Ֆլորենս Այիսի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆլորենս Այիսի
Ծնվել է1962
ԾննդավայրԿումբա, Հարավարևմտյան շրջան, Կամերուն
Քաղաքացիություն Կամերուն
ԿրթությունՅաունդեի համալսարան
Մասնագիտությունկինեմատոգրաֆ, համալսարանի դասախոս, ակադեմիկոս և կինոռեժիսոր
ԱշխատավայրՀարավային Ուելսի համալսարան
ԱնդամությունBlack Female Professors Forum?[1]

Ֆլորենս Այիսի (անգլ.՝ Florence Ayisi, 1962, Կումբա, Հարավարևմտյան շրջան, Կամերուն), կամերունցի կինոռեժիսոր, գիտական գործիչ, մանկավարժ, պրոֆեսոր։

Կենսագրությունը և գործունեությունը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆլորենս Այիսին ծնվել է Կամերունի Հանրապետության Կումբա քաղաքում, 1964 թվականին (ըստ որոշ աղբյուրների՝ 1962 թվականին)[2]։ Միջնակարգ կրթությունն ստացել է հայրենի բնօրրանում, ապա ուսումը շարունակել է Մեծ Բրիտանիայում, որտեղ հիմնավոր բարձրագույն կրթություն է ստացել՝ ավարտելով մի շարք հեղինակավոր կրթօջախներ, այդ թվում՝ Սանդերլենդի համալսարանը, Լիդսի Մետրոպոլիտեն համալսարանը, Հալլի համալսարանը, Լոնդոնի հեռուստատեսության ուսումնափորձարարական կենտրոնը։ 1986 թվականին ավարտել է նաև հայրենի Կամերունի մայրաքաղաք Յաունդեի համալսարանը։ Ֆլորենս Այիսիի «Հարսնացուներ» կինոնկարը արժանացել է շուրջ երեսուն միջազգային կինոմրցանակների, այդ թվում՝ Կաննի 2005 թվականի կինոփառատոնի մրցանակին՝ «Արվեստ և էսսե» անվանակարգում[3], ինչպես նաև՝ ոչ պակաս հեղինակավոր Peabody մրցանակի[4])[5][6]։ Բացի այդ, «Հարսնացուներ» ֆիլմը 2006 թվականին ներկայացվել է ամերիկյան կինոակադեմիայի «Օսկար» մրցանակի։

2008 թվականին Այիսիին շնորհվել է Մեծ Բրիտանիայի Թագավորության կինեմատոգրաֆիայի խորհրդի Breakthrough Brits մրցանակը՝ նրա «Տաղանդ» կինոնկարի համար[5][7]։ Դրանից մեկ տարի առաջ նա արժանացել էր բարձր ընդունելության՝ հանդիպում ունենալով Մեծ Բրիտանիայի թագուհու հետ[7] այս անգամ էլ գնահատել էին նրա ներդրած ավանդը բրիտանական համագործակցության երկրների միջև կապերի ամրապնդմանն ուղղված աշխատանքներում։

Սկսած 2000 թվականից՝ Ֆլորենս Այիսին դասավանդում է Հարավային Ուելսի համալսարանում[8]։ Նրան շնորհվել է պրոֆեսորի պատվավոր կոչում։ Հայրենի Կամերունում նրան ընտրել են գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ։

2005 թվականին Ֆլորենս Այիսին հիմնադրել է կինոարտադրության Iris Films ընկերությունը։

Որակավորումներ, հավաստագրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Բարձրագույն կրթության հավաստագիր (Cert Ed) (1997 թ.) – School of Education, University of Sunderland, U.K
  • Արվեստի վարպետ կինոարտադրությունում - (1992) Northern School of Film and Television, Leeds Metropolitan University, U.K
  • Արվեստի վարպետ թատրոնում և զանգվածային լրատվության բնագավառում - University of Hull, U.K
  • Ժուռնալիստիկայի և հեռուստատեսային արտադրության մասնագետի դիպլոմ - (1987 թ.), Television Training Centre, Fulham Studios, London
  • Անգլերենի մասնագետ - (1986 թ.) - Faculty of Modern Letters and Social Sciences – University of Yaoundé, Cameroon, Central Africa

Ֆիլմագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Zanzibar Soccer Dreams (Florence Ayisi & Catalin Brylla, 2016 թ., տևողությունը՝ 64 րոպե) -
  • Transforming Lives: PNDP and Rural Development in Cameroon (2014 թ., 35 րոպե)
  • Handing Down Time – Cameroon (2012 թ., 55 րոպե)
  • Cameroonian Women in Motion (2012 թ., 10 րոպե)
  • Art of this Place: Women Artists in Cameroon (2011 թ., 40 րոպե)[5]
  • Zanzibar Soccer Queens (2007/2008 թթ., 87 և 52 րոպե)[5][9]
  • Our World in Zanzibar (2007 թ., 35 րոպե)[5]
  • My Mother: Isange (2005 թ., 7 րոպե)[5][10]
  • Sisters in Law (2005 թ.) (Florence Ayisi և Kim Longinotto, 2005 թ., 104 րոպե)
  • Reflections (2003 թ.)[10]

Կարծիքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարշա Մաքսիմոնն ու Դորոթի Ք. Ռոյը, ծանոթանալով Ֆլորենս Այիսիի ստեղծագործությանը, գրել են. «Այիսին, պատկերելով ժամանակակից աֆրիկացի կանանց կյանքը, կոտրում է բոլոր պարզունակ կարծրատիպերը և առաջ մղում այն գաղափարը, որ գլոբալ աշխարհում չի կարելի թեթև ու հեշտ բաժանումներ կատարել միմիայն ըստ պետություններ-ազգություններ, արևելք-արևմուտք կամ «զարգացած երկրներ»-«զարգացող երկրներ» բաժանարար գծերի»։ 2012 թվականին հրատարակած իր մի հոդվածում Օլիվիե Ժան Չուաֆեն գրել է. «Ֆլորենս Այիսին և Քիմ Լոնգինոթոն իրենց ստեղծած «Հարսնացուներ» կինոնկարում աչքի են ընկնում ինքնատիպությամբ՝ յուրօրինակ կերպով պատկերելով ետգաղութային ժամանակաշրջանի դատավորին՝ իր անվստահ պահվածքով և միաժամանակ կերտելով երկու ուժեղ կանանց կերպարներ՝ որպես ապահովության և կայուն արդարադատության տիպարներ»։

Գրախոսական մեկ այլ հոդվածում «Հարսնացուներ» կինոնկարը բնութագրվում է իբրև «լավ մտածված և վարպետորեն նկարահանված մի ֆիլմ, որը անկեղծ ու տպավորիչ խոսակցություն է բացում մի ուրիշ, դեռևս քիչ ծանոթ մի մշակույթի և այն կերտող ժողովրդի, մարդկանց մասին»։ Իսկ Black Camera հանդեսում լույս ընծայված գրախոսությունում «Հարսնացուներ»-ը բնորոշվում է որպես մի ֆիլմ, որը «համընդհանրացնում է փորձը՝ առանց համընտրման փորձ անելու»։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ayisi, Florence; Brylla, Catalin (2013 թ․ մայիսի 8). «The Politics of Representation and Audience Reception: Alternative Visions of Africa». Research in African Literatures. 44 (2): 125–141. ISSN 1527-2044.

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. https://blackfemaleprofessorsforum.org/professors/florence-ayisi/
  2. «Biography of Florence Ayisi». African Success. 2008 թ․ հունիսի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 19-ին.
  3. «Cannes award for courtroom film». BBC News. 2005 թ․ մայիսի 24. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 2-ին.
  4. «Winner 2007 Independent Lens: Sisters in Law». Peabody Awards (անգլերեն). Վերցված է 2017 թ․ մարտի 7-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Florence Ayisi». Women Make Movies. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 7-ին.
  6. «Hollywood embraces Britain's black film talent». The Independent (բրիտանական անգլերեն). 2008 թ․ մայիսի 10. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 7-ին.
  7. 7,0 7,1 «Honourees 2008». UK Film Council. 2012 թ․ փետրվարի 23. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 7-ին.
  8. «University of South Wales - Florence Ayisil». Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 19-ին.
  9. Mayer, Sophie (2015 թ․ հոկտեմբերի 22). id=APa5CwAAQBAJ&pg=PT163 Political Animals: The New Feminist Cinema (անգլերեն). I.B.Tauris. ISBN 9780857729941. {{cite book}}: Check |url= value (օգնություն); Missing pipe in: |url= (օգնություն)
  10. 10,0 10,1 «Independent Lens . SISTERS IN LAW . The Filmmakers | PBS». www.pbs.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 7-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]