Վան Սողոմոնյան

Վան Սողոմոնյան
Ի ծնե	Վան Մարտինի Սողոմոնյան
Ծնվել է	օգոստոսի 3, 1937
Ծննդավայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	հունիսի 5, 2024 (86 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Մասնագիտություն	նկարիչ
Ակտիվ շրջան	նկարիչ, խեցեգործ
Պարգևներ
Անդամակցություն	Հայաստանի նկարիչների միություն
Ամուսին	Նոնա Գաբրիելյան
Զավակներ	Լիլիթ Սողոմոնյան

Վան Մարտինի Սողոմոնյան (օգոստոսի 3, 1937(1937-08-03), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 5, 2024(2024-06-05)^[1], Երևան, Հայաստան), հայ նկարիչ, խեցեգործ։

Նկարչուհի, խեցեգործ Նոնա Գաբրիելյանի ամուսինն է, նկարչուհի Լիլիթ Սողոմոնյանի հայրը և նկարիչ Գայ Ղազանչյանի պապը։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վան Սողոմոնյանը ծնվել է 1937 թվականին Թբիլիսիում։
1956-1958 թվականներին սովորել է Թբիլիսիի գեղարվեստի դպրոցում
1963-1968 թվականներին՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում
Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է
1991 թվականից՝ «Կերամոս» խեցեգործության միջազգային ակադեմիայի անդամ (Լեհաստան)
2001 թվականից՝ Գերմանիայի նկարիչների պրոֆեսիոնալ միության անդամ
2014 թվականին Հայաստանի Հանրապետության Անկախության տոնի առթիվ, ինչպես նաև արվեստի բնագավառում ունեցած նվաճումների համար պարգևատրվել է Մովսես Խորենացու մեդալով^[2]։

Վան Սողոմոնյանի աշխատանքները գտնվում են Ժամանակակից արվեստի թանգարանում (Երևան), Սարդարապատի ազգագրական թանգարանում, Հայաստանի մշակույթի նախարարության ֆոնդերում, Հայաստանի ազգային պատկերասրահում (Երևան), Սերգեյ Փարաջանովի տուն-թանգարան, Կիրառական արվեստի թանգարանում (Մոսկվա), Խեցեգործության միջազգային թանգարանում (Ֆաենցա, Իտալիա), Խեցեգործության միջազգային թանգարանում (Քեշքեմեթ, Հունգարիա), Խեցեգործության թանգարան Ռյոմհիլդ, Գերմանիա, Արվեստի թանգարան, Մորիզբուրգ, Հալե-ան-դեր-Զաալե, Ֆռեխեն, Գերմանիա, և այլուր^[3]։

Ստեղծագործական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործում է գեղանկարչության, խեցեգործության գրաֆիկայի բնագավառներում։

Գործերից են՝

«Ճարտարապետություն», 1973 թվական, հրակավ
«Ռեքվիեմ», 1976 թվական, հրակավ
«Մարդը և կենսոլորտը», 1983 թվական, հրակավ, միջազգային ցուցահանդեսի 1-ին մրցանակ, Ֆաենցա, Իտալիա
«Ժամանակ», 1999 թվական, հրակավ
«Մարդիկ և տիեզերքը», 1985-1988 թվականներ, գրաֆիկական նկարաշար

Գեղանկարներ՝

«Միրաժ», 1999 թվական
«Խորհրդավոր ընթրիք», 2001 թվական
Մեծ եղեռնին նվիրված հուշարձան Խարտումում, Սուդան, 1990 թվական, բրոնզ, գրանիտ

Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1973 թվականից մասնակցել է բազմաթիվ խմբային ցուցահանդեսների (Ճապոնիա, Լեհաստան, Հունգարիա, Գերմանիա, Ֆրանսիա, Իտալիա, Կանադա, Ռուսաստան, ԱՄՆ, Շվեյցարիա), սիմպոզիումների (Գերմանիա, Հունգարիա, Լեհաստան)։

Անհատական ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1980 թվական - Ժամանակակից արվեստի թանգարան (Երևան)
1986 թվական - Հայկական մշակույթի կենտրոն (Մոսկվա)
1987 թվական - Հայաստանի Նկարիչների միություն (Երևան)
1990 թվական - «Հիշողություններ 1915 թվականի մասին» (Խարթում, Սուդան)
1993 թվական - Կուրհաուզ-Կոլոնադա (Վիսբադեն, Գերմանիա)
1994 թվական - Խեցեգործության թանգարան (Ֆրեխեն, Գերմանիա)
1994 թվական - Գալե-Զալեի քաղաքային պատկերասրահ (Գերմանիա)
1995 թվական - Կրեյսհաուզ պատկերասրահ (Բրեգհայմ, Գերմանիա)
1996 թվակաան - Կուրհաուզ Քրիստիան-Ցայս-զալ (Վիսբադեն, Գերմանիա)
1997 թվական - GRS կենտրոն (Քյոլն, Գերմանիա)
1998 թվական - հին քաղաքապետարան (Վալուադո, Գերմանիա)
1999 թվական - Արվեստի միջազգային կենտրոն (Փարիզ, Ֆրանսիա)
2000 թվական - քաղաքային պատկերասրահ (Ֆյուստերվալդ, Գերմանիա)
2010 թվական - Հայաստանի նկարիչների միություն^[4]
2013 թվական - Ժամանակակից արվեստի թանգարան, Երևան^[5]

Պարգևներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մովսես Խորենացու մեդալ (2014)^[6]։
1973 թվական, 1975 թվական - դիպլոմ (Վալորիս, Ֆրանսիա)
1983 թվական 1-ին կարգի մրցանակ (Ֆրանսիա, Իտալիա)

Մեջբերումներ Վան Սողոմոնյանից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարևոր է ոչ միայն քո աշխարհընկալումը, այլ նաև այն րոպեական տրամադրությունը, որ կա քո հոգում։ Եվ պետք է հիշել, որ ամենուր կա պայմանականություն և սեփական անհամապատասխանությունն աշխարհի հետ։ Եվ այն, ինչ ես ստեղծում եմ, միաժամանակ այն ամբողջական ֆորման է, որով ես ընկալում եմ տիեզերքը և այն փոքր աշխարհը, որ կա իմ ներսում։