Գևորգ Գրիգ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Գևորգ Գրիգորյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գրիգորյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գևորգ Գրիգ
Ծնվել է	սեպտեմբերի 11, 1893(1893-09-11)
Ծննդավայր	Վաղարշապատ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	հունիսի 6, 1987(1987-06-06) (93 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	բանաստեղծ և արձակագիր
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Գևորգ Գրիգ Վիքիդարանում

Գևորգ Գրիգ (Գևորգ Անանի Գրիգորյան, սեպտեմբերի 11, 1893(1893-09-11), Վաղարշապատ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունիսի 6, 1987(1987-06-06), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, տնտեսական գիտությունների թեկնածու, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934 թվականից, ԽՄԿԿ անդամ՝ 1946 թվականից։

Գրական կեղծանուն

Կրճատել է ազգանվան վերջին երկու վանկը և գրական կեղծանուն դարձրել «Գրիգը»։

Կենսագրություն

Ծնվել է 1893 թ.-ի սեպտեմբերի 11-ին, Վաղարշապատ (այժմ՝ Էջմիածին) քաղաքում։ Սկզբնական կրթությունն ստացել է տեղի ծխական դպրոցում։ Հետո սովորել է Երևանի թեմական դպրոցում, որն ավարտել է 1911 թվականին։ 1919 թվականին ուսումը շարունակել է Թիֆլիսի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի տնտեսագիտական ֆակուլտետում, որն ավարտել է 1924 թվականին։

1912-1916 թթ. որպես ուսուցիչ աշխատել է Հյուսիսային Կովկասի Եդեսիա հայկական ավանում։

1916-1918 թթ. աշխատել է Սանահինի, ապա Ջալալօղլու (այժմ՝ Ստեփանավան) որբանոցներում։ 1918-1919 թթ. ուսուցչություն է արել Աբխազիայի Անուխվա գյուղի դպրոցում։ Ուսանողական տարիներին հայոց լեզու և գրականություն է դասավանդել Թիֆլիսի հայկական 73-րդ դպրոցում։

1925-1933 թթ. եղել է Թիֆլիսի հայկական թիվ 70 դպրոցի ուսմասվարը։ Այդ տարիներին միաժամանակ աշխատել է Անդրկովկասյան պետպլանում՝ որպես ավագ գիտաշխատող։

1923 թ.-ին տպագրվել է նրա «Բամբակագործությունը, ոչխարաբուծությունը և անտառագործությունն Անդրկովկասում» հոդվածաշարը, որի համար Թիֆլիս պոլիտեխնիկական ինստիտուտի գիտական խորհուրդը 1924 թվականի հոկտեմբերի 19-ին նրան շնորհել է տնտեսական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։

1933-1937 թթ. հայոց լեզու և գրականություն է դասավանդել Թիֆլիսի 82-րդ հայկական դպրոցում։ Ապա դասավանդել է 81-րդ հայկական դպրոցում (1937-1941), 40-րդ հայկական դպրոցում (1945-1951)։

Նրա ստեղծագործություններնն առանձին գրքերով լույս են տեսել վրացերեն։

Երկարամյա մանկավարժական աշխատանքի համար 1949 թվականին պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։

Երկեր

• Երկաթի երգը, Թիֆլիս, «Մարտակոչ»-ի հրատարակչություն, 1925, 16 էջ։
• Գյուղացին ու գայլը (հեքիաթ), Թիֆլիս, 1927, 15 էջ։
• Բանաստեղծություններ, Թիֆլիս, 1929, 32 էջ։
• Հաղթանակի ուղիներով, Թբիլիսի, «Սախելգամի», 1956, 79 էջ։
• Հայրենիքի համար (պոեմ՝ նվիրված Սովետական Միության հերոս Լևոն Դարբինյանին), Երևան, Հայպետհրատ, 1959, 55 էջ։
• Եղբայրության ծաղկեփունջ, Թբիլիսի, «Սաբճոթա Սաքարթվելո», 1963, 90 էջ։
• Իմ ծաղիկները, Երևան, «Հայաստան», 1965, 102 էջ։
• Սեր (բանաստեղծություններ), Երևան,«Սովետական գրող», 1978, 67 էջ։
• Սիրո վարդեր, Թբիլիսի, «Մերանի», 1979։

Թարգմանություններ (ռուսերենից)

• Յարոսլավսկի, Գյուղ և քաղաք, Երևան,Պետհրատ, 1926, 29 էջ։
• Լենինի ժամը դպրոցում, Թիֆլիս, 1925, 151 էջ։
• Լոպե դե Վեգա, Վալենսիայի այրին, Երևան, Հայպետհրատ, 1963, 215 էջ։

Աղբյուրներ

• Հայկ Խաչատրյան (1986). Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». էջ 13.
• Գևորգ Գրիգ Արխիվացված 2022-02-08 Wayback Machine

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Գրիգ» հոդվածին։