Jump to content

Մասնակից:Ghulunc/Ավազարկղ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Կաղապար:Other uses Կաղապար:Infobox medical condition (new) Լարինգիտ՝ կոկորդի բորբոքային հիվանդություն։[1]Այն հաճախ ուղեկցվում է ձայնի խռպոտությամբ ինչպես նաև տենդով, հազով, պարանոցի առաջային մասի ցավոտությամբ և կուլ տալու դժվարությամբ։ Սովորաբար ախտանիշները տևում են երկու շաբաթ: [1][2] Սիմպտոմները հիմնականում տևում են երկու շաբաթից քիչ: [1]

Լարինգիտը համարվում է սուր եթե տևում երեք շաբաթից քիչ և քրոիկ՝ եթե տևում է երեք շաբաթից երկար: [1] Սուր դեպքերը հիմնականում վերին շնչառական ուղիների վիրուսային ինֆեկցիայի հետևանք են: [1] Հազալու հետևանքով տրավմաները և այլ ինֆեկցիաները ևս կարող են դառնալ պատճառ։ [1] Խրոնիկ դեպքերը կարող են լինել ծխելու, տուբերկուլոզի, ալերգիաների, թթվային ռեֆյուքսի, ռևմատոիդ արթրիտի կամ սարկոիդոզի հետևանք։ [1][3] TՄեխանիզմի հիմքում ընկած է ձայնալարերի գրգռումը: [2]

Ստրիդորը, անամնեզում պարանոցի ռադիացիոն թերապիայի առկայությունը, կլման դժվարությունը, տևողությունը երկու շաբաթից ավել և ծխող լինելը մտահոգող նշաններ են, որոնք հետագա ուսումնասիրության կարիք ունեն: [1] Մտահոգող նշանների առկայության դեպքում անհրաժեշտ է ձայնալարերի ուսումնասիրություն լարինգոսկոպի միջոցով: [1] Էպիգլոսիտը, կրուպը, օտար մարմնի ինհալյացիան և կոկորդի քաղցկեղը կարող են նման սիմպտոմներ առաջացնել: [1][4]

Սուր վիճակները հիմանկնում անցնում են առանց հատուկ միջոցների: [1] Ձայնի հանգիստը և բավարար հեղուկների օգտագործումը կարող են օգտակար լինել: [1] Սուր վիճակներում անտիբիոտիկները հաճախ օգուտ չեն տալիս: [5] Սուր վիճակները առավել հաճախ են հադիպում:[1] Խրոնիկ վիճակները հիմնականում հանդիպում են միջին տարիքում և ավելի հաճախ տղամարդկանց մոտ: [6]

Նշաններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջնային նշանը ձայնի խռպոտությունն է: [7]:108 Պայմանավորված լարինգիտի լայն պատճառագիտությամբ, մնացած սիմպտոմները կարող են տարբեր լինել։ [8] Դրանք են

    • Կոկորդի չորություն կամ ցավ
    • Հազ (կարող է լինել և պատճառ, և լարինգիտի սիմպտոմ)
    • Կոկորդի հաճախակի մաքրում
    • Հավելյար լորձարտադրության
    • Դիսֆագիա (կլման դժվարացում)
    • Կոկորդի շրջանում այտուցի զգացողություն (կոկորդի առաջային մասում անհարմար զգացում)
    • Globus pharyngeus (կոկորդում գնդի զգացողություն)
    • Մրսածություն կամ գրիպի նման սիմպտոմներ (որը հազի նման կարող է լինել լարինգիտի համար պատճառ)
    • Կոկորդի, կրծքավանդակի կամ դեմքի մեծացած լիմֆատիկ հանգույցներ
    • Տենդ
    • Ընդհանուր մկանացավ (միալգիա)
    • Հևոց, հատկապես երեխաների մոտ

Ձայնի որակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լարինգիտի ժամանակ բացի ձայնի խռպոտությունից, կարող է փոխվել ձայնի հնչերանգը և բարձրությունը։ Խոսացողի մոտ կարող է լինել հնչերանգի բարձրացում կամ ցածրացոմ, կախված ձայնալարերը այտուցված են թե կարծրացած։ [1][9] Նրանք նաև կարող են ունենալ շնչական ձայն( պայմանավորված է ձայնալարերի միջև շատ օդ անցնելով), ավելի ցածր ձայն [10] և կրճատված դիապազոն:[1][1]

Պատճառներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Laryngitis

Լարինգիտը կարող է լինել ինչպես ինֆեկցիոն, այնպես էլ ոչ ինֆեկցիոն։ Արդյունքում առաջացող ձայնալարերի բորբոքումը պատճառ է դառնում ձայնի առաջացման աղավաղման։[1] Այն հիմանականում զարգանում է ի պատասխան ինֆեկցիայի, ձայնալարերի տրավմայի կամ ալերգիաների։[3] Խրոնիկ լարինգիտը կարող է առաջանալ ավելի ծանր խնդիրներից, օրինակ՝ նյարդի վնասում, վերքեր, պոլիպներ կամ մեծ հանգույցներ առկայութուն ձայնալարերի վրա: [4]

Սուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիրուսային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սուր լարինգիտների մեծաամասնության պատճառը վիրուսային ինֆեկցիաներն են,[1] որոնցից ամենահաճախ հանդիպողներն են ռինովիրուսը, ինֆլուենզան, պարաինֆլուենզան, ադենովիրուսը, կորոնավիրուսը և ՌՍՎ։ Ընկճված իմունային համակարգ ունեցող մարդկանց մոտ հերպեսը, ՄԻԱՎը և կոքսակի վիրուսները նույնպես կարող են պատճառ դառնալ։

Բակտերիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • TՍա սուր լարինգիտի մեկ այլ պատճառ է, որը կարող է զարգանալ վիրուսային լարինգիտի հետ համակցված կամ դրա պատճառով։ Հաճախ հանդիպող բակտերիալ շտամներ են group A streptococcus, Streptococcus pneumoniae, C. diphtheriae, M. catarrhalis, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis, Bacillus anthracis և M. tuberculosis. Զարգացող երկրներում կարող են հանդիպել արտասովոր դեպքեր, հարուցված այլ բակտերիաներով, առավել հազվադեպ են միկոբակներիալ և սիֆիլիտիկ դեպքերը, որոնք չնայած կարող են հանդիպել նաև զարգացած երկրներում.[1]

Սնկային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Սնկային ինֆեկցիայով հարուցված լարինգիտը տարածված է, սակայն ըստ ԲԲԺի (British medical Journal) հետազոտությունների հաճախ չի ախտորոշվում և կարող է կազմել սուր լարինգիտի դեպքերի մինչև 10%-ը:[1]Ինչպես նորմալ, այնպես էլ թուլացած իմունային համակարգով մարդկանց մոտ կարող է զարգանալ սնկային լարինգիտ, որի պատճառը կարող է լինել վերջին ժամանակներում օգտագործված անտիբիոտիկները կամ կորտիկոստերոիդների ինհալյացիոն օգտագործումը[1]: Սնկի հետևյալ շտամերը կարող են առաջացնել լարինգիտ․; Histoplasma, Blastomyces, Candida (հատկապես իմունոդեֆիցիտով անձանց մոտ), Cryptococcus և Coccidioides:

Տրավմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հաճախ ձայնալարերի գերծանրաբեռնվածությունը, օրինակ շատ գոռալը, ճչալը կամ երգելը, կարող են դառնալ պատճառ։ Չնայած սա առաջացնում է ձայնալարերի արտաքին շերտի վնասվածք, հետագա լավացումը կարող է առաջացնել ձայնալարերի կառուցվածքային փսփոխությունների:[1] Բորբոքման մեկ այլ պատճառ կարող է լինել ձայնալարերի չափից շատ օգտագործումը: [5] [6] [7] [8] [9] Կոկորդային տրավմաները, ներառյալ յատրոգենը (առաջացած էնդոտրախեալ ինտուբացիայի հետևանքով), նույնպես կարող են հանգեցնել ձայնալարերի բորբոքման:[11]

Խրոնիկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալերգիաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Տվյալները պարզ չեն, թե արդյոք ասթման կարող է առաջացնել սիմպտոմներ, որոնք կապված են լարինգիտի հետ:[1] Որոշ հետազոտողների կարծիքով ալերգիկ լարինգիտը հաճախ սխալմամբ ախտորոշվում են որպես թթվային ռեֆլյուքսի հետևանք:[12]

Ռեֆլյուք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Խրոնիկ լարինգիտի մեկ այլ հնարավոր պատճառ է, գաստրոէզոֆագիալ ռեֆլուքսի հետևանքով առաջացած բորբոքումը, որը առաջացնում է ձայնալարերի գրգռում: [13]

Աուտոիմուն հիվանդություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռևմատոիդ արթրիտով հիվանդների մոտավորապես 30-75%-ը նշում են լարինգիտի սիմպտոմներ։[1]
  • Սարկոիդոզով հիվանդների 0,5-5%-ի մոտ կան լարինգիտի սիմպտոմներ։[1] Համաձայն Silva et al.-ի (2007) կողմից կատարված մետա-անալիզի, այս հիվանդությունը հազվադեպ է առաջացնում լարինգեալ սիմպտոմներ և հաճախ սխալ է ախտորոշվում: [14]

Ախտորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուր լարինգիտի տարբեր ձևերի ախտորոշում

  • Հետտրավմատիիկ լարինգիտ. այս տեսակը հիմնականում տարբերակվում է հիմնվելով անամնեզի վրա, որը կարող է տեղեկություն տալ ֆոնոտրավմայի, վերջերս կատարված միջամտությունների հետևանքով առաջացած տրավմաների, ինչպես նաև նախկինում ունեցած պարանոցի տրավմաների մասին:[1][15]
  • Սուր վիրուսային լարինգիտ. լարինգիտի այս տեսակին բնորոշ է ձայնի ցածր տոնայնությունը և խռպոտությունը:.[1][15] Սիմպտոմները հիմնականում տևում են մեկ շաբաթ, չնայած կարող են տևել մինչև 3-4 շաբաթ:[1] Այդ դեպքում կարող է ուղկցվել վերին շնչառական ուղիների սիմպտոմներով, օր.՝ կոկորդի ցավ, օդինոֆագիա, ռինոռեա, հևոց, քթի լորձի գերարտադրություն և փակվածություն:[1]
  • Սնկային լարինգիտ. բիոպսիան և ցանքսը կարող են օգնել սնկային լարինգիտը հաստատելուն: [1]

Վիզուալ ախտորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոկորդում հաճախ հայտնաբերվում է կարմրություն և այտուց, որը կարող ենք տեսնել լարինգոսկոպով կամ ստրոբսկոպով (մեթոդի ընտրությունը կախված է լարինգիտի տեսակից): [7]:108 Կոկորդում կարող են լինել հյուսվածքային հետևյալ փոփոխությունները՝

    • Լայնացած արյունատար անոթներ (սուր)
    • Հյուսվածքի այտուց և չորացում (խրոնիկ)
    • Ձայնալարերի փայտացում
    • Ձայնալարերի և շրջակա կառույցների միջ կպչուն սեկրետի առկայություն (շերեփաձև աճառների միջև):

Ուղորդում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որոշ նշաններ ու սիպտոմներ ցույց են տալիս, որ կա վաղ ուղղարդման անհրաժեշտություն:[1] Դրանք են՝

    • Կլման դժվարեցում
    • Ձայնի ստրիդոր
    • Ականջի ցավ
    • Վերջերս քաշի կորուստ
    • Ծխելու պատմություն
    • Ներկայում կամ անցյալում ճառագայթային թերապիա (պարանոցի շրջանում)
    • Վերջերս պարանոցի վիրահատություն կամ վիրահատություն, որի ընթացքում կատարվել էլ էնդոտրախեալ տուբացիա  
    • Անձի մասնագիտությունը կապված է ձայնի օգտագործման հետ (ուսուցիչ, երգիչ, դերասան, զանգի կենտրոնում աշխատող և այլն)

Տարբերակիչ ախտորոշում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

    • Սուր էպիգլոտիտ. Սա ավելի հավանական է այն անձանց մոտ, ովքեր ունեն ստրդոր, թքահոսություն և կուլ տալու դժվարություն կամ ցավոտություն:[1]
    • Գրանուլեմատոզ լարինգիտ
    • Պսևդոմիքսոմատոզ արինգիտ
    • Կրուպ. այս դեպքում առկա է հաչոց անման հազ, ձայնի խռպոտություն և ներշնչական ստրիդոր:[15]


Բուժում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բուժումը կախված է լարինգիտի ծանրությունից և տեսակից(սուր և խրոնիկ).[1] Հիմնական միջոցները ուղղված են սիմպտոմների թեթևացմանը՝ վարքային փոփոխություն, հիդրացիա և խոնավեցում[1]

Ձայնային հիգիենան (ձայնի խնամքը) շատ կարևոր է սիմպտոմների թեթևացման համար: Ձայնային հիգիենան ներառում է ձայնի հանգիստ, բավարար քանակությամբ ջրի օգտագործում, կոֆեինի և ալկոհոլի օգտագորման նվազեցում, ծխելու ընդհատում:[1]

Սուր լարինգիտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ընդհանուր առմամբ սուր լարինգիտի բուժումը ներառում է հիգիենա, ցավազրկողներ, խոնավեցում և հակաբիոտիկների կիրառում.[1][5]

Վիրուսային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիրուսային լարինգիտի բոժման համար խորհուրդ է տրվում ձայնի հանգիստ, ցավազրկողների և խորխաբերների կիրառումը հաճախակի հազալու համար:[7] Որոշ տնային միջոցներ, ինչպիսիք են թեյը և մեղրը, նույնպես կարող են օգնել: [1] Վիրուսային լարինգիտի բուժման համար անտիբիոտիկներ չեն կիրառվում:[1][16]

Բակտերիալ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բակտերիալ լարինգիտի դեպքում կարելի է նշանակել անտիբիոտիկներ, հատկեպես վերին շնչառական ուղիների ինֆեկցիոն սիմպտոմների առկայության դեպքում: [7] Չնայած սուր լարինգիտի դեպքում անտիբիոտիկների կիրառումը վիճելի է: Դրա պատճառաը էֆեկտիվությունը, կողմնակի էֆեկտների առկայությունը, գնի և անտիբիոտիկների նկատմամաբ կայունությունն է: Ընդհանուր առմամբ սուր լարինգիտի բուժման համար անտիբիոտիկները մեծ էֆեկտիվություն չեն ցուցաբերում: [5]

Բակտերիալ լարինգիտի ծանր դեպքերում, օր.՝ սուպրագլոտիտ կամ էպիգլոտիտ, շնչառական ուղիների խցանման ռիսկը ավելի բարձր է[7] Անհրաժեշտ է շտապ միջամտություն շնչառական ուղիները բացելու համար: [1] Բուժումը կարող է ներառել խոնավեցում, կորտիկոստերոիդների, ներերակային անտիբիոտիկների և նեբուլայզերով ադրենալինի կիրառումը: [7]

Սնկային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սնկային լարինգիտը կարելի է բուժել օրալ հակասնկային հաբերներով կամ լուծույթներով: [1][7] Բուժումը հիմնականում տևում է մինչև 3 շաբաթ և սնկային ինֆեկցիայի կրկնվելու դեպքում կարող է առաջանալ բուժումը կրկնելո կարիք:[7]

Տրավմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձայնի չափազանց կամ սխալ օգտագործմամբ պայմանավորված լարինգիտը կարելի է վարել ձայնային հիգիենայի միջոցով:

Քրոնիկ լարինգիտ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռեֆլյուքս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լարինգոֆարինգեալ ռեֆլյուքսի բուժումը ներառում է վարքագծի փոփոխություն և դեզամիջոցների օգտագործում: [1][7] Վարքագծի փոփոխությունը ներառում է՝

    • Հարմար հագուստի օգտագործումը
    • Սննդի ընդունումը հաճախակի և փոքր չափաբաժիններով
    • Որոշակի սննդատեսակների բացառում (օր. կոֆեին, ալկոհոլ, կծու սնունդ)[7]

