Jump to content

Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցություն
Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցութիւն
ԵրկիրՕսմանյան կայսրություն Օսմանյան կայսրություն
Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն
Հիմնադրված1908 թվականի հոկտեմբերի 31
Լուծարված1921 թվականի հոկտեմբերի 1
ԳաղափարախոսությունԼիբերալիզմ
Քաղաքական հայացքաջակողմյան ուժեր
Թերթ«Վան-Տոսպ» (Թիֆլիս), «Հայաստանի ձայնը» (Երևան)
ՀաջորդՌամկավար ազատական կուսակցություն

Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցություն (կրճատ՝ ՍՌԿ, արմտ. հայ.՝ Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցութիւն), հայկական լիբերալ-բուրժուական կուսակցություն։ Հիմնադրվել է 1908 թվականի հոկտեմբերի 31-ին Ալեքսանդրիայում, Եգիպտոս՝ Վերակազմյալ հնչակյաններ, Արմենական կազմակերպություն և այլ կազմակերպությունների նախկին անդամների մի խմբի կողմից։ Կուսակցությունը Թիֆլիսում հրատարակել է «Վան-Տոսպ», իսկ 1919 թվականին Երևանում՝ «Հայաստանի ձայնը» թերթերը։

1921 թվականի հոկտեմբերի 1-ին Սահմանադրական Ռամկավար կուսակցությունը. ի թիվս այլ կուսակցությունների, հիմք դրեց Ռամկավար ազատական կուսակցության։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

ՍՌԿ ծրագրում նշվում էր, որ այն հանդիսանում է հայկական ազգային կուսակցություն, որը միավորում է ազգի բոլոր գիտակից և կենսունակ ուժերը՝ անկախ կրոն, և դասակարգ, պատկանելությունից։ ՍՌԿ որդեգրել էր «աշխատանքի, դրամագլխի և տաղանդի կամավոր ընկերակցության» սկզբունքը։ Ազգային հարցում հույս դնելով օսմանյան սահմանադրության վրա՝ հրաժարվել է Հայաստանի անկախության գաղափարից և պատրաստ էր փոխզիջման գնալ երիտթուրքերի հետ։ Սակայն շուտով, զգալով երիտթուրքերի դավադրական էությունը, փոխել է իր քաղաքականությունը նրանց նկատմամբ։ Չնայած կուսակցության գործելակերպում նկատվող որոշակի փոփոխություններին, իր II համագումարում (1913 թվական, Կոստանդնուպոլիս) այն որոշում ընդունեց ղեկավարվել I համագումարում (1911 թվական, Կոստանդնուպոլիս) ընդունված որոշումներով և ծրագրային դրույթներով՝ պաշտոնապես չփոխելով վերաբերմունքը երիտթուրքերի նկատմամբ։ Կուսակցությունն իր դիրքորոշումը հայկական հարցի, ինչպես և երիտթուրքերի նկատմամբ փոխել է միայն 1915 թվականի Մեծ եղեռնից հետո։ Արևմտահայության ցեղասպանությունից հետո ՍՌԿ ղեկավարությունը սկսել է սերտորեն գործակցել Հայ ժողովրդական կուսակցության հետ։

1919 թվականի դեկտեմբերին Երևանում հրավիրված կուսակցության շրջանային (Արևելյան Հայաստան) համագումարում որոշվել է՝ միավորվել Վերակազմյալ Հնչակյան կուսակցություն և Փարիզում կազմակերպված Ազատական միության հետ մեկ կուսակցության մեջ (սակայն այդ որոշումը չի իրականացել), պայքարել միացյալ և անկախ Հայաստանի ստեղծման համար։

ՍՌԿ-ը կազմակերպչորեն բաղկացած էր Կենտրոնական ակումբից, տեղական ակումբներից և օթյակներից։ Աշխարհագրական դիրքով իրար մոտ գտնվող ակումբները միանալով կազմում էին շրջանակներ։

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]