Jump to content

Հականեյտրոն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Հականեյտրոն, նեյտրոնի հակամասնիկը ()։ Ինչպես և նեյտրոնը, ունի զրոյական էլեկտրական լիցք։ Հականեյտրոնի զանգվածը հավսար է նեյտրոնի զանգվածին, իսկ նրանց մագնիսական մոմենտները մեծությամբ հավասար են, սակայն նշանով հակառակ են։

1956 թվականին փորձով Բևատրոն արագացուցիչով հայտնաբերել են Բրյուս Քորկը, Գ. Լամբերտսոնը, Օ. Պիչոնին և Վ. Վենզելը։ Բախվելով թիրախի միջուկների հետ՝ հակապրոտոնը կարող է իր դրական լիցքը տալ միջուկի պրոտոններից մեկին ևկամ նրանից ստանալ դրականը)։ Ընդ որում, առաջանում է նեյտրոն-հականեյտրոն զույգը։ Հականեյտրոնի առաջացման ապացույց է նրա հետագա աննիհիլացումը այլ միջուկի նեյտրոնի կամ պրոտոնի հետ։ Ինքը՝ հականեյտրոնը, հետք չի թողնում (օրինակ, լուսանկարչական էմուլսիաներում), սակայն աննիհիլացիայի ժամանակ առաջանում է մի քանի լիցքավորված մասնիիկ, որոնց հետքերը դուրս են գալիս միևնույն կետից։


Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 62