Դիտել Պորտալ:Ֆուտբոլ/Ընտրված անձ/Արխիվ էջի աղբյուրը

{| class="wikitable"
|-
! width= 49%|15-23 դեկտեմբերի 2012
! width= 49%|24-31 դեկտեմբերի 2012
|-
|
'''Ժոսլեն Անգլոմա''' ({{lang-fr|Jocelyn Angloma}}, ծնվել է 1965թ. օգոստոսի 7-ին [[Գվադելուպա]]յի Լես Աբիմես քաղաքում), [[Ֆրանսիա|ֆրանսա]]-[[գվադելուպա]]կան ֆուտբոլային [[պաշտպան (ֆուտբոլ)|պաշտպան]]։ Ելույթ է ունենում գվադելուպական «Էտուալ» ակումբի կազմում։ Հանդիսանում է ակումբի ամենատարեց ֆուտբոլիստը։

Ֆուտբոլային կարիերան սկսել է գվադելուպական «Էտուալ» ակումբում։ Խաղացել է ֆրանսիական «Ռեն», «Լիլ», «ՊՍԺ», Օլիմպիկ Մարսել» ակումբներում, այնուհետև իտալական «Տորինո» ու «[[Ինտեր Միլան|Ինտեր]]» ակումբներում։ Ժոսլենի կարիերայում ամենահաջողակ ակումբը հանդիսացավ «[[Վալենսիա ՖԱ|Վալենսիան]]», որի կազմում նա նվաճեց մի քանի մրցանակներ Իսպանիայում և երկու անգամ դուրս եկավ [[ՈւԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների լիգայի]] եզրափակիչ։ 2002թ. Անգլոման ավարտեց իր ֆուտբոլիստի կարիերան, սակայն մի քանի տարի անց այն վերսկսեց իր հարազատ «Էտուալ» ակումբում։

Հանդիսանում է ժամանակակից հազվադեպ ֆուտբոլիստներից մեկը, ով հանդես է եկել երկու տարբեր ազգային հավաքականներում։ ''([[Ժոսլեն Անգլոմա|մանրամասն...]])''
| [[Պատկեր:Diego Forlán vs the Netherlands.jpg|thumb|right|150px|Դիեգո Ֆորլան ]]
'''Դիեգո Ֆորլան Կորասո Մարտին''' ({{lang-es|Diego Forlán Corazo Martin}}, [[Մայիսի 19]], [[1979]], [[Մոնտեվիդեո]], [[Ուրուգվայ]]), ուրուգվայցի ֆուտբոլիստ, «[[Ատլետիկո Մադրիդ]]» ֆուտբոլային ակումբի և Ուրուգվայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի հարձակվող։ Ֆորլանը երկու անգամ արժանացել է «Պիչիչի» մրցանակին և երկու անգամ հաղթել «Ոսկե խաղակոշիկ» մրցանակը։ Նա նաև ճանաչվել է [[Հարավային Աֆրիկա]]յում կայացած [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2010|2010 Աշխարհի գավաթ]]ի խաղարկության Լավագույն ֆուտբոլիստ։

Ֆորլանի պրոֆեսիոնալ կարիերայում առաջին ակումբը եղել է «Ինդեպենդիենտեն», որի հիմնական կազմում ֆուտբոլիստը իր դեբյուտը նշել է 1998 թվականին։ Չորս սեզոնների ընթացքում, Ֆորլանը անց է կացրել 77 խաղ և դարձել է 36 գոլի հեղինակ` գրավելով մի քանի եվրոպական ակումբների ուշադրությունը։

Արդյունքում, 2002 թվականի հունվարին Ֆորլանը պայմանագիր է կնքել «[[Մանչեսթեր Յունայթեդ]]» հետ։ Նրա նախկին ակումբը ստացել է ավելի քան 6,9 միլիոն ֆունտ։ Իր առաջին գոլը անգլիական ակումբի կազմում Ֆորլանը կարողացել է խփել միայն 2003 թվականի օգոստոսին, [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների Լիգա]]յում, «Մաքաբիի» դեմ խաղում, սակայն մինչ այդ նա հասցրել էր նվաճել Անգլիայի չեմպիոնի տիտղոսը։ ''([[Դիեգո Ֆորլան|մանրամասն...]])''
|-
! 1-7 հունվարի 2013 
! 8-15 հունվարի 2013 
|-
| [[Պատկեր:The big 4-0.jpg|thumb|right|150px|Սթիվեն Ջերարդ]]
'''Սթիվեն Ջորջ Ջերարդ''' ({{lang-en|Steven George Gerrard}}, [[Մայիսի 30]], [[1980]], Ուինսթոն, [[Անգլիա]]), անգլիացի ֆուտբոլիստ «[[Լիվերպուլ ՖԱ|Լիվերպուլ]]» ակումբի ավագ։ Ջերարդը համարվում է ժամանակակից ֆուտբոլի լավագույն կիսապաշտպաններից մեկը։ Հիմնականում հանդես է գալիս կիսապաշտպանության կենտրոնում, ինչպես նաև ձախ կիսապաշտպանի դիրքում։

Ջերարդը, ով իր ամբողջ կարիերան անց է կացրել «Էնֆիլդում», առաջին անգամ խաղադաշտ է դուրս եկել 1998 թվականին և ամրապնդվել է թիմի հիմնական կազմում 2000-01 մրցաշրջանում։ 2003-ին նա դարձել է թիմի ավագը` փոխարինելով Սաամի Հյուպիային։ Ջերարդի նվաճած մրցանակների թվոմ են երկու Անգլիայի գավաթները, երկու Ֆուտբոլային լիգայի գավաթները և հաղթանակը [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների Լիգա]]յում 2005-ին։ 2005 թվականին Ջերարդը երրորդն էր «[[Ոսկե գնդակ]]» մրցանակի համար քվեարկությունում։

[[Անգլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ում Ջերարդը իր նորամուտը նշել է 2000 թվականին։ Նա մասնակցել է Եվրոպայի 2000 և 2004 առաջնություններին, ինչպես նաև 2006 Աշխարհի առաջնությանը, որտեղ նա դարձել է երկու գոլի հեղինակ։

Ջերարդը «Լիվերպուլի» հետ իր առաջին պրոֆեսիոնալ պայմանագիրը ստարագրել է 1997-ին, իսկ առաջին հանդիպումը անց է կացրել 1998-ի Նոյեմբերի 29-ին` «Բլեքբերն Ռովերս»-ի դեմ։ ''([[Սթիվեն Ջերարդ|մանրամասն...]])''
| [[Պատկեր:LuisSuarez CL interview.JPG|thumb|right|250px|Լուիս Ալբերտո Սուարես]]
'''Լուիս Ալբերտո Սուարես Դիաս''' ({{lang-en|Luis Alberto Suárez Díaz}}, [[Հունվարի 24]], [[1987]], Սալտո, [[Ուրուգվայ]]), ուրուգվայցի ֆուտբոլիստ, հարձակվող, անգլիական «[[Լիվերպուլ ՖԱ|Լիվերպուլ]]ի» և Ուրուգվայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականի խաղացող։

Լուիս Ալբերտո Սուարեսը ծնվել է 1987 թվականի Հունվարի 24-ին, Սալտո քաղաքում, Արգենտինայի սահմանի մոտ։ 2003 թվականին Սուարեսին ընդունել են երկրի ամենահայտնի երկու ակումբներից մեկի` «Նասիոնալի», ակադեմիա։ Երկու տարի անց նա ընդգրկվել է թիմի հիմնական կազմ։ 2005-06 մրցաշրջանում խփելով 12 գոլ, նա օգնեց ակումբին նվաճելու հերթական չեմպիոնական տիտղոսը։

2006 թվականին Սուարեսը 800 հազար եվրոյով տեղափոխվեց հոլանդական չափանիշներով համեստ «Գրոնինգեն» ակումբ, որի կազմում 29-աղում խփեց 10 գոլ։ 2007-ին 7,5 միլիոն եվրոյով տեղափոխվեց «Այաքս», որտեղ խաղաց մինչև 2011 թվականը։

«Այաքսում» առաջին մրցաշրջանում 33 խաղում դարձավ 17 գոլի հեղինակ, իսկ 2008-09 մրցաշրջանում` 31 խաղում 21 գոլ առաջնության լավագույն ռմբարկուն խփել էր մեկ գոլ ավելի։ Սուարեսը հաջող անցկացրեց նաև 2009-10 սեղոնը` դառնալով 35 գոլի հեղինակ Էրեդիվայզիում։ 2009-ի Դեկտեմբերի 25-ին, Հոլանդիայի գավաթի խաղարկության ժամանակ, «WHC» սիրողական թիմի դեմ խաղում նա խփեց 6 գոլ, իսկ «Այաքսը» հաղթեց 14։1 հաշվով։ ''([[Լուիս Ալբերտո Սուարես|մանրամասն...]])''
|-
! 16-23 հունվարի 2013 
! 24-31 հունվարի 2013 
|-
| [[Պատկեր:Messi_Training.jpg|thumb|right|220px|Լիոնել Մեսսի]]
'''Լիոնել Անդրես «Լեո» Մեսսի''' ({{lang-es|Lionel Andres Messi}}, [[Հունիսի 24]], [[1987]], [[Ռոսարիո (Արգենտինա)|Ռոսարիո]]), արգենտինացի [[ֆուտբոլ]]իստ, հարձակվող, իսպանական «[[Բարսելոնա ՖԱ|Բարսելոնա]]» ֆուտբոլային ակումբի և [[Արգենտինայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Արգենտինայի հավաքականի]] խաղացող։ Լիոնել Մեսսին համարվում է բոլոր ժամանակների լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը, նրան հաճախ համեմատում են [[Դիեգո Մարադոնա]]յի հետ, իսկ վերջինս նրան համարում է իր «հետնորդը»։ Մեսսին «[[Ոսկե գնդակ]]ի» եռակի մրցանակակիր է (2009, 2010, 2011)։

Մեսսին սկսել է ֆուտբոլ խաղալ երիտասարդ տարիքում և իր հմտությունները ու ներուժը շուտով իրակագործել է «Բարսելոնայում»։ Նա տեղափոխվել «Նյուելս Օլդ Բոյսի» երիտասարդական թիմից «Բարսելոնա» 2000 թվականին։ 2004-05 մրցաշրջանում նա դարձավ թիմի ամենաերիտասարդ ֆուտբոլիստը, ով առաջնությում գոլի հեղինակ է դարձել։ Մեսսին շուտով լուրջ հաջողությունների հասավ իր թիմի հետ` երկու անգամ հաղթելով [[Լա Լիգա]]յում (2005, 2006) և [[Չեմպիոնների Լիգա]]յում (2006)։

2006-07 մրցաշրջանից նա դարձավ հիմնական կազմի խաղացող, դարձավ հեթ-տրիկի հեղինակ «Էլ Կլասսիկոյում» և ավարտեց մրցաշրջանը 14 գոլով 26 լիգայի խաղերում։ Մեսսիի ամենահաջող մրցաշրջանը 2008-09 սեզոնն է, որտեղ նա խփեց 38 գոլ և կարևոր դեր խաղաց իր թիմի հաղթարշավում։ ''([[Լիոնել Մեսսի|մանրամասն...]])''
| [[Պատկեր:Villas-Boas.JPG|thumb|right|200px|Անդրե Վիլլաշ-Բոաշ]]
'''Լուիշ Անդրե դե Պինա Կաբրալ Վիլլաշ-Բոաշ''', առավել հայտնի որպես '''Անդրե Վիլլաշ-Բոաշ''' ({{lang-pt|André Villas-Boas}}, [[Հոկտեմբերի 17]], [[1977]], [[Պորտո]], [[Պորտուգալիա]]), պորտուգալացի [[ֆուտբոլ]]ային մարզիչ և «[[Չելսի ՖԱ|Չելսիի]]» նախկին մարզիչը։ Մինչև «Չելսի» գալը, նա ինն ամիս մարզել է «Ակադեմիկա դե Կոիմբրա» ակումբը և շուրջ մեկ տարի` «[[Պորտո ՖԱ|Պորտոն]]»։

«Պորտոյում» նա դարձավ Եվրոգավաթ նվաճած ամենաերիտասարդ մարզիչը, իսկ «Չելսիի» կողմից նրա համար վճարված €15 միլիոն, մարզչի համար երբևիցե տրված ամենախոշոր գումարն է։ Չնայած նա բարձրակարգ մարզիչ է, նա չունի խաղային փորձ և մինչ 31 տարեկանում «Ակադեմիկա դե Կոիմբրա» ակումբի մարզիչ դառնալը, նա չի եղել որևէ ակումբի գլխավոր մարզիչ։

16 տարեկանում Վիլլաշ-Բոաշը (ով «Պորտոի» երկրպագու էր) ապրում էր այն ժամանակվա «Պորտոի» գլխավոր մարզիչ, անգլիացի [[Բոբբի Ռոբսոն]]ի հետ նույն հարկի տակ։ ''([[Անդրե Վիլլաշ-Բոաշ|մանրամասն...]])''
|-
! 1-7 փետրվարի 2013 
! 8-14 փետրվարի 2013 
|-
| [[Պատկեր:Andrés Iniesta Euro 2012 vs France 01.jpg|thumb|right|180px|Անդրես Ինիեստան Եվրո 2012-ում]]
'''Ինիեստա''' (Iniesta) կամ Անդրես Ինիեստա Լուխան (Andres Iniesta Lujan) (ծնվել է [[1984]] թվականի [[մայիսի 11]]-ին Իսպանական [[Ալբասետե]] քաղաքում), [[Իսպանիա|իսպանացի]] ֆուտբոլիստ։ Նա [[Բարսելոնա]]յի կենտրոնական կիսապաշտպաններից է, կրում է 8 համարի մարզաշապիկը, տիրապետում է հիանալի տեխնիկայի։

Տասներկուամյա Ինիեստային [[Բարսելոնա]]յի մասնագետները հայտնաբերել են Ալբասետեի համանուն թիմի կազմում, և շուտով Անդրեսը տեղափոխվել է Բարսելոնա։ Ինիեստան Բարսայի հիմնական կազմում իր դեբյոտը նշել է 2002 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Չեմպիոնների Լիգայի խաղում, որտեղ նրա թիմը խաղում էր Բրյուգգեի դեմ։ [[2003]]-[[2004]]-ի մրցաշրջանում Ինիեստան արդեն անցկացրեց տասնմեկ հանդիպում և խփեց մեկ գոլ։ Այդ ժամանակ նա հիմնականում փոխարինում էր Բարսելոնայի գլխավոր աստղին` Ռոնալդինյոյին։ Իսկ հաջորդ` [[2004]]-[[2005]] մրցաշրջանում, Անդրես Ինիեստան ամրապնդեց իր տեղը թիմի հիմնական կազմում` խաղալով Իսպանիայի առաջնությաունում 37 խաղ։ Ինիեստան այդ տարիներին իրեն դրսևորեց որպես բարձրակարգ և տաղանդավոր ֆուտբոլիստ, և նրա հայտնվելը նաև Իսպանիայի ազգային հավաքականի կազմում ոչ ոքի համար անակնկալ չեղավ։ [[2006]]-ին նա [[Իսպանիա]]յի ընտրանու կազմում մասնակցեց աշխարհի առաջնությանը, իսկ [[2008]]-ին և [[2012]]-ին դարձավ [[Եվրոպա]]յի չեմպիոն։ ''([[Անդրես Ինիեստա|մանրամասն...]])''
| [[Պատկեր:Mcu Alfredo Di Stefano.jpg|thumb|right|180px|Ալֆրեդո դի Ստեֆանո]]
'''Ալֆրեդո դի Ստեֆանո Լաուլիե''' ({{lang-es|Alfredo di Stéfano Laulhé}}, ծնվել է  [[Հուլիսի 4]],  [[1926]], [[Բուենոս Այրես]], [[Արգենտինա]]), [[արգենտինա]]-[[Իսպանիա|իսպանացի]] ֆուտբոլիստ ([[Հարձակվող (ֆուտբոլ)|հարձակվող]]) և մարզիչ։ Ծնվել է [[Իտալիա|իտալական]] էմիգրանտների ընտանիքում Կապրի քաղաքից։

Մեծ տոկունությամբ ուժեղ հարձակվող էր, տակտիկապես բազմաֆունկցիոնալ և մեծ տեսադաշտով, ով կարողանում էր խաղալ ֆուտբոլային բոլոր դիրքերում։ Նա այժմ իսպանական [[Լա Լիգա]]յի պատմության չորրորդ լավագույն ռմբարկուն է և Ռեալ Մադրիդի պատմության երկրորդ լավագույն ռմբարկուն, ով Ռեալում խաղացել է 1953-1964 թվականներին և խփել է 216 գոլ 282 խաղում։

2003 թվականի Նոյեմբերին կայացած [[ՈՒԵՖԱ]]յի  հոբելյանական տոնակատարության ժամանակ նրան հանձնեցին իսպանիայի առաջնության «Ոսկե խաղացող» մրցանակը, որպես նրանց վերջին 50 տարիների ամենահիանալի ֆուտբոլիստ։ [[Պելե]]ն  նրան անվանեց  «125 ապրող ամենամեծ ֆուտբոլիստներից մեկը», իսկ 2004 թվականի սեպտեմբերին ասաց, որ Դի Ստեֆանոն բոլոր ժամանակների լավագույն խաղացողն է եղել։ ''([[Ալֆրեդո դի Ստեֆանո|մանրամասն...]])''
|-
! 2013 թվականի փետրվարի 15-2014 թվականի հունվարի 9 
! 2014 թվականի հունվարի 9 - փետրվարի 9
|-
| 
'''Ալեշանդրե Բորժիս Գիմարաեսը''' ({{lang-pt|Alexandre Borges Guimarães}}) (ծնվել է 1959թ. նոյեմբերի 7-ին [[Բրազիլիա]]յի [[Ալագոաս]] նահանգի վարչական կենտրոն [[Մասեյո]]յում) [[Կոստա Ռիկա|կոստառիկական]] ֆուտբոլային [[Մարզիչ (ֆուտբոլ)|մարզիչ]] է և նախկին ֆուտբոլային [[Կիսապաշտպան (ֆուտբոլ)|կիսապաշտպան]]։ Մարզում է կոստառիկական [[Սապրիսա (ֆուտբոլային ակումբ)|Սապրիսա]] ակումբը։ Նրա անունի հետ են կապված [[Կոստա Ռիկայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Կոստա Ռիկայի հավաքականի]] հաջողությունները 2000-ական թվականներին։ Էթնիկ բրազիլացին գլխավորեց հավաքականը [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2002|2002թ. աշխարհի առաջնության]] որակավորման որոշիչ հանդիպումից առաջ և կատարեց խնդիրը` պատմության մեջ երկրորդ անգամ դուրս բերելով [[Կոստա Ռիկայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|«Լոս Տիկոսին»]] եզրափակիչ մրցաշար։ Չորս տարի անց նա կրկնեց իր հաջողությունը` հավաքականի հետ արդեն նվաճելով [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006|2006թ. աշխարհի առաջնության]] ուղեգիր և դառնալով իսկական ազգային հերոս Կոստա Ռիկայում։ 

1971թ. ծնողների հետ [[Կոստա Ռիկա]] տեղափոխվելով` որպես «իսկական բրազիլացի» նա շարունակեց ֆուտբոլ խաղալ։ Նրա առաջին թիմը դարձավ երկրորդ դիվիզիոնի «Դուրպանել Սան Բլաս» ակումբը 1979թ., այնուհետև նա տեղափոխվեց «Մունիսիպալ Պունտարենաս», որտեղ անցկացրեց երկու սեզոն։ 1982-1991թթ. նա հանդես էր գալիս երկրի առաջատար [[Սապրիսա (ֆուտբոլային ակումբ)|Սապրիսա]] ակումբում` նրա կազմում երեք անգամ դառնալով Կոստա Ռիկայի չեմպիոն։ ''([[Ալեշանդրե Գիմարաես|մանրամասն...]])''
| align=center|[[Պատկեր:Del Piero, Sydney FC-Newcastle Jets cropped.jpg|աջից|250px]]
'''Ալեսանդրո Դել Պիեռո''' ({{lang-it|Alessandro Del Piero}}, [[նոյեմբերի 9]], [[1974]]թ., [[Կոնելյանո]], [[Վենետո]], [[Տրեվիզո]], [[Իտալիա]]), իտալացի ֆուտբոլիստ, հարձակվող, կարիերայի մեծ մասն անցկացրել է իտալական «[[Յուվենտուս]]» ակումբում՝ դառնալով այդ ակումբի լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը, հաջողությամբ հանդես է եկել նաև [[Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ի կազմում։ Նա Իտալիայի բոլոր ժամանակների երրորդ ռմբարկուն է՝ 335 գոլ (Ջուզեպպե Մեացա՝ 338 գոլ, Սիլվիո Պիոլա՝ 364 գոլ)։ Նա 19 տարի խաղացել է «[[Յուվենտուս]]ում» (11 տարի եղել է թիմի ավագը) և սահմանել է ռեկորդ՝ 705 խաղում խփելով 290 գոլ։ Ներկայումս հանդես է գալիս [[Ավստրալիա]]յի «Սիդնեյ» ակումբում։

Դել Պիեռոն սկսել է ֆուտբոլ խաղալ երիտասարդ տարիքում։ Տասնչորսամյա Դել Պիեռոյին «Պադովայի» մասնագետները հայտնաբերել են «Սան Վանդեմանո» թիմի կազմում, և շուտով Ալեսանդրոն տեղափոխվեց «Պադովա»։ Ալեսանդրոն «Պադովայի» հիմնական կազմում իր նորամուտը նշել է [[1992]] թ.ի [[նոյեմբերի 22]]-ին [[Սերիա B]]-ի խաղում, որտեղ նրա թիմը խաղում էր «Տերննանա Կալչոյի» դեմ։ Նա «Պադովա» երիտասարդական թիմից «[[Յուվենտուս]]» է տեղափոխվել [[1993]] թվականին և այնտեղ խաղացել է 19 մրցաշրջան։ Նրա նորամուտը [[Սերիա Ա|Ա սերիայում]] կայացել է [[1993]] թ.ի սեպտեմբերին «Ֆոջայի» դեմ, իր առաջին գոլը նա խփել է հաջորդ իսկ խաղում «Ռեջիայի» դարպասը։ Այդ մրցաշրջանի 28-րդ տուրում [[Պարմա ՖԱ|«Պարմայի»]] հետ հանդիպման ժամանակ Դել Պիեռոն առաջին անգամ դուրս է եկել հիմնական կազմում և դարձել է [[հեթ-տրիկ]]ի հեղինակ։

1995-96 մրցաշրջանից նա դարձավ «[[Յուվենտուս]]ի» հիմնական կազմի խաղացող։ Դել Պիեռոյի ամենահաջող մրցաշրջաններից մեկը 1997–98-ն է, երբ նա խփեց 32 գոլ և կարևոր դեր խաղաց իր թիմի հաղթարշավում։ Այդ մրցաշրջանում «[[Յուվենտուս]]ը» հաղթեց [[Սերիա Ա]]-ում, հասավ Իտալիայի գավաթի և Չեմպիոնների Լիգայի գավաթի եզրափակիչ։

2013 թ.ի սկզբին ֆուտբոլիստը դարձավ «[[Յուվենտուս]]ի» բոլոր ժամանկաների լավագույն ռմբարկուն։ Դել Պիեռոն նաև լիդերն է մասնակցած խաղերի քանակով «Ծեր Սինյորայում»։ Նա զբաղեցրել է տասերորդ տեղը ռմբարկուների քանակով [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա]]յում։ ''([[Ալեսանդրո Դել Պիեռո|մանրամասն]])''
{{քաղվածք|Դել Պիեռոն համաշխարհային կարգի խաղացող է, որը ներկայացվելու կարիք չունի։|[[Կառլո Անչելոտտի]]}}
|-
! հունիսի 15, 2016
! հունիսի 16, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Marek Hamšík - SSC Neapel (2).jpg|մինի|300px]]
'''Մարեկ Համշիկ''' ([[սլովակերեն]]՝ ''Marek Hamšík'', [[Հուլիսի 27]], [[1987]]), սլովակ [[Ֆուտբոլ|ֆուտբոլիստ]], [[Կիսապաշտպան (ֆուտբոլ)|կիսապաշտպան]]։ Իտալական «[[Նապոլի (ֆուտբոլային ակումբ)|Նապոլիի]]» և [[Սլովակիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Սլովակիայի ազգային հավաքականի]] ֆուտբոլիստ։ Չնայած իր երիտասարդ տարիքին՝ նա իր ազգային թիմի ավագն է։

Մարեկ Համշիկը ծնվել է [[1987 թվական|1987 թվականի]] հուլիսի 27-ին [[Չեխոսլովակիա|չեխոսլովակ]]<nowiki/>ան [[Բանսկա  Բրիստրիցա|Բանսկա Բիստրիցա]] քաղաքում՝ Ռիխարդ և Ռենատի Համշիկների ընտանիքում: Երբ ծնվել է Մարեկը նրա ծնողները եղել են 18 տարեկան: Ռիխարդ Համշիկը եղել է պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ և հանդես է եկել տեղի «Դուկլու» ակումբում, իսկ մայրը՝ Ռենատան, եղել է [[Հանդբոլ|հանդբոլիստուհի]] և հանդես է եկել Չեխոսլովակիայի հավաքականում: Մարեկին ունի փոքր քույր՝ Միխաելան, ով նույնպես հանդբոլիստուհի է և կարիերան ավարտել է սրտի հետ խնդրիներ ունենալու պատճառով:
[[Մարեկ Համշիկ|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Antoine Griezmann - CdR - RM v ATL.jpg|մինի|300px]]
'''Անտուան Գրիզման''' ([[Ֆրանսերեն|ֆր]].՝ Antoine Griezmann, [[մարտի 21]], [[1991]], Մակոն, Ֆրանսիա), Ֆրանսիացի ֆուտբոլիստ, իսպանական [[Ատլետիկո Մադրիդ|Ատլետիկո Մադրիդի]] հարձակվող և [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ֆրանսիայի ազգային հավաքականի]] խաղացող։

