«Մասնակից:Սոնա Նասիբյան/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''«Էռնեստ Հեմինգուեյ»''', ամերիկացի գրող [[Էռնեստ Հեմինգուեյ]]ի նկարը, որը 1957 թվականին Կուբայում նկարել է կանադացի դիմանկարների վարպետ [[Յուսուֆ Քարշ]]ը։ Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարիչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ [[Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան]]), որը գտնվում է Գավանայի քաղաքամերձ շրջանում։ Դիմանկարում գրողը ներկայացված է ձեռագործ սվիտերով՝ առանց բացվածքի օձիքով, և իր հանրահայտ ճերմակ կարճ մորուքով։ Լուսանկարը համարվում է Հեմինգուեյի ամենաճանաչված լուսանկարներից մեկը և Քարշի առավել հայտնի գործերից։ Հատկապես հայտնի է եղել 1960-ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ բնակարանները հաճախ զարդարում էին ամերիկացի արձակագրի երկրպագուները, հանդիսանալով ոճի և նմանեցման օրինակ։
'''«Էռնեստ Հեմինգուեյ»''', ամերիկացի գրող [[Էռնեստ Հեմինգուեյ]]ի լուսանկարը, որը [[1957]] թվականին [[Կուբա|Կուբայում]] նկարել է կանադացի դիմանկարների վարպետ [[Յուսուֆ Քարշ]]ը։ Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարիչի մասնավոր կալվածքում՝ «Ֆինկա Վիխիայում» (այժմ՝ [[Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան]]), որը գտնվում է [[Հավանա|Հավանայի]] քաղաքամերձ շրջանում։ Դիմանկարում գրողը ներկայացված է ձեռագործ սվիտերով՝ առանց բացվածքի օձիքով և իր հանրահայտ ճերմակ կարճ մորուքով։ Լուսանկարը Հեմինգուեյի ամենաճանաչված նկարներից և Քարշի առավել հայտնի գործերից մեկն է։ Այն հատկապես հայտնի էր 1960-ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ զարդարում էր արձակագրի երկրպագուների բնակարանները՝ հանդիսանալով ոճի և ընդօրինակման խորհրդանիշ։


== Պատմություն ==
== Պատմություն ==
[[Պատկեր:Yousuf-Karsh.jpg|մինի|Յուսուֆ Քարշ, 1938 թվական]]
[[Պատկեր:Yousuf-Karsh.jpg|մինի|Յուսուֆ Քարշ, 1938 թվական]]
Կանադացի լուսանկարիչը [[Յուսուֆ Քարշ]] 1957 թվականի գարնանը գնացել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում ՝«Ֆինկա Վիխիա»-ում (այժմ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Գավանայի Սան Ֆրանցիսկո քաղաքում : Քարշը հիշում է,որ նրա դիմաց դրված էր նման մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որում նա ենթադրում էր տեսնել նրա գրքի հերոսներին նախքան նրան հանդիպելը: Բայց և այնպես գրողը իր վրա չթողեց ընդհանրապես այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր տեսնել, քանի որ տան տիրոջը բնորոշ էր «Քաղաքավարությունը, որը սահմանակից է ամաչկոտությանը»<ref name=":0">{{Cite web|lang=|url=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|title=Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»|author=Музаффарова, Нонна.|website=Nargis magazine {{!}} Журнал Nargis|date=2015-08-03|archiveurl=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը երեկոյան գնաց ''La Floridita ՝'' գրողի սիրելի փաբը։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգեց լուսանկարչին,որպեսզի իմանա թե խմիչքներից ո՞րն էն խմելու, վերջինս պատասխանեց դայկիրի ,որի նկատմամբ գրողը անտարբեր էր։ Սրան ի պատասխան՝ նա անսպասելիորեն լսեց պատասխանը. «Աստված իմ, Քարշ», առարկեց Հեմինգուեյը, «օրվա այս ժամին»<ref name=":1">{{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|title=Ernest Hemingway|website=Yousuf Karsh|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>:
Կանադացի լուսանկարիչ Յուսուֆ Քարշը 1957 թվականի գարնանը մեկնել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}: Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում: Քարշը հիշում է, որ իր առջև դրված էր մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որը մասին նա ենթադրում էր հեղինակի հերոսներին ծանոթանալու արդյունքում: Բայց գրողը լուսանկարչի վրա չի թողել այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր ստանալ, քանի որ տանտիրոջը բնորոշ էր «քաղաքավարությունը, որը սահմանակից էր ամաչկոտությանը»<ref name=":0">{{Cite web|lang=|url=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|title=Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»|author=Музаффарова, Нонна.|website=Nargis magazine {{!}} Журнал Nargis|date=2015-08-03|archiveurl=https://nargismagazine.az/articles/article_monochrome-57/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը՝ երեկոյան, գնացել է նրա սիրելի փաբը՝ ''La Floridita''։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգել է լուսանկարչին, որպեսզի իմանա, թե ինչ խմիչք է խմելու, վերջինս պատասխանել է դայկիրի, որի նկատմամբ գրողը անտարբեր չէր։ Սրան ի պատասխան՝ Հեմինգուեյն ասել է. «Աստված իմ, Քարշ, օրվա այս ժամի՞ն»<ref name=":1">{{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|title=Ernest Hemingway|website=Yousuf Karsh|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>:


Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրեց ձեռագործ սվիտեր,որը առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը ՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը ամուսնուն նվիրեց վերջինիս ծննդյան օրվա առթիվ, սվիտերը շատ թանկ էր՝ [[Քրիստիան Դիոր]] նորաձեւության տանից: Ավելի ուշ Քարշը հիշեց, որ այն ժամանակ շատ է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այս հավաքածուից Քարշը ընտրեց այն, որտեղ մոդելը նկարահանվել է առանց ժպիտի՝ «իսկական դիմանկար, կյանքից անխնա ծեծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:Նկարիչը նշեց, որ այդ ժամանակ Հմենիգուեյը տուժել է ավիավթարի հետևանքով,որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում<ref name=":1" />: :Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է.
Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրել է ձեռագործ սվիտեր, որն առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը նվիրել է ամուսնու ծննդյան օրվա առթիվ։ Այն շատ թանկ էր՝ [[Դիոր|Քրիստիան Դիոր]] նորաձևության տնից: Ավելի ուշ Քարշը նշել է, որ այն ժամանակ շատ կադրեր է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այդ հավաքածուից ընտրել է այն նկարը, որտեղ մոդելն առանց ժպիտի է՝ «իսկական դիմանկար, կյանքով թրծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}: Նկարիչը նշել է նաև, որ այդ ժամանակ Հեմինիգուեյը տուժել էր ավիավթարի հետևանքով, որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում<ref name=":1" />: Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է. {{Քաղվածք|Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո երբ ինձ ասում են, որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է, ես պետք է նշեմ, որ մեր զրույցը, որն ուղեկցվել է լավ Կյանտիով, բավականին կենսուրախ էր։ Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}:}}
Այս լուսանկարը դարձել է Քարշի ամենահայտնի ստեղծագործություններից մեկը և գրողի շատ ճանաչելի կերպարը։<ref>{{Cite web|lang=en|url=https://www.photogpedia.com/yousuf-karsh/|title=Yousuf Karsh: The Master of Portrait Photography|website=Photogpedia|date=2020-06-19|archiveurl=https://www.photogpedia.com/yousuf-karsh/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։ Այն հատկապես հայտնի էր 1960-ականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ էր զարդարում արձակագրի բազմաթիվ երկրպագուների բնակարանները<ref>{{Cite web|url=https://www-svoboda-org.cdn.ampproject.org/v/s/www.svoboda.org/amp/27217110.html?amp_js_v=a6&amp_gsa=1&usqp=mq331AQHKAFQArABIA==#aoh=16135541123795&referrer=https://www.google.com&amp_tf=%D0%A1%20%D1%81%D0%B0%D0%B9%D1%82%D0%B0%20%251$s&ampshare=https://www.svoboda.org/a/27217110.html|title=Картинки с выставки|author=Генис Александр; Волков Соломон|website=www-svoboda-org.cdn.ampproject.org|archiveurl=https://www-svoboda-org.cdn.ampproject.org/v/s/www.svoboda.org/amp/27217110.html?amp_js_v=a6&amp_gsa=1&usqp=mq331AQHKAFQArABIA%3D%3D#aoh=16135541123795&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&amp_tf=%D0%A1%20%D1%81%D0%B0%D0%B9%D1%82%D0%B0%20%251%24s&ampshare=https%3A%2F%2Fwww.svoboda.org%2Fa%2F27217110.html|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref><ref name=":0" /><ref>{{Cite web|lang=|url=https://www.kommersant.ru/doc/2288491|title=Музей XX века|author=Кулиш, Савва.|website=www.kommersant.ru|date=2001-02-18|archiveurl=https://www.kommersant.ru/doc/2288491|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։


