Բայի սեռ

Բայի սեռի, բայի քերականական կարգ, որ ցույց է տալիս քերականական ենթակայի ու խնդրի, տրամաբանական սուբյեկտի ու օբյեկտի փոխհարաբերությունը, որն իր դրսևորումն է գտնում բայաձևի մեջ։

Հնարավոր է երեք դեպք՝

• Ենթական անմիջականորեն ազդում է որևէ առարկայի վրա - ներգործական սեռ, օրինակ՝ Նա քթի մուրը սրբեց և հիշեց Վանքեր գյուղը, վանքի աղբյուրը, երեկոն այգեմիջյան ճանապարհին և իրեն` դույլերով: (Հրանտ Մաթևոսյան)
• Ենթական ինքն իր վրա կրում է մեկ ուրիշի կատարած գործողությունը - կրավորական սեռ, օրինակ՝ Բոլորը հավասար են և հավասար կերպով են պատժվում, երբ խոչընդոտ են դառնում մի մեծ ձեռնարկության իրագործմանը: (Րաֆֆի)
• Ենթական չի ներգործում այլ առարկայի վրա և չի կրում մեկ այլ առարկայի գործողությունը - չեզոք սեռ, օրինակ՝ Հոր մահվանից հետո յուր իշխանուհի մոր հետ միասին ապրում էր արքունիքում: (Մուրացան)։ Չեզոք սեռի մի տեսակը՝ անդրադարձ սեռը, ցույց է տալիս, որ ենթական կրում է իր կատարած գործողությունը։

Հնդեվրոպական նախալեզվում բայն ուներ երկու սեռ՝ ներգործական և հասարակ։ Ուղիղ ձևով բայն ըստ սեռի չի տարբերվել, սակայն տարբեր սեռի բայեր խոնարհվում էին տարբեր կերպ։

Հայ քերականագիտության մեջ գործածվել են տրամադրություն և սեռ տերմինները, որոնցից առաջինը հունարեն διάθεσις բառի թարգմանությունն է, որ գործածվել է 5-րդ դարում Դինոնիսիոս Թրակացու «Արուեստ քերականութեան» աշխատության թարգմանության շնորհիվ, իսկ երկրորդը լատիներեն genus բառի թարգմանությունն է, որ գործածության մեջ է մտել ավելի ուշ՝ լատինաբանության շրջանում։