Հակառեֆլյուքսային դեղամիջոցները կարելի է նշանակել քրոնիկ լարինգիտով և ձայնի խռպոտությամբ անձանց: [17] Եթե հակառեֆլյուքսային թերապիան օգուտ չի տալիս, անհրաժեշտ է ուսումնասիրել, այլ հնարավոր պատճառները:.[1] Կարելի է օգտագործել անտացիդներ և H2-պաշարիչներ: [7] Անտացիդները հաճախ ունեն կարճատև ազդեցություն և բավարար չեն բուժման համար: [7] Պրոտոնային պոմպի պաշարիչները նույնպես էֆեկտիվ են:[7] Սրանք պետք է նշանկվեն որոշակի ժամանակով, որից հետո անհրաժեշտ է սիմպտոմների վերանայում: [1] Պրոտոնային պոմպի պաշարիչները ոչ բոլորին են օգնում: [1] Հակասեկրետոր դեղորայքները կարող են ունենալ կողմնակի էֆեկտներ:[1]

Անհրաժեշտության դեպքում կարելի է կատարել հակառեֆլյուքսային վիրահատություն: [1]

Բորբոքային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ալերգիկ լարինգիտը բուժելիս քթի տեղային ստերոիդների և իմունոթերապիայի կիրառումը ցույց են տալիս մեծ արդյունավետություն:[7] Հակահիստամնային պրեպարատները նունպես կարող են օգակար լինել, բայց առաջացնում են կոկորդի չորություն: [7] Ինհալյացիոն ստերոիդների երկարատև կիրառումը կարող են առաջացնել կոկորդի և ձայնի խնդիրներ:[7]

Աուտոիմուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լորձաթաղանթի բշտախտի ժամանակ կարելի է օգտագործել ցիկլոֆոսֆամիդ և պրեդնիզիլոն: [1]

Գրանուլեմատոզ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սարկոիդոզը հիմնականում բուժվում է համակարգային կորտիկոստերոիդներով: Հազվադեպ կիրառվում է ներօջախային ներարկումներ կամ լազերային ռեզեկցիա[1]

Պրոգնոզ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուր լարինգիտը կարող է ունենալ համառ ընթացք, բայց հիմնականում ինքնուրույն անցնում է 2 շաբաթվա ընթացքում: [1] Վիրուսային լարինգիտի ժամանակ սիմպտոմները կարող են մնալ երկար ժամանակ, անգամ եթե վերին շնչառակ ուղիներում բորբոքումը անցել է: [16]

Քրոնիկ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

3 շաբաթից երկար տևող լարինգիտը համարվում է քրոնիկ:[1] Եթե սիմպտոմները տևում են 3 շաբաթից ավել, ցանկալի է կատարել հետագա հետազոտություններ, ընդհուպ մինչև լարինգոսկոպիա.[1] Լարինգիտի պրոգնոզը կախված է դրա առաջացման պատճառից:[18]