Նա իր ֆուտբոլային կարիերան, ինչպես իր հայրը, սկսել է իր հայրենի քաղաքում։ Սակայն նահանգային թիմ մուտքը չկարողացավ օգնել խաղացողի զարգացմանը։ Դրանից հետո հայրը որդուն տեղափոխում է ավելի հայտնի խումբ։ Բայց ֆիզիկական համեստ տվյալների և հաճախակի հիվանդությունների պատճառով բոլոր երիտասարդական ակադեմիաները մերժում էին Անտուանին։ Միայն 14 տարեկանում է հնարավորություն ստացել հանրությանը իրեն ցույց տալու համար։ 2005 թվականին Գրիզմանը «Մոնպելիեյի» կազմում մասնակցեց «Պարի Սեն-Ժերմենի» երիտասարդական թիմի դեմ ընկերական խաղին։ Գրիզմանը ցույց է տալիս շատ լավ ֆուտբոլ և Եվրոպական մի շարք թոփ ակումբներ ցանկանում են գնել երիտասարդ ֆուտբոլիստին։ Նրանց շարքերում էին նաև «Ռեալ Սոսեդատ»-ի սկաուտները։ Նրանք Գրիզմանին հրավիրում են «Սան-Սեբաստյան»(Իսպանիա) 1 շաբաթ փորձնական պարապունքների։ Բայց վերջնական պատասխան տալիս են միայն 2 շաբաթ խստացվաց ռեժիմով պարապմունքներց հետո։
[[Անտուան Գրիզման|մանրամասն...]]
|-
! հունիսի 17, 2016
! հունիսի 18, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Gareth Bale RM.jpg|մինի|200px]]
'''Գարեթ Բեյլ''' ([[հուլիսի 16]], [[1989]], [[Քարդիֆ]], [[Ուելս]]), ուելսցի պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ, աջ եզրային կիսապաշտպան։ Հանդես է գալիս [[Ռեալ Մադրիդ|Ռեալ Մադրիդում]] և [[Ուելսի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ուելսի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում]]։ Բեյլը ծնվել է 1989 թվականի հուլիսի 16-ին Ուելսի մայրաքաղաք Քարդիֆում։ Փոքրիկ Գարեթը միշտ նայում էր մեծ ֆուտբոլիստների խաղերը։ Նա միշտ իրեն պատկերացնում էր այդպիսին և միշտ ցանկանում էր ինքը նույնպես լիներ մեծ ֆոտբոլիստ։ Գարեթը՝ դեռ ինը տարեկանում Սաուտգեմպտոնի սկաուտներին զարմացնում էր, այդ պատճառով էլ նա սկսեց մարզվել ակումբի ակադեմիայում։ Մարզումները երիտասարդ ուելսցուն բերեց վստահություն, նա սկսեց բոլորին վստահեցնել, ոլ ֆուտբոլում մեծ հաջողությունների է հասնելու։ 16 տարեկանում Բեյլը խաղաց մինչև 18 տարեկանների հավաքականում և օգնեց թիմին հաղթել Քարդիֆֆ Գավաթը։ Այդ տարի նա մրցանակ ստացավ Ուելսի սպորտի դեպարտամենտից։ Բեյլը պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսել է «[[Սաութհեմփթոն ՖԱ|Սաութհեմփթոն]]<nowiki/>»-ում։ [[2007]] թվականին Բեյլը տեղափոխվեց «[[Տոտենհեմ Հոտսպուր|Տոտենհեմ]]» 7 միլիոն [[եվրո]]յի դիմաց։ Սկզբում նա լավ էր հանդես գալիս և առաջին չորս խաղում դարձավ չորս գոլի հեղինակ, սակայն ծանր վնասվածքի պատճառով դուրս մնաց մինչև մրցաշրջանի վերջը։ [[Պրեմիեր Լիգա 2009-10 (Անգլիա)|2009-2010]] մրցաշրջանից Բեյլը դարձավ Տոտենհեմի առանցքային խաղացողներից մեկը։ [[2010]]-ի ապրիլին Բեյլը հիանալի խաղ ցուցադրեց և դարձավ [[Պրեմիեր Լիգա (Անգլիա)|Պրեմիեր Լիգա]]յի ամսվա լավագույն ֆուտբոլիստ։

[[2013]] թվականի [[սեպտեմբերի 1]]-ին Բեյլը 6 տարվա պայմանագիր կնքեց Մադրիդի «Ռեալ»-ի հետ։ Իսպանական մամուլը և «Ռեալ Մադրիդ» հեռուստաալիքը 
հրապարակեցին, որ Բեյլի տրանսֆերային գինը կազմել է 77 միլիոն [[ֆունտ ստերլինգ]](91մլն եվրո), մինչդեռ անգլիական մամուլը հրապարակեց, որ արքայական ակումբը Բեյլի համար վճարել է 80 միլիոն ֆունտ ստերլինգ(100մլն եվրո), որը ավելին էր [[Կրիշտիանու Ռոնալդու]]ի համար վճարված ռեկորդային գնից։ Նա հենց առաջին մրցաշրջանում դարձավ թիմի մեկնարկային կազմի անփոխարինելի ֆուտբոլիստներից մեկը՝ օգնելով թիմին հաղթել [[Կոպա դել Ռեյ|Իսպանիայի գավաթ]]ը և [[ՈՒԵՖԱ]]-ի գավաթը՝ գոլ խփելով երկու եզրափակիչներում։
[[Գարեթ Բեյլ|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Álvaro Morata - Juventus' MVP of October 2014 (edited).jpg|մինի|200px]]
'''Ալվարո Բորխա Մորատա Մարտին''' ({{lang-es|Álvaro Borja Morata Martín}}, {{IPA|['alβaɾo mo'ɾata]}}, [[հոկտեմբերի 23]], [[1992]], [[Մադրիդ]]), [[իսպանացի]] ֆուտբոլիստ, իտալական «[[Յուվենտուս]]» ֆուտբոլային ակումբի և [[Իսպանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Իսպանիայի հավաքական]]ի հարձակվող։ Մարզական վարպետության շնորհիվ նա համեմատվել է իսպանացի ֆուտբոլիստ [[Ֆերնանդո Մորիենտես]]ի հետ։ Ալվարո Մորատան ծնվել է Մադրիդում։ Տեղափոխվել է [[Մադրիդի Ռեալ]] [[2008]] թվականին հարևան [[Խետաֆե (ֆուտբոլային ակումբ)|«Խետաֆեից»]]։ Մորատան հանդես էր գալիս «Ռեալ Մադրիդի» Խուվենիլ С առաջնությունում։ 2009 թվականի նոյեմբերին նա արդեն մասնակցել էր բոլոր «խուվենիլներում» (А, B և С) և «Ռեալ Մադրիդ С»-ում։ 2010 թվականի հուլիսին, «Խուվենիլ А»-ի հաջող մրցաշրջանի ավարտին Մորատան հաղթել էր երիտասարդական երկու տիտղոս և խփել 34 գոլ։ Ֆուտբոլիստը տեղափոխվում է переведён в «[[Ռեալ Մադրիդ Կաստիլիա]]»։ Ավելի ուշ «Ռեալ Մադրիդի» մարզիչ [[Ժոզե Մոուրինյո]]ն Մորատային և 4 թիմակիցների հետ ուղևորվում է [[ԱՄՆ]]` մրցաշարի։ 2010 թվականի օգոստոսի 15-ին Ալվարո Մորատան նշում է իր նորամուտը «Ռեալ Մադրիդ Կաստիլիայի» կազմում. «[[Ալկորկոն]]ի» հետ ընկերական հանդիպումն ավարտվում է 1:0 հաշվով` հոգուտ մադրիդցիների։ Նույն տարվա օգոստոսի 29-ին նա նշում է նորամուտը առաջնության ժամանակ` «Կորուշոյի» դեմ խաղում (3:2)։ Առաջին գոլը խփում է հոկտեմբերի 31-ին` «Ալկալայի» դեմ խաղում (1:1)
[[Ալվարո Մորատա|մանրամասն...]]
|-
! հունիսի 19, 2016
! հունիսի 21, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Chelsea 2 QPR 1 (15687918092).jpg|աջից|200px]]
'''Էդեն Ազար''' ([[Ֆրանսերեն|ֆր]].՝ Eden Hazard,  հունվարի 7, 1991, Լա Լուվիեր, Բելգիա), բելգիացի ֆուտբոլիստ, ներկայումս հանդես է գալիս Չելսիի և Բելգիայի հավաքականի կազմում։ Նա հիմնականում խաղում է որպես հարձակվողական կիսապաշտպան։

Էդեն Մայքլ Ազարը ծնվել է [[1991]] թվականի [[հունվարի 7]]-ին Բելգիայում։ Բելգիացի ֆուտբոլիստ է, ով խաղում է Բելգիայի ազգային հավաքականում, ինչպես նաև Անգլիական Չելսիյում, որպես ենթահարձակվող։ Նա հայտնի է իր արագությամբ և տեխնիկական կարողությամբ։ Ազարը ամենաերիտասարդ լավագույն ֆուտբոլիստներից է աշխարհում։ Ազարը Բելգիացի ֆուտբոլիստի որդի է, և իր կարիերան սկսել է խաղալով բելգիական Ռոյալ սթեյդ Բրաինոյիսում։ 2005 թվականի տեղափոխվում է ֆրանսիական Լիլլ։ Ազարը 2 տարի անցկացնում է ֆուտբոլային ակադեմիայում և [[2007]] թվականի նոյեմբերին՝ 16 տարեկան հասակում անում է իր պրոֆեսիոնալ դեբյուտը, և դառնում է Լիլլի մարզչի՝ Ռուդի Գարսիայի անբաժանելի մասը։ Իր առաջին լիարժեք մրցաշրջանում, որպես մեկնարկային ֆուտբոլիստ նա հաղթեց ֆուտբոլային ակադեմիան, դառնալով առաջինը ազգությամբ ոչ ֆրանսիացի ֆուտբոլիստ։ [[2009]]-[[2010]] թվականների մրցաշրջանում նա կրկին մրցանակ ստացավ և դարձավ ամենաերիտասարդ խաղացողը, ով 2 անգամ արժանացավ ֆրանսիական մրցանակին։ Ազարին տրվում է Բրավո մրցանակ՝ իտալական Գուերին սպորտային ամսագրի կողմից, որպես [[2010]]-[[2011]] թվականների մրցաշրջանի ամենալավ խաղացող։ Լիլլում 8 տարվա պայմանագրով խաղալուց հետո՝ 2012 թվականի հունիսին նա հեռացավ Լիլլից և սկսեց խաղալ Անգլիական Չելսիում։ Նա կատարեց իր միջազգային դեբյուտը [[2008]] թվականի նոյեմբերին, 16 տարեկան հասակում՝ Լյուքսեմբուրգի հետ ընկերական խաղում։ Իր դեբյուտից մոտ 3 տարի անց նա խփեց իր առաջին միջազգային գոլը 2011 թ հոկտեմբերին Ղազախստանի դեմ խաղում։ Նրա շնորհիվ Բելգիայի ազգային հավաքականը 2014 թ Ֆիֆայի աշխարհի գավաթում հասավ մինչև քառորդ եզրափակիչ։
[[Էդեն Ազար|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Wayne Rooney Euro 2012 vs Italy.jpg|աջից|200px]]
'''Ուեյն Մարկ Ռունի''' ([[Անգլերեն|անգլ]].՝ Wayne Mark Rooney, [[հոկտեմբերի 24]], [[1985]], [[Լիվերպուլ]]), [[անգլիացի]] ֆուտբոլիստ, ով խաղում է «[[Մանչեսթեր Յունայթեդ]]» ակումբում և [[Անգլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Անգլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում]] որպես հարձակվող: Բազմիցս ճանաչվել է անգլիական ֆուտբոլի՝ իր սերնդի լավագույն ֆուտբոլիստ:

10 տարեկանից հաճախել է «Էվերթոնի» մանկապատանեկան ակադեմիա, իսկ [[2002]] թվականին իր նորամուտն է նշել «իրիսոկների» հիմնական կազմում: 2 տարի անցկացնելով «մերսիսայդցիների» հիմնական կազմում՝ [[2004]] թվականի ամռանը 25,6 միլիոն ֆունտով տեղափոխվում է «Մանչեսթեր Յունայթեդ»: Այդ տարի նա ստանում է «Ուազզա» մականունը: Այդ օրվանից նա 5 անգամ նվաճել է Պրեմիեր Լիգայի չեմպիոնական տիտղոսը, ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգան և Ֆուտբոլային լիգայի 2 գավաթ: Նա նաև դարձել է տարվա լավագույն խաղացող ըստ ՊՖԱ-ի վարկածի, իսկ 2010 թվականին՝ տարվա ֆուտբոլիստ՝ ըստ ֆուտբոլային լրագրողների ասոցացիայի: Մանչեսթեր Յունայթեդի կազմում խփած 242 գոլերով համարվում է ակումբի պատմության լավագույն ռմբարկուներից երկրորդը:
[[Ուեյն Ռունի|մանրամասն...]]
|-
! հունիսի 29, 2016
! հունիսի 30, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Rus-Por2012 (16).jpg|աջից|200px]]
'''Կրիշտիանու Ռոնալդու''' ([[Պորտուգալերեն|պորտ]].՝ Cristiano Ronaldo), պորտուգալացի ֆուտբոլիստ, ով հանդես է գալիս «[[Ռեալ Մադրիդ]]» ակումբում կիսապաշտպանի և հարձակվողի դիրքերում և հանդիսանում է [[Պորտուգալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Պորտուգալիայի հավաքական]]ի ավագը:

Ռոնալդուն դարձավ աշխարհի ամենաթանկ ֆուտբոլիստը, երբ 2009 թվականին 132 միլիոն դոլլարի դիմաց Մանչեսթեր Յունայթեդից տեղափոխվեց Ռեալ Մադրիդ: Ռոնալդուն դարձավ նաև աշխարհում ամենաբարձր վարձատրվող ֆուտբոլիստը՝ ստանալով տարեկան 21 միլիոն ֆունտ ստերլինգ աշխատավարձ:

Ռոնալդուն իր կարիերան սկսել է Անդորինյայում, որտեղ 2 տարի խաղալով՝ տեղափոխվել է Նասիոնալ: [[1997]] թվականին տեղափոխվել է Պորտուգալական առաջատար ակումբներից մեկը՝ Սպորտինգ: [[2003]] թվականին նա գրավեց Մանչեսթեր Յունայթեդի նախկին գլխավոր մարզիչ Ալեքս սըր Ֆերգյուսոնի ուշադրությունը, ով Ռոնալդուի համար վճարեց 12 միլիոն ֆունտ ստեռլինգ: Արդեն [[2004]] թվականին նա հաղթեց իր առաջին տիտղոսը Յունայթեդի կազմում:

[[2008]] թվականին Ռոնալդուն «Մանչեսթեր Յունայթեդի» հետ հաղթեց Չեմպիոնների Լիգայում և տարվա վերջում արժանացավ «Ոսկե գնդակ» մրցանակի՝ դառնալով ակումբի պատմության մեջ չորրորդ ֆուտբոլիստը, ում դա հաջողվել է անել: [[2008]] և [[2013]] թվականներին Ռոնալդուն ճանաչվեց տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ՝ միաժամանակ դառնալով միակ պորտուգալացի ֆուտբոլիստը, ով այդ տիտղոսը նվաճում է երկու անգամ: [[2014]] թվականին նա Մադրիդի Ռեալի հետ նվաճեց Եվրոպայի կարևորագույն գավաթը՝ Չեմպիոնների Լիգան՝ դառնալով այն եզակի ֆուտբոլիստներից մեկը, ում հաջողվել է նվաճել այն երկու տարբեր ակումբների հետ: Ռոնալդուն նաև դարձավ Չեմպիոնների լիգայի ռեկորդի հեղինակ՝ մեկ մրցաշրջանում խփելով 17 գոլ, իսկ արդեն մրցաշարի պատմության մեջ նա երկրորդն է՝ զիջելով միայն իսպանացի լեգենդար ֆուտբոլիստ Ռաուլին: Ռոնալդուն այն ֆուտբոլիստն, ով կարողացել է Մադրիդի Ռեալի կազմում ամենարագը հեղինակել 100 գոլ: [[2014]] թվականի փետրվար ամսին Ռոնալդուն խփեց իր կարիերայի 400-րդ գոլը: Երբ նա տեղափոխվեց Ռեալ, կրում էր 9 համարի մարզաշապիկ, բայց արդեն իսկ իր երկրորդ մրցաշրջանում նրան հանձնվեց 7 համարի մարզաշապիկը, որը նախկինում կրում էր Ռաուլը: Ռոնալդուն Յունայթեդում ևս հանդես էր գալիս 7 համարի մարզաշապիկով:
[[Կրիշտիանու Ռոնալդու|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Gianluigi Buffon Euro 2012 final 01.jpg|աջից|300px]]
'''Ջանլուիջի Մասոկոռ Բուֆֆոն''' ([[Իտալերեն|իտալ]].՝ Gianluigi Buffon, [[1978]], [[հունվարի 28]], Կարրառա, Տոսկանա, Իտալիա), իտալացի ֆուտբոլիստ, իտալական Յուվենտուսի դարպասապահ։ Աշխարհի լավագույն դարպասապահներից մեկը։ Իտալական Յուվենտուսի և Իտալիայի հավաքականի ավագ։ 2006 թվականին Իտալիայի հավաքականի հետ միասին դարձել է աշխարհի չեմպիոն։ Այդ մրցաշարից հետո նա նաև դարձավ ըստ ՖԻՖԱ-ի տարվա լավագույն դարպասապահ։

2006 թվականին Բուֆֆոնը Ոսկե Գնդակի համար պայքարում գրավեց 2-րդ տեղը, զիջելով միայն Ֆաբիո Կանավարոյին:

2002/2003 մրցաշրջանում Բուֆֆոնը արժանացավ Չեմպիոնների լիգայի լավագույն ֆուտբոլիստի կոչմանը։ Սա միակ դեպքն է, որ Չեմպիոնների լիգայի լավագույնի կոչմանն արժանանում է դարպասապահը։ [[2003]], [[2004]], [[2006]] և [[2007]] ըստ ՄՖՖՊԻՎ-ի արժանացել է աշխարհի լավագույն դարպասապահի կոչմանը։ 2011 թվականի փետրվարի 7-ին Բուֆֆոնը ճանաչվել է ֆուտբոլի պատմության լավագույն դարպասապահը:

Բուֆֆոնը գտնվում է 50 այն ֆուտբոլիստների ցուցակում, ովքեր անցկացրել են ամենաշատ հանդիպումները Սերիա Ա-յում։ Իտալիայի հավաքականում անցկացրել է 147 հանդիպում։

[[2001]] թվականին Բուֆֆոնը դարձավ ֆուտբոլի պատմության ամենաթանկ տրանսֆերային արժեք ունեցող դարպասապահը։ Տեղափոխությունը Պարմայից Յուվենտուս արժեցավ 32 մլն ստերլինգ։
[[Ջանլուիջի Բուֆֆոն|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 1, 2016
! հուլիսի 2, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Zlatan Ibrahimović Euro 2012 vs France 02.jpg|աջից|250px]]
'''Զլատան Իբրահիմովիչ''' ([[հոկտեմբերի 3]], [[1981]], [[Մալմյո]], [[Շվեդիա]]), բոսնիա-խորվաթական ծագում ունեցող շվեդ ֆուտբոլիստ, «Մանչեսթեր Յունայթեդ» ֆուտբոլային ակումբի հարձակվող, Շվեդիայի հավաքականի նախկին ավագ: Համարվում է իր սերնդի ամենաանկանխատեսելի և արհեստավարժ հարձակվողներից մեկը: «The Guardian» թերթի վարկածով՝ Զլատանը [[2013]] թվականի աշխարհի լավագույն ֆուտբոլիստների ցանկում զբաղեցրել է 3-րդ տեղը: Շվեդական «Dagens Nyheter» ամսագրի վարկածով՝ Իբրահիմովիչը պետության բոլոր ժամանակների լավագույն մարզիկների շարքում զբաղեցրել է 2-րդ տեղը:

12 տարեկան հասակից հանդես է եկել «Մալմյոյի» երիտասարդական ակումբների կազմում, իսկ [[1999]] թվականին նորամուտն է նշել հիմնական կազմում: Ակումբի հիմնական կազմում 2 տարի անցկացնելուց հետո՝ [[2001]] թվականի ամռանը, 7,8 միլիոն եվրոյի դիմաց տեղափոխվել է հոլանդական «Այաքս»: Ամստերդամում անցկացրած 3 մրցաշրջանի ընթացքում Զլատանը թիմի հետ նվաճեց 2 չեմպիոնական տիտղոս ([[2001]]-[[2002]], [[2003]]-[[2004]]) և մեկ երկրի գավաթ (2002): [[2004]] թվականի ամռանը 16 միլիոն եվրոյի դիմաց տեղափոխվեց իտալական «Յուվենտուս»: Իր առաջին մրցաշրջանում նա թիմի հետ դարձավ Իտալիայի չեմպիոն: [[2005]]-[[2006]] մրցաշրջանում թիմը պաշտպանեց տիտղոսը, սակայն «Կալչոպոլիի» հետևանքով 2 չեմպիոնություններն էլ չեղարկվեցին: Դրանից հետո 24,8 միլիոն եվրոյի դիմաց Իբրահիմովիչը տեղափոխվեց «Ինտեր»: «Սևակապույտների» կազմում անցկացրած 3 մրցաշրջանի ընթացքում Զլատանը ակումբր հետ նվաճեց 3 Սկուդետտո անընդմեջ: [[2009]] թվականի ամռանը 46 միլիոն եվրոյի դիմաց և Սամուել Էտոյի փոխարեն տեղափոխվեց իսպանական «Բարսելոնա»: Ակումբի կազմում դարձավ Աշխարհի ակումբային առաջնության հաղթող, Իսպանիայի չեմպիոն, [[ՈՒԵՖԱ]]-ի Սուպերգավաթի գավաթակիր: Սակայն «կապտանռնագույնների» գլխավոր մարզիչ Խոսեպ Գվարդիոլայի հետ տարաձայնությունների պատճառով Իբրահիմովիչը [[2010]] թվականի ամռանը վարձավճարով տեղափոխվեց «Միլան», իսկ [[2011]] թվականին վերջինս գնեց ֆուտբոլիստի տրանսֆերային իրավունքները: Սերիա A վերադառնալուց հետո առաջին մրցաշրջանում Իբրահիմովիչը կրկին թիմի հետ դարձավ Իտալիայի չեմպիոն: 2012 թվականին «Միլանի» ֆինանսական խնդիրների պատճառով Իբրահիմովիչն ու Տիագո Սիլվան վաճառվեցին «Պարի Սեն-Ժերմենին»: Գործարքի արժեքը կազմեց 60 միլիոն եվրո: «Փարիզեցիների» կազմում շվեդը 3 անգամ անընդմեջ դարձավ Ֆրանսիայի չեմպիոն: Ներկա պահին փարիզյան ակումբի լավագույն ռմբարկուների ցանկում Իբրան զբաղեցնում է 2-րդ հորիզոնականը:
[[Զլատան Իբրահիմովիչ|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Robert Lewandowski FCB.jpg|աջից|300px]]
'''Ռոբերտ Լևանդովսկի''' ([[օգոստոսի 21]], [[1988]] , [[Վարշավա]], [[Լեհաստան]]), [[լեհ]] [[Ֆուտբոլ|ֆուտբոլիստ]]։ Հանդես է գալիս որպես հարձակվող գերմանական [[Բունդեսլիգա]]յում՝ մյունխենյան [[Բավարիա (ֆուտբոլային ակումբ)|Բավարիա]] ակումբում և Լեհաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում։ Տրանսֆերային արժեքը [[2014]] թվականի հուլիսի 10-ի դրությամբ կազմում է 50, 000, 000€։

Վաղ տարիքում մարզվել է Լեշնոյի «Պարտիզան» թիմում, որտեղ աշխատում էր նրա հայրը։ Կարիերան սկսել է Վարսովիայում, որտեղ խաղացել է 7 տարի ([[1997]]-[[2004]] թվականներ)։

Լևանդովսկու պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսվել է Վարշավայի Դելտա ակումբում, ուր տեղափոխվել է [[2005]] թվականին։ Այնտեղ նա խփել է 4 գոլ։

[[2006]]-[[2007]] թվականներին, խաղալով Զնիչ Պրուժկովում և խփելով 15 գոլ, դառնում է Լեհաստանի II լիգայի, իսկ հաջորդ խաղաշրջանում 21 գոլով՝ Լեհաստանի բարձրագույն լիգայի ռմբարկուն։

