Վլադիմիր Պետրոսյան

Վլադիմիր Պետրոսյան;
Ծնվել է	մայիսի 3, 1941 (83 տարեկան)
Ծննդավայր	Ստարայա Ռուսսա, Լենինգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1964)
Ստեղծագործություն(ներ)	Խնկո-Ապոր անվան ազգային մանկական գրադարան, Ֆրանց Վերֆելի հուշարձան և Տարաս Շևչենկոյի հուշարձան
Մասնագիտություն	քանդակագործ և քաղաքական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Հայաստանի Ազգային ժողովի պատգամավոր
Պարգևներ և ; մրցանակներ

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պետրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1979-1964 թվականներին սովորել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում։ Ձևավորել է հեռուստաֆիլմեր, բեմադրություններ։ 1990-1995 թվականներին եղել է ՀՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր, եղել է գիտության, կրթության, լեզվի և մշակույթի հարցերի մշտական հանձնաժողովի անդամ^[1]^[2]։

Պետրոսյանի բազմաժանր գործերին բնորոշ են հոգեբանական նուրբ գծերի բացահայտումը, պլաստիկական զուսպ ձևերի ներդաշնակումը։

«Ալեքսանդր Սպենդիարյան», 1975, բրոնզ, ՀԱՊ
«Դոն Քիշոտ», 1971, հրակավ, ԺԱԹ
«Վերադարձ», 1983, փայտ, ԺԱԹ
Խնկո Ապոր անվան գրադարանի դուռը, 1982, փայտ, Երևան
«Լ. Մոտալովա», 1976, թուջ
«Հրանտ Մաթևոսյան», 1985, հրակավ
«Արշիլ Գորկի», 1987, բրոնզ
«Սոսե Մայրիկ», 1987, մարմար
«Մարշալ Բաղրամյանի կիսանդրի», 1997, մարմար, Երևանի մետրոպոլիտենի «Մարշալ Բաղրամյան» կայարան
Ֆրանց Վերֆելի դիմաքանդակ-հուշակոթող, 1998, բրոնզ, գրանիտ, Վիեննա
Մաքսիմ Գորկու հուշարձան, 1973, հանրապետական մրցույթի 1-ին մրցանակ
«Ուսուցիչ» արձանախումբ, 1974, հանրապետական մրցույթի 1-ին մրցանակ
Հայրենական պատերազմի հուշահամալիր, 1989, համամիութենական մրցույթի 1-ին մրցանակ
Միջազգային առևտրաարդյունաբերական ցուցահանդեսի Հայաստանի տաղավարի ձևավորում, 1978, Ալժիր, արծաթե մեդալ
Տարաս Շևչենկո, 2013, Երևան