«Արամեական գիր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 1. | Տող 1. | ||
⚫ | |||
'''Արամյան գրեր '''բաղաձայն հնչյունակազմական գրերի համակարգ, զարգացած փյունիկյան գրերից։ |
'''Արամյան գրեր '''բաղաձայն հնչյունակազմական գրերի համակարգ, զարգացած փյունիկյան գրերից։ |
||
⚫ | |||
== Պատմություն == |
== Պատմություն == |
||
Արամյան մատենագրությունը նման է հունականին, նույնպես զարգանալով փյունիկյան գրերից` այն ընկել է Արևելքի այբուբենների Արամյան ճյուղի հիմքում, այնպես, ինչպես հունարենը ծառայել է որպես Արևելքի այբուբենների հիմք։ Արամյան գիրը իր ձայնավորներով |
Արամյան մատենագրությունը նման է հունականին, նույնպես զարգանալով փյունիկյան գրերից` այն ընկել է Արևելքի այբուբենների Արամյան ճյուղի հիմքում, այնպես, ինչպես հունարենը ծառայել է որպես Արևելքի այբուբենների հիմք։ Արամյան գիրը իր ձայնավորներով և {{lang-ru|}}Матрес лекционис-ով, ծնել է մի շարք կարևոր այբուբեններ Մերձակա Արևելքի, Հյուսիսային Աֆրիկայի և Ասիայի, ներառյալ [[Արաբերեն|Արաբական]] և ժամանակակից [[Եբրայական այբուբեն|Եբրայական այբուբենը]], ինչպես նաև Հնդկաստանի տարբեր գրեր (Բրահմա և այնուհետև [[Դևանագարի|Դևանագարի]]) և նրանց հետնորդ-այբուբեններ Հարավ-Արևելյան և Կենտրոնական Ասիայի (այդ թվում [[Թայերեն]] և [[Մոնղոլերեն]] գրեր): |
||
Արամյան մատենագրության տարածումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Արամյան լեզուն և մատենագրությունը լինելով Մ.թ.ա. 8-րդ դարի վերջերից հաղորդակցման և նամակագրության միջոց Մերձավոր Արևելքում, [[Աքեմենյաններ|Աքեմենյանների]] զավթման ընթացքում ստացավ [[Աքեմենյան պետություն|Պարսկական կայսրության]] դիվանագիտական լեզվի և մատենագրության կարգավիճակ։ |
Արամյան մատենագրության տարածումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Արամյան լեզուն և մատենագրությունը լինելով Մ.թ.ա. 8-րդ դարի վերջերից հաղորդակցման և նամակագրության միջոց Մերձավոր Արևելքում, [[Աքեմենյաններ|Աքեմենյանների]] զավթման ընթացքում ստացավ [[Աքեմենյան պետություն|Պարսկական կայսրության]] դիվանագիտական լեզվի և մատենագրության կարգավիճակ։ |
17:08, 22 Օգոստոսի 2015-ի տարբերակ
Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-27 00:21:40 ֆորմատով
Արամյան գրեր բաղաձայն հնչյունակազմական գրերի համակարգ, զարգացած փյունիկյան գրերից։
Պատմություն
Արամյան մատենագրությունը նման է հունականին, նույնպես զարգանալով փյունիկյան գրերից` այն ընկել է Արևելքի այբուբենների Արամյան ճյուղի հիմքում, այնպես, ինչպես հունարենը ծառայել է որպես Արևելքի այբուբենների հիմք։ Արամյան գիրը իր ձայնավորներով և ռուս.՝ Матрес лекционис-ով, ծնել է մի շարք կարևոր այբուբեններ Մերձակա Արևելքի, Հյուսիսային Աֆրիկայի և Ասիայի, ներառյալ Արաբական և ժամանակակից Եբրայական այբուբենը, ինչպես նաև Հնդկաստանի տարբեր գրեր (Բրահմա և այնուհետև Դևանագարի) և նրանց հետնորդ-այբուբեններ Հարավ-Արևելյան և Կենտրոնական Ասիայի (այդ թվում Թայերեն և Մոնղոլերեն գրեր):
Արամյան մատենագրության տարածումը պայմանավորված է այն փաստով, որ Արամյան լեզուն և մատենագրությունը լինելով Մ.թ.ա. 8-րդ դարի վերջերից հաղորդակցման և նամակագրության միջոց Մերձավոր Արևելքում, Աքեմենյանների զավթման ընթացքում ստացավ Պարսկական կայսրության դիվանագիտական լեզվի և մատենագրության կարգավիճակ։