Ֆենիլալանին

Ֆենիլալանին
Քիմիական բանաձև	C₉H₁₁NO₂
Մոլային զանգված	2,7E−25 կիլոգրամ գ/մոլ
Խտություն	1,29 գ/սմ³ գ/սմ³
Հալման ջերմաստիճան	283 °C °C
Քիմիական հատկություններ
pKa	9,24
Դասակարգում
CAS համար	63-91-2
PubChem	6140
EINECS համար	200-568-1
SMILES	C1=CC=C(C=C1)CC(C(=O)O)N
ЕС	200-568-1
ChEBI	5910
	Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ֆենիլալանին, β-ֆենիլ-a-ամինապրոպիոնաթթու, արոմատիկ, անփոխարինելի ամինաթթու։

Գոյություն ունի օպտիկապես ակտիվ Լ և D, ռացեմիկ DL ձևերով՝ ազատ և սպիտակուցների կազմի մեջ։ Հանդիպում է ազատ վիճակում կենդանիների օրգանիզմում, բույսերում, միկրոօրգանիզմներում։ Փոխարկվում է թիրոզին ամինաթթվի։ Մարդու օրգանիզմում ֆենիլալանինի փոխանակության բնածին խանգարումը (ֆենիլկետոնուրիա) հանգեցնում է մտավոր թուլության։

Հասուն մարդու ֆենիլալանինի օրական պահանջը 1,1 գրամ է։ Ֆենիլալանինը արդյունաբերության մեջ ստանում են միկրոբիոլոգիական միջոցներով։ Օգտագործման ոլորտներից մեկը կենդանիների կերերի հավասարակշռումն է որպես սպորտային սնունդ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 L-phenylalanine
↑ Weast R. C. CRC Handbook of Chemistry and Physics (1st student edition) / R. C. Weast — 1 — CRC Press, 1988. — ISBN 978-0-8493-0740-9

Սա Ֆիզիկայի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

[_3f4c9a683e26d41f-1] 1,0 ^1,1 L-phenylalanine

[_07d85cb7e2797fc4-2] Weast R. C. CRC Handbook of Chemistry and Physics (1st student edition) / R. C. Weast — 1 — CRC Press, 1988. — ISBN 978-0-8493-0740-9

[1]

[2]