Սևագիր:Սուսաննա (Գիրք Դանիելի)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Կաղապար:Short description Կաղապար:More citations needed

Susanna and the Elders by Artemisia Gentileschi

Սուսաննա (Գիրք Դանիելի)

Սուսաննան (/suˈzænə/, եբրայերեն՝ ժամանակակից՝ Շոշաննա, տիբերերեն՝ Շոշաննա, <<շուշան>>,որը նաև կոչվում է <<Սուսաննա և երեցներ>>. այն պատմվածք է, որը ներառված է Դանիելի գրքում (որպես գլուխ 13) Կաթոլիկ, Արևելյան Ուղղափառ եկեղեցիների կողմից։ Սա Դանիելի գրքի հավելումներից մեկն է, որը ստեղծվել է Ապոկրիֆայում բողոքականների կողմից, որտեղ անաբապտիստները, լյութերականները, անգլիկանները և մեթոդիստները համարում են այն որպես ոչ կանոնավոր, բայց օգտակար դաստիարակության համար:.[1][2][3] Տեքստը ներառված չէ հրեական «Թանախում» և չի հիշատակվում վաղ հրեական գրականության մեջ,[4] թեև այն, ըստ երևույթին, կազմվել է մոտ 150 թ.-ին:[5]

Ամփոփում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կաղապար:Daniel chapters Անառակ վոյերները կեղծ մեղադրում էին եբրայեցի գեղեցիկ կնոջը՝ Սուսաննա անունով ։ Երբ նա առանձին լողանում է, իր սպասավորներին ուղարկելով հեռու, իր կողպված և պարսպապատ այգում, երկու երեց, որոնք նախապես հրաժեշտ էին տվել միմյանց, նորից հանդիպում են և թաքուն հետևում նրա լողանալուն: Երկուսն էլ հասկանում են, որ ցանկանում են Սուսաննային: Երբ Սուսաննան վերադառնալիս է լինում իր տուն, նրանք կանգնեցնում են նրան՝ պահանջելով սեռական հարաբերություն ունենալ իրենց հետ:

Երբ նա հրաժարվում է, նրան մեղադրում են՝ պատճառաբանելով, որ նա իր աղախիններին ճանապարհել է,որ մենակ մնա և սեռական հարաբերություն ունենա մի երիտասարդ տղայի հետ ծառի տակ։Սուսաննան հրաժարվում է շանտաժի ենթարկվելուց և ձերբակալվում ու պատրաստվում է մահապատժի ենթարկվել շնանալու համար, երբ երիտասարդ Դանիելը ընդհատում է դատավարությունը, բղավելով, որ ծեր երեցները պետք է հարցաքննվեն,որ անմեղ մարդու մահը կանխվի։

Առանձնացնելով երկու տղամարդկանց նրանք հարցաքննվում են իրենց տեսածի մանրամասների վերաբերյալ, սակայն նրանք նշում են տարբեր ծառեր, որի տակ ենթադրաբար Սուսաննան հանդիպել է իր սիրեցյալին։ Հունարեն տեքստում երեցների հիշատակած ծառերի անունները Դանիելի տված նախադասությունների հետ բառախաղ են կազմում։Առաջինն ասում է, որ նրանք մաստիկ ծառի տակ էին (ὑπο σχίνον, hypo schinon), իսկ Դանիելն ասում է, որ հրեշտակը կարող է նրան պատժել(σχίσει, schisei): Երկրորդն ասում է, որ նրանք եղել են մշտադալար կաղնու տակ (ὑπο πρίνον, hypo prinon), իսկ Դանիելն ասում է, որ հրեշտակը կարող է նրանց երկուսին էլ պատժել(πρίσαι, prisai)։

Մաստիկ և կաղնու ծառերի չափերի միջև եղած մեծ տարբերությունը բոլոր դիտողների համար ակնհայտ է դարձնում մեծահասակների ասած սուտը: Սուտ մեղադրողները մահապատժի են ենթարկվում, և առաքինությունը հաղթում է։

Տարեթիվ և գրի  առնված պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Part of the Septuagint text of the Susanna story as preserved in Papyrus 967 (3rd century).

