Մասնակից:Tigran2003/Ավազարկղ

Պիեռ Բոմարշե

1760-1780

1764թ․ նա գնացել է ընտանեկան դատարան, որը գտնվում էր Մադրիդում պաշտպանել է իր քրոջ պատիվը, որը խաբված էր իր փեացուների կողմից Իսպանացի գրող Խոսե Կլավիխոյի և Ֆախարդոյից։ Իսապնայայում հնարավորություն ունեցավ միտքը բարելավել և օգտագործելի համար։ Լինելով մենկ օտար եռկրում կարողացել է թափանցել նախարարի մոտ, իսկ հետո հասել է իր նպատակին և հակառակորդին ազատել է պաշտոնից և վերադարձել է Փարիզ։ Բոմարշեն առաջին անգամ բեմադրվել է 1767թ․ «Eugénie» («Էժենի») պիեսը՝ ունենալով որոշ հաջողություն։ 1770թ նա թողարկել է դրամա «Les deux amis» (երկու ընկեր), որը հաջողություն չի ունեցել։ Այս տարի մահացել է նրա ուղեկից և հովանավոր Դյուվերնեն, և նրա ժառանգորթը՝ Բոմարշեն հրաժարվել է նրա պարքը վճարել և մեղադրվել է խաբեության մեջ։ Բոմարշեն սկսել է պայքարել Դյուվերնեյի և Գրաֆոմ Բլակայի ժառանգության համար, և այստեղ առիթ է ունեցել զարմանալիորեն փայլել իր ոչ տաղանդեվ։ Եվ Բոմարշեն առջին պուլում հաղթեց, բայց երկրորդում պարտվեց։ Ըստ սովորության համաձայն նա այցեկեց դատավորներին և նվերներ առայարկեց դատավորներ կանաց։ Երբ գերծը ըթանում էր ընդեմ Բոմարշեյի, տիկին Գազմանը վեադարձեց նրա նվերները, ներառիալ 15 լուիդոր։ Բոմարշեն դա օգտագործել է որպես արդարացում դատավորի դեմ գործ հարուցելու համար, դատավորն իր հերթին նրան մեղադրեց զրպարտության մեջ։ Այնուհետև բոմարշեն հրապարակեց «Mémoires» (մեմուարներ), և ֆրանսիայու դատական համակարգը անխիղճ կերպով դատապարտեց։ մեծ հմտությամբ գվրած էր (ի դեպ, Վոլտերը ուրախացավ նրանց հետ), «Հուշեր»

а потом и ко двору, понравился королю и добился удаления своего противника от двора и лишения должности. Вернувшись в Париж, Бомарше дебютировал в 1767 г. пьесой «Eugénie» («Эжени»), имевшей некоторый успех. В 1770 г. он выпустил драму «Les deux amis» («Два друга»), которая успеха не имела. В этом же году умер его компаньон и покровитель Дюверне; его наследники не только отказались выплатить долг Бомарше, но обвинили последнего в обмане.

Бомарше начал тяжбу с наследником Дюверне, графом Блака, и тут-то ему представился случай выказать в полном блеске свою изумительную изворотливость, а также литературный и ораторский талант. В первой инстанции Бомарше выиграл дело, но во второй — проиграл. По обычаю того времени, он перед разбором своего дела посетил своих судей и поднес подарки жене докладчика по его делу, г-же Гезман. Когда дело было решено не в пользу Бомарше, г-жа Гезман вернула ему подарки, за исключением 15 луидоров. Бомарше воспользовался этим как поводом, чтобы возбудить дело против своих судей. Судья в свою очередь обвинил его в клевете. Тогда Бомарше выпустил свои «Mémoires» («Мемуары»), где беспощадно обличал судебные порядки тогдашней Франции. Написанные с большим мастерством (к слову, Вольтер был от них в восторге), «Мемуары» имели шумный успех и расположили в пользу Бомарше общественное мнение. 26 февраля 1774 г. процесс окончился: судья Гезман лишился должности, а г-жа Гезман и Бомарше получили «большой выговор». Но в 1776 г. Бомарше был восстановлен в правах, а в 1778 г. выиграл (не без помощи «Suite de mémoires» — «Продолжения мемуаров») дело с наследниками Дюверне.