«Այլասիրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
չ clean up, replaced: → , է: → է։, ը: → ը։, մ: → մ։, ն: → ն։ (2), պ: → պ։, տ: → տ։, ց: → ց։ (2) oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎Գրականություն: re-categorisation per CFD, replaced: → oգտվելով ԱՎԲ
Տող 5. Տող 5.


== Գրականություն ==
== Գրականություն ==
* {{գիրք|հեղինակ = [[Գագիկ Հարությանունյան]], Սուրեն Մարտիկյան, Արտակ Մովսիսյան|մաս = |վերնագիր = Օքսֆորդի քաղաքագիտության և քաղականության բառարան|հղում = |պատասխանատու = Ալեքսանդր Աղաբեկյան, Հովհաննես Զաքարյան|հրատարակություն = |վայր = Երևան |հրատարակչություն = «Գիտանք»|թվական = 2003 |հատոր = |էջեր = 592|էջ = |սերիա = |ISBN = 99930-963-0X|տպաքանակ = 500}}
* {{գիրք|հեղինակ = [[Գագիկ Հարությանունյան]], Սուրեն Մարտիկյան, Արտակ Մովսիսյան|մաս = |վերնագիր = Օքսֆորդի քաղաքագիտության և քաղականության բառարան|հղում = |պատասխանատու = Ալեքսանդր Աղաբեկյան, Հովհաննես Զաքարյան|հրատարակություն = |վայր = Երևան |հրատարակչություն = «Գիտանք»|թվական = 2003 |հատոր = |էջեր = 592|էջ = |սերիա = |ISBN = 99930-963-0X|տպաքանակ = 500}}


[[Կատեգորիա:Էթիկա]]
[[Կատեգորիա:Էթիկա]]

11:57, 31 Օգոստոսի 2013-ի տարբերակ

Այլասիրություն (ալտրուիզմ, altruism), հոգատարություն այլ անձանց բարեկեցության կամ շահերի մասին։ Եսասիրության հետ հասարակ հակադրությունը բացահայտում է այսլասիրության ըմբռնման որոշ տարբերություններ՝ կապված հակվածության, նկատառումների և վարվելակերպի հետ։ Այլասերը կարող է ուրիշներին օգուտ տալու նպատակ ունեանալ, սակայն այդ նպատակն իրականացնելլիս չհասնել հաջողության։ Այլասիրությունը երբեմն հասկանում են որպես ավելի մեծ հոգատարություն որիշների, քան սեփական անձի նկատմամբ, իսկ երբեմն՝ հավասար ուշադրություն սեփական անձին և այլոց։ Քանի որ «ուրիշները» սովորաբար ավելի շատ են, քան որոշում կայացնողը, այս տարբերակումը գործնական նշանակություն չունի, սակայն կարող է կարևոր լինել երկու անձի առկայության դեպքում։ Խաղի տեսության վրա հիմնված քննարկումներում հակադրվում են փոխադարձ այլասիրությունը և համընդհանուր այլասիրությունը։ Փոխադարձ այլասերը ուրիշի հանդեպ նույն վարքագիծն ունի, ինչ նա ունի, կամ ակնկալում է, որ կունենա իր հանդեպ։ Համընդհանուր այլասիրությունը, որ հաճախ համարվում է քրիստոնեության հիմնական բարոյական ոահանջը, անվերապահ է։ Հասարակական կենսաբանության կիրառուլյունները ցույց են տալիս, որ անհատների և խմբերի գոյատևման հնարավորությոունները կախված են ոչ միայն եսասիրության և այլասիրության ազդեցության ոլորտներից, այլև խնդրո առարկա այլասիրության տեսակից։

Գրականություն

  • Գագիկ Հարությանունյան, Սուրեն Մարտիկյան, Արտակ Մովսիսյան, Օքսֆորդի քաղաքագիտության և քաղականության բառարան (խմբ. Ալեքսանդր Աղաբեկյան, Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Գիտանք»», 2003 — 592, էջեր 592 — 592 էջ. — 500 հատ։

Կաղապար:Link GA