Խաչատուր (ողբասաց)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Խաչատուր (այլ կիրառումներ)
Խաչատուր
Ծնվել էանհայտ
Վախճանվել էանհայտ[1]
Մասնագիտությունբանաստեղծ

Խաչատուր (ծն. և մահ. թթ. անհայտ), հայ բանաստեղծ-ողբասաց։ Ապրել և ստեղծագործել է XII դարի երկրորդ կեսին և XIII դարի սկզբին։ Գործել է Կիլիկիայի Սկևռա վանքում, աշակերտել Ն. Լամբրոնացուն։ Խաչատուրից պահպանված միակ գործը «Ողբք ի տէր Ներսէս արհիեպիսկոպոս Տարսոնի, ասացեալ Խաչատուր պաշտօնեի՝ նորին աշակերտի» (հրտ. «Բազմավէպ», 1874) խորագրով չափածո երգն է՝ գրված իր ուսուցչի՝ Լամբրոնացու մահվան (1198) անմիջական տպավորության տակ։ Երգում Լամբրոնացին ներկայացված է որպես հոգևոր գործչի, գիտնական մեկնիչի ու թարգմանչի կատարելատիպ։ Ոճով, պատկերավորությամբ ու արտահայտչական ձևերով Խաչատուրի ողբը աղերսվում է ժողովրդական բանահյուսության հետ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 21