Հունարեն տեքստը պահպանվել է երկու տարբերակով. Մեզ հասած տարբերակը Թեոդոտինիոնի շնոհիվ է․ այն փոխարինել է «Յոթանասունից»-ի սկզբնական տարբերակին, որն այժմ պահպանվում է միայն սիրիերեն թարգմանությամբ՝ 967 թ.պապիրուսում (մ.թ. 3-րդ դար), և բացառապես մեկ միջնադարյան ձեռագրում, որը հայտնի է որպես Քոդեքս Քիսիանուս 88։Տեքստերում հունարեն բառախաղերի առկայությունը ոմանք վկայակոչվել են որպես ապացույց, որ տեքստը երբեք չի եղել եբրայերեն կամ արամերեն,[6] սակայն այլ հետազոտողներ առաջարկել են բառազույգեր ծառերի համար կրճատելով հնչյունները այնպես որ դրանք կարող էին օգտագործվել բնօրինակում։ [7]“The Anchor Bible” օգտագործվում են "yew" և"hew", և"clove" և"cleave"բառերը՝ անգլերեն լեզվով այսպիսի ազդեցություն ունենալու համար։Սուսաննայի պատմվածքի «Յոթանասունից» տեքստի մի մասը, որը պահպանվել է 967-րդ պապիրուսում (3-րդ դար):


Սեքստուս Հուլիոս Աֆրիկանուսը պատմությունը կանոնավորված չէր համարում։ Ջերոմը (347–420), Վուլգատա թարգմանելիս, այս հատվածին վերաբերվել է որպես ոչ կանոնավոր առակի։[8]Իր ներածության մեջ նա նշել է, որ Սուսաննան անստույգ է, քանի որ դրա մասին չկա գրված Դանիելի եբրայերեն պատմվածքում։Օրիգենեսը համարում էր պատմությունը որպես «աստվածային գրքերի» մաս և դատապարտում էր «չար պրեսբիտերներին», ովքեր չէին ճանաչում դրա իսկությունը (Հոմ Լև 1.3.), նշելով, որ պատմությունը սովորաբար կարդացվում էր վաղ քրիստոնեական եկեղեցիներում (Նամակ Աֆրիկանոսին); և պնդելով, որ երկու Երեցները, ովքեր մեղադրել էին Սուսաննային, Աքաաբ բեն Կոլայան և Սեդեկիա բեն Մասիան էին (Երեմիա 29.21)․ նա նաև նշել է պատմության բացակայությունը եբրայերեն գրքերում՝ նկատելով (Epistola ad Africanum-ում)32, որ այն ինչ-որ ձևով «թաքնված է եղել» հրեաների կողմից: Օրիգենեսի պնդումը հիշեցնում է Հուստին Նահատակի մեղադրանքը, որն ասում է, թե հրեա դպիրները «հանել են» որոշ հատվածներ իրենց Սուրբ Գրություններից (Երկխոսություն Տրիփոյի հետ. C.71-3): Թեև ներկայիս հրեական սուրբ գրություններից բաց թողնված է, Սուսաննայի պատմությունը ընդունված է, որ եղել է հրեական ավանդույթի մաս Երկրորդ Տաճարի ժամանակաշրջանում։[9]

Նկարագրությունները արվեստում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնական հոդված՝ Susanna and the Elders in art

Պատմությունը պատկերված է Լոթայիր բյուրեղի վրա․փորագրված ժայռաբյուրեղ, որը պատրաստված է 9-րդ դարի կեսերին հյուսիսարևմտյան Եվրոպայի Լոթարինգիա շրջանում ևայժմ գտնվում է Բրիտանական թանգարանում:[10]

Սուսաննայի պատմությունը հաճախակի է ներկայացվել մոտ 1470 թվականից։ Սուսաննան բազմաթիվ նկարիչների նկարների թեման է եղել, ներառյալ (բայց չսահմանափակվելով) Լորենցո Լոտտոն (Սուսաննան և Երեցները, 1517), Գվիդո Ռենի, Ռուբենսը, Վան Դեյքը (Սուսաննան և Երեցները), Տինտորետտոն, Ռեմբրանդտը, Տիեպոլոն և Արտեմիսիա Ջենտիլեսկին: (Սուսաննան և երեցները, 1610): Որոշ մշակումներ, հատկապես բարոկկոյի դարաշրջանում, շեշտը դնում են դրամայի վրա, մյուսները կենտրոնանում են մերկության վրա. Ֆրանչեսկո Հեյեսի 19-րդ դարի տարբերակը (Ազգային պատկերասրահ, Լոնդոն) ընդհանրապես ցույց չի տալիս երեցներին:[11] Ուրուգվայցի նկարիչ Խուան Մանուել Բլանսը նույնպես պատկերել է պատմության երկու տարբերակ, որոնցից ամենահայտնին նկարն է, որտեղ երկու վոյերները չեն երևում, իսկ Սուսաննան դեմքի անհանգստացած արտահայտությամբ աջ է նայում:

1681 թվականին Ալեսանդրո Ստրադելլան Մոդենայի դուքս Ֆրանչեսկո II-ի համար երկու մասից բաղկացած օրատորիո է գրել ՝Լա Սուսաննան, հիմնվելով այս պատմության վրա:

1749 թվականին Ջորջ Ֆրիդրիկ Հենդելը անգլերենով գրել է օրատորիո Սուսաննան ։

Սուսաննան (և ոչ Փիթեր Քվինսը) 1915 թվականին։Ուոլաս Սթիվենսի «Պիտեր Քվինս» պոեմի նյութն է, որը երգի է վերածվել ամերիկացի կոմպոզիտոր Դոմինիկ Արջենտոյի և կանադացի Ջերալդ Բերգի կողմից։

Ամերիկացի նկարիչ Թոմաս Հարթ Բենթոնը (1889–1975) 1938 թվականին պատկերել է

ժամանակակից Սուսաննային, որն էլ այժմ գտնվում է Սան Ֆրանցիսկոյի դե Յանգ թանգարանում։ Նա գիտակցաբար ներառել էր խիտ մազեր՝ ի տարբերություն դասական արվեստի արձանանման պատկերների։Առասպելը ստեղծվել է Մեծ ճգնաժամի ժամանակ, եւ Բենթոնը իրեն համարել է վոյերներից մեկը։

Բելգիացի գրող Մարնիքս Գեյսենը ներառում է այս պատմության տարրերը իր առաջին ՝ «Յոահիմ Բաբելոնի գիրքը», 1947 թ.-ն գրված վեպում։

Pablo Picasso, too, rendered the subject in the mid-twentieth century, depicting Susanna much as he depicts his other less abstract reclining nudes. The elders are depicted as paintings hanging on the wall behind her. The picture, painted in 1955, is part of the permanent collection at the Museo Picasso Málaga.

Պաբլո Պիկասոն նույնպես պատկերել է այս թեման քսաներորդ դարի կեսերին՝ պատկերելով Սուսաննային այնպես, ինչպես պատկերում է իր մյուս ոչ աբստրակտ մերկ պառկած մերկ կերպարներին։Երեցները նրա հետևում պատկերված են պատից կախված նկարների տեսքով։ 1955 թվականին նկարված կտավը Մալագայի Պիկասոյի թանգարանի մշտական ​​հավաքածուի մի մասն է։

Այս պատմությունից է ոգեշնչված նաև Քարլայլ Ֆլոյդի «Սուսաննա» ամերիկյան օպերան, որի գործողությունները տեղի են ունենում 20-րդ դարի ամերիկյան հարավում,որտեղ շրջագայող քարոզիչը հրապուրում է Սուսաննային:[12]

Շեքսպիրը հիշատակում է այս աստվածաշնչյան դրվագը Վենետիկի առեւտրականի դատավարության տեսարանում, որտեղ նախ Շայլոկը, ապա Գրատիանոն Փորցիան փառաբանվում են «երկրորդ Դանիել» լինելու համար՝ շնորհիվ իրենց ողջամիտ դատողությունների:Ենթադրվում է, որ Շեքսպիրը իր ավագ դստերը անվանել է աստվածաշնչյան կերպարի անունով:

Պատմությունը կրկնվում է նաև «Հազար ու մեկ գիշեր»- ում՝ «Բաժանված կինը և երկու չար երեցները» վերնագրով:[13]

Further reading[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Budge, Wallis (1910). «Also the Explanation of Apa John, Archbishop of Constantinople, Concerning Susanna.» . Coptic homilies in the dialect of Upper Egypt. Longmans and Co.
  • Knecht, Friedrich Justus (1910). «Daniel saves Susanna» . A Practical Commentary on Holy Scripture. B. Herder.
  • Gigot, Francis (1908). «Book of Daniel» . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. Vol. 4. New York: Robert Appleton Company.

