Հակոբ Խանջյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Խանջյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
| Հակոբ Խանջյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1912 Վան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | 1968 Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | ջութակահար և երաժշտագետ |
| Աշխատավայր | Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոն և Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա (1937) |
| Ամուսին | Տաթևիկ Սազանդարյան |
Հակոբ Սեպուհի Խանջյան (1912, Վան, Վանի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն - 1968, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ջութակահար, երաժշտագետ։ Տաթևիկ Սազանդարյանի ամուսինը, Դավիթ Խանջյանի հայրը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հակոբ Խանջյանը ծնվել է 1912 թվականին Վանում։ 1937 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիայի ջութակի բաժինը (Ի. Ա. Զելիխմանի դասարան)։
1937-1940 թվականներին դասավանդել է Երևանի պետական կոնսերվատորիայի ջութակի բաժնում։ 1943 թվականից եղել է Հայկական ռադիոյին կից եռյակի ջութակահար, Երևանի օպերայի և բալետի թատրոնի նվագախմբի փոխկոնցերտմայստեր, 1955-1957 թվականներին՝ տնօրեն, 1957-1959 թվականներին՝ ՀԽՍՀ ՆԽ-ին կից արվեստի վարչության պետ, ապա՝ Գրականության և արվեստի թանգարանի գիտաշխատող։
Հեղինակել է «Միքայել Թավրիզյան» (1957)[1], «Երգը կանչում է. (Հայկական երգի-պարի պետական անսամբլի հյուրախաղերը)» (1961), «Կարո Կարապետյան» (1965), «Հայկական ժողովրդական երգի-պարի վաստակավոր անսամբլ» (հայ., ռուս., 1973), «Պայծառ անուններ» գրքերը։
Հակոբ Խանջյանը մահացել է 1968 թվականին Երևանում։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Կինը՝ Տաթևիկ Սազանդարյան, օպերային երգչուհի (մեցցո-սոպրանո), ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1956),
- Որդին՝ Դավիթ Խանջյան, դիրիժոր, կոմպոզիտոր, ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1977)։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ երաժշտության հանրագիտարանից», որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|