ կիրառումներ)|օրգանների]] տարբերակումը, ծաղկումը, պտուղների հասունացումը և այլն։ Ֆիտոհորմոնները ազդում են որոշակի հաջորդականությամբ, բույսի զարգացման վաղ փուլերում գերակշռում են ցիտոկինինները և գիբերելինները, ավելի ուշ՝ աուքսինները։ Որոշակի խումբ են կազմում աճման բնական արգելակիչները՝ [[ինհիբիտոր]]ները, որոնցից հայտնի է [[աբսցիզաթթու]]ն, որն արագացնում է տերևաթափը, բույսերի հանգստի վիճակին անցնելը, կանխում սերմերի ծլումը։ Ի տարբերություն կենդանիների հորմոնների, Ֆիտոհորմոնները ավելի քիչ առանձնահատուկ են և հաճախ ազդում են բույսի այն մասերի վրա, որտեղ առաջանում են։ |
||
{{ՀՍՀ}} |
{{ՀՍՀ}} |
||
[[Կատեգորիա:Կենսաբանություն]] |
[[Կատեգորիա:Կենսաբանություն]] |
19:59, 9 Հունիսի 2014-ի տարբերակ
Ֆիտոհորմոններ, բույսերի հորմոններ, բարձր ակտիվություն ունեցող քիմիական նյութեր, որոնք փոքր քանակությամբ առաջանում են բույսերի ակտիվ աճող հյուսվածքներում, արմատների, ցողունների գագաթներում, տերևներում և խթանում են նրանց աճն ու զարգացումը։ Ֆիտոհորմոնները տարբերվում են միմյանցից իրենց կառուցվածքով և ազդեցության բնույթով։ Ֆիտոհորմոններին են պատկանում աուքսինները, գիբերելինը և ցիտոկինինները։ Ֆիտոհորմոնները կարգավորում են բույսերի կենսագործունեության շատ պրոցեսներ՝ սերմերի ծլումը, հյուսվածքների և օրգանների տարբերակումը, ծաղկումը, պտուղների հասունացումը և այլն։ Ֆիտոհորմոնները ազդում են որոշակի հաջորդականությամբ, բույսի զարգացման վաղ փուլերում գերակշռում են ցիտոկինինները և գիբերելինները, ավելի ուշ՝ աուքսինները։ Որոշակի խումբ են կազմում աճման բնական արգելակիչները՝ ինհիբիտորները, որոնցից հայտնի է աբսցիզաթթուն, որն արագացնում է տերևաթափը, բույսերի հանգստի վիճակին անցնելը, կանխում սերմերի ծլումը։ Ի տարբերություն կենդանիների հորմոնների, Ֆիտոհորմոնները ավելի քիչ առանձնահատուկ են և հաճախ ազդում են բույսի այն մասերի վրա, որտեղ առաջանում են։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |