Jump to content

«Մասնագիտությունը՝ լրագրող»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Նոր էջ «'''Մասնագիտությունը` լրագրող''', հատուկ ռեպորտաժի ժանրում հեռուստահաղորդումների շարք, որը հեռարձա...»:
(Տարբերություն չկա)

17:08, 21 Դեկտեմբերի 2020-ի տարբերակ

Մասնագիտությունը` լրագրող, հատուկ ռեպորտաժի ժանրում հեռուստահաղորդումների շարք, որը հեռարձակվել է ՆՏՎ ալիքով, 1998 թվականի հոկտեմբերի 16-ից մինչև 2015 թվականի հուլիսի 5-ը: ՆՏՎ-ի լրագրողների հեղինակային ծրագրերը լույս են տեսել ամեն շաբաթ և նվիրված են եղել սենսացիոն, երբեմն` սկանդալային լրագրողական հետաքննություններին[1]: Յուրաքանչյուր շաբաթվա ռեպորտաժում եղել է որոշակի կոնֆլիկտ, արդիականություն և խնդիրներ: Ծրագրի յուրաքանչյուր թղթակից համարվում էր եզակի, ներկայացնում էր իր անհատական տեսակետը այս կամ այն խնդրի, իրադարձության կամ երևույթի վերաբերյալ[2]:

Պատմություն

Առաջին տարբերակ

Նախագիծը մեկնարկել է 1998 թվականի հոկտեմբերի 16-ին[3]: Ի սկզբանե հեղինակները դա ստեղծել էին, որպեսզի ՆՏՎ-ի երիտասարդ թղթակիցները կարողանային իրենց ուժերը փորձել այնպիսի ժանրի ծրագրերում, ինչպիսիք են հատուկ ռեպորտաժը, կամ կատարելագործել իրենց սեփական հմտությունները լրագրության ոլորտում[4][5]: Ապագա ֆիլմերի թեմաներն առաջարկել են իրենք՝ թղթակիցները[6]: Շարքի առաջին ֆիլմը Ալեքսանդր Զինենկոյի «Բանտային Մոլիեր» ֆիլմն է[7][8][9]:

Զինենկոն շարքի հիմնադրման մասին հետագայում հիշում է.

«Ամեն ինչ կար, պարզապես, ինչ-որ պահի ես սկսեցի ձանձրանալ: Հասկացա, որ քայլում եմ արատավոր շրջապատում: Ամեն ինչ նույնն է` ասուլիսներ, նկարահանումներ: Ես հասկանում էի, որ մի փոքր էլ, և դեգրադացիան կսկսվի: 1998 թվականն էր: «Եկեք մեծ զեկույցներ կազմենք մեր լրատվական սենյակում», - ասացի ես: «Հատուկ ռեպորտաժ» լրատվական թողարկումում մենք արդեն շարք ունեինք: Բայց դրա տևողությունը առավելագույնը հինգ րոպե է, իսկ ես ուզում էի, որ այն տևեր տասնհինգ րոպե[6]»:

«Մասնագիտությունը` լրագրող» անվանումը հորինել է Լեոնիդ Պարֆենովը[7]։ Ֆիլմերի վրա աշխատել են ՆՏՎ տեղեկատվության ծառայության թղթակիցները, «Այսօր» ծրագրի լրատվական թողարկումներում բազմաթիվ ռեպորտաժների հեղինակները[10]: Խորագրի հեղինակների խումբը սկզբում սահմանափակվում էր միայն երկու թղթակիցներով, որոնք էին Ալեքսանդր Զինենկոն և Իգոր Վոևոդինը[7]: Մյուս թղթակիցների շարքում նկատելի էին Բորիս Կոլցովը[11], Ալեքսեյ Պոբորցևը, Տիմոֆեյ Բաժենովը[12], Միխայիլ Կրիկունենկոն[13], Բորիս Կորչևնիկովը, Վյաչեսլավ Գրունսկին[14], Բորիս Սոբոլևը[15], Օլգա Նադտոչեյը, Ալեքսեյ Իվլիևը, Իլյա Կանավինը, Միխայիլ Անտոնովը[16], Ալեքսեյ Միխալևը[17], Ռուսլան Գուսարովը[18], Ալեքսանդր Աբրամենկոն[19], Իվան Վոլոնիխինը, Էդուարդ Պետրովը[20], Վիտալի Բուզուևը[21], Կիրիլ Կիկնաձեն[22][23], Սերգեյ Գապոնովը[24][25], Աննա Լոշակը, Մարինա Պետուկովան, Իլյա Զիմինը[26], Իվան Վոլոնիխինը, Ալեքսանդր Յուժնին, Սերգեյ Խոլոշևսկին[27], Նիկիտա Անիսիմովը, Դենիս Շույսկին[28], Սերգեյ Մորոզովը, Անդրեյ Անտոնովը[29], Եվգենի Մատոնինը[30], Վյաչեսլավ Նեմիշևը, Անտոն Վոլսկին, Պյոտր Լյուբիմովը, Պավել Սելին, Վլադիսլավ Սորոկինը, Անտոն Գրիշինը, Եվգենի Կսենզենկոն, Ալեքսեյ Վեսելովսկին, Դմիտրի Սոշինը, Անտոն Վոյցեխովսկին, Դմիտրի Նովիկովը, Պավել Լոբկովը, Արկադի Մամոնտովը[31], Իվան Ռասպոպովը[32], Ալեքսանդր Խաբարովը[33], Եվգենի Սանդրոն, Ելենա Մասյուկը[34][35], Յուլիա Ռակչեևան[36][37] և ուրիշներ: Վյաչեսլավ Գրունսկու խոսքով` այդ տարիներին նախագծում մշտապես աշխատել են ավելի քան քսան թղթակիցներ[38]: 2001 թվականից ծրագրի ղեկավարն ու պրոդյուսերն էր Ալեքսանդր Յուժնին։


Որոշ թողարկումներում ցուցադրվում են նյութեր, որոնք մնում էին ամենօրյա լուրերի թողարկումների և վերլուծական ծրագրերի կադրից դուրս, մասնավորապես` 1999 թվականի սեպտեմբերի 30-ին ցուցադրված «Դաղստան` չհայտարարված պատերազմի դրվագների» սյուժեն[39], որը պատրաստել էին առաջնագծում աշխատած թղթակիցները (Արկադի Մամոնտովը, Ալեքսանդր Հաբարովը, Ալեքսանդր Աբրամենկոն, Ռուսլան Գուսարովը և Ալեքսեյ Պոբորցևը)[40]:

2000 թվականին Ալեքսանդր Զինենկոն արժանացել է ՏԷՖԻ մրցանակի` իր «Վերակացուի երազները» ակնարկի համար՝ «հրապարակախոսական ծրագիր» անվանակարգում[41]։

2001 թվականի սեպտեմբերից մինչև դեկտեմբեր ծրագիրը եթեր է հեռարձակվել «Այսօր» ծրագրի երեկոյան թողարկման ընթացքում, ժամը 22:00-ին, հասարակական-քաղաքական տեղեկատվության բլոկից հետո, սպորտի և եղանակի մասին տեղեկատվության բլոկներից առաջ: Հաղորդումը ցուցադրելուց առաջ լրատվական բլոկի շրջանակներում ցուցադրվել է ֆիլմի կարճ հատված, ապա հաղորդավարը մի քանի հարց է տվել աշխատանքի հեղինակին, որը նստած է եղել լրատվական ստուդիայում մարզական մեկնաբանի դիրքում:

Մինչև 2004 թվականը ՆՏՎ-ի տեղեկատվական ծառայության համար կադրերի նման դարբնոցի անհրաժեշտությունը վերացել էր[42]։ 2004 թվականի հունվարից նոր ֆիլմերն այս հեռուստաալիքով սկսել են շատ հազվադեպ ցուցադրվել, հիմնականում հեռարձակվում էին 2002-2003 թվականների հաղորդումների կրկնությունները։ Հերթական ցուցադրության դադարեցման պատճառների թվում նշվում են վերջին թողարկումների մեծ թվով անհետաքրքիր թեմաներ, երիտասարդ լրագրողների` առկա նյութից հետաքրքիր պատմություն դարձնելու անկարողությունը, եթեր դուրս գալու ակնհայտ անհաջող ժամանակը (աշխատանքային օրերին՝ 18:35)[42]:

