Մասնակից:Վահան Ֆարյան/Ավազարկղ1
Մասնակցությունը Ղրիմի և Ուկրաինայի իրադարձություններին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2014 թվականին Մարդոյանը դարձել է Ղրիմի հայ համայնքի ամենահայտնի ներկայացուցիչներից մեկը, որը մասնակցել է այսպես կոչված «ժողովրդական աշխարհազորայինների» գործունեությանը և նշանակալի դեր է խաղացել թերակղզին Ռուսաստանին միացնելու գործում, մինչդեռ «Ղրիմի հայկական հասարակության» ղեկավարությունը բացահայտորեն աջակցել է հանրաքվեին։ 2014 թվականի փետրվարի 23-ին Ղրիմի Ինքնավար Հանրապետության Գերագույն խորհրդի շենքի մոտ Միխայիլ Շերեմետի հրամանատարությամբ միլիցիայի կազմում ստեղծվեցին տաս վաշտեր, որոնք բախումներ ունեցան Ղրիմի թաթարների՝ Ղրիմի թաթար ժողովրդի Մեջլիսի կողմնակիցների հետ, որոնք դեմ էին հանրաքվեին[1][2][3]։ Մարդոյանը դարձել է 1-ին համախմբված աշխարհազորային գնդի վաշտի հրամանատարը[4][5][6]: Իրեն համարում է որպես Ղրիմի պաշտպան «ֆաշիստական ժանտախտից»[5], որը թույլ չի տալիս «նեոֆաշիստներին իրենց կոշիկներով տրորել Ղրիմի երկիրը»[7]:
2014 թվականի փետրվարի 27-ին Սերգեյ Ակսյոնովի հրամանով Մարդոյանի հրամանատարությամբ վաշտը Ռուսաստանի Սևծովային նավատորմի հատուկջոկատայինների` այսպես կոչված «Քաղաքավարի մարդկանց» հետ, Մոլոտովի կոկտեյլներով և սակրավորների թիերով զինված գրավել են «Սիմֆերապոլ» միջազգային օդանավակայանը, վտարել են ուկրաինացի զինվորականներին։
|
Սերգեյ Վալերևիչը դուրս եկավ. «Մենք պետք է օդանավակայանը վերցնենք»։ Ասում եմ. «Լավ, հարց չկա։ Բայց կա՞ն միջոցներ»։ «Միջոցներից միայն հատումներ են»։ Մենք մոտենում ենք երկաթապատ ցանկապատին, սկսում ենք կոտրել այն։ Նրանք դրեցին տակառները, արդեն պատրաստ էին հրկիզելու։ Կրակը վառեցինք և ես զանգեցի Ակսյոնովի, ասացի. «Վալերևիչ, ես թռիչքուղու վրա եմ և պատրաստ եմ վառել»։ Ինքը ասեց. «Սպասի հրամանի, Սամվել։ Ուղիղ 30 վայրկյանից հրամանը կտրվի. Սամվել, կարճ ասած մենք մեր գործը արեցինք։ Կիևը հայտարարեց, որ օդանավակայանը գրավված է»։ - Արմեն Մարդոյանը <<Ղրիմ․ Ճանապարհ դեպի հայրենիք>> ֆիլմում[8].
|
|
 Արտաքին մեդիաֆայլեր
| |
|---|---|
| Պատկերներ | |
|
Противостояние Мартояна и Ляшко |
| Տեսաֆայլեր | |
|
Драка Мартояна с Гончаренко и Балашовым |
- ↑ «В Госсовете оценили роль ополчения в «Крымской весне»». РИА Новости. 6 марта 2019. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ Игорь Дмитров, Владимир Шумаков (16 марта 2019). ««Без России кровавое месиво было бы похлеще Донбасса». Как Крым вошел в состав России. Рассказывают главные участники «Крымской весны»». Lenta.ru. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ «У здания Госсовета Крыма вновь «формируют» роты народного ополчения». РИА Новости. 23 февраля 2020. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ Максим Гриценко (17 марта 2019). «Герои Крымской весны вспомнили события пятилетней давности». Телеканал «Звезда». Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ 5,0 5,1 Илья Азар (17 марта 2016). ««Крымская самооборона» два года спустя. Чем занимается Народное ополчение Крыма в «мирное время»». Meduza. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ ««Марьевку можно обеспечить водой на 100%», — Армен Мартоян». Единая Россия. 4 августа 2014. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ ««Спецагент Кремля» раскрыл неизвестные страницы «Крымской весны»». РИА Новости. 16 марта 2017. Վերցված է 23 августа 2020-ին.
- ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>պիտակ՝ «gromenko» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: