Jump to content

Հեգեմոնիա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հին Հունաստանը Թեբեի գերիշխանության ներքո, (մ.թ.ա. 371–362 թթ․)

Հեգեմոնիա, որևէ պետության, քաղաքական, տնտեսական կամ ռազմական գերակշիռ կամ վերահսկող ղեկավար դերը մյուսների նկատմամբ (օրինակ, Աթենքը և Սպարտան վիճարկում էին Հին Հունաստանում գերիշխանության հաստատումը)։ Հին Հունաստանում (մ.թ.ա. 8 - մ.թ. 6-րդ դար) հեգեմոնիան նշանակում էր քաղաք-պետության քաղաքական-ռազմական գերակայությունը այլ քաղաք-պետությունների նկատմամբ[1]։ Գերիշխող դիրք գրաված պետությունը նաև կոչվում է հեգեմոն[2]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Chernow, Barbara A.; Vallasi, George A., eds. (1994). The Columbia Encyclopedia (Fifth ed.). New York: Columbia University Press. էջ 1215. ISBN 0-231-08098-0.
  2. Oxford English Dictionary: "A leading or paramount power; a dominant state or person"
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 330