Կարմիր զանգեր։ Ֆիլմ 2։ Ես տեսել եմ նոր աշխարհի ծնունդը
 ռուս.՝ Красные колокола. Фильм 2. Я видел рождение нового мира | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ Իտալիա Մեքսիկայի Միացյալ Նահանգներ |
| Ժանր | պատմական ֆիլմ |
| Թվական | 1982 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Սերգեյ Բոնդարչուկ |
| Սցենարի հեղինակ | Սերգեյ Բոնդարչուկ և Վալենտին Եժով[1] |
| Դերակատարներ | Ֆրանկո Ներո, Բոգդան Ստուպկա[1], Սիդնի Ռոմ[1], Իրինա Սկոբցևա[1], Նիկոլայ Բոյարսկի[1], Սերգեյ Դորոգով[1], Լարիսա Բարաբանովա[1] և Ելենա Ֆինոգեևա[1] |
| Օպերատոր | Վադիմ Յուսով |
| Երաժշտություն | Գեորգի Սվիրիդով |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ[2], անհայտ[2] և անհայտ[2] |
| Տևողություն | 139 րոպե |
«Կարմիր զանգեր։ Ֆիլմ 2։ Ես տեսել եմ նոր աշխարհի ծնունդը» (ռուս.՝ «Красные колокола. Фильм 2. Я видел рождение нового мира»), ռեժիսոր Սերգեյ Բոնդարչուկի 1982 թվականի խորհրդային ֆիլմը Ռուսաստանում 1917 թվականին տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին։ Ֆիլմի հիմքում ընկած է Ջոն Ռիդի «Տասը օր, որ ցնցեցին աշխարհը» գիրքը։ «Կարմիր զանգեր» շարքի երկրորդ մասն է։
Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հեղինակը փորձել է առավելագույն հավաստիությամբ վերականգնել 1917 թվականի պատմական իրադարձությունների ընթացքը՝ Լենինի Ռուսաստան վերադարձից մինչև Հոկտեմբերյան հեղափոխություն։ Ներկայացվում են զանգվածային երթերի և ցույցերի, մարդաշատ համագումարների և հանրահավաքների, հեղափոխական Պետրոգրադի փողոցների և մարտադաշտերի լայնածավալ պատկերներ։ Այդ թվում՝ լեգենդար կայարանը և զրահապատ մեքենայից Լենինի հայտնի ելույթը, հուլիսյան բազմահազարանոց ցույցը և դրա գնդակահարությունը ժամանակավոր կառավարության զորքերի կողմից, «Պրավդա» թերթի տպարանի ավերումը, որտեղից հենց նոր հեռացել էր Լենինը, Կոռնիլովշչինան, հրապարակում կարմիրգվարդիականների ուսուցանումը, Կերենսկու ելույթը Տավրիկյան պալատում, բոլշևիկների կենտրոնական կոմիտեի պատմական հանդիպումը զինված ապստամբության վերաբերյալ, հեղափոխական Սմոլնիի և Ձմեռային պալատի միջանցքները, և ամենուր իրադարձությունների մոտակայքում ամերիկյան լրագրող Ջոն Ռիդն է, որն անխոնջ կերպով նոթատետրում գրում է նորություններ պատմական իրադարձությունների վայրից։
Շարունակելով Էյզենշտեյնի ավանդույթները՝ Սերգեյ Բոնդարչուկը վավերագրական բծախնդրությամբ վերստեղծել է իրադարձությունների իրական պատկերը։ Այդ նպատակով նա գիտակցաբար հիմնական դերերը վստահել է նախկինում գրեթե չնկարահանված դերասանների, և որպես հեղափոխության գործող կերպարներ ցույց տվել այնպիսի «արգելված» պատմական դեմքեր, ինչպիսիք են Լ.Բ. Կամենևը, Գ. Զինովևը, Լև Տրոցկին։
