Ծրագրի կատարման ժամանակ
Ինֆորմատիկայում ծրագրի կատարուման ժամանակը, այն ժամանակն է, որի ընթացքում ծրագիրը կատարվում է (աշխատում),( անգլ.՝ run time, runtime, execution time)։
«run-time» սխալները (անգլ.՝ run-time error) հայտնաբերվում են ծրագրի կատարման ընթացքում կամ դրանից հետո, մինչդեռ կոմպիլյացիայի ժամանակ սխալները հայտնաբերվում են կոմպիլյատորով, նախքան ծրագրի կատարումը( անգլ.՝ run time)։ Տիպերի ստուգումը( անգլ.՝ Type checking), ռեգիսրների տեղաբաշխումը(անգլ.՝ register allocation), կոդի գեներացումը (անգլ.՝ run time) և կոդի օպտիմիզացիան( անգլ.՝ code generation), որպես կանոն արվում են կոմպիլյացիայի ժամանակ, բայց կարող են արվել նաև կատարման ժամանակ(անգլ․՝ run time), կախված լեզվի առանձնահատկությունից և կոմպիլյատորից։
Իրականացման մասերը[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Երբ ծրագիրը կատարվում է և բեռնիչը( անգլ.՝ loader) սկզբում իրականացնում է անհրաժեշտ հիշողության հարմարեցումերը և ծրագիրը կապում է դինամիկ կապերի խմբագրիչի անհրաժեշտ գրադարաններին և դրանից հետո սկսվում է ծրագրի կատարման (անգլ.՝ execution) մեկնարկը, ծրագրի մուտքային կետից(անգլ.՝ entry point, այն օպերացիոն համակարգի հասցե է, որից սկսում է ծրագրի կատարումը)։ Որոշ դեպքերում, լեզուն ունենալով այդ առաջադրանքները կատարում է ՝ լեզվի կատրման ժամանակ։
Որոշ ծրագրեր կարգաբերումը(անգլ.՝ debugging ) կարող են կատարել(կամ ավելի էֆեկտիվ կամ ճշգրիտ երբ կատարվում են) միայն ծրագրի կատարաման ժամանակ։ Օրիանակ տրամաբանական սխալների կամ զանգվածի սահմանների ստուգումը։ Այս պատճառով, որոշ ծրագրային բագեր չեն հայտնաբերվում մինչև ծրագիրը չի տեստավորում։ Այդպիսի դեպքերում օգտագործողը կարող է հանդիպել «runtime error» հաղորդագրությունների։
Բացառություններ (անգլ.՝ exceptions)[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բացառությունների մշակումը լեզվի կարևոր առանձնահատկություններից է, որը նախատեսված է «runtime error»ները մշակելու համար, այն ապահովվում է համակարգված մոթոդ, որը «բռնում է» անսպասելի իրավիճակները, ինչպես նաև կանխատեսելի սխալները։