[[2008]] թվականին Լևանդովսկին պայմանագիր է կնքել լեհական Լեխ ակումբի հետ, որը ֆուտբոլիստի համար վճարեց 1,5 միլիոն լեհական զլոտի։ Էքստրակլասսում առաջին անգամ խաղացել է 2008 թվականի օգոստոսի 8-ին՝ սեփական հարկի տակ պարտվելով Բելխատուվային 2։3 հաշվով, որտեղ գոլ է խփել երկրորդ խաղակեսի ընթացքում դաշտ դուրս գալուց 4 րոպե հետո։ Լևանդովսկին նաև մասնակցել է [[ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի Լիգա]]յի որակավորմանը 2008 թվականի հուլիսի 17-ին ադրբեջանական Խազար-Լենկորանի դեմ և 75-րդ րոպեին խփել իր թիմի համար հաղթական գոլը։ Հաջորդ հանդիպումը ևս ավարտվել է Լեխի հաղթանակով։ Հաջորդ փուլում Լեխը խաղաց շվեյցարական Գրասսհոպերի հետ՝ առաջին խաղում հաղթելով նրան խոշոր 6։0 հաշվով, որտեղ Լևանդովսկին դարձավ դուբլի հեղինակ, իսկ պատասխան հանդիպումը ավարտվեց ոչ-ոքի (0։0)։ Այնուհետև Լեխը առաջ է անցնում նաև ավստրիական Աուստրիայից և անցնում խմբային մրցաշարի փուլ, որտեղ գրավում է 3-րդ տեղը՝ զիջելով Մոսկվայի ԲԿՄԱ-ին, իսպանական Դեպորտիվոյին և առաջ անցնելով ֆրասիական Նանսիից և հոլանդական Ֆեյենոորդից։ Սակայն հաջորդ փուլում Լեխը զիջեց իտալական Ուդինեզեին։ 2008 թվականի դեկտեմբերին լեհական Piłka Nożna (Ֆուտբոլ) շաբաթաթերթը Լևանդովսկում ճանաչեց տարվա հայտնություն։
[[Ռոբերտ Լևանդովսկի|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 3, 2016
! հուլիսի 5, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Algérie - Arménie - 20140531 - Henrikh Mkhitaryan.jpg|աջից|250px]]
'''Հենրիխ Համլետի Մխիթարյան''' ([[հունվարի 21]], [[1989]], [[Երևան]], [[ՀԽՍՀ]]), [[հայ]] պրոֆեսիոնալ [[ֆուտբոլ]]իստ։ Հենրիխ Մխիթարյանը ծնվել է ֆուտբոլիստ [[Համլետ Հաբեթնակի Մխիթարյան|Համլետ Մխիթարյան]]ի ընտանիքում։ Յոթ տարեկան հասակում ընտանիքի հետ [[Ֆրանսիա]]յից վերադարձել է [[Հայաստան]], որտեղ էլ որոշել է ընտրել ֆուտբոլիստի կարիերան։ [[Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Հայաստանի ազգային հավաքականի]] լավագույն ռմբարկուն է, իսկ 2015 թվականից՝ ավագը։ Հանդես է գալիս [[Գերմանիա|գերմանական]] «[[Բորուսիա Դորտմունդ]]» ակումբում որպես [[կիսապաշտպան]]։ Ունի Երևանի պատվավոր քաղաքացու կոչում (2012)։ Վեց անգամ (հինգերորդ անգամ անընդմեջ) դարձել է [[Հայաստանի լավագույն ֆուտբոլիստ]] ([[2009]], [[2011]], [[2012]], [[2013]], [[2014]], [[2015]] թվականներին)։

Հենրիխ Մխիթարյանը ծնվել է [[1989]] թվականի [[հունվարի 21]]-ին, [[Հայաստան]]ի մայրաքաղաք [[Երևան]]ում՝ [[Մարինա Թաշչյան]]ի և Համլետ Մխիթարյանի ընտանիքում։ Մխիթարյանի հայրը՝ Համլետ Մխիթարյանը, ով [[1980]]-ականների Երևանի «[[Արարատ (ֆուտբոլային ակումբ, Երևան)|Արարատ]]» ֆուտբոլային ակումբի հայտնի հարձակվողներից էր, մահացել է 33 տարեկան հասակում՝ գլխուղեղի ուռուցքից: Մխիթարյանի մայրը՝ Մարինա Թաշչյանը, ղեկավարում է [[Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիա]]յի ազգային հավաքականների բաժինը, իսկ նրա ավագ քույրը՝ Մոնիկա Մխիթարյանը, աշխատում է [[ՈՒԵՖԱ]]-ի կենտրոնակայանում:

[[1990]]-ակաների սկզբին Մխիթարյանի ընտանիքը տեղափոխվել է [[Ֆրանսիա]], որտեղ նախկինում նրա հայրը՝ Համլետ Մխիթարյանը խաղացել էր տեղի «ԱՍՕԱ Վալենսիա» ակումբում՝ օգնելով թիմին բարձրանալ Լիգա 2-ի երկրորդ դիվիզիոն։ Մխիթարյանն իր վաղ մանկությունն անցկացրել է [[Վալենսիա]]յում: Ցանկանալով դառնալ ֆուտբոլիստ՝ նա սկսել է հետևել հոր օրինակին։ Երեխա ժամանակ միշտ դիտում էր հոր խաղերը՝ ցանկանալով հետևել նրա մարզումներին։ Մայրը՝ Մարինան պատմում է, որ երբ Համլետը գնալիս է եղել մարզումների, փոքրիկ Հենրիխը միշտ ցանկացել է գնալ հոր հետ, իսկ երբ հայրը նրան չի տարել՝ սկսել է լաց լինել այնքան, մինչև նա ստիպված Հենրիխին իր հետ է տարել։
[[Հենրիխ Մխիթարյան|մանրամասն...]]
| align=center|_______________
|-
! հուլիսի 6, 2016
! հուլիսի .., 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Beckswimbledon.jpg|աջից|250px]]
'''Դևիդ Ռոբերտ Ջոզեֆ Բեքհեմ''' ([[Անգլերեն|անգլ]].՝ David Robert Joseph Beckham, [[մայիսի 2]], [[1975]], [[Լոնդոն]], [[Անգլիա]]), [[Անգլիացիներ|անգլիացի]] նախկին [[ֆուտբոլ]]իստ, կիսապաշտպան: Իր ողջ կարիերայի ընթացքում նա խաղացել է «Մանչեսթեր Յունայթեդ», «Պրեսթոն Նորթ-Էնդ», «Ռեալ Մադրիդ», «Միլան», «Լոս Անջելես Գալաքսի» և ՊՍԺ ակումբներում ինչպես նաև Անգլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում, որտեղ նա հանդիսանում է ամենաշատ հանդիպումներ անցկացրած ֆուտբոլիստներից մեկը: Հայտնի է ստանդարտ դիրքերի և տուգանայինների իրականացման փայլուն տեխնիկայով:

Բեքհեմի ֆուտբոլային կարիերան սկսվել է [[1992]] թվականին, երբ նա 17 տարեկան հասակում անցկացրեց իր առաջին հանդիպումը «[[Մանչեսթեր Յունայթեդ]]» ակումբի կազմում: Նա «Մանչեսթեր Յունայթեդ»-ի հետ նվաճել է Անգլիայի Պրեմիեր Լիգայի 6 չեմպիոնական տիտղոսներ, 2 անգամ` Անգլիայի գավաթը և 1 անգամ` Չեմպիոնների լիգայի գավաթը: [[2003]] թվականին նա տեղափոխվել է «Ռեալ Մադրիդ», որտեղ հանդես է եկել չորս մրցաշրջան՝ վերջին մրցաշրջանում ակումբի հետ նվաճելով իսպանական Լա Լիգայի չեմպիոնի տիտղոսը: [[2004]] թվականին Բեքհեմը եղել է աշխարհի ամենաշատ վարձատրվող ֆուտբոլիստը: 2007 թվականին Բեքհեմը 32.5 միլիոն դոլարի դիմաց 5 տարվա պայմանագիր կնքեց Ամերիկյան բարձրագույն լիգայում հանդես եկող (MLS) «Լոս-Անջելես Գալաքսի» ակումբի հետ: Լինելով «Գալաքսի»-ի խաղացող՝ Բեքհեմը [[2009]]-[[2010]] թվականներին վարձակալությամբ խաղացել է իտալական «Միլան»-ի կազմում: Այնուհետև «Պարի Սեն-Ժերմեն»-ի կազմում մեկ մրցաշրջան խաղալուց հետո Բեքհեմը ավարտել է ֆուտբոլային կարիերան: 2010 թվականին, ըստ «Forbes» հանդեսի, ճանաչվել է աշխարհի ամենահարուստ ֆուտբոլիստը՝ առաջ անցնելով Կրիշտիանու Ռոնալդուից և Լիոնել Մեսսիից:
[[Դևիդ Բեքհեմ|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:CSKA-Roma (8).jpg|աջից|250px]]
'''Ֆրանչեսկո Տոտտի''' ({{lang-it|Francesco Totti}}; [[սեպտեմբերի 27]], [[1976]] թ, [[Հռոմ]]), [[Իտալացիներ|իտալացի]] ֆուտբոլիստ, [[Ռոմա ՖԱ|Ռոմա]] ֆուտբոլային ակումբի հարձակվողական ոճի կիսապաշտպան, թիմի ավագ և խորհրդանիշ, իր ողջ պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային կարիերայի ընթացքում նվիրված է եղել [[Ռոմա ՖԱ|Ռոմայի]] գույներին։ [[2006]] թվականի [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006|աշխարհի առաջնության]] չեմպիոն և [[2000]] թվականի Եվրոպայի առաջնության փոխչեմպիոն, ինչպես նաև [[1996]] թվականին Իտալիայի երիտասարդական հավաքականի կազմում դարձավ Եվրոպայի չեմպիոն։ Առաջին հավաքականի կազմում մասնակցել է 58 հանդիպման (այս ցուցանիշը [[Ռոմա ՖԱ|Ռոմայի]] ֆուտբոլիստների համար երկար ժամանակ ռեկորդային էր համարվում, մինչև այն չգերազանցեց [[Դանիելե Դե Ռոսսի]]ն) և դարձել է 9 գոլի հեղինակ։ Սակայն տարբեր պատճառներով Ֆրանչեսկոն ցույց չէր տալիս այն խաղը հավաքականում, ինչ ցույց էր տալիս [[Ռոմա ՖԱ|Ռոմայում]]։

Ֆրանչեսկոն հանդիսանում է Սերիա A-ի լավագույն 30 ամենաշատ հանդիպում անցկացրած ֆուտբոլիստներից մեկը և խփած գնդակներով երկրորդը, իսկ ներկայում հանդես եկող ֆուտբոլիստներից առաջինն է։ Սերիա A-ում մի ակումբի կազմում խփած գնդակների քանակով հանդիսանում է բացարձակ ռեկորդակիր։ Բոլոր այս նվաճումները լավագույն ցուցանիշներն են Ռոմայի ամբողջ պատմության ընթացքում։ Տոտտին առաջինն է եվրագավաթներում անցկացրած խաղերի և խփած գոլերի քանակով Ռոմայի պատմության մեջ։ Հանդիսանում է «հռոմեական դերբիի» լավագույն ռմբարկու և դերբիներում ամենաշատ խաղեր անցկացրած ֆուտբոլիստ։

Մտնում է ներկայումս ապրող աշխարհի լավագույն 125 ֆուտբոլիստների ցանկի մեջ, որը 2004 թվականի մարտին կազմել է Պելեն։ Հանդիսանում է ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի դեսպան։ Մադամ Տյուսսոյի թանգարանում ունի սեփական մոմե արձանը։
[[Ֆրանչեսկո Տոտտի|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 11, 2016
! հուլիսի 12, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Suisse vs Argentine - Sergio Agüero (cropped).jpg|աջից|250px]]
'''Սերխիո Լիոնել Ագուերո դել Կաստիլո''' ({{lang-es|Sergio Leonel Agüero del Castillo}}, [[Հունիսի 2]], [[1988]], Քուիլմես, [[Արգենտինա]]), [[արգենտինա]]ցի [[ֆուտբոլ]]իստ, ով հանդես է գալիս անգլիական «[[Մանչեսթեր Սիթի]]» ֆուտբոլային ակումբում և [[Արգենտինայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ում։

Սերխիոն հանդես է եկել Արգենտինայի Մ17 և Մ20 հավաքականների կազմում։ Արգենտինայի հավաքականի կազմում [[2008]] թվականին մասնակցել է Պեկինի Օլիմպիական խաղերին։ Արժանացել է ոսկե մեդալի և դարձել է երկու գոլի հեղինակ կիսաեզրափակչում կայացած [[Բրազիլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Բրազիլիայի հավաքական]]ի դեմ խաղում: Հավաքականի կազմում մասնակցել է նաև [[ՖԻՖԱ Աշխարհի առաջնություն 2010|Աշխարհի 2010]] և Ամերիկայի գավաթի 2011 թվականների խաղարկություններին։

Ագուերոն եկել է Եվրոպա [[2006]] թվականին, երբ «[[Ինդեպենդիենտե]]ից» 23 միլիոն եվրոյի դիմաց տեղափոխվել է իսպանական «[[Ատլետիկո Մադրիդ]]»: Թիմի կազմում մասնակցել է 234 հանդիպման դառնալով 101 գոլի հեղինակ։ Իսպանական կաումբի կազմում Ագուերոն հասցրել է նվաճել [[ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի Լիգա|ՈՒԵՖԱ Եվրոպա լիգա]]յի գավաթը և [[ՈՒԵՖԱ Սուպերգավաթ]]ը: [[2011]] թվականի հուլիսին 35 միլիոն եվրոյի դիմաց տեղափոխվել է անգլիական «[[Մանչեսթեր Սիթի]]ի»: Իր առաջին մրցաշրջանում առաջնությյան վերջին խաղում 94-րդ րոպեին դարձել է վճռորոշ գոլի հեղինակ և այդ մրցաշրանում «Մանչեսթեր Սիթին» 44 տարվա ընդմիջումից հետո հռչակվել է Անգլիայի չեմպիոն։
[[Սերխիո Ագուերո|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Vadim Abramov.jpeg|աջից|220px]]
'''Վադիմ Աբրամով''' ({{lang-uz|Vadim Karlenovich Abramov}}; {{ԱԾ}}), խորհրդային ֆուտբոլիստ, մարզիչ:

Ծնվել է 1962 թվականի օգոստոսի 5-ին, [[Բաքու|Բաքվ]]ում: Ֆուտբոլում առաջին քայլերն արել է 1970 թվականին Բաքվի «Նեֆտչի-2» ակումբում՝ Էդուարդ Գրիգորի Օհանեսովի մոտ: Երիտասարդ տարիներին հանդես է եկել Ադրբեջանական ԽՍՀ-ի պատանեկան հավաքականում: Ֆուտբոլային կարիերան սկսել է 1979 թվականին [[Տավրիա (ֆուտբոլային ակումբ, Սիմֆերոպոլ)|Սիմֆերոպոլի «Տավրիա»]] ակումբում, բայց թիմի հիմնական կազմում այդպես էլ չի խաղացել:

1980 թվականին տեղափոխվել է ուկրաինական մեկ այլ ակումբ՝ [[Ատլանտիկա ՖԱ|Սևաստոպոլի «Ատլանտիկա»]]: 1981-1983 թվականներին ծառայել է Խորհրդային բանակում և մասնակցել է [[Աֆղանական պատերազմ (1979-1989)|Աֆղանստանում տեղի ունեցող պատերազմական գործողություններ]]ին: Վերադառնալով բանակից՝ մեկնել է [[Ուզբեկստան]]: 1984-1985 թվականներին Եվգենի Վալիցկու ղեկավարությամբ խաղացել է կոլտնտեսային «[[Նարիմանովեց ՖԱ|Նարիմանովեց]]» ակումբում: 1986 թվականին խաղացել է [[Սոգդիանա ՖԱ|Ջիզակի «Յոշլիկ»]] ակումբում, իսկ 1987 թվականին՝ Խալկաբադի «[[Սոխիբկոր ՖԱ|Սոխիբկոր]]» ակումբում:

1988 թվականին խաղացել է «[[Կասանսայ ՖԱ|Կասանսաեց]]» ակումբում, որին օգնել է ԽՍՀՄ Ֆուտբոլի առաջնության Երկրորդ լիգայի 7-րդ զոնայում զբաղեցնել երկրորդ տեղը:
[[Վադիմ Աբրամով|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 13, 2016
! հուլիսի 17, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Xabi Alonso FCB.jpg|աջից|220px]]
'''Խավի Ալոնսո Օլանո''' ({{lang-es|Xabier Alonso Olano}}, ավելի հայտնի Խավի Ալոնսո ({{lang-es|Xabi Alonso}}; ծնվ. [[նոյեմբերի 25]], [[1981]], [[Տոլոսա (Գիպուսկոա)|Տոլոսա]], [[Բասկերի Երկիր]]), իսպանական պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ, «[[Բավարիա Մյունխեն]]» ֆուտբոլային ակումբի և [[Իսպանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|ազգային հավաքականի]] [[կիսապաշտպան]]: Երեք Աշխարհի առաջնության մասնակից (2006, 2010 և 2014), ինչպես նաև երեք Եվրոպայի առաջնության (2004, 2008, 2012):

Խմբային մակարդակում Ալոնսոն [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների Լիգայի]] ([[Չեմպիոնների Լիգա 2004-2005|2004/05]], [[Չեմպիոնների Լիգա 2013-2014|2013/14]]), [[ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթ|ՈՒԵՖԱ Սուպերգավաթի]] (2005, 2014), [[Ֆուտբոլի Անգլիայի գավաթի|Անգլիայի գավաթի]] ([[Ֆուտբոլի Անգլիայի գավաթ 2005-06|2005/06]]), Անգլիայի Սուպերգավաթի (2006), [[Ֆուտբոլի Իսպանիայի գավաթ|Իսպանիայի գավաթի]] ([[Կոպա դել Ռեյ 2010-11|2010/11]], [[Կոպա դել Ռեյ 2013-14|2013/14]]), [[Լա Լիգա|Իսպանիայի առաջնության]] ([[Լա Լիգա 2011-12|2011/12]]) և [[Սուպերկոպա դե Իսպանիա|Իսպանիայի Սուպերգավաթի]] ([[Սուպերկոպա դե Իսպանիա 2012|2012]]): Ազգային հավաքականի կազմում Խավին [[ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի առաջնություն|Եվրոյի]] կրկնակի ([[Ֆուտբոլի Եվրոպայի առաջնություն 2008|2008]], [[Ֆուտբոլի Եվրոպայի առաջնություն 2012|2012]]) և [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն|Աշխարհի առաջնության]] ([[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2010|2010]]) հաղթող է։

Ալոնսոն սկսել է իր կարերան Գիպուսկոա շրջանում, «Ռեալ Սոսեդադ»-ում, դեբյուտը կատարել է այդ թիմում [[1999]] թվականին։ 2000/01 մրցաշրջանում Խավին վարձավճարով տեղափոխվեց երկրորդ դիվիզոն «[[Էյբար ՖԱ|Էյբար]]» ֆուտբոլային ակումբը կես տարով։ Վերադառնալով` Ալոնսոն դարձավ հիմնական խաղացող։ 2001/2002 մրցաշրջանում բասկը խփեց իր առաջին գոլը։ Հաջորդ մրցաշրջանում Ալոնսոն խաղում էր առանցկային դեր՝ նվաճելով արծաթյա մեդալ առաջնությունում, դրա շնորհիվ էլ թիմը կարող էր որակավորվել [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպոնների Լիգա]]: 2003/04 մրցաշրջանը դարձավ Խավիի համար վերջինը «Ռեալ Սոսեդադի» կազմում։ 2004 թվականի ամռանը Խավին տեղափոխվեց «[[Լիվերպուլ ՖԱ|Լիվերպուլ]]» 10,5 մլն [[£]] դիմաց։ Առաջին իր մրցաշրջանում «կարմիրների» կազմում իսպանացին հաղթեց Չեմպիոնների լիգան։ 2005/06 մրցաշրջանում Խավին նվաճեց ևս երկու մրցանակ` Եվրոպայի Սուպերգավաթ և Անգլիայի գավաթ։ Վերջին երեք մրցաշրջանում «[[Էնֆիլդ]]ում» իսպանացին հաղթեց [[Ֆուտբոլի Անգլիայի գավաթ 2005-06|Անգլիայի սուպերգավաթը]], ինչպես նաև հասավ մինչև եզրափակիչ Չեմպոնների լիգայում, ինչպես նաև նվաճեց արծաթյա մեդալ Անգլիայի առաջնությունում։ 2009 թվականի ամառային [[տրանսֆերային պատուհան]]ի ժամանակ Ալոնսոն 30 մլն. € դիմաց տեղափոխվեց Մադրիդի «[[Ռեալ Մադրիդ|Ռեալ]]», որտեղ դարձավ Չեմպոնների լիգայի, Իսպանիայի առաջնության և սուպերգավաթի գավաթակիր, ինչպես նաև Իսպանիայի գավաթի կրկնակի հաղթող։ [[2014]] թվականին, հինգ տսրի անցկացնելով «Ռեալում», Խավին տեղափոխվեց մյունխենի «[[Բավարիա Մյունխեն|Բավարիա]]», կնքելով երկու տարվա պայմանագիր:
[[Խավի Ալոնսո|մանրամասն...]]
| align=center| 
'''Ջանո Անանիձե''' ({{lang-ka|ჯანო ამირანის ძე ანანიძე}}; [[հոկտեմբերի 10]], [[1992]], [[Քոբուլեթի]], [[Վրաստան]]), վրացի ֆուտբոլիստ, մոսկովյան [[Սպարտակ (ֆուտբոլային ակումբ, Մոսկվա)|Սպարտակ]]ի և [[Վրաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Վրաստանի ազգային հավաքական]]ի [[Կիսապաշտպան (ֆուտբոլ)|կիսապաշտպան]]:

Ծնվել է վրացի Ամիրանա Անանիձեի և ազգությամբ ռուս Սվետլանա Սակունովայի ընտանիքում: Նրա հայրը՝ Ամիրանը, եղել է ֆուտբոլիստ, որից հետո Քոբուլեթիում զբաղվել է մարզչական գործունեությամբ, մայրը՝ Սվետլանան, տնային տնտեսուհի է: Ջանոյի հայրը մահացել է 2012 թվականի նոյեմբերի 10-ին: 11 տարեկան հասակում Ջանոն գալիս է Թբիլիսիի Դինամո ֆուտբոլային ակումբի մարզդապրոց: 2005 թվականին նրան հրավիրեցին Կիևի Դինամո, որտեղ նա անցկացրեց 2 տարի: Այն բանից հետո, երբ տարիքի պատճառով Ջանոյի ակումբը արգելեց նրան հանդես գալ Վրաստանի ազգային հավաքականի կազմում, Ջանոն ինքնաբերաբար մնաց հավաքականի ճամբարում և չվերադարձավ Կիև, ինչի պատճառով ակումբը հեռացրեց նրան ակումբից:

2007 թվականին մոսկովյան Սպարտակի սելեկցիոներները, որոնց թվում էր նաև Անդրեյ Պոլիշուկը՝ Սպարտակի տնօրենը մանկապատենական ֆուտբոլի զարգացման գործում, հետևում էին Ռուսաստանի և Վրաստանի 1991 թվականին ծնված ֆուտբոլիստների խաղին, որտեղ և նկատել էին Ջանոյին: Որոշ ժամանակ անց Սպարտակի տեխնիկական տնօրեն Եվգենի Սմոլոնցևը հրավիրեց նրան փորձաշրջանի[8], որտեղ Ջանոն ակումբի երիտասարդական թիմի խաղի ժամանակ խփեց երկու գոլ: Որից հետո նրա հետ պայմանագիր կնքեցին: Անանիձեն ընտրեց Սպարտակը, որովհետև Սմոլոնցևը միակն էր, որն անմիջապես կապ հաստատեց իր հետ առանց գործակալներին դիմելու: Այլ երկրի անչափահաս բնակչի հետ պայմանգրի հնարավոր չկնքման պատճառով Ջանոյի հետ Մոսկվա գնացին նաև իր ծնողները՝ ցանկանալով իրենց որդուն տեսնել պրոֆեսիոնալ ֆոևտբոլիստ: Իրավաբանական խնդիրների պատճառով ֆուտբոլիստը չկարողացավ Սպարտակի կազմում հանդես գալ 2008 թվականի պաշտոնական հանդիպումներում: 2009 թվականից Ջանոն սկսեց հանդես գալ Սպարտակի երիտասարադական թիմում թիմում:
[[Ջանո Անանիձե|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 18, 2016
! հուլիսի 19, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Thierry Henry Manchester United vs MLS All Stars (cropped).jpg|աջից|220px]]
'''Թիերի Դանիել Անրի''' ({{lang-fr|Thierry Daniel Henry}}, [[օգոստոսի 17]], [[1977]], [[Լեզ-Յուիս]], [[Էսոնա]], [[Ֆրանսիա]]), ֆրանսիացի ֆուտբոլիստ՝ անտիլական ծագումով, հարձակվող, կարիերայի մեծ մասն անցկացրել է անգլիական «[[Արսենալ (ֆուտբոլային ակումբ, Լոնդոն)|Արսենալ]]» ակումբում՝ դառնալով այդ ակումբի լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը, հաջողությամբ հանդես է եկել նաև [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ի կազմում։ Նա Ֆրանսիայի հավաքականի լավագույն ռմբարկուն է 51 գոլով։ [[ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա]]յի, Ֆրանսիայի, [[Իսպանիա]]յի և կոնֆեդերացիաների գավաթների հաղթող։