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 Wood, John M.; Athanasiadis, Theodore; Allen, Jacqui (9 October 2014). «Laryngitis». BMJ. The BMJ. 349: g5827. doi:10.1136/bmj.g5827. ISSN 1756-1833. PMID 25300640. Արխիվացված օրիգինալից 13 November 2016-ին. Վերցված է 21 November 2016-ին.
  2. 2,0 2,1 «Laryngitis - National Library of Medicine». PubMed Health. Արխիվացված օրիգինալից 10 September 2017-ին. Վերցված է 9 November 2016-ին.
  3. 3,0 3,1 Dworkin, James Paul (April 2008). «Laryngitis: Types, Causes, and Treatments». Otolaryngologic Clinics of North America. 41 (2): 419–436. doi:10.1016/j.otc.2007.11.011. PMID 18328379.
  4. Ferri, Fred F. (2016). Ferri's Clinical Advisor 2017: 5 Books in 1 (անգլերեն). Elsevier Health Sciences. էջ 709. ISBN 9780323448383. Արխիվացված օրիգինալից 10 November 2016-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 Reveiz, L; Cardona, AF (23 May 2015). «Antibiotics for acute laryngitis in adults». Cochrane Database of Systematic Reviews. 5 (5): CD004783. doi:10.1002/14651858.CD004783.pub5. PMC 6486127. PMID 26002823.
  6. Dhingra, P. L.; Dhingra, Shruti (2014). Diseases of Ear, Nose and Throat (անգլերեն) (6 ed.). Elsevier Health Sciences. էջ 292. ISBN 9788131236932. Արխիվացված օրիգինալից 10 November 2016-ին.
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 7,14 7,15 Colton, Raymond H.; Casper, Janina K.; Leonard, Rebecca (2011). Understanding Voice Problems (4th ed.). Baltimore, MD: Lippincott Williams & Wilkins. էջեր 308–309. ISBN 978-1-60913-874-5.
  8. Verdolini, Katherine; Rosen, Clark A.; Branksi, Ryan C., eds. (2006). Classification Manual of Voice Disorders-I. American Speech-Language-Hearing Association. Mahwah, N.J: Lawrence Erlbaum.
  9. Takahashi, H.; Koike, Y. (1976). «Some perceptual dimensions and acoustical correlates of pathologic voices». Acta Oto-Laryngologica Supplementum (338): 1–24.
  10. Shipp, Thomas; Huntington, Dorothy A. (1 November 1965). «Some Acoustic and Perceptual Factors in Acute-Laryngitic Hoarseness». Journal of Speech and Hearing Disorders. 30 (4): 350–9. doi:10.1044/jshd.3004.350. ISSN 0022-4677. PMID 5835492.
  11. Rieger, A.; Hass, I.; Gross, M.; Gramm, HJ; Eyrich, K. (1996). «Intubation trauma of the larynx--a literature review with special reference to arytenoid cartilage dislocation». Anasthesiol Intensivmed Notfallmed Schmerzther. 31 (5): 281–287. doi:10.1055/s-2007-995921. PMID 8767240.
  12. Brook, Christopher; Platt, Michael; Reese, Stephen; Noordzij, Pieter (January 2016). «Utility of Allergy Testing in Patients with Chronic Laryngopharyngeal Symptoms: Is It Allergic Laryngitis?». Otolaryngology–Head and Neck Surgery. 154 (1): 41–45. doi:10.1177/0194599815607850. PMID 26428475.
  13. Joniau, Sander; Bradshaw, Anthony; Esterman, Adrian; Carney, A. Simon (May 2007). «Reflux and laryngitis: A systematic review». Otolaryngology–Head and Neck Surgery. 136 (5): 686–692. doi:10.1016/j.otohns.2006.12.004. PMID 17478199.
  14. Silva, Leonardo; Damrose, Edward; Bairao, Fernanda; Nina, Mayra; Junior, James; Costa, Henrique (June 2008). «Infectious granulomatous laryngitis: a retrospective study of 24 cases». European Archives of Oto-Rhino-Laryngology. 265 (6): 675–680. doi:10.1007/s00405-007-0533-4. PMID 18060554.
  15. 15,0 15,1 15,2 House, SA (December 2017). «Hoarseness in Adults». Am Fam Physician. 11 (11): 720–728. PMID 29431404.
  16. 16,0 16,1 Dominguez, L. M.; Simpson, C. B. (December 2015). «Viral laryngitis». Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery. 23 (6): 454–458. doi:10.1097/moo.0000000000000203. PMID 26397458.
  17. Schwartz, Seth R.; Cohen, Seth M.; Dailey, Seth H.; Rosenfeld, Richard M.; Deutsch, Ellen S.; Gillespie, M. Boyd; Granieri, Evelyn; Hapner, Edie R.; Kimball, C. Eve (1 September 2009). «Clinical Practice Guideline Hoarseness (Dysphonia)». Otolaryngology–Head and Neck Surgery (անգլերեն). 141 (3 suppl): S1–S31. doi:10.1016/j.otohns.2009.06.744. ISSN 0194-5998. PMID 19729111. Արխիվացված օրիգինալից 9 July 2015-ին.
  18. Jonas, Nico (2007). «Laryngitis Management». Journal of Modern Pharmacy. 14 (5): 44.

External links[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:EB1911 Poster

Կաղապար:Medical condition classification and resources Կաղապար:Respiratory pathology Կաղապար:Inflammation