Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջուլիանո Բոնֆանտե իտալ. ՝ Giuliano Bonfante պարս. ՝ جولیانو بونفانته Ծնվել է օգոստոսի 6 , 1904 (1904-08-06 ) [1] [2] [3] […] Միլան , Իտալիայի թագավորություն [4] [3] Մահացել է սեպտեմբերի 9 , 2005 (2005-09-09 ) [1] (101 տարեկան) Հռոմ , Իտալիա [3] Քաղաքացիություն Իտալիա և Իտալիայի թագավորություն Մասնագիտություն լեզվաբան , historical linguist և համալսարանի դասախոս Հաստատություն(ներ) Ջենովայի համալսարան և Թուրինի համալսարան Գործունեության ոլորտ լատիներենի պատմություն , historical linguistics ? , Germanic philology ? և լեզվաբանություն Անդամակցություն Լինչեի ազգային ակադեմիա , Լեհական գիտությունների ակադեմիա [5] և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա [3] Տիրապետում է լեզուներին իտալերեն [1] [6] , լատիներեն , ռումիներեն , անգլերեն , ֆրանսերեն և գերմաներեն Պարգևներ Երեխա(ներ) Լարիսա Բոնֆանտե Հայր Պյետրո Բոնֆանտե Giuliano Bonfante Վիքիպահեստում
Ջուլիանո Բոնֆանտե (իտալ. ՝ Giuliano Bonfante , օգոստոսի 6 , 1904 (1904-08-06 ) [1] [2] [3] […] , Միլան , Իտալիայի թագավորություն [4] [3] - սեպտեմբերի 9 , 2005 (2005-09-09 ) [1] , Հռոմ , Իտալիա [3] )[7] , իտալացի լեզվաբան, ռոմանական, հնդեվրոպական և ընդհանուր լեզվաբանության մասնագետ, նեոլինգվիստ։
Դասախոսել է Մադրիդի, Ժնևի, Չիկագոյի, Պրինստոնի և Վիսկոնսինի համալսարաններում, եղել է Թուրինի համալսարանի լեզվաբանության պրոֆեսոր[8] [9] ։ Ունի համեմատական քերականությանը, հնդեվրոպական նախալեզվին ու նրա բարբառների տեղաբաշխմանը և հայերենին նվիրված աշխատություններ։ Բոնֆանտեն լեզվի երևույթները քննում է նեոլինգվիստական լեզվաբանության դիրքերից, որի հիմնական դրույթներն էլ շարադրել է իր «Նեոլինգվիստական դիրքորոշում» (1947 ) երկում։ Բոնֆանտեն ամերիկյան «Ուորդ» («Բառ») լեզվաբանական հանդեսի հիմնադիրներից է։
Մահացել է Հռոմում [10] ։
Della intonazione sillabica indoeuropea (Հռոմ, 1930)
I dialetti indoeuropei (Նեապոլ, 1931)
Les isoglosses greco-armeniennes (Կոպենհագեն, 1937)
Armenians and Phrygians (Armenian Quarterly v․ 1, № 1, 1946, 2-րդ հրատ. 1948)
Storia del diritto romano հ. 2 (1958-59)
Latini e Germani in Italia (Բրեշիա, 1965)
La dottrina neolinguistica (Թուրին, 1970)
Lingua e cultura degli Etruschi (1985)
Studi romeni (Հռոմ, 1973)
The Etruscan language: an introduction (Նյու Յորք, 1983, 2-րդ հրատ. 2002)
La protopatria degli Slavi (Վրոցլավ, 1984)
Grammatica latina: per le Scuole Medie Superiori (Միլան, 1987)
La lingua parlata in Orazio (1994)
The origin of the Romance languages: stages in the development of Latin (1999, աղջկա հետ)
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.) : տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 www.accademiadellescienze.it (իտալ.)
↑ 4,0 4,1 4,2 Бонфанте Джулиано // Большая советская энциклопедия (ռուս.) : [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия , 1969.
↑ http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=BONFANTE,%20Giuliano%20
↑ CONOR.Sl
↑ [1]
↑ Giuliano Bonfante (1976). I dialetti indoeuropei . Paideia. ISBN 978-88-394-0030-7 .
↑ Annuario della Nobiltà Italiana , XXXI edizione (Teglio, 2010), volume III, titolati umbertini
↑ Julian Hugo Bonfante (1976). Scritti in onore di Giuliano Bonfante . Paideia.
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 519 )։