Երկրորդ տարբերակ

2004 թվականի աշնանը «Մասնագիտությունը` լրագրող» ծրագիրը զգալի փոփոխություններով եթեր է վերադարձել[43]։ Նրա ակտիվ արտադրությունը վերսկսելու որոշումը կայացվել էր «Նամեդնի» ծրագրի փակումից անմիջապես հետո՝ այդ տարվա հունիսին։ Նախնական հայեցակարգի համաձայն՝ մեկ ժամ տևողությամբ ծրագիրը պետք է բաղկացած լիներ շաբաթվա ակտուալ թեմաների շուրջ չորս-հինգ մեծ սյուժեներից[44]: Սակայն 2004 թվականի հուլիսին ՆՏՎ-ի ղեկավարության փոփոխությունից հետո նրա հայեցակարգը վերանայվել է։ Նոր ձևաչափի շրջանակներում, ինչպես և նախկինում, թողարկվում էին հեղինակներից մեկի կեսժամանոց ֆիլմերը որևէ թեմայի վերաբերյալ։ Սակայն, ի տարբերություն հաղորդման նախորդ ձևաչափի, ռեպորտաժները սկսել են իրենց մեջ միացնել տեղեկատվական և ժամանցային ժանրերը, իսկ որոշ թողարկումներ սկսել են կրել զուտ ժամանցային բնույթ[45]։ Որոշ եթերներում բարձրացվում էին բռնության, դաժանության, աշխարհիկ կյանքի կամ սկանդալների հետ կապված թեմաներ[46][47]։

Ծրագրի վրա աշխատող լրագրողների շրջանակը նվազել է` հասնելով չորսի[48]։ Նրանցից երեքը` Իլյա Զիմինը, Ալեքսանդր Զինենկոն[49], Անդրեյ Լոշակը և Վադիմ Տակմենևը[50], նախկինում աշխատել են «Նամեդնի» ծրագրում[51]։ «Մասնագիտությունը` լրագրող»-ի գլխավոր խմբագիրը, իսկ ավելի ուշ` դրա ղեկավարը դարձել է «Նամեդնիի» նախկին գլխավոր խմբագիր Նիկոլայ Կարտոզիան: Այս ձևաչափով նախագծի պրեմիերան տեղի է ունեցել 2004 թվականի հոկտեմբերի 2-ին[52][53]:

2006 թվականին Զիմինի մահից հետո ծրագրում աշխատանքին միացել է Կատերինա Գորդեևան[54]։ Հետագայում ծրագրի վրա աշխատող հեղինակների խմբաքանակը մի փոքր ընդլայնվել է. 2008 թվականին Պավել Լոբկովը[5] և Ալեքսեյ Բախարևը սկսել են համագործակցել, 2009 թվականին` Յուլիա Վարենցովան[55], 2010 թվականին` Էլիզավետա Լիստովան, Դենիս Արապովը, Օլգա Շչանկինան[56], Սերգեյ Երժենկովը[57]: Մեկական անգամ իրենց աշխատանքներով հանդես են եկել Հայրատ Շավալիևը[58] և Ալեքսեյ Պոբորցևը[59]: Ծրագրի երկրորդ տարբերակում ամրագրված էր եթեր դուրս գալու մշտական ժամանակը. այն հեռարձակվում էր շաբաթ օրը, երեկոյան ժամը 19:40-ին (ավելի ուշ` ժամը 19:25-ին)[60], «Այսօր» ծրագրի թողարկումից հետո[61], առավոտյան կամ գիշերային ժամերին` կրկնություններով, որտեղ հաճախ օգտագործվում էր` եթերի ռեստարտից առաջ դադարը լրացնելու համար:

2006 թվականին[62] ՆՏՎ հեռուստաալիքը և ծրագիրը Ռուսական հեռուստալրագրողների համար սահմանել են «Մասնագիտությունը` լրագրող» մրցանակը[63][64]: Այս գաղափարը ծագել է դեռ Լեոնիդ Պարֆենովի օրոք, սակայն նրա հեռացումից հետո առաջին մրցույթի անցկացումը որոշվել է հետաձգել: Գաղափարին վերադարձել են միայն 2006 թվականին, ՆՏՎ-ի գլխավոր տնօրեն Վլադիմիր Կուլիստիկովի առաջարկով[65]: 2009 թվականին մրցույթի անցկացումը դադարեցվել էր տնտեսական պատճառներով։ Մրցույթի մտահղացումը` որպես իրադարձություն, որի ընթացքում մասնակիցների աշխատանքները գնահատում են միայն «այսօրվա մեծ հեռուստատեսության պահանջարկ ունեցող մասնագետները» (այսինքն` միայն ժամանակակից կենտրոնական հեռուստաալիքների ներկայիս աշխատակիցները), քննադատվել է հեռուստալրագրող Ելենա Մասյուկի կողմից[66]։

2009-2012 թվականներին յուրաքանչյուր ֆիլմ սկսվում էր ֆիլմի հեղինակի ներածական ստենդից, որը ձայնագրվել էր ոչ թե իրադարձությունների վայրում, այլ հեռուստաստուդիայում. հեղինակը հեռուստադիտողի համար լուսաբանում էր այն խնդրի էությունը, որի մասին խոսվելու է ռեպորտաժում: Հեռուստաստուդիայում հեղինակային խոսքը ցուցադրվում էր նաև ծրագրի վերջում` որպես յուրատեսակ եզրակացություն:

Ծրագրի երկրորդ տարբերակը 2010-ական թվականների սկզբից իրականացվել է մամուլի և զանգվածային հաղորդակցության դաշնային գործակալության ֆինանսական աջակցությամբ[67], ինչի մասին վկայել է ծրագրի վերջում հայտնված լուսագիրը: 2012 թվականին պետությունը ֆինանսավորել է «Մասնագիտությունը` լրագրող» ծրագրի 29 թողարկումները[67], ինչպես նաև` Սերգեյ Մինաևի հետ «Ազնիվ երկուշաբթի» թոք-շոուն և ռուսական բանակի «Զոնդր» ծրագիրը, որոնք նույնպես թողարկվել են ՆՏՎ հեռուստաալիքով[67]: 2013 թվականին ՆՏՎ-ն հրաժարվել է Ռոսպեչատիի դրամական աջակցությունից` հեռուստաընկերության ֆինանսական լավ վիճակի պատճառով, և ալիքը կրկին սկսել է թողարկել ծրագիրը սեփական միջոցներով[67]:

2012 թվականի սկզբից «Մասնագիտությունը` լրագրող» խմբագրությունը տեղակայվել է «Օստանկինո» հեռուստակենտրոնի 6-րդ հարկում, որտեղ այդ պահին նույնպես աշխատանք էր տարվում «Ռուսական սենսացիաների» և «Մաքսիմում ծրագրի» վրա[68]:

Ծրագրի երկրորդ տարբերակի պրոդյուսերներից Ստանիսլավ Ֆեոֆանովի կարծիքով` դրա վերաձևակերպման և երրորդ ձևաչափի անցնելու խթան են հանդիսացել 2011-2012 թվականի խորհրդարանական և նախագահական ընտրությունների արդյունքների կեղծման դեմ բողոքի ակցիաների մասին թողարկումը[69]. այն ցուցադրությանն արգելված էր Յուլիա Վարենցովայի «Սպիտակ գվարդիան» ֆիլմը[70]:

Վերջին տարբերակը

2013 թվականի սկզբից ծրագիրն ավելի մոտ է դարձել առաջին ձևաչափին. այժմ այն սկսել է թողարկվել առանց հեղինակների մշտակակն խմբաքանակի: Ռեպորտաժի հեղինակը, ինչպես և նախկինում, կարող էր դառնալ ՆՏՎ հեռուստաալիքի լրատվական ծրագրերի ցանկացած թղթակից[71]։

Երրորդ տարբերակի առաջին` «Գազանի որջից» ֆիլմը (Ալեքսեյ Կաբանովի մասին, որն սպանել էր իր կնոջը և թաքցրել նրա դիակը), թողարկվել է առանց ստեղծագործական և նկարահանող խումբը ներկայացնող լուսագրերի (այդպիսի թողարկում չի եղել հաղորդման ողջ պատմության ընթացքում): Առանց ռեպորտաժի վրա աշխատող կոլեկտիվի ներկայացման թողարկվել է նաև ծրագրի ողջ պատմության ընթացքում առաջին բացահայտող «Միլլիմեր» ֆիլմը (Յարոսլավլի քաղաքապետ Եվգենի Ուրլաշովի մասին) նույն տարվա ամռանը[72]: Այս ֆիլմերում վերջում սև ֆոնի վրա էկրանի ներքևի մասում ցուցադրվում էին լուսագրերը` նշելով ծրագրի կայքը` profrep.ru, ՆՏՎ հեռուստաընկերություն ԲԲԸ, 2013 թվական:

«Մասնագիտությունը լրագրողի» երկրորդ տարբերակի նախկին պրոդյուսեր Ստանիսլավ Ֆեոֆանովը, ի պատասխան ծրագրի որակի անկման մասին հանդիսատեսի վրդովված մեկնաբանությունների, համացանցում հանդես է եկել հայտարարությամբ:

«Մասնագիտությունը` լրագրող» ծրագիրը գոյություն է ունեցել 1998 թվականից մինչև 2012 թվականը: Դա լրագրությունն էր մաքուր տեսքով` ամենաբարձր որակի փաստաթղթավորումով։ 2012 թվականի ձմռանը մենք` նրանք, ովքեր պատրաստում էին Profrep-ը, ցրվեցինք: Գրեթե հասել էինք մեր 15-ամյակին: Ապրանքանիշը, այնուամենայնիվ, մնաց: Բայց այն ամենը, ինչ թողարկվում է այսօր «Մասնագիտությունը` լրագրող» խորագրի ներքո, լրագրության հետ ոչ մի կապ չունի: Սա քարոզչություն է իր մաքուր տեսքով: Կարգ ու քարոզ: Ներկայիս «Մասնագիտությունը` լրագրող»-ը պատրաստում է ՆՏՎ քրեական վարչությունը: Այն մեկը, որը երբեք չի առանձնացել մաքրությամբ: Ես սա գրում եմ հիմնականում նրանց համար, ովքեր կարող են զարմանալ. «Ի՞նչ է պատահել ծրագրի հետ»: Տղանե՛ր, նրան ոչինչ չի պատահել: Նա, պարզապես, մահացավ[73]:


Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «Профессия — репортер». НТВ.
  2. ↑ «Дьявольские козни в «Прямом эфире». Уникальные российские тележурналисты несут и несут свою правду». Новая газета. 2014-04-04.
  3. ↑ «Программа ТВ». Газета "Коммерсантъ" №193 от 16.10.1998, стр. 12. 1998-10-16.
  4. ↑ ««Профессия – репортёр» – дорогу молодым!». spr.ru.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Профессия репортер». Вокруг ТВ.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Кинодокументалист Зиненко: когда все уйдут в интернет, телевидение умрет». Sputnik. 2019-10-21.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 ««Профессия Репортер» — как все начиналось». Официальный непечатный орган Дирекции праймового вещания НТВ. 2010-10-07. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 21 (օգնություն)
  8. ↑ «Александр ЗИНЕНКО: репортер и человек». Антенна-Телесемь. 2000-10-18.
  9. ↑ «Телепрограмма на 16 октября 1998 года». 7 дней. «НТВ 21:40 Профессия - репортёр. „Тюремный Мольер"»
  10. ↑ Татьяна Богданова (2002-02-21). «Репортер — опасная профессия». АиФ Суббота-воскресенье. Վերցված է 2014-06-06-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  11. ↑ «Принцип «свой–чужой» стал гораздо острее сегодня. О цене экстрима – журналист, который знает о войне и горячих точках не понаслышке». Независимая газета. 2014-06-03.
  12. ↑ Александр Архангельский (2003-10-06). «Десять лет спустя». Известия. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-06-ին. Վերցված է 2014-06-06-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  13. ↑ «Встреча с тележурналистом и продюсером Михаилом Крикуненко пройдет в Нижнем Новгороде 22 января». НТА-Приволжье. 2016-01-20.
  14. ↑ «Привет всем, кто смотрит телевизор!». Один дома. 2001-10-29.
  15. ↑ «Откуда у "бедных шахтеров" роскошные квартиры?». Комсомольская правда. 1999-04-03.
  16. ↑ «Телепрограмма на 10 мая 1999 года». 7 дней.
  17. ↑ «Нэш Бриджес ушел в отпуск». Сегодня. 1999-07-19.
  18. ↑ «Дагестанский посол на Ближнем Востоке». Мой Дагестан. 2011-08-21.
  19. ↑ «У НТВ появились свои "секретные материалы"». Сегодня. 1998-10-24.
  20. ↑ «Сегодня в Барнауле заканчивает работу съемочная группа программы "Вести"». ИА "Амител". 2001-05-17.
  21. ↑ «Vitaly Buzuev». RT-Док.
  22. ↑ «Документальный фильм "16 дней в тундре"». Экстремальный портал. 2000-04-19.
  23. ↑ «"ПИЦЦА В ТРОПИКАХ" И ДРУГИЕ РАДОСТИ». Труд. 2000-10-23.
  24. ↑ «Телепрограмма на 26 августа 1999 года». 7 дней.
  25. ↑ «Телепрограмма на 9 мая 2000 года». 7 дней.
  26. ↑ «Телепрограмма на 24 августа 2000 года» (PDF). Вечерний Мурманск. 2000-08-19. «НТВ 21.35 Профессия - репортер. Илья Зимин. „Чужая родина"»
  27. ↑ «Корреспондент НТВ задержан за контрабанду евро». Коммерсантъ. 2002-12-09.
  28. ↑ «Знать и помнить...». Аргументы и факты. 2005-05-04.
  29. ↑ «Телепрограмма на 2 мая 2000 года». 7 дней.
  30. ↑ «СЕГОДНЯ НА НТВ. Наши космонавты готовились К ПОЛЕТУ НА ЛУНУ в антисанитарных условиях». Комсомольская правда. 1999-05-06.
  31. ↑ «В команде Добродеева — пополнение». Труд. 2000-05-26.
  32. ↑ «Телепрограмма на 9 декабря 1999 года». 7 дней.
  33. ↑ Беляев, Александр. — Телевидение (2002-02-22). «Олимпийская теленеделя: не только об олимпийцах». Независимая газета. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-06-ին. Վերցված է 2017-08-20-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  34. ↑ «Елена Масюк уволилась с телеканала "Россия"». Lenta.ru. 2005-04-07.
  35. ↑ «РЕЙТИНГ "ТРУДА". ЧЕМ ВАС ОБРАДОВАЛ И ОГОРЧИЛ ТЕЛЕЭКРАН НА МИНУВШЕЙ НЕДЕЛЕ?». Труд. 1999-11-18.
  36. ↑ «ОЧЕНЬ ЖЕНСКАЯ ПРОГРАММА. Каждая четвертая изнасилована мужем?». Комсомольская правда. 1999-02-25. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (օգնություն)
  37. ↑ «НТВ.Ru публикует выпуск программы «Профессия — репортер», которая вышла в эфир НТВ 25 февраля 1999 года. Автор — Юлия Ракчеева». НТВ. 2012-10-25. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-06-ին. Վերցված է 2014-06-06-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  38. ↑ «Вячеслав Грунский: журналист не должен думать о деньгах». Собеседник. 2002-08-29.
