Բիրյուլովոյի առու
Բիրյուլովոյի առու | |
---|---|
Բնութագիր | |
Երկարություն | 3 |
Ավազան | Յազվենկա |
Գետաբերանի տեղակայում | Cherepishka? |
Կոորդինատներ | |
Տեղակայում | |
Երկիր | Ռուսաստան |
Երկրամաս | Մոսկվա |
Բիրյուլովոյի առու (ռուս.՝ Бирюлёвский ручей), ջրահոսք Արևելյան Բիրյուլովո շրջանում, Մոսկվա քաղաքի Հարավային վարչական շրջանում[1]։ Հոսում է Բիրյուլյովո դենտրոպարկի Լիպեցկ փողոցով, թափվում է Չերեպիշկա գետը[2]։ Բիրյուլովոյի ավազանում գտնվում են դենտրոպարկի հինգ գետերը[3]։
Ստուգաբանություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առուն իր անունը ստացել է Բիրյուլովո գյուղից, որը գտնվում է Չերտանովկա գետի մոտ գտնվող Բիտցևսկի անտառից 4-6 կմ դեպի հյուսիս-արևմուտք[3]։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1998 թվականի դեկտեմբերի 29-ին Մոսկվայի Կառավարության № 1012 և հուլիսի 29-ի № 564 որոշմամբ Բիրյուլովոյի առվի հովիտը մտավ «Ցարիցինո» պատմական պարկի կազմի մեջ[4][5], իսկ 2004 թվականին ստացավ տարածաշրջանային նշանակության բնության հուշարձանի կարգավիճակ[6]։
2006-2008 թվականներին իրականացվել են Բիրյուլովոյի առվի բնապահպանական միջոցառումներ և աշխատանքներ[7]։ Բնօգտագործման և շրջակա միջավայրի պահպանության դեպարտամենտը 2017 թվականին հայտարարել է իր մտադրության մասին, ըստ որի պետք է բարեկարգվեն Բիրյուլովոյի լճերը, որոնց միջով հոսում է առուն։ Աշխատանքների ընթացքում ջրի տակ կտեղադրվեն տաղավարներով տեռասներ, ինչպես նաև տեղեր պիկնիկների համար[8]։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բիրյուլովոյի առուն Յազվենկա գետի ձախ վտակն է[9]։ Մոտ 1685 թվականին Վասիլի Վասիլևիչ Գոլիցին իշխանը Վերին և Ստորին Ցարիցինսկի լճերի միջև կառուցել է Չերնոգրյազսկի պատնեշը։ Արդյունքում Վերին լճակը զբաղեցրել է Գորոդնյա և Յազվենկա գետերի տարածքը, իսկ Վերին Ցարիցինսկի լիճը՝ Բիրյոլովոյի առվի տարածքը։
Բիրյուլովոյի առվի երկարությունը Չերեպիշկա վտակից կազմում է 1,8 կմ, Յազվենկա գետից՝ 3,1 կմ[3]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Бирюлевский ручей». Малые реки Москвы. 2017. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ Шмидт, 2003, էջ 118
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Насимович Ю. Н. (2017). «Бассейн Язвенки». Реки. озёра и пруды Москвы. «Тёмный лес». Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ «Постановление правительства Москвы от 29 декабря 1998 года «О проектных предложениях по установлению границ особо охраняемых природных территорий: природно-исторического парка "Москворецкий" и природно-исторического парка "Останкино"»(с изменениями на 22 февраля 2017 года)». АО «Кодекс». 2017 թ․ փետրվարի 22. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ «Постановление правительства Москвы от 21 июля 1998 года «О мерах по развитию территорий Природного комплекса Москвы»». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 1998 թ․ հուլիսի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ «Постановление Правительства Москвы № 383-ПП "О памятниках природы в городе Москве"». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 2004 թ․ հունիսի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ «Постановление Правительства Москвы № 395-ПП О Городской комплексной целевой программе перспективного развития Государственного историкоархитектурного, художественного и ландшафтного музея-заповедника "Царицыно" на 2006-2008 гг». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. 2006 թ․ հուլիսի 12. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.(չաշխատող հղում)
- ↑ «Четыре природных парка благоустроят в Москве до конца ноября». Официальный портал Мэра и Правительства Москвы. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
- ↑ Поспелов, 2003, էջ 30
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Москва: Энциклопедия / Глав. ред. С. О. Шмидт; Сост.: М. И. Андреев, В. М. Карев; Худ. оформление А. В. Акимова, В. И. Шедько. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1997/1998. — 976 с. — (Библиотека «История Москвы с древнейших времён до наших дней»). — 100 000 экз. — ISBN 5-85270-277-3
- Поспелов Е.М. и др. Улицы Москвы. Старые и новые названия. Топонимический словарь-справочник.. — М.: Издательский центр «Наука, техника, образование», 2003. — 336 с. — ISBN 5990001312
|