Ռուս լրագրող Եվգենյա Կորոբկովան այս դիմանկարը նկարագրել է այսպես. «Գրապահարանի ապակուց ինձ է նայում սպիտակ մորուքով մի շատ մուգ տղամարդ՝ կոպիտ գործվածքով սվիտերով»։ Նա նշել է, որ խորհրդային տարիներին, բացի Քարշի ստեղծագործությունից, հայտնի էր նաև գրողի մեկ այլ լուսանկար, որտեղ նա պատկերված էր շորտերով՝ ձկնորսության ժամանակ։ Նրա կարծիքով՝ Հեմինգուեյի դիմանկարները վկայում են նրա ընտանիքի կրթվածության մասին<ref>{{Cite web|url=http://yarcenter.ru/articles/ethnicworld/dialog/ernest-kheminguey-pisatel-sssr-75332/|title=Эрнест Хемингуэй — писатель СССР|author=Коробкова, Евгения.|website=Культурная Эволюция|archiveurl=http://yarcenter.ru/articles/ethnicworld/dialog/ernest-kheminguey-pisatel-sssr-75332/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։ Գրող [[Դմիտրի Բիկով]]ի խոսքերով՝ Հեմինգուեյի լուսանկարը ցուցադրվել է խորհրդային տներում՝ որպես յուրօրինակ «անզիջում արժեք»։ «Այս գրողը մասնակցել է իր դարաշրջանի բոլոր կեղտոտ աղետներին և մաքուր դուրս եկել բոլորից՝ նույնիսկ առաջին կարգի տեքստերով»<ref name=":2">{{Cite web|lang=|url=https://nv.ua/publications/kak-roman-hemingueja-po-kom-zvonit-kolokol-prevratilsja-v-kultovuju-knigu-sovetskoj-intelligentsii-74204.html|title=Как роман Хемингуэя По ком звонит колокол превратился в культовую книгу советской интеллигенции|author=Шама, Олег.|website=nv.ua|archiveurl=https://nv.ua/publications/kak-roman-hemingueja-po-kom-zvonit-kolokol-prevratilsja-v-kultovuju-knigu-sovetskoj-intelligentsii-74204.html|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։
{{Քաղվածք|Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո, երբ ինձ ասում են,որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է․ ես պետք է նշեմ,որ մեր զրույցը՝ լավ Չիանտիի ուղեկցությամբ, բավականին զվարճալի էր։Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով [1]:}}


Շատերն են փորձել ընդօրինակել այս լուսանկարը և Հեմինգուեյի կերպարը, պատկերել են տարբեր ձևերով, կրկնօրինակել հագուստի ոճը (սվիտերը, մորուքը և այլն)<ref name=":2" /><ref>{{Cite web|url=https://lenta.ru/news/2016/07/25/hemingway/|title=Хемингуэй выиграл конкурс двойников Хемингуэя|website=lenta.ru|archiveurl=https://lenta.ru/news/2016/07/25/hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։ 2013 թվականին լուսանկարիչ Հենրի Հարգրիվզը ({{lang-en|Henry Hargreaves}}) ստեղծել է «կեղծ-Հեմինգուեյի» շարք՝ «Դառնալով Հեմինգուեյ»{{sfn|Ямпольский|2019|с=|loc=Лекция VIII}}<ref>{{Cite web|url=https://henryhargreaves.com/Hemingway-Look-a-likes|title=Hemingway Look-a-likes — Henry Hargreaves Photographer|website=henryhargreaves.com|archiveurl=https://henryhargreaves.com/Hemingway-Look-a-likes|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18|lang=en}}</ref>։


== Ծանոթագրություններ ==

{{ծանցանկ}}
{{Цитата|В свете самоубийства Хемингуэя, когда мне говорят, что сделанный мною портрет был провидческим, я должен заметить, что наша беседа, сопровождавшаяся хорошим [[кьянти]], была вполне жизнерадостной. Хотя Хемингуэй, безусловно, страдал от болей после катастрофы в Африке, его психологическое состояние тем утром было позитивное, доброе, и он был полностью поглощён нашей совместной работой{{sfn|Чертанов|2010|с=|loc=Глава двадцать вторая. Основной инстинкт}}.}}