Դերերում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ֆրանկո Ներո – Ջոն Ռիդ
- Ուրսուլա Անդրես – Մեյբլ Դոջ
- Սիդնի Ռոմ (լուսագրերում՝ «Սիդնեյ Ռոմմ») – Լուիզա Բրայանթ
- Անատոլի Ուստյուժանինով – Վլադիմիր Լենին
- Բոգդան Ստուպկա – Ալեքսանդր Կերենսկի
- Վալերի Բարինով – Նիկոլայ Պոդվոյսկի
- Ալեքսանդր Սայկո – Վլադիմիր Անտոնով-Օվսեենկո
- Պյոտր Վորոբյով – Ալբերտ Ռիս Ուիլյամս
- Վյաչեսլավ Բուտենկո – Լև Տրոցկի
- Միրձա Մարտինսոնե – Բեսսի Բիթի
- Թենգիզ Դաուշվիլի – Իոսիֆ Ստալին
- Վլադիմիր Սեդով – Նիկոլայ Կիշկին
- Նիկոլայ Բուրով – Միխայիլ Տերեշչենկո
- Դանիիլ Դոմբրովսկի – Յակով Սվերդլով (հնչյունավորել է Սերգեյ Մալիշևսկին)
- Յարոսլավ Բարիշև – Գրիգորի Զինովև
- Յուլիեն Բալմուսով – Ձերժինսկի
- Գալիկս Կոլչիցկի – ռուս արդյունաբերող
- Յանիս Կլուշս – Էյնո Ռախյա
- Ելենա Ֆինոգեևա – Ալեքսանդրա Կոլոնտայ
- Վալերի Զախարիև – Պանին
- Իրինա Սկոբցևա – կոմսուհի Պանինա
- Պաուլ Բուտկևիչ – զինվոր կայարանում
- Օլեգ Ֆեոդորով – գնդապետ Գ. Պ. Պոլկովնիկով
- Բորիս Նևզորով – Երեմեև
- Լև Դուրով – Շրեյդեր
- Նիկոլայ Բոյարսկի – գեներալ
- Միխայիլ Վասիլև – ավագ ուրյադնիկ
- Յուրի Լազարև – սպա
- Ալեքսանդր Վդովին – նավաստի
- Ռոդիոն Ալեքսանդրով – Լունաչարսկի
- Օլեգ Շտեֆանկո – սպա
- Ալեքսանդր Չույկով – Գուչկով
Արտադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալեքսանդր Կերենսկու դերի համար դերասան երկար ժամանակ չի հաստատվել, քանի դեռ օգնականները ռեժիսոր Սերգեյ Բոնդարչուկին խորհուրդ չեն տվել դերասան Բոգդան Ստուպկային։ Փորձերի համար Ստուպկան նախապատրաստել են Կերենսկու ելույթը Պետդումայի ամբիոնում։ Որոշակի անհաջողությունից հետո Բոնդարչուկը Ստուպկային դուրս է բերել միջանցք և խորհուրդ է տվել «ենթագիտակցորեն ազատ թողնել իրեն», որից հետո տեսարանը հաջողվել է[3]։
Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Մրցանակ լավագույն արտասահմանյան ֆիլմի համար, Հնդկաստան, 1985,
- ԽՍՀՄ պետական մրցանակ - Սերգեյ Բոնդարչուկ, 1984,
- ԽՍՀՄ պետական մրցանակ - Վադիմ Յուսով, 1984 թ։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 DEFA film database
- ↑ Лилиана Фесенко — Интервью (2010 թ․ հունվարի 19). «Богдан Ступка: Жена Лариса — моё самое большое достижение». «Собеседник». Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ փետրվարի 10-ին. Վերցված է 2012 թ․ մայիսի 2-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 27 (օգնություն)
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Фильм «Красные колокола. Фильм 2. Я видео рождение нового мира» в онлайн-кинотеатре «Мосфильма»
- «Красные колокола. Фильм 2. Я видел рождение нового мира» на сайте «Энциклопедия отечественного кино»
|
