Jump to content

Թեոդորոս Ռշտունի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ռշտունի ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Թեոդորոս Ռշտունի (այլ կիրառումներ)
Թեոդորոս Ռշտունի
Դրոշ
Դրոշ
Հայոց մարզպան
639-645
Նախորդող Դավիթ Սահառունի
Հաջորդող Վարազ-Տիրոց Բ Բագրատունի
Հայոց իշխան
646-654
Հաջորդող Մուշեղ Ա
 
Մասնագիտություն՝ զորավար
Ծննդյան օր 590(0590)
Ծննդավայր Ռշտունիք, Մարզպանական Հայաստան
Վախճանի օր 654(0654)
Վախճանի վայր Դամասկոս, Օմայյան խալիֆայություն
Դինաստիա Ռշտունիներ
Զավակներ Վարդ Ռշտունի

Թեոդորոս Ռշտունի (590 կամ անհայտ[2] - 656[1] կամ մոտ 654[2], Դամասկոս, Ուղղահավատ խալիֆների պետություն[1]), մարզպան և Հայոց իշխան՝ 639-654 թվականներին, ընդհատումներով և զորավար։

Սասանյան արքունիքի համաձայնությամբ 628 թվականին նշանակվել է Մարզպանական Հայաստանի սպարապետ։ 634 թվականից վարել է նաև Հայոց մարզպանի պաշտոնը։ Սասանյան պետության քայքայումից (637) և Մարզպանական Հայաստանի անկախանալուց հետո Թեոդորոս Ռշտունին իր ձեռքում է կենտրոնացրել երկրի պաշտպանությունը։ Լարված հարաբերություններ է ունեցել բյուզանդական մասի Հայաստանի կառավարիչ Մժեժ Գնունու հետ։ Հայ նախարարների և կաթողիկոս Ներսես Գ Տայեցու աջակցությամբ միավորել է նաև Բյուզանդիային ենթակա Հայաստանը։ 639-ին միավորված Հայաստանը փաստորեն հռչակվել է ինքնուրույն իշխանություն, որի առաջին իշխանն է դարձել Թեոդորոս Ռշտունին։ Նա ամրացրել է Հայաստանի բերդերը, հզորացրել հայոց այրուձին և հաջողությամբ դիմակայել թշնամուն։

Իր ազդեցությունը Հայաստանում պահպանելու մտահոգությամբ՝ Բյուզանդիան 640 կամ 641-ին Թեոդորոս Ռշտունուն շնորհել է պատրիկի ու կյուրապաղատի տիտղոսներ և նրան ճանաչել Հայաստանի կառավարիչ իշխան։ Դժգոհելով Թեոդորոս Ռշտունու ինքնուրույն քաղաքականությունից՝ Կոնստանս կայսրը 646-ին Հայոց իշխան է նշանակել ոմն Թովմայի։ Վերջինս Կոտայքում դավադրաբար կալանավորել է Թեոդորոս Ռշտունուն և ուղարկել Կոստանդնուպոլիս։ Սակայն կայսրը, երկյուղելով հայերի դժգոհությունից, Թեոդորոս Ռշտունուն վերստին հաստատել է իր պաշտոնում, իսկ Թովմային ետ կանչել։ 648-ին Դվինի ժողովում հայ իշխանների ու հոգևորականների գերակշռող մասը՝ Թեոդորոս Ռշտունու գլխավորությամբ, մերժել է կայսեր «դավանական միության» առաջարկը։ Բյուզանդական կայսրության նոր խարդավանքները դիմակայելու համար Թեոդորոս Ռշտունին իր շուրջն է համախմբել Հայոց, Աղվանից և Քարթլիի իշխող վերնախավերին, դիվանագիտական հմտությամբ բանակցել և 652-ին համեմատաբար ձեռնտու պայմանագիր է կնքել Ասորիքի արաբ կառավարիչ Մուավիայի հետ (տես Հայ-արաբական պայմանագիր 652)։ Ճանաչելով խալիֆայության գերիշխանությունը՝ Թեոդորոս Ռշտունին 3 տարով երկրում թեթևացրել է հարկավճարումը, պահպանել հայոց այրուձին (15 հզ. զինվոր) և ինքնուրույնությունը կառավարման բոլոր հարցերում։ Արաբական 7 հզ. զորախմբի օգնությամբ Թեոդորոս Ռշտունին և նրա որդի Վարդը հաղթել են Հայաստան խուժած բյուզանդական զորքերին, մաքրել երկրի հս–արմ. շրջանները՝ ընդհուպ Տրապիզոն։ Այս հաղթանակի համար Դամասկոսում նա արժանացել է Մուավիայի մեծարանքներին։ Դամասկոսից վերադառնալով՝ Թեոդորոս Ռշտունին հիվանդացել և առժամանակ մեկուսացել է քաղաքական կյանքից (փակվել է Աղթամարի բերդում)։ Գլուխ բարձրացրած կենտրոնախույս և բյուզանդամոլ տարրերին հնազանդեցնելու պատրվակով արաբական զորքերը գրավել և կողոպտել են Հայաստանը։ 652-ին պայմանագիրը վերահաստատելու հույսով՝ Թեոդորոս Ռշտունին 1800 հայ մեծատոհմիկ պատանդների հետ մեկնել է Դամասկոս։ Սակայն երկարատև հիվանդությունից հյուծված Թեոդորոս Ռշտունին այնտեղ շուտով վախճանվել է։ Նրա դին տեղափոխվել է հայրենի երկիր և թաղվել Ռշտունյաց տոհմական գերեզմանատանը։

Մ. Աբեղյանի կարծիքով մեծ ժողովրդականություն վայելող Թեոդորոս Ռշտունին դարձել է հայկական «Սասնա ծռեր» հերոսապատումի կերպար՝ ի դեմս քեռի Թորոսի։ Թեոդորոս Ռշտունու գեղարվեստական կերպարն արտացոլվել է Ծերենցի «Թեոդորոս Ռշտունի» պատմավեպում։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախորդող
Հայոց մարզպան՝
Վարազ-Տիրոց Բ Բագրատունի 628-634

Հայոց իշխան՝
Դավիթ Սահառունի 635-638
Հայոց մարզպան
սպարապետ և Հայոց իշխան
Թեոդորոս Ռշտունի

639-654
Հաջորդող
Հայոց մարզպան՝
Վարազ-Տիրոց Բ Բագրատունի 645-646

Հայոց իշխան
Մուշեղ Մամիկոնյան 654-654
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 172