Այս լուսանկարը դարձավ Քարշի ստեղծագործությունների ամենահայտնիներից մեկը և գրողի շատ ճանաչելի կերպարը։<ref>{{Cite web|lang=en|url=https://www.photogpedia.com/yousuf-karsh/|title=Yousuf Karsh: The Master of Portrait Photography|website=Photogpedia|date=2020-06-19|archiveurl=https://www.photogpedia.com/yousuf-karsh/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>.Նա հատկապես հայտնի էր 1960-ականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ էր զարդարում ամերիկացի արձակագրի բազմաթիվ երկրպագուների բնակարանները։<ref>{{Cite web|url=https://www-svoboda-org.cdn.ampproject.org/v/s/www.svoboda.org/amp/27217110.html?amp_js_v=a6&amp_gsa=1&usqp=mq331AQHKAFQArABIA==#aoh=16135541123795&referrer=https://www.google.com&amp_tf=%D0%A1%20%D1%81%D0%B0%D0%B9%D1%82%D0%B0%20%251$s&ampshare=https://www.svoboda.org/a/27217110.html|title=Картинки с выставки|author=Генис Александр; Волков Соломон|website=www-svoboda-org.cdn.ampproject.org|archiveurl=https://www-svoboda-org.cdn.ampproject.org/v/s/www.svoboda.org/amp/27217110.html?amp_js_v=a6&amp_gsa=1&usqp=mq331AQHKAFQArABIA%3D%3D#aoh=16135541123795&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&amp_tf=%D0%A1%20%D1%81%D0%B0%D0%B9%D1%82%D0%B0%20%251%24s&ampshare=https%3A%2F%2Fwww.svoboda.org%2Fa%2F27217110.html|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref><ref name=":0" /><ref>{{Cite web|lang=|url=https://www.kommersant.ru/doc/2288491|title=Музей XX века|author=Кулиш, Савва.|website=www.kommersant.ru|date=2001-02-18|archiveurl=https://www.kommersant.ru/doc/2288491|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>. Ալեքսանդր Կուշների «Ցտեսություն, սեր…» (1973) բանաստեղծության մեջ ասվում է, որ 1970-ականներին Հեմինգուեյին փոխարինել են այլ հեղինակներ, մասնավորապես՝ Վլադիմիր Նաբոկովը, այնտեղ նշված է շ<ref>{{Cite web|url=http://www.chaskor.ru/article/21_iyulya_1899_goda_rodilsya_ernest_miller_heminguej_18680|title=Хемингуэй: перевод с американского :|author=Шохина, Виктория.|website=Частный Корреспондент|archiveurl=http://www.chaskor.ru/article/21_iyulya_1899_goda_rodilsya_ernest_miller_heminguej_18680|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>:

{{Քաղվածք|Նա սվիտերով է

Նա բոլոր բնակարաններում սվիտերով է

Կախված, ենթատեքստը բռունցքում։

Հիմա արդեն ուրիշ կուռքով

Փոխված, Լոլիտայի հետ դրամայի շրջանում|}}

Ռուս լրագրող Եվգենյա Կորոբկովան այս դիմանկարը նկարագրել է այսպես. «Սպիտակ մորուքով մի շատ մուգ տղամարդ, կոպիտ տրիկոտաժե սվիտերով, ինձ է նայում գրապահարանի ապակիով»։ Նա նշեց, որ խորհրդային տարիներին, բացի Քարշի ստեղծագործությունից, հայտնի էր նաև մեկ այլ լուսանկար, որտեղ գրողը պատկերված էր շորտերով,ձկնորսության ժամանակ ։ Նրա կարծիքով՝ Հեմինգուեյի դիմանկարները վկայում են նրա ընտանիքի խելացիության մասին։<ref>{{Cite web|url=http://yarcenter.ru/articles/ethnicworld/dialog/ernest-kheminguey-pisatel-sssr-75332/|title=Эрнест Хемингуэй — писатель СССР|author=Коробкова, Евгения.|website=Культурная Эволюция|archiveurl=http://yarcenter.ru/articles/ethnicworld/dialog/ernest-kheminguey-pisatel-sssr-75332/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>.Գրող Դմիտրի Բիկովի խոսքով՝ Հեմինգուեյի լուսանկարը ցուցադրվել է խորհրդային տներում՝ որպես յուրօրինակ «անզիջում արժեքներ».«Այս գրողը մասնակցել է իր դարի բոլոր ամենակեղտոտ կատակլիզմներին և մաքուր է դուրս եկել ամեն տեղից և նույնիսկ առաջին կարգի տեքստերով»<ref name=":2">{{Cite web|lang=|url=https://nv.ua/publications/kak-roman-hemingueja-po-kom-zvonit-kolokol-prevratilsja-v-kultovuju-knigu-sovetskoj-intelligentsii-74204.html|title=Как роман Хемингуэя По ком звонит колокол превратился в культовую книгу советской интеллигенции|author=Шама, Олег.|website=nv.ua|archiveurl=https://nv.ua/publications/kak-roman-hemingueja-po-kom-zvonit-kolokol-prevratilsja-v-kultovