Բացառական հոլով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Բացառական հոլովն արտահայտում է ելակետի (սկզբնակետի), անջատման կամ հեռացման իմաստ, ցույց է տալիս այն առարկան, որից սկսվում, ծագում է գործողությունը։

Պատասխանում է ինչից, ումից հարցերին։

Բացառական հոլովը կազմվում է ուղղական կամ սեռական հալովաձևերից՝ ից կամ ուց վերջավորությունների միջոցով, ըստ որում ուց վերջավորությունն ստանում են Ու արտաքին հոլովման պատկանող բառերը, ից վերջավորությունը՝ մյուս հոլովների պատկանող բառերը։ Եթե սեռականի ձևը վերջանում է ա ձայնավորով, ապա բացառական հոլովի կազմության մեջ հիմքի և վերջավորության միջև ավելանում է ն ներույթը՝ աղջկանից, վաղվանից։ Հոգնակի բացառականը կազմվում է միայն ից վերջավորությամբ, ընդ որում՝ ուղղականի հիմքով՝ հայրերից, եղբայրներից, ընկերներից։ Միայն ց հոլովման պատկանող բառերի, նաև կանայք, մարդիկ հոգնակիների բացառականն է, որ կազմվում է սեռականի հիմքով՝ մարդկանցից, Գրիգորենցից։

Նախադասության մեջ բացառական հոլովաձևով դրված բառը կարող է լինել՝

Բացառական հոլովով դրված բառը նախադասության մեջ կարող է լինել նաև բաղկացության խնդիր, մասնակի ենթակա և այլն[1]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Մ. Ասատրյան, Ժամանակակից հայոց լեզու, Ձևաբանություն, Երևան, 2002