Հորսթ Զեեհոֆեր
| Հորսթ Զեեհոֆեր գերմ.՝ Horst Seehofer | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Բավարիայի քրիստոնեա-սոցիալական միություն |
|---|---|
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ |
| Դավանանք | կաթոլիկություն |
| Ծննդյան օր | հուլիսի 4, 1949[1][2][3][…] (74 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Ինգոլշտադտ, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4] |
| Քաղաքացիություն |  Գերմանիա
|
| Ի ծնե անուն | գերմ.՝ Horst Lorenz Seehofer |
| Ամուսին | Karin Seehofer? |
| Կայք՝ | seehofer-direkt.de |
| Ինքնագիր | 
|
| Պարգևներ | |
Հորսթ Զեեհոֆեր (գերմ.՝ Horst Lorenz Seehofer, հուլիսի 4, 1949[1][2][3][…], Ինգոլշտադտ, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4]), գերմանացի պետական և քաղաքական գործիչ, Բավարիայի վարչապետ (2008-2018)։ Բունդեսրատի նախագահ (2011 թվականի նոյեմբերի 1-ից մինչև 2012 թվականի նոյեմբերի 1-ը)։
Առողջապահության և սոցիալական պաշտպանության նախարար 1992-1998 թվականներին Հելմուտ Կոլի կառավարությունում։ 2005-2008 թվականներին Անգելա Մերկելի կառավարությունում սննդամթերքի, գյուղատնտեսության և սպառողների իրավունքների պաշտպանության նախարարը։
2008-2009 թվականներին Քրիստոնեասոցիալական միության նախագահ։ Գլխավորել է կուսակցությունը Բավարիայի հողային խորհրդարանի անհաջող ընտրություններից հետո։ 2008 թվականից Բավարիայի վարչապետը։ Քանի որ Քրիստոնեասոցիալական միությունը երկար տարիների ընթացքում առաջին անգամ չկարողացավ ձևավորել միակուսակցական կառավարություն, Զեեհոֆերի կաբինետը ձևավորվեց ազատ դեմոկրատական կուսակցության հետ կոալիցիայի շնորհիվ։ 2013 թվականի Լանդթագի ընտրություններում Քրիստոնեա-դեմոկրատական միության հաղթանակից հետո Զեեհոֆերը գլխավորել Է Բավարիայի միակուսակցական կառավարությունը։ 2018 թվականի մարտի 14-ից Գերմանիայի ներքին գործերի նախարար։
Անձնական կյանք և կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հորսթ Զեեհոֆերը, որի հայրը բեռնատարի վարորդ էր և շինարար, տարրական կրթություն է ստացել տեղի կոմունայում, լրիվ միջնակարգ կրթության ավարտական քննությունը 1967 թվականին հանձնել է Մյունխենում՝ Բավարիայի վարչակազմի դպրոցում։
Մինչև 1980 թվականը աշխատել է Ինգոլշտադտի և Այխշտետի լանդրատ հաստատություններում։ Դրա հետ մեկտեղ, 1974 թվականից մինչև 1980 թվականը նա եղել է Ինգոլշտադտի տարածաշրջանային միության պլանավորման և փրկության հարցերով գործադիր տնօրենը։ 1979 թվականին ավարտել է Մյունխենի տնտեսագիտության և կառավարման ակադեմիան՝ որպես տնտեսության և արտադրության կազմակերպման մասնագետ։
2008 թվականի հունիսի 12-ին Հորսթ Զեեհոֆերը պատվավոր դոկտորի աստիճան է ստացել Կիևի ագրարային համալսարանում[5]։
Զեեհոֆերն ամուսնացած է երկրորդ ամուսնությամբ։ Նա կնոջից երեք երեխա ունի՝ Կարին Զեեհոֆերը, ինչպես նաև Բունդեսթագի աշխատակից Անետա Ֆրելիխը՝ Բունդեսթագի պատգամավոր Լաուրենց Մայերի գրասենյակ։
Ապրում է Հերոլֆինգի շրջանում՝ Ինգոլշտադտայում։
Քաղաքական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուսակցական պատկանելություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
