Երեսնամյա կինը (վեպ)

Երեսնամյա կինը; ֆր.՝ La Femme de trente ans
Հեղինակ	Օնորե դը Բալզակ
Տեսակ	գրական ստեղծագործություն
Ժանր	վեպ
Մասն է	«Մասնավոր կյանքի տեսարաններ»
Բնօրինակ լեզու	ֆրանսերեն
Կերպար(ներ)	Վիկտոր դ'Էգելմոն, Ժյուլի դ'Էգելմոն, Շառլ դը Վանդենես և Comtesse de Listomère-Landon?
Նկարագրում է	Ֆրանսիա
Շարք	Մարդկային կատակերգություն
Նախորդ	Գոբսեկ
Հաջորդ	Հայր Գորիո
Երկիր	Ֆրանսիա
Հրատարակման տարեթիվ	1842
Թվային տարբերակ	projekt-gutenberg.org/balzac/frauvon/frauvon.html
	La Femme de trente ans Վիքիպահեստում

Երեսնամյա կինը (ֆր.՝ La Femme de trente ans), ֆրանսիացի գրող Օնորե դը Բալզակի վեպ։ Վեպն ընդգրկված է հեղինակի Մարդկային կատակերգություն վիպաշարի «Էտյուդներ բարքերի մասին» բաժնում՝ «Մասնավոր կյանքի տեսարաններ» մասում^[1]։ Հեղինակն այս վեպի վրա աշխատել է 5 տարի՝ 1829-1834։ Սկզբնական շրջանում ստեղծագործության առանձին հատվածներն իրենցից ներկայացրել են առանձին պատմություններ։ Ավելի ուշ հեղինակը փորձել է դրանք կառուցել մարքիզուհի Ժյուլի դ'Էգելմոնի կանացի կերպարի շուրջ։ «Երեսնամյա կինը» առավել հայտնի է վեպի հայտնի արտահայտությամբ՝ «բալզակյան տարիք»^[2]։ «Երեսնամյա կինը» Բալզակին դարձրեց ճանաչված և դարձավ «Մասնավոր կյանքի տեսարաններ»-ի կենտրոնական վեպից մեկը^[3]։

Սեփական անձի հանդեպ էգոիստական սերը բացահայտվում է Վիկտորի և Ժյուլիի օրինակներով։

Վեպի կենտրոնական թեմա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կնոջ և տղամարդու միջև առկա սերը, որը ներկայացվում է Ժյուլիի և Վիկտորի, Ժյուլիի և Արթուր Գրենվելի, Ժյուլիի և Շառլ դը Վանդենեսի, Էլեն դ'Էգելմոնի և Վիկտորի օրինակներով, հանդիսանում է վեպի հիմնական թեման։

Ժյուլիի և ամուսնու ընտանեկան հարաբերությունները հենց սկզբից ձախողված էր։ Ժյուլիի հայրը նախապես տեղյակ էր պահել դստերը կապիտան Վիկտոր դ'Էգելմոնի իրական կերպարի մասին։ Երիտասարդ Ժյուլին Վիկտորի մեջ տեսնում է ոչ մարդ, այլ իր հորինած կերպարը։ Ամուսնանալուց հետո միայն ճանաաչում է Վիկտորի իրական դեմքը։

Ժյուլիի հետագա կյանքում մշտապես առկա է լինում նրա զգացմունքների և երջանկության ցանկության միջև ընթացող կռիվ։ Ժյուլին փորձում է հաշտվել իրադարձությունների հետ և ամուսնուն վերադարձնել ընտանիք՝ հանուն իրենց դստեր՝ Էլենի։ Երբ նրա կյանքում հայտնվում է երիտասարդ լորդ Գրենվիլը, մարքիզուհու սովորական կյանքն ասես փոխվում է։ Ժյուլին գիտակցում է, որ սիրում է և սիրված է։ Նա Արթուրին խոստանում է հեռանալ ամուսնուց և նրանից խնդրում է իրեն չանհանգստացնել, հակառակ դեպքում մենաստան կգնա։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ Հեղինակն իր վիպաշարը բաժանել է 3 մասերի՝ Էտյուդներ բարքերի մասին, Փիլիսոփայական էտյուդներ, Վերլուծական էտյուդներ։ Բալզակը «Էտյուդներ բարքերի մասին» բաժինն իր հերթին բաժանեց «Տեսարանների»` մասնավոր, պրովինցիալ, փարիզյան, քաղաքական, ռազմական, գյուղական կյանքի տեսարաններ։ «Մասնավոր կյանքի տեսարաններ» բաժնին է դասվում «Երեսնամյա կինը» վեպը
↑ Վեպի գեղարվեստական վերլուծություն
↑ Բովանդակություն