Դիտել Ներսես Ե Աշտարակեցի էջի աղբյուրը

{{Տեղեկաքարտ Կաթողիկոս
| հայերեն անուն =Ներսես Ե Աշտարակեցի
| անուն ծնվելիս = Թորոս Հարությունի Շահազիզյան
| պատկեր =Портрет Нерсеса Аштаракеци.А.Овнатанян.jpg
| եկեղեցի = {{դրոշավորում|ՀԱԵ}}
| տիտղոս = '''[[Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս]]''' (122-րդ)
| ժամանակ = [[1843]]-[[1857]] թթ.
| թիվ = {{Ծննդյան ամսաթիվ|1770|02|13}}
| վայր = [[Աշտարակ]]
| կրթություն =Էջմիածնի ժառանգավորաց դպրոց
| մահացել=[[Փետրվարի 13]], [[1857]] թ.
| վայր մահվան={{դրոշավորում|Ռուսական կայսրություն}}, [[Էջմիածին]]
| վանականության ընդունում =
| ձեռնադրում = [[1843]] թ.
| թաղված={{դրոշավորում|Հայաստան}}, [[Վաղարշապատ]]
| նախորդ = [[Հովհաննես Ը Կարբեցի|Հովհաննես Ը]]
| հաջորդ =[[Մատթեոս Ա Կոնստանդնուպոլսեցի|Մատթեոս Ա]] 
}}
'''Ներսես Ե Աշտարակեցի''', ({{ԱԾ}}), [[Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս]] (1843-1857), ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ։ Հաջորդել է [[Հովհաննես Ը Կարբեցի|Հովհաննես Ը Կարբեցուն]]։

== Կենսագրություն ==
Ներսես Ե Աշտարակեցու իսկական անունն է Թորոս Հարությունի Շահազիզյան։ Ծնվել է [[1770]] թվականի [[փետրվարի 13]]-ին [[Աշտարակ]]ում, սովորել է Էջմիածնի Ժառանգավորաց դպրոցում և ստացել հոգևոր կոչում։ 1808 թ. նա դառնում է նորաստեղծ Սինոդի անդամ և ազդեցիկ դիրք գրավում Էջմիածնի հոգևորականության մեջ։ Ապա գործուն մասնակցություն է ունենում 1804-1813 թթ. ռուս-պարսկական և 1806-1812 թթ. ռուս-թուրքական պատերազմներին՝ նպաստելով Մայր աթոռի հետ ցարական կառավարության քաղաքական կապերի ամրապնդմանը։

[[1814]] թվականին Ներսես արքեպիսկոպոսը նշանակվում է Վրաստանի հայության հոգևոր առաջնորդ և տեղափոխվում Թիֆլիս։ Նա ձեռնամուխ է լինում բարեկարգելու իր խնամքին հանձնված թեմը և Թիֆլիսը դարձնելու հայության մտավոր կենտրոն։ Նրա ջանքերով 1824 թվականին [[Թիֆլիս]]ի [[Հավլաբար]] հայկական թաղամասում բացվում է [[Ներսիսյան դպրոց (Թիֆլիս)|հայկական ամենահռչակավոր դպրոցներից մեկը]], որը հետագայում նրա պատվին կոչվում է Ներսիսյան։ Նորաբաց դպրոցում հիմնվում է նաև տպարան։ Սկիզբ է առնում հրատարակչական գործը։ Մեկդարյա աշխատանքի ընթացքում դպրոցը տվել է շուրջ 2000 աշակերտ, որոնց թվում եղել են մեծ թվով գրողներ, գիտնականներ, հասարակական-քաղաքական ու պետական գործիչներ, հայտնի մանկավարժներ և այլոք։

Ներսես Աշտարակեցին Թիֆլիսում սերտ կապեր է հաստատում Կովկասի ռուսական իշխանությունների ու ղեկավար գործիչների հետ։ Աշտարակեցու բեղմնավոր գործունեության շնորհիվ Վրաստանի հայ համայնքը դառնում է հայոց հասարակական-քաղաքական ու մշակութային կյանքի ազդեցիկ կենտրոններից մեկը։

[[1826]]-[[1828]] թվականներին [[Ռուս-պարսկական պատերազմ (1826-1828)|ռուս-պարսկական պատերազմի]] առաջին օրերից սկսած Ներսես Աշտարակեցին կազմակերպչական մեծ աշխատանք է կատարում հայության մեջ։

[[1826]] թվականի ռուս-պարսկական պատերազմի ժամանակ կազմակերպել է հայկական կամավորական խմբեր, անձամբ մասնակցել [[Երևան]]ի, Էջմիածնի, [[Սարդարապատ]]ի ազատագրմանը։

Նշանակալից դեր է կատարել [[Պարսկաստան]]ից [[հայեր]]ի ներգաղթի կազմակերպման գործում։ [[Ռուսաստան]]ի հովանավորության ներքո հայկական ինքնավարություն ստեղծելու՝ Ներսես արք. Աշտարակեցու ձգտումները շուտով հարուցել են ցարական կառավարության դժգոհությունը, և նա հեռացվել է [[Անդրկովկաս]]ից՝ նշանակվելով [[Նոր Նախիջևան]]ի և [[Բեսարաբիա]]յի հայոց թեմի առաջնորդ ([[1828]])։

Ընտրվելով կաթողիկոս՝ Ներսես Աշտարակեցին վերադարձել է [[Էջմիածին]], դիմադրել Հայ եկեղեցու նկատմամբ ցարական կառավարության ոտնձգություններին, զբաղվել հասարակական, կրթական և շինարարական գործունեությամբ։ Նրա ջանքերով կարգավորվել են Մայր աթոռի և [[Կոստանդնուպոլիս]]ի հայոց պատրիարքարանի հարաբերությունները։

Մահացել է [[1857]] թվականի [[փետրվարի 13]]-ին [[Թիֆլիս]]ում։

Էջմիածնում, Ներսես Ե Աշտարակեցի կաթողիկոսի շիրմաքարին փորագրված է՝ ''«Պաշտպան հայրենյաց»''։

Նրան հաջորդել է [[Մատթեոս Ա Կոստանդնուպոլսեցի|Մատթեոս Ա Կոստանդնուպոլսեցին]]։

== Գործունեությունը ==
1840-ական թթ. կեսից Ներսես Աշտարակեցու ուշադրության կենտրոնում առավելապես տնտեսական խնդիրներն էին։

1826-1828 թթ. ռուս-պարսկական պատերազմի սկզբին նա մի հայրենասիրական կոչ է ուղղում բովանդակ հայ ժողովրդին, որով հարդորում էր զենք վերցնել և, ռուս զինվորների հետ ուս ուսի տված, կռվել թշնամու դեմ։ Թիֆլիսում կազմակերպելով հայկական կամավորական ջոկատներ՝ մասնակցում է ռուսական զորքերի երևանյան երրորդ արշավանքին։ 1827 թ. ռուսական զորքերը կամավորական ջոկատների հետ միասին գրավում են Երևանը։ Մի քանի օր անց ստեղծվում է Երևանի ժամանակավոր վարչություն, որի կազմի մեջ ընդգրկվում է նաև Ներսես Աշտարակեցին։ Նրա ջանքերով անմիջապես կազմվում է 1000 հոգուց բաղկացած հայկական մի զորամաս, որը ռուսական զորքերի հետ ապահովելու էր կարգ ու կանոնը երկրում։

Ներսես արքեպիսկոպոսի ռուսանպաստ դիրքորոշումը, ռուսական զորքերին ու իշխանություններին ցույց տված ծառայությունները բազմիցս արժանանում են ցարական կառավարության բարձր գնահատականին։ 1828 թ. հունվարին Ներսես Աշտարակեցուն շնորհվում է Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան։

Ներսես Աշտարակեցին իր եռանդուն գործունեությունը շարունակում է նաև ռուս-պարսկական պատերազմից հետո, երբ Արևելյան Հայաստանը միացվում է Ռուսաստանին։ Նրա գլխավոր հոգսը դառնում է պարսկահայերի ներգաղթի կազմակերպումը։ Գիտակցելով ներգաղթի կարևորությունը հայերի ազգահավաքման գործում՝ Ներսես Աշտարակեցին հատուկ պատվիրակների միջոցով բացատրական լայն աշխատանք է ծավալում պարսկահայերի շրջանում՝ հորդորելով նրանց գաղթել Արևելյան Հայաստան։ Իսկ երբ սկսվում է գաղթը, նա ջանք չի խնայում՝ հայկական մարզում գաղթականների ընդունման, բնակեցման և կյանքի համար քիչ թե շատ տանելի պայմանների ստեղծման համար։

Ռուս-պարսկական պատերազմից հետո Կովկասում ռուսական բանակի հրամանատար գեներալ [[Իվան Պասկևիչ|Ի. Պասկևիչը]] հալածանքներ է սկսում Հայաստանի ինքնավարության համար պայքարող հայ գործիչների դեմ, որոնցից ամենանշանավորը Ներսես Աշտարակեցին էր։ Անտեսելով Աշտարակեցու մատուցած ծառայությունները՝ Պասկևիչը ամեն ինչ անում է՝ նրան պատերազմից հեռացնելու համար։ Աշտարակեցին մեղադրվում է մուսուլման բնակչությանը հալածելու, արքունի գանձարանի հաշվին Էջմիածնի հարստությունները մեծացնելու, հայկական բանակ կազմակերպելու կեղծ մեղադրանքների մեջ։ Նա շուտով ազատվում է Երևանի ժամանակավոր վարչության անդամությունից, իսկ 1828 թ. մայիսին որպես թեմի առաջնորդ ուղարկվում է հեռավոր Բեսարաբիա։ Այս քայլով ցարական իշխանությունները ցանկանում էին անվանի հոգևորականին հեռու պահել հայոց պետականության վերականգնման համար պայքարից։

== Պատկերասրահ ==
<gallery mode="packed" heights="180">
Ներսիսյան դպրոց.jpg|Ներսես կաթողիկոսի ջանքերով [[Թիֆլիս]]ի [[Հավլաբար]] թաղամասում հիմնադրված [[Ներսիսյան դպրոց (Թիֆլիս)|Ներսիսյան դպրոցի]] շենքը
Պատկեր:Tombstone - Nerses V.JPG|Ներսես կաթողիկոսի գերեզմանը [[Էջմիածնի Մայր Տաճար]]ի բակում
Nerses Ashtaraketsi, Ashtarak (2).JPG|[[Ներսես Աշտարակեցու հուշարձան (Աշտարակ)|Ներսես կաթողիկոսի արձանը]] [[Աշտարակ (քաղաք)|Աշտարակ]] քաղաքում
</gallery>

== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{ՀՍՀ|հատոր=8|էջ=253}}
{{Կաթողիկոս|
նախորդող = [[Հովհաննես Ը Կարբեցի]] |
հաջորդող = [[Մատթեոս Ա Կոնստանդնուպոլսեցի]] |
ժամկետներ = [[1843]]–[[1857]]
}}
{{կաթողիկոսներ}}

[[Կատեգորիա:19-րդ դարի հայ կաթողիկոսներ]]
[[Կատեգորիա:Վիրահայոց թեմի առաջնորդներ]]