20 տարեկանում անդամակցել է երիտասարդական միությանը (երիտասարդական կազմակերպություն, որը ղեկավարում է ՔԴՄ-ն և ՔՍՄ-ն), երկու տարի անց՝ 1971 թվականին, դարձել Քրիստոնեա-սոցիալական միություն կուսակցության անդամ։ 1994 թվականից մինչև 2008 թվականի հոկտեմբերը եղել է կուսակցության նախագահի տեղակալ։ Բացի այդ, եղել է ՔՍՄ (CSA) աշխատանքային միության նախագահ։
2007 թվականի հունվարին իր թեկնածությունն էր առաջադրել ինչպես ՔՍՄ նախագահի, այնպես էլ Բավարիայի վարչապետի պաշտոնում։ Համարվում էր այդ պաշտոնում Էդմունդ Շտոյբերի ամենահավանական իրավահաջորդը։ Սակայն «Bild»-ի հրապարակումները, որոնք լույս են սփռել նրա անձնական կյանքի վրա, ոչ լեգիտիմ երեխայի հետ կապված կարճատև, բայց բարձր սկանդալ են առաջացրել, ինչը թույլ չի տվել Զեեհոֆերին արժանի մրցակցություն կազմել նախընտրական մրցարշավում մրցակիցների համար, որոնց թվում են եղել էկոնոմիկայի և ներքին գործերի նախարարներ Էրվին Հուբերը և Գյունտեր Բեկշտայնը, ինչպես նաև Լանդթագի նախագահ Ալոիս Գլյուկը, Ֆյուրտ Գաբրիելա Պաուլին և Բավարիայի Լանդթագի նախագահ Յոահիմ Հերմանը։ Ղեկավար պաշտոնների հիմնական հավակնորդներ էին համարվում Բեկշտայնն ու Հուբերը։ Ասում էին, որ իրենց միջև համապատասխան պայմանավորվածություն է եղել։
Կուսակցության սեպտեմբերյան համագումարում Զեեհոֆերը հավաքել է պատվիրակների ձայների 39,1 %-ը, Հուբերը՝ 58,19 %-ը, Պաուլին՝ 2,5 %-ը։ Հուբեր Զեեհոֆերի առաջարկությամբ վերընտրվել է ՔՍՄ նախագահի տեղակալ։
2008 թվականի հողային ընտրություններում ՔՍՄ-ն ցույց տվեց ռեկորդային ցածր ցուցանիշներ՝ մի քանի տասնամյակների ընթացքում առաջին անգամ չհավաքելով ընտրողների ձայների 50 %-ից ավելին, և չկարողանալով ձևավորել միակուսակցական կառավարություն։ Էրվին Հուբերը հրաժարական է տվել։ Եվ 2008 թվականի հոկտեմբերի 25-ին Հորսթ Զեեհոֆերը կուսակցության արտահերթ համագումարում ընտրվեց ՔՍՄ նախագահ։ Նրա օգտին է քվեարկել պատվիրակների 90,3 %-ը[6]։ 2009 թվականի հուլիսի 18-ին Նյուրնբերգում կայացած հերթական կուսակցական ժողովում Զեեհոֆերը վերընտրվեց ՀՔԾ նախագահի պաշտոնում՝ պատվիրակների 88 տոկոսի աջակցությամբ[7]։
Պատգամավորական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Զեեհոֆերը Բունդեսթագի պատգամավոր է 1980 թվականից։ 1983 թվականից մինչև պետական քարտուղարի պաշտոնին անցնելը 1989 թվականին աշխատել է որպես հողային ՔՍՄ խմբի սոցիալ-քաղաքական ներկայացուցիչ։ 1998 թվականի հոկտեմբերից եղել է ՔԴՄ/ՔՍՄ խորհրդարանական խմբակցության փոխնախագահ։ 2004 թվականի նոյեմբերի 24-ին, կապված ծագած տարաձայնությունների հետ, այն պատճառով, որ նա մերժել է պարտադիր բժշկական ապահովագրության համակարգում բժշկական վճարների առաջարկը։
Միշտ ընտրվել է Ինգոլշտադտի ընտրատարածքից ուղիղ մանդատով[8]։ 2005 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում ցույց տվեց իր երկրորդ լավագույն արդյունքը՝ 65,9 %։
Չնայած նրան, որ Զեեհոֆերը Բավարիայի վարչապետ է, Բավարիայի խորհրդարանի անդամ չէ։ Բունդեսրաթի անդամ դառնալուց հետո Զեեհոֆերը Բունդեսթագում իր պատգամավորական մանդատը հանձնել է 2008 թվականի նոյեմբերի 5-ին։
Պետական պաշտոններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1989-1992 թվականներին աշխատել է որպես աշխատանքի և հասարակական գործերի դաշնային նախարար Նորբերտ Բլյումի խորհրդարանական քարտուղար։
