Jump to content

Կովանոց

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հորթերը շինության մեջ

Կովանոցը տավարաբուծական ֆերմայի հիմնական շենքն է՝ կովեր պահելու (կապած կամ ազատ) համար։ Լինում են մեկ, երկու կամ երեք հարկանի։ Կապովի պահվածքի դեպքում՝ ըստ մսուրի տեղադրման՝ կովանոցը լինում է երկշարք, քառաշարք և վեցշարք։ Մսուրաշարքը տեղադրում են շենքի երկարությամբ և անցուղիներով բաժանում սեկցիաների։ Կառուցում են նաև լայնակի, երբեմն՝ բոլորաձև՝ կենտրոնում սիլոսի աշտարակ և երկշարք մսուրներ, մսուրաշարքերով կովանոցներ։ Մսուրն ունի շղթա (կապ), կերաման և խմոց։ Կովանոցի ծայրամասերում տեղադրվում են օժանդակ շինություններ (կերապատրաստման, ջեռուցման, սպասարկող անձնակազմի համար սենյակ և այլն)։ Կերամատուցումը, ցամքարի տեղափոխումը և գոմաղբից մաքրելը մեքենայացնելու համար բաժանմունքներն ունեն միջանցիկ ուղի։ Կովանոցինին կից կան կերամաններով, խմոցներով զբոսակերակրման բակ և կովերի կթի շենք։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 626