Դիմակահանդես (պիես)

Դիմակահանդես ռուս.՝ Маскарад
Հեղինակ	Միխայիլ Լերմոնտով
Տեսակ	գրական ստեղծագործություն
Ժանր	դրամա և դրամա
Բնօրինակ լեզու	ռուսերեն
Ստեղծման տարեթիվ	1835
Հրատարակման տարեթիվ	1842
Առաջնախաղի տարեթիվ	1852
Masquerade (Lermontov) Վիքիպահեստում

Դիմակահանդես (ռուս.՝ Маскарад), Միխայիլ Լերմոնտովի դրամա՝ չորս պատմվածքներով և քառյակներով։ Գլխավոր հերոսը օժտված է ապստամբ ոգով և մտքով. նա ազնվական Եվգենի Արբենինն է։

Պիեսը պատմում է 19-րդ դարի 30-ական թվականների Պետերբուրգի հասարակության մասին։

Գործող անձիք

1. Եվգենի Արբենին
2. Նինա, Արբենինի կինը
3. իշխան Զվյոզդիչ
4. Բարոնուհի Շտարլյ
5. Կազարին, Աֆանիսի Պավլովիչ
6. Շպրիխ, Ադամ Պետրովիչ
7. Դիմակ
8. Չինովնիկ
9. Խաղացողներ
10. Հյուրեր
11. Ծառաներ և աղախիններ

Պատմություն

Պիեսը գրվել է 1835 թվականին։ Սկզբում այն պարունակում էր 3 գործողություն և վերջանում էր Նինայի մահով։ Լերմոնտովը ցանկանալով տեսնել իր զավակին բեմի վրա, ներկայացրել է դրամատիկ գրաքննադատության, որտեղ այդ ժամանակ եղել է ժանդարմների ղեկավար Բենկենդորֆը։ Այդպիսով գրաքննությունը վրդովված է, ինչպես կարող է գրողը քննադատել Էնգելյգարդտ տանը իրականացվող զգեստավորված պարահանդեսները։ Դրաման հետ է վերադարձվել Լերմոնտովին հետագա գործողություններ ավելացնելու համար։

Երկրորդ խմբագրում

Ցանկանալով կատարել արմատական փոփոխություններ, հեղիկնակը ավելացրեց նոր, չորրորդ գործողությունը և մտցրեց նոր կերպար՝ Անհայտին։ Այս կերպարով ճակատագիրը պատժում է հերոսին։

Երրորդ խմբագրում

Գրաքննադատությունը նորից չթողեց պիեսը բեմ բարձրանա։ Այդ Ժամանակ Լերմոնտովը դրաման ենթարկում է կապիտալ վերամշակման, առաջանում է նոր ստեղծագործություն՝ «Արբենինը»։ Բայց նույնիսկ այդ ձևով պիեսը դուր չի գալիս գրաքննադատներին։

Հնարավոր է, իրական պատճառը այն է, որ հիմնականում ստեղծագործությունը հիմնված է իրական դեպքերի վրա։ Դրա մասին վկայում է այն, որ Նինային անվանում են Նաստասա Պավլովնա։ Կարող է դա լիներ ակնարկ ժողովրդի համար իրական պատմությունների մասին։ Փրկվել և մեզ է հասել միայն երկրորդ, չորրորդ խմբագրումը։

Սյուժե

Դրամայի հերոս Արբենինը օժտված է ապստամբ ոգով, խելքով, ուժեղ կամքով և միջոցներով։ Բայց կապված լինելով բարձրաշխարհիկ հասարակության հետ ծննդով և դաստիարակությամբ, նա ձգտում է հասնել ինքնուրույնության և ազատության։ Նա ապրում է այդ հասարակության կանոններով և փորձում է պաշտպանել իր պատիվը, կուրացած խանդով և եսասիրությամբ սպանում է իր կնոջը։

Առաջին գործողություն

Խաղաքարտերով խաղ։ Սեղանին կատարվում են խաղադրույքներ։ Արբենինը փրկում է Զվյոզդիչի պատիվը։ Այդտեղից նրանք մեկնում են դիմակահանդես, ուր նաև մեկնել է Նինան։ Զվյոզդիչը սիրախաղում է տիկնոջ հետ, ով իրեն սանձարձակ էր պահում։ Դա Նինան էր։ Իշխանը չի տեսնում նրա դեմքը։ Տիկինը վերադարձնում է իր կողմից գտնված թևնոցը։ Դա Նինայի թևնոցն էր։ Տանը Արբենինը տեսնում է թևնոցի անհետանալը։

Դրամայի մասին քննադատություն

Այն, որ «Դիմակահանդեսը» սոցիալական ողբերգություն է, արդեն ոչ ոք չի կասկածում։ Բայց կարելի է ավելացնել, որ այն սիրային ողբերգություն չէ, բայց ուժեղ մարդկանց ողբերգություն է, դատապարտված անգործության և անվայելուչ և չնչին գործունեության

Դրաման նամակներում

… ինչպես դու չես գրում, ինչպիսի պիես ես դու ստեղծագործել, կատակերգություն, թե ողբերգություն, ամեն ինչ, ինչ կապված է քեզ հետ, ես անտարբեր չեմ, տեղեկացված եմ, իսկ եթե կարելի է ուղարկիր փոստով։ - Ելիզաբետա Արսենեվոյի նամակը Լերմոնտովին, 1835 թվական հոկտեմբերի 18

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դիմակահանդես (պիես)» հոդվածին։