1992 թվականի մայիսի 6-ին նա հրավիրվել է առողջապահության նախարարի պաշտոնում։ 1993 թվականին Զեեհոֆերը քննադատության թիրախ է դարձել արյան հիման վրա պատրաստված դեղամիջոցների միջոցով ՄԻԱՎ վարակի տարածման խնդրի վերաբերյալ ոչ բավարար տեղեկատվական քաղաքականության պատճառով։ Միջադեպը պատճառ է դարձել 1993/1994 թվականներին ժողովրդական առողջապահության հարցերով դաշնային գերատեսչության լուծարման համար[10]։ Նրա հետագա բարեփոխական նախաձեռնություններն ուղղված էին բժշկական սպասարկման ծախսերի կրճատմանը և հիվանդության դեպքում օրինական ապահովագրության դեֆիցիտին։ 1993 թվականի համապատասխան օրենքը բուժհաստատություններին հարկադրել է խիստ խնայողական փոխարժեքի, ինչը մեկ տարվա ընթացքում հանգեցրել է 5,5 միլիարդ եվրոյի խնայողության։
1998 թվականի դաշնային ընտրություններից և կառավարության հետագա փոփոխությունից հետո՝ հոկտեմբերի 26-ին, Զեեհոֆերը հրաժարական է տվել։
2002 թվականի հունվարին նա ծանր սրտամկանի հիվանդությամբ գնաց Ինգոլշտադտի հիվանդանոց։ Ինչպես պարզվել է հետագայում, աշխատանքային ծանրաբեռնվածությունը թույլ չի տվել ժամանակին դիմել բժշկական օգնության։
Մեծ կոալիցիայում, որը ձևավորվել է 2005 թվականի ընտրություններից հետո, Զեեհոֆերին շնորհվել է Պարենի, գյուղատնտեսության և սպառողների իրավունքների պաշտպանության նախարարի պաշտոնը։ Եվ նոյեմբերի 22-ին նա մտավ Անգելա Մերկելի կառավարության կազմի մեջ։ Այդ պաշտոնից նա հեռացավ 2008 թվականի հոկտեմբերի 27-ին, երբ դարձավ Բավարիայի վարչապետ։
Բավարիայի վարչապետ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2008 թվականի հողային ընտրություններից հետո, որոնք ՔՍՄ-ն ձախողեց՝ հավաքելով ձայների 43,4 %-ը, հրաժարական տվեցին ոչ միայն կուսակցության նախագահ Էրվին Հուբերը, այլև Բավարիայի վարչապետ Գյունտեր Բեկշտայնը։ Իր վարչապետության ճանապարհին Հորսթ Զեեհոֆերը արժանի մրցակիցներ չուներ։ Նա հեշտությամբ շրջանցել է կուսակցության գործընկերներ Գեորգ Շմիդին, Թոմաս Գոպպելին և Իոահիմ Հերմանին։ Իսկ 2008 թվականի հոկտեմբերի 27-ին տեղի լանդթագը նրան ընտրել է Բավարիայի ազատ պետության վարչապետ։ Ներկա 184 պատգամավորներից Զեեհոֆերի օգտին քվեարկել է 104-ը, ինչը ընդամենը չորս ձայնով ավելի քիչ է, քան ՔՍՄ կառավարող կոալիցիայի անդամների թիվը[11]։ 2009 թվականի սեպտեմբերի 27-ին տեղի ունեցան Բունդեսթագի ընտրությունները։ ՔՍՄ-ն ավելի քիչ ձայն է ստացել, քան 2008 թվականին Լանդթագի ընտրությունների ժամանակ՝ 42,6 տոկոս, ինչն անմիջապես քննադատության փոթորիկ է առաջացրել Զեեհոֆերի ղեկավարության դեմ[12]։
2013 թվականի Լանդթագի ընտրություններում ՔՍՄ-ն հավաքել է 47,7 %՝ ստանալով 101-րդ տեղը 180-ից, ևև ձևավորել է միակուսակցական կառավարություն՝ Զեեհոֆերի գլխավորությամբ։ Դաշնային ընտրություններում հաջողվել է դեռ բարելավել արդյունքը՝ ՔՍՄ-ն Բավարիայում հավաքել է 49,3 %։
Գերմանիայի նախագահի պաշտոնակատար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռոտացիայի կարգով 2011 թվականի նոյեմբերի 1-ին Հորսթ Զեեհոֆերը զբաղեցրել է Բունդեսրատի նախագահի պաշտոնը։ Գերմանիայի Դաշնային նախագահ Քրիստիան Վուլֆի վաղաժամկետ հրաժարականի կապակցությամբ 2012 թվականի փետրվարի 17-ին ժամանակավորապես ստանձնել Է Գերմանիայի ղեկավարի պարտականությունները։
