Jump to content

Ադրիանուպոլսի ավետարան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ադրիանուպոլսի ավետարան
Տեսակձեռագրերի նկարազարդում
Կազմված էՉորս ավետարանիչներ
Բնօրինակ լեզուհայերեն
Ստեղծման տարեթիվ1007

«Ադրիանուպոլսի ավետարան», հայկական մանրանկարչության մագաղաթե ձեռագիր մատյան։ Հայերեն հնագույն թվակիր ավետարան։ Գրվել ու պատկերազարդվել է 1007-ին Բյուզանդիայի Ադրիանուպոլիս քաղաքում․ գրիչ՝ Կիրակոս երեց։ Պատվիրատուն է հայ ազնվական, Բյուզանդիայի կայսր Վասիլ Բ-ի առաջին սուսերակիր Հովհաննես Պրոքսիմոսը։ Մանրանկարչի անունը չի պահպանվել։

Անհայտ մանրանկարիչը պատկերել է խորաններ, երկու խաչ, 4 ավետարանիչներին, Տիրամորը՝ գահի վրա, մանուկ Հիսուսի հետ և պատվիրատուին։ «Տիրամայրը մանկան հետ» հորինվածքը պատկերագրական տիպով և պատկերման եղանակով սերտորեն առնչվում է նույն շրջանի բյուզանդական օրինակների հետ, մինչդեռ խորանները և կանգնած ավետարանիչների ծանր, մոնումենտալ ֆիգուրները բնորոշ են 10-11-րդ դարերի հայկական ձեռագրերի նկարազարդումներին ու տարբերվում են 11-րդ դարի բյուզանդական ոճից։

«Ադրիանուպոլսի ավետարան»-ի մանրանկարները կարևոր են հայ և բյուզանդական արվեստի առնչությունները պարզաբանելու համար։

1883 թվականին ավետարանը Կոստանդնուպոլսից տեղափոխվել է Սուրբ Ղազար կղզի, որտեղ ցայժմ պահվում է Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության մատենադարանում[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Հայկական հանրագիտարանի գլխ. խմբ., Քրիստոնյա Հայաստան հանրագիտարան, Երևան, «Հայկական Հանրագիտարան հրատարակչություն ՊՈԱԿ», 2002, էջ 18 — 1072 էջ, ISBN 5-89700-016-6։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Арутюнова-Фиданян В. А. Армяно-византийская контактная зона (X-XI вв.). Результаты взаимодействия культур. М., 1994
  • Սարգիսյան Բ., Մայր ցուցակ հայերէն ձեռագրաց մատենադարանին Մխիթարեանց ի Վենետիկ, հ. 1, Վնտ., 1914
  • Марр Н.Я. Кавказский культурный мир и Армения. Ереван, 1995.
  • Ադրիանապոլսի աւետարան (1007 թ. reddit կայքում
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 92