Jump to content

Բրեմենյան դիտահոր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Բրեմենյան դիտահոր
Քարտեզ
Քարտեզ
Տեսակcollecting box?
Ստեղծում2007
Երկիր Գերմանիա
ԲնակավայրՄիտտե
Նյութբրոնզ
 Bremer Loch Վիքիպահեստում

Բրեմենյան դիտահոր (գերմ.՝ Bremer Loch), կլոր բրոնզե ծածկ, որը նման է սովորական կափարիչի։ Այն ծածկում է կոյուղու դիտահորը և ներկառուցված է մայթին։ Ակուստիկ սոցիալական բանկ է, նվիրատվության բնօրինակ անոթ։ Տեղադրվել է Բրեմեն քաղաքի շուկայի հրապարակում՝ քաղաքային խորհրդարանի շենքի դիմաց։ Դիտահորի կափարիչի տակ կա մի դույլ, որի մեջ ընկնում են զբոսաշրջիկների և քաղաքի բնակիչների նետած մետաղադրամները։ Դրանից հետո կափարիչի տակից լսվում է աքաղաղի բարձր կանչ, էշի զռռոց, կատվի մլավոց կամ շան հաչոց[1]։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բրեմենի շուկայի հրապարակում, որտեղ գտնվում են Բրեմենի քաղաքապետարանը, տաճարը և քաղաքային խորհրդարանի շենքը, վերջին շենքի դիմաց տեղադրվել է նվիրատվության անսովոր տարա։ Ողորմության հավաքման վայրը կարծես կոյուղու դիտահորի կլոր բրոնզե ծածկ լինի։ Կափարիչի կենտրոնում մի փոքր անցք է արվել, որպեսզի մարդիկ այնտեղ մետաղադրամներ նետեն։ Դրամ նետելուն ի պատասխան հնչում է հայտնի «Բրեմենյան երաժիշտների» չորս կերպարներից մեկի՝ էշի, շան, կատվի կամ աքաղաղի ձայնը[2]։

«Երգող դիտահորը» յուրօրինակ և հետաքրքիր միջոց է զբոսաշրջիկներին տեղական բարեգործական նախագծերին նվիրատվություններ անելու համար։ Նվիրատվության տարան 91,44 սմ խորությամբ և 50,8 սմ տրամագծով պողպատե տարա է։ Երբ մետաղադրամն անցնում է կափարիչի ճեղքի միջով, հնչում են Գրիմ եղբայրների «Բրեմենյան երաժիշտների» մասին հայտնի հեքիաթի հերոսների ձայները ՝ շան հաչոց, աքաղաղի կանչ, կատվի մլավոց կամ էշի զռռոց։ Երբ մետաղադրամները հարվածում են բնիկին, նրանք անցնում են ֆոտոէլեմենտով, որն էլ ազդանշանը փոխանցում է ձգանին։ Այնուհետև ինտեգրալ չիպը սկսում է հնչեցնել նախապես ձայնագրված կենդանիների ձայներից մեկի ձայնը։ Հավաքված գումարը պատկանում է բարեգործական հիմնադրամին՝ Վիլհելմ Կայզենի անվան քաղաքացիների օգնության կազմակերպությանը (գերմ.՝ Wilhelm-Kaisen-Bürgerhilfe, WKB)։ Այն անվանվել է Բրեմենի նախկին քաղաքապետի անունով, որն օգտագործում էր դրանք տարբեր քաղաքային նախագծերին աջակցելու համար։ 2017 թվականի սկզբին տեսարժան վայրի հիմնադրումից ի վեր հավաքված ընդհանուր գումարը կազմում էր մոտ 150․000 եվրո[3]։ Կենդանիներից յուրաքնչյուրի ձայնը հնչում է մեկ անգամ, ուստի շատ այցելուներ մեկը մյուսի հետևից մետաղադրամ են նետում, որպեսզի լսեն բոլոր չորս կերպարների ձայները, որոնք Բրեմենի համար յուրօրինակ խորհրդանիշ են[4]։

Բրեմենի երգող դիտահորը աջակցում է բարեգործական նախագծերին։ Այն պրոֆեսոր և դիզայներ Ֆից Հաասեի գաղափարն է (գերմ.՝ Fitz Haase), որը ստեղծել է նվիրատվությունների հավաքման արտասովոր արկղը, որպեսզի օգնի քաղաքի բարեգործական կազմակերպությանը[5]։ Միջոցների կառավարումն ու բաշխումն իրականացվում է բարեգործական հիմնադրամի կողմից, որը դրանք ուղղում է տարբեր կազմակերպություններում և ընկերություններում հաշմանդամներին օգնելու համար։ Նվիրատվությունները Բրեմենում կարիքավոր մարդկանց ուղարկվում են նպատակային, առանց բյուրոկրատական քաշքշուկների։ Դրանք ուղղվում են՝ ծանր և անհույս հիվանդ մարդկանց աջակցելու նախագծերին, զբոսայգիների ստեղծմանը, մանկապարտեզներում հաշմանդամ երեխաների սպասարկմանը, տեղեկատվական կայքերին և այլ բարեգործական գործընթացներին։ Բրեմենի երգող դիտահորը տեղադրվել է 2007 թվականին, որի մեջ տարեկան միջինը 12 000-ից 17 000 եվրո է գցվում[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Анастасия Буцко (2012 թ․ մայիսի 24). «Бременские коммерсанты, или Как продает себя город». dw.com. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 9-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 11-ին.
  2. «Die akustische Sozial-Spardose». CityInitiative Bremen Werbung eV (գերմաներեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 5-ին.
  3. «Bremer Loch - It crows, meows, barks and brays». walled-in-berlin (անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 6-ին.
  4. Kaushik Patowary. «Bremer Loch: The Hole of Bremen». amusingplanet.com (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 6-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 5-ին.
  5. «Wilhelm Kaisen Bürgermahl». Wilhelm Kaisen Bürgerhilfe (գերմաներեն). Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 5-ին.
  6. «Mehr als 15.000 Euro sind im Bremer Loch gelandet». Weser Report (գերմաներեն). Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հունվարի 14-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունվարի 14-ին.