Իր կարիերայի ընթացքում Անրին ունեցել է բազմաթիվ տիտղոսներ թիմում և նվաճումներ, թիմերի կազմերում և ազգային առաջնություններում սահմանել է ռեկորդ։ Լավագույն ռմբարկուն է Ֆրանսիայի ազգային հավաքականի և Լոնդոնի «Արսենալի» պատմության մեջ, մտել է աշխարհի և Եվրոպայի խորհրդանշական հավաքականի կազմում, երկու անգամ արժանացել է «[[Ոսկե Խաղակոշիկ]]ի» և տարբեր կազմակերպությունների վարկածներով բազմիցս արժանացել է տարվա խաղացող Անգլիայում։ Մտել է [[ՖԻՖԱ 100]]-ի ցուցակում, 1998 թվականից կրում է [[Պատվավոր Լեգեոնի շքանշան]]ը։ Շատ փորձագետներ, մարզիչներ և մարզիկներ իրենց տված հարցազրույցում ասել են, որ Անրին լավագույն ֆուտբոլիստն է աշխարհում։

2007 թվականի հունիսին, Արսենալում անցկացրած տարիներից հետո, նա տեղափոխվեց [[Բարսելոնա ՖԱ|Բարսելոնա]] €24&nbsp;միլիոն գումարով։ Նա առաջին տիտղոսները [[Կատալոնիա|կատալոնական]] ակումբի հետ նվաճեց 2009 թվականին՝ հաղթելով [[Լա Լիգա]]ն, [[Կոպա դել Ռեյ]]ը և Չեմպիոնների Լիգայի երրորդ տիտղոսը։ Այդ տարում նա իր թիմի հետ հաղթեց աննախադեպ վեց տիտղոս [[Սուպերկոպա դե Իսպանիա]]ն, [[ՈՒԵՖԱ Սուպեր գավաթ]]ը և [[ՖԻՖԱ Աշխարհի Ակումբային առաջնություն]]ը։ Ընդհանուր առմամբ [[ՈՒԵՖԱ տարվա լավագույն խաղացող]] մրցանակը ստացել է հինգ անգամ։ 2010 թվականին նա տեղափոխվեց [[Սոկերի ԱՄՆ Առաջնություն|Սոկերի ԱՄՆ Առաջնության]] Նյու-Յորք Ռեդ Բուլզ ակումբ և հաղթեց Արևելյան Կոնֆերենցիայի տիտղոսը։ 2012 թվականին երեք ամսով վարձավճարով վերադարձավ Արսենալ։

Բացի ֆուտբոլից Անրին ակտիվորեն ներգրավված է բարեգործական աշխատանքում, պարբերաբար ներդրումներ է անում տարբեր շահույթ չհետապնդող կազմակերպություններում, որոնց նպատակն է պայքարել [[ՁԻԱՀ]]-ի և [[սնկային հիվանդություններ]]ի դեմ։ Ղեկավարում է ֆուտբոլը ռասիզմի դեմ ծրագիրը։ Իր գործունեության համար 2007 թվականին [[Time (ամսագիր)|Թայմ]] ամսագրի կողմից ընդգրկվել է հարյուր ամենաազդեցիկ մարդկանց ցուցակի մեջ։ Իր համբավի շնորհիվ համագործակցում է բազմաթիվ ընկերությունների հետ, նկարահանվել է [[Nike]]-ի, [[Reebok]]-ի, [[Gillette]]-ի, [[Renault]]-ի և [[Pepsi]]-ի գովազդներում։ Ամուսնալուծված է, ունի մեկ դուստր։
[[Թիերի Անրի|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Michael Ballack 2009 cropped.jpg|աջից|300px]]
'''Միխայել Բալակ''' ({{lang-de|Michael Ballack}}; ծնվել է [[սեպտեմբերի 26]] [[1976]] թ., Գյորլից, [[Գերմանիայի Դեմոկրատական Հանրապետություն|ԳԴՀ]]) — Գերմանացի ֆուտբոլիստ, [[Կիսապաշտպան (ֆուտբոլ)|կիսապաշտպան]]։ Հանդես է եկել [[Բայեր Լևերկուզեն]], [[Բավարիա Մյունխեն|Բավարիա]], [[Չելսի ՖԱ|Չելսի]] ակումբներում։ [[Գերմանիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ի նախկին ավագ։

Բարձր մակարդակի վրա Բալակը մեկնարկեց [[1995]] թվականին՝ հանդես գալով Երկրորդ Բունդեսլիգայի "Հեմնիցեր ՖԱ" ակումբում ([[1990]] թվականին Կարլ-Մարքս-Շտադտ քաղաքին վերադարձվեց իր պատմական անունը Հեմնից)։ Բալակը այդ մրցաշրջանում մասնակցեց 15 հանդիպման, իսկ "Հեմնիցերը" դուրս մնաց Երկրորդ Բունդեսլիգայից և տեղափոխվեց Ռեգիոնալ լիգա։ 1996/97 մրցաշրջանում Բալակը դարձավ ակումբի լիդերը, մասնակցելով 34 հանդիպման և դառնալով 10 գոլի հեղինակ, և հրավիրվեց երիտասարդական հավաքական։ Դրան հետևեց հրավերը "[[Կայզերսլաուտերն ՖԱ|Կայզերսլաուտերնից]]", որը Օտտո Ռեհագելի գլխավորությամբ վերադարձել էր Բունդեսլիգա։ Այդպես [[1997]] թվականի ամռանը Բալակը տեղափոխվեց "Կայզերսլաուտերն"։

"[[Կայզերսլաուտերն ՖԱ|Կայզերսլաուտերնում]]" առաջին մրցաշրջանը հակասական էր` Բալակը քիչ էր խաղում (ընդամենը 16 խաղ մրցաշրջանում), բայց հաջող խաղ էր ցուցադրում և պարբերաբար հրավիրվում էր երիտասարդական հավաքական։ Հենց այս մրցաշրջանում էլ Բալակը նվաճեց իր առաջին տիտղոսը մեծ ֆուտբոլում` դառնալով Գերմանիայի չեմպիոն։ Սա առաջին դեպքն էր գերմանական ֆուտբոլում, երբ թիմը, որը դեռ մեկ մրցաշրջան առաջ հանդես էր գալիս Երկրորդ Բունդեսլիգայում, հաղթում է ազգային առաջնությունում։

[[1999]] թվականի գարնանը "Կայզերսլաուտերնը" առաջարկ ստացավ [[Բայեր Լևերկուզեն|Լևերկուզենի "Բայերից"]] Բալակի վաճառքի մասին։ Բանակցությունները հարթ չընթացան, սակայն Բալակը ի վերջո տեղափոխվեց լևերկուզենյան ակումբ։
[[Միխայել Բալակ|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 20, 2016
! հուլիսի 22, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Fabien Barthez at OM.jpg|աջից|250px]]
'''Ֆաբիեն Ալեն Բարտեզ''' ({{lang-fr|Fabien Alain Barthez}}; [[հունիսի 28]], [[1971]], [[Լավլան]] , [[Ֆրանսիա]]) - կարիերան ավարտած ֆրանսիացի դարպասապահ։ Հանդես է եկել [[Թուլուզ (ֆուտբոլային ակումբ)|Թուլուզ]]ում ([[1989]]-[[1992]]), [[Օլիմպիկ Մարսել|Մարսելի Օլիմպիկում]] ([[1992]]-[[1995]], [[2004]]-[[2006]]), [[Մոնակո (ֆուտբոլային ակումբ)|Մոնակո]]յում ([[1995]]-[[2000]]), [[Մանչեսթեր Յունայթեդ]]ում ([[2000]]-[[2004]]), [[Նանտ]]ում ([[2006]]-[[2007]])։ Բարտեզը կիսում է ռեկորդը աշխահի առաջնություններում առանց գոլ բաց թողնելու խաղերով (10) Պիտեր Շիլտոնի հետ։ Ներկայումս ավտոմրցարշավորդ է, հանդես է գալիս GT կարգում։ 

Ծնվել է Լավլանում, ռեգբիստի ընտանիքում։ Բարտեզը [[դարպասապահ]] է դարձել 14 տարեկան հասակում, մինչ այդ խաղացել է որպես [[Հարձակվող (ֆուտբոլ)|հարձակվող]]։ Բարտեզն իր առաջին հանդիպումը անցկացրել է «Թուլուզի» կազմում [[1991]] թվականի [[սեպտեմբերի 21]]-ին Նանսի դեմ կայացած խաղում։ Հետագայում դարպասապհի նկատմամբ հետքրքրություն ցուցաբերեց այդ ժամանակների [[Ֆրանսիա]]յի առաջատար ակումբը՝ [[Օլիմպիկ Մարսել|Մարսել]]ը։ Մարսելի կազմում Բարտեզը 1993 թվականին հաղթեց [[Չեմպիոնների Լիգա]]յի խաղարկությունում՝ եզրափակչում ոչ մի գնդակ բաց չթողնելով [[Միլան (ֆուտբոլային ակումբ)|Միլան]]ի դեմ խաղում։ Հետագայում սկանդալ հասունացավ. Օլիմպիկը մեղադրվեց Վալենսյենի դեմ պայմանավորված խաղ անցկացնելու համար, ինչի պատճառով զրկվեց Ֆրանսիայի չեմպիոնի տիտղեսից և տեղափոխվեց 2-րդ դիվիզիոն։ Ակումբից հեռացան գրեթե բոլոր առաջատար ֆուտբոլիստները, Բարտեզը վերջինը լքեց ակումբը։

Բարտեզի նկատմամբ, որպես Աշխարհի և [[Եվրոպա]]յի չեմպիոն հետաքրքրվածություն ցուցաբերեց [[Մանչեսթեր Յունայթեդ]]ը։ [[Ալեքս Ֆերգյուսոն]]ին համապատասխան փոխարինող էր պետք, որովհետև ակումբից հեռացել էր մեկ այլ Եվրոպայի չեմպիոն [[դանիա]]ցի [[Պետեր Շմեյխել]]ը։ Բարտեզն ընդունեց առաջարկը և պայմանագիր կնքեց անգլիական ակումբի հետ։ Տրանսֆերը այդ ժամանակվա համար ռեկորդային էր անգլիական ֆուտբոլի համար, որը կազմեց 7, 8 միլիոն [[ֆունտ ստերլինգ]]։ Բարտեզի կարիերան այնքան էլ հաջող չստացվեց անգլիական ակումբում՝ չնայախ 2003 թվականի չեմպիոնությանը, Բարտեզի խաղի որակը նվազել էր։ Ֆրանսիացի դարպասապահը անփույթ գոլեր էր բաց թողնում, ինչպես նաև շատ հանդիպումներ էր բաց թողնում վնասվածքների պատճառով։ Անհաջուղությունը [[Չեմպիոնների Լիգա]]յում Բարտեզին ստիպեց լքել ակումբը և տեղը զիջել [[Թիմ Հովարդ]]ին։
[[Ֆաբիեն Բարտեզ|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Chelsea Vs Maccabi Tel-Aviv (20870322584).jpg|աջից|250px]]
'''Ասմիր Բեգովիչ''' ({{lang-bs|Asmir Begović}}, {{ԱԾ}}), բոսնիացի [[Ֆուտբոլ|ֆուտբոլիստ]], անգլիական «[[Չելսի ՖԱ|Չելսի]]» ֆուտբոլային ակումբի ու [[Բոսնիա և Հերցեգովինայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Բոսնիա և Հերցեգովինայի հավաքականի]] [[Դարպասապահ (ֆուտբոլ)|դարպասապահը]]:

[[2003]] թվականին Ասմիրը անգլիական «[[Պորտսմութ (ֆուտբոլային ակումբ)|Պորտսմութ]]» ակումբի հետ կնքեց երիտասարդական պայմանագիր, իսկ 2 տարի անց ''պոմպեյների'' հետ կնքեց իր առաջին պրոֆեսիոնալ պայմանագիրը: Երկարաժամկետ պայմանագրի կնքումից հետո խաղացողին սկսեցին վարձավճարով հանձնել կարգով ավելի ցածր թիմերի այն նպատակով, որ ֆուտբոլիստը փորձառու դառնա թիմի հիմնական կազմում խաղալիս: Վարձակալների երկար ցանկում առաջին ակումբը դարձավ բելգիական «[[:en:R.A.A. Louviéroise|Լա Լուվյերը]]»: Բելգիական ակումբի կազմում Ասմիրը անցկացրեց ընդամենը 2 խաղ, ինչից հետո վերադարձավ [[Անգլիայի Պրեմիեր Լիգա|Անգլիա]], որտեղ սկսեց հանդես գալ «[[Մակլսֆիլդ Թաուն|Մակլսֆիլդ Թաունում]]»: Վերջինս նրան վարձակալեց 2006-2007 մրցաշրջանում: Բեգովիչը նոր ակումբում իր նորամուտը նշեց [[2006]] թվականի [[նոյեմբերի 25]]-ին «[[Ստոկպորտ Քաունթի|Ստոկպորտ Քաունթիի]]» դեմ խաղում, երբ հանդիպման 80-րդ րոպեին փոխարինեց վնասվածք ստացած Ջոնի Բրեյնին: Սակայն հետագայում վարձակալության համաձայնությունը ժամկետից շուտ չեղարկվեց, քանի որ ֆուտբոլիստը ծնկի վնասվածք ստացավ: «Մակլսֆիլդ Թաունի» կազմում խաղացողը անցկացրեց ընդամենը 3 հանդիպում:

[[2007]] թվականի օգոստոսին Բեգովիչը վարձավճարով հանձնվեց «[[Բորնմութ ՖԱ|Բորնմութին]]»: Ակումբների միջև վարձակալական պայմանագիրը կնքվեց կես տարի ժամկետով: Սակայն 2007 թվականի հոկտեմբերի 11-ին Ասմիրը շտապ հետ կանչվեց ''չերիզների'' կազմից: [[2007]] թվականի [[դեկտեմբերի 8]]-ին [[Պրեմիեր Լիգա (Անգլիա)|Պրեմիեր Լիգայի]] շրջանակներում «[[Աստոն Վիլլա|Ասթոն Վիլլայի]]» դեմ կայացած խաղին ֆուտբոլիստը հայտնվեց «Պորտսմութի» հայտացուցակում: ''Կապույտների'' հայտացուցակում խաղացողը 16 համարի ներքո էր, սակայն տվյալ խաղում նա ստիպված եղավ խաղին հետևել պահեստայինների նստարանից:
[[Ասմիր Բեգովիչ|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 23, 2016
! հուլիսի 24, 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Karim Benzema vs. FC Schalke 04 (16647992937).jpg|աջից|250px]]
'''Կարիմ Բենզեմա''' ({{lang-fr|Karim Benzema}}, {{lang-ar|كريم بن زيما}}; ([[Դեկտեմբերի 19]], [[1987]], [[Լիոն]], [[Ֆրանսիա]]) [[ֆուտբոլ]]իստ, որի նախնիները [[Ալժիր]]ից են։ Հանդես է գալիս որպես [[Հարձակվող (ֆուտբոլ)|հարձակվող]] իսպանական «[[Ռեալ Մադրիդ ՖԱ|Ռեալում]]» և [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ում։

Բենզեման աղքատ ալժիրյան գյուղակի էմիգրանտների ընտանիքից է։ Ծնվել է [[Լիոն]]ի մերձքաղաքային շրջաններից մեկում։ Նրա ծնողները՝ Հաֆիդը և Մալիկան, ինը երեխա ունեն՝ հինգ դուստր և չորս որդի։ Բենզեմա ընտանիքը բնակվում էր չափազանց համեստ մի փոքրիկ տանը Բրոն Տեռալիոնի կենտրոնում՝ գործազրկության բարձր մակարդակ ունեցող համայնքում։ Ութ տարեկանում նա սկսել է խաղալ «Բրոն Տեռալիոնի» ակումբում, որտեղ նրան արագ նկատեցին՝ շնորհիվ իր ունակությունների, որոնք, ակնհայտ էր, որ բարձր էին միջին մակարդակից։ Նրա առաջին մարզիչը՝ Սերժ Պատրիարկը նկատել էր. «Կարիմը հեռու կգնա։ Բայց ինձ համար կարևորն այն է, որ նա մարդկության մեջ է դուրս եկել այնիսի համայնքից, որտեղից նույնիսկ ողջ դուրս գալն է դժվար»։ Ապա Կարիմին սպասվում էր անցնել այն ճանապարհը որ անցնում է յուրաքանչյուր լավ ֆուտբոլիստ [[Ֆրանսիա]]յում. շաբաթը 5 անգամ մարզումներ, ինչպես նաև սուրբ Բրունո քոլեջ հաճախումներ։ Սակայն գիտության նկատմամբ տղան առանձնահատուկ ունակություններ չէր ցուցաբերում։ Երբ նա մանուկ էր, նրա կուռքը [[Ռոնալդո]]ն և [[Զինեդին Զիդան]]ն էին։

Բենզեման 9 տարեկան էր, երբ հայտնվեց [[Օլիմպիկ Լիոն|Լիոն]] ֆուտբոլային ակումբի վերապատրաստման համակարգում և 17 տարեկանում արդեն դարձավ այդ թիմի լավագույն խաղացողներից մեկը՝ խաղաշրջանում խփելով 30-ից ավել գնդակ։ [[2004]] թվականի [[դեկտեմբեր]]ին Կարիմը սկսեց խաղալ Օլիմպիկի հիմնական կազմում, [[2005 թվական]]ի [[հունվար]]ի 15-ին [[Ֆրանսիա]]յի առաջնության ժամանակ սեփական Ժերլան մարզադաշտում դարձավ դուբլի հեղինակ։ Այդ խաղում Բենզեման կատարեց գոլային փոխանցում Բրիան Բերգունիոյին, որն այդ պահին համարվում էր Կարիմից նախընտրելի երիտասարդ խաղացող։ Կա մի պատմություն, ըստ որի՝ երբ Կարիմը մտել է հանդերձարան, այնտեղ նստած են եղել Էրիկ Աբիդալը, Ջովանի Էլբերը, Սիլվեն Վիլտորը, [[Մայքլ Էսսյեն]]ը, [[Ֆլորան Մալուդա]]ն և Մամադու Դիարան։ Ըստ լիոնական մի բարի ավանդույթի՝ թիմի յուրաքանչյուր նոր խաղացող պետք է մի քանի խոսք ասի իր նոր խաղընկերներին։ Երբ հերթը հասավ Կարիմին, փոխարենը նեղանալու Էլբերի, Վիլտորի և Դիարայի կատակներից՝ նա սահմանափակվեց այս խոսքերով. «Մի՛ ծիծաղեք։ Ես այստեղ եմ, որպեսզի զբաղեցնեմ ձեր տեղը»։ Չնայած Բենզեման [[Եվրոպա]]յի սկսնակ խաղացողների չեմպիոնն էր՝ ակումբը չէր շտապում նրան ընդգրկել հիմնական կազմ, և նա այդ խաղաշրջանում խաղաց ընդամենը 6 խաղ։
[[Կարիմ Բենզեմա|մանրամասն...]]
| align=center|[[Պատկեր:Artur Boruc 2013.jpg|աջից|250px]]
'''Արթուր Բորուց''' ({{lang-pl|Artur Boruc}}, {{ԱԾ}}), լեհ ֆուտբոլիստ, անգլիական «[[Բորնմութ ՖԱ|Բորնմութ]]ի» և [[Լեհաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքական]]ի դարպասապահը:

Մինչև «[[Սաութհեմփթոն ՖԱ|Սաութհեմփթոն]]» տեղափոխվելը խաղացել է լեհական «[[Պոգոն (ֆուտբոլային ակումբ, Սեդլցե)|Պոգոն]]», «[[Լեգիա ՖԱ|Լեգիա]]» և «[[Դոլցան ՖԱ|Դոլցան]]», շոտլանդական «[[Սելթիկ ՖԱ|Սելթիկ]]» և իտալական «[[Ֆիորենտինա]]» ակումբներում:

Լեհաստանի ազգային հավաքականում Արթուրը խաղացել է 58 խաղ, բաց թողել 62 գնդակ: [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006|Մունդիալ 2006]]-ի և [[Ֆուտբոլի Եվրոպայի առաջնություն 2008|Եվրո 2008]]-ի խաղարկությունների մասնակից:

Արթուրը ծնվել է 1980 թվականի փետրվարի 20-ին լեհական Սեդլցե քաղաքում՝ նախկին հոկեյիստ Վլադիսլավի և տնային տնտեսուհի Յադվիգա Բորուցի ընտանիքում: Նրանից բացի ընտանիքում կար ևս մեկ որդի՝ Ռոբերտը, և երեք աղջիկ՝ Կատարժինան, Աննան և Պաուլինան: Բորուցի մանկությունն անցել է լեհ կարդինալ [[Ստեֆան Վիշինսկի|Ստեֆան Վիշինսկու]] պատվին անվանված Վիշինսկի փողոցում գտնվող տանը: Փոքրիկ Արթուրի նման ֆուտբոլային նախասիրություն ուներ ավագ եղբայրը. տղաները մեծ ժամանակ էին անցկացնում հրապարակներում՝ խաղալով գնդակ:

9 տարեկանում Արթուրը «Պոգոն» ակումբում սկսեց սովորել ֆուտբոլային հմտությունները: Սկզբում նա հարձակվող էր, բայց մարզիչ Յոզեֆ Տոպչևսկին, Բորուցի մեջ նկատելով դարպասապահին բնորոշ տվյալներ, տեղափոխեց նրան դարպասի մոտ:

Արթուրի տատիկը, որն այն ժամանակ ապրում էր Բորուցների ընտանիքում, համոզված էր, որ սպորտը թոռան համար միայն հետաքրքրություն է, այլ ոչ թե ապագայում եկամտի աղբյուր, և պնդում էր, որ թոռը կրթություն ստանա: Արդյունքում Արթուրն ընդունվեց տեղի տեխնիկումը, որտեղ ֆուտբոլին զուգահեռ սովորում էր ավտոմեխանիկա:
[[Արթուր Բորուց|մանրամասն...]]
|-
! հուլիսի 25, 2016
! հուլիսի .., 2016
|-
| align=center|[[Պատկեր:Majid Bougera.JPG|աջից|250px]]
'''Մաջիդ Բուգերա''' ({{lang-ar|مجيد بوغرة‎‎}}, {{lang-fr|Madjid Bougherrá}}, [[հոկտեմբերի 7]], [[1982]], [[Լոնվիկ]], [[Բուրգունդիա]], [[Ֆրանսիա]]), ալժիրցի ֆուտբոլիստ: [[ԱՄԷ]]-ի «[[Ալ Ֆուջայրա]]» ակումբի խաղացող: [[Ալժիրի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ալժիրի ազգային հավաքական]]ի նախկին ավագ: Հանդես է գալիս կենտրոնական պաշտպանի դիրքում, կարող է խաղալ նաև հենակետային կիսապաշտպանի դիրքում:

Մինչև 2014 թվականի օգոստոսին «Ալ Ֆուջայրա» տեղափոխվելը հանդես է եկել այնպիսի ակումբներում, ինչպիսիք են՝ ֆրանսիական «[[Գենոն ՖԱ|Գենոն]]ը», անգլիական «[[Կրու Ալեքսանդրա]]ն», «[[Շեֆիլդ Ուենսդեյ]]ը», «[[Չարլթոն Ատլետիկ]]ը», շոտլանդական «[[Ռեյնջերս ՖԱ|Ռեյնջերս]]ը» և կատարյան «[[Լեխվիա]]ն»:

Ալժիրի ազգային հավաքականում խաղացել է 70 խաղ, խփել 4 գոլ: Աֆրիկայի ազգերի գավաթ [[Աֆրիկայի ազգերի գավաթ 2010|2010]]-ի և [[Աֆրիկայի ազգերի գավաթ 2015|2015]]-ի, նաև աշխարհի առաջնություն [[ՖԻՖԱ Աշխարհի առաջնություն 2010|2010]]-ի և [[ՖԻՖԱ Աշխարհի առաջնություն 2014|2014]]-ի մասնակից: 

Բուգերան ծնվել է 1982 թվականի հոկտեմբերի 7-ին ֆրանսիական Լոնվիկ կոմունայում, ալժիրցի էմիգրանտներ Աբդելուհաբայի և Ռահիի ընտանիքում: Հայրը, ով մասնագիտությամբ ներկարար-ծեփող էր, առողջության հետ կապված խնդրի պատճառով ստիպված է եղել թողնել աշխատանքը, ուստի ապագա ֆուտբոլիստի մանկությունը շատ դժվար է անցել. Բուգերաները ապրել են կիսաքաղց, երբեմն պատահական աշխատավարձով մի կերպ գլուխ են պահել: Ընտանիքում եղել է 5 երեխա՝ երեք տղա (Մաջիդը երրորդն էր) և երկու փոքր աղջիկ:

Ծանր իրավիճակը փոխվել է, երբ Մաջիդի մեծ եղբայրը՝ Սուխիլը, կրթությունն ավարտելուց հետո դարձել է պրոֆեսիոնալ շինարար: Նրա աշխատած գումարը թույլ է տվել սովորել երկրորդ եղբորը՝ Ռաբահին, ով գնացել է հոր հետքերով և դարձել ներկարար-ծեփող: Հիմա Բուգերայի մեծ եղբայրները ղեկավարում են փարիզյան խոշոր շինարարական ընկերություն:
[[Մաջիդ Բուգերա|մանրամասն...]]
| align=center|
|}