  39. ↑ «Телепрограмма на 30 сентября 1999 года». 7 дней.
  40. ↑ «Mass медиа. Руслан Гусаров: "Есть дела поинтереснее войны"». Новая газета. 1999-10-04.
  41. ↑ «Светлана Сорокина получила ТЭФИ в номинации "Интервьюер"». NEWSru.com. 2000-10-21. Վերցված է 2013-03-27-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  42. ↑ 42,0 42,1 «Профессия - репортёр». Пресс-Атташе. 2004-01-16.
  43. ↑ «Возможность революции на отдельно взятом канале». Эхо Москвы. 2004-10-17.
  44. ↑ «С сентября на НТВ вместо "Намедни" будет выходить программа "Профессия: репортер"». NEWSru.com. 2004-06-15.
  45. ↑ Вероника Плахова (2004-10-07). «26 минут на запланированный подвиг: На НТВ — премьера новой программы под старым названием». Новая газета. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-07-ին. Վերցված է 2014-06-07-ին.
  46. ↑ «ЧЕЛОВЕК ИЗ ТЕЛЕВИЗОРА». Эхо Москвы. 2005-02-26.
  47. ↑ «Рейтинг – в трусах?!». Независимая газета. 2005-03-18.
  48. ↑ Валентина Пескова (2004-10-10). «Улыбнитесь, репортеры». МК-Бульвар. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-04-18-ին. Վերցված է 2014-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  49. ↑ «Репортаж — их профессия». Эхо Москвы. 2005-01-23.
  50. ↑ Евгений Кузин (2004-10-02). «НТВ возрождает профессию репортера». Известия. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-07-ին. Վերցված է 2014-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  51. ↑ Александр Орлов (2004-10-01). «Репортеры вернутся в профессию. Людям из «Намедни» нашли время и место в эфире НТВ». Новые известия.
  52. ↑ «На НТВ вернулась команда Парфенова». Подробности. 2004-10-01.
  53. ↑ «Телепрограмма на 2 октября 2004 года». 7 дней.
  54. ↑ «Жива ли профессия - репортер?». Эхо Москвы. 2007-04-01.
  55. ↑ «Далекие близкие». Гильдия неигрового кино и телевидения.
  56. ↑ ««Малышки на миллион»». НТВ. 2012-08-27.
  57. ↑ ««Профессия — репортер»: «Любовь на обочине»». HTB.Ru. Վերցված է 2015-10-23-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 11 (օգնություն)
  58. ↑ ««Оксана-мученица»». НТВ. 2012-12-01.
  59. ↑ «НТВ меняет формат: зритель больше не хочет трэша». Новый репортёр. 2012-12-10.
  60. ↑ «Сегодня по НТВ покажут фильм о кировском подростке, сбившем троих пешеходов. Сюжет Александра Зиненко выйдет в программе «Профессия-репортер»». Комсомольская правда. 2009-07-04.
  61. ↑ «Телелидеры с Ариной Ъ-Бородиной». Коммерсантъ. 2005-04-13.
  62. ↑ «С ЦЕНЗУРОЙ НАДО РАЗОБРАТЬСЯ. На НТВ учредили новый журналистский конкурс». Новая газета. 2006-11-06.
  63. ↑ «НТВ наградит лучших телерепортеров». Lenta.ru. 2006-11-01. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-07-ին. Վերցված է 2014-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  64. ↑ «800 желающих получить "Профессию - репортер"». Известия. 2007-06-13. Արխիվացված է օրիգինալից 2014-06-07-ին. Վերցված է 2014-06-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  65. ↑ «Моё НТВ. Откровения Татьяны Митковой». НТВ. 2013-10-10.
  66. ↑ «Открытое письмо Елены Масюк». Газета.ру. 2006-11-21.
  67. ↑ 67,0 67,1 67,2 67,3 «Роспечать отказала каналу «Дождь» в субсидиях». Известия. 2013-03-01.
  68. ↑ «Состояние ТВ: Как устроено «Останкино»». Афиша. 2012-05-23. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 18 (օգնություն)
  69. ↑ «Как делают ТВ-пропаганду: четыре свидетельства. РАССКАЗЫВАЮТ ТРИ БЫВШИХ СОТРУДНИКА ФЕДЕРАЛЬНЫХ КАНАЛОВ И ОДИН ДЕЙСТВУЮЩИЙ АЛЕКСАНДРУ ОРЛОВУ И ДМИТРИЮ СИДОРОВУ». Colta.ru. 2015-08-06.
  70. ↑ «Умолчать о главном. Какие сюжеты НТВ снял с эфира в 2011 году». Lenta.ru. 2011-12-26.
  71. ↑ «НТВ.Ru публикует интервью с программным директором телеканала НТВ. Заместитель гендиректора телекомпании Александр Нечаев рассказал об эфирных планах на 2013 год». НТВ. 2012-12-09.
  72. ↑ «"Замочив" Урлашова, НТВ оказал медвежью услугу власти». Собеседник. 2013-07-09.
  73. ↑ «Профессия - репортер - «Еще 17 друзей хунты»». НТВ. 2014-08-31.

Արտաքին հղումներ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնագիտությունը՝_լրագրող&oldid=7576914» էջից