Հասարակական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2005 թվականի ապրիլի 23-ից նոյեմբերի 22-ն ընկած ժամանակահատվածում Հորսթ Զեեհոֆերը զբաղեցրել է «Sozialverband VdK»[13] հասարակական կազմակերպության նախագահի պաշտոնը և կարողացել է դրանում ներգրավել 20 000 նոր անդամների։ Ստիպված է եղել թողնել այդ աշխատանքը՝ նախարարի պաշտոնը ստանձնելու կապակցությամբ, քանի որ դաշնային նախարարի կարգավիճակի մասին օրենքը թույլ չի տալիս պարտականությունների համատեղումը։
Политические позиции[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարիներ շարունակ Հորսթ Զեեհովերը դիտվում է որպես ՔԴՄ/ՔՍՄ խմբակցության առավել կարևոր սոցիալական քաղաքական գործիչ, որը կարող է իրեն հակադրել կուսակցական մեծամասնության կարծիքին, ինչպես, օրինակ, 2004 թվականին, պարտադիր բժշկական ապահովագրության բարեփոխումների դեպքում[14]։
2010 թվականի հոկտեմբերին Զեեհոֆերը հանդես է եկել իսլամադավան երկրներից ներգաղթը սահմանափակելու օգտին[15]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Stammdaten aller Abgeordneten des Deutschen Bundestages
- ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119526069 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ «Сайт Национального аграрного университета (г.Киев). Список почётных докторов» (ուկրաիներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ մարտի 8-ին. Վերցված է 30 марта 2009-ին.
- ↑ «Deutsche Welle: «Новым председателем ХСС станет Хорст Зеехофер»». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 31 марта 2009-ին.
- ↑ «Der aufgepumpte Seehofer» (գերմաներեն). Stern. 2009 թ․ հուլիսի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 18-ին.
- ↑ Включает в себя город Ингольштадт, а также районы Айхштет и Нойбург-Шробенхаузен. В 2005 году 245 899 жителей имели право голоса.
- ↑ Предшественник Зеехофера на посту статс-секретаря министра труда. Проработал с Блюмом с 1984 по 1989 год. 21 апреля 1989 года вышел в отставку.
- ↑ «Wolfgang Hoffmann: Seehofer bleibt stur» (գերմաներեն). (28 января 1994) Die Zeit. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 31 марта 2009-ին.
- ↑ «Seehofer zum Ministerpräsidenten gewählt» (գերմաներեն). (27 октября 2008) Süddeutsche Zeitung. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 31 марта 2009-ին.
- ↑ «Партнеры Меркель из ХСС показали на выборах наихудшие результаты за всю историю». Lenta.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 28 сентября 2009-ին.
- ↑ «Официальный сайт «Sozialverband VdK»» (գերմաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ մարտի 28-ին.
- ↑ «Gesundheitskompromiss gebilligt» (գերմաներեն). (19 ноября 2004) Manager Magazin. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 20-ին. Վերցված է 31 марта 2009-ին.
- ↑ Von Daniel Brössler. (2010 թ․ հոկտեմբերի 10). «Seehofer provoziert die Kanzlerin» (գերմաներեն). Süddeutsche Zeitung. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 7-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 18-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հորսթ Զեեհոֆեր» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