References[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ Geisler, Norman L.; MacKenzie, Ralph E. (1995). Roman Catholics and Evangelicals: Agreements and Differences (English). Baker Publishing Group. էջ 171. ISBN 978-0-8010-3875-4. «Lutherans and Anglicans used it only for ethical / devotional matters but did not consider it authoritative in matters of faith.»{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  2. ↑ Dyck, Cornelius J.; Martin, Dennis D. (1955). The Mennonite Encyclopedia: A-C (English). Mennonite Brethren Publishing House. էջ 136. ISBN 978-0-8361-1119-4.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  3. ↑ Kirwan, Peter (16 April 2015). Shakespeare and the Idea of Apocrypha: Negotiating the Boundaries of the Dramatic Canon (English). Cambridge University Press. էջ 207. ISBN 978-1-316-30053-4.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  4. ↑ «Jewishencyclopedia.com». Jewishencyclopedia.com. Վերցված է 2013-08-25-ին.
  5. ↑ New American Bible (Revised Edition), Footnote a.
  6. ↑ Eerdmans Commentary on the Bible. Dunn, James D. G., 1939–, Rogerson, J. W. (John William), 1935–. Grand Rapids, MI: W.B. Eerdmans. 2003. էջ 805. ISBN 9780802837110. OCLC 53059839.{{cite book}}: CS1 սպաս․ այլ (link)
  7. ↑ Ball, Rev. Charles James (1888). The Holy Bible, According to the Authorized Version (A. D. 1611), with an Explanatory and Critical Commentary and a Revision of the Translation: Apocrypha, Volume 2. London: John Murray, Albemarle Street. էջ 324. ISBN 9781276924047. Վերցված է 11 January 2020-ին.
  8. ↑ Knights of Columbus Catholic Truth Committee (1908). The Catholic Encyclopedia: An International Work of Reference on the Constitution, Doctrine, Discipline, and History of the Catholic Church. Encyclopedia Press. էջ 626. "Although the deutero-canonical portions of Daniel seem to contain anachronisms, they should not be treated – as was done by St. Jerome – as mere fables"
  9. ↑ Simkovich, Malka (2016). «The Tale of Susanna: A Story about Daniel - TheTorah.com». www.thetorah.com. Վերցված է 5 April 2022-ին. «The stories in the Hebrew Bible about Daniel preserved in Daniel 1–6 are only a portion of the tales that were circulating about Daniel in Second Temple times. Some of these stories were eventually included the Apocrypha, a name used to refer to books in the Septuagint, the Greek translation of the Bible, which were not included in the Masoretic Text. One such story about Daniel is the book of Susanna, which appears in two slightly different versions: the Old Greek version, the earliest Greek translation of the Hebrew Bible, and the version of Theodotion, who produced a slightly different Greek translation of the Hebrew Bible in the second century C.E. In Theodotian's version, Susanna served as the introduction to the book of Daniel.»
  10. ↑ British Museum. «Lothair Crystal». Collection online. Վերցված է 23 June 2016-ին.
  11. ↑ «Susanna at her Bath, 1850, Francesco Hayez». Nationalgallery.org.uk. Վերցված է 2013-08-25-ին.
  12. ↑ Eyer, Ronald (Winter 1956–1957). «Carlisle Floyd's Susannah». Tempo. 42 (42): 7–11. doi:10.1017/S0040298200043709. JSTOR 942914. S2CID 144987051.
  13. ↑ The Devout Woman and the Two Wicked Elders

External links[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիդարանի պատկերանիշը
Վիքիդարանի պատկերանիշը
Վիքիդարանում կան նյութեր այս թեմայով՝
Սուսաննա (Գիրք Դանիելի)
Վիիքպահեստ

Կաղապար:Book of Daniel

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սևագիր:Սուսաննա_(Գիրք_Դանիելի)&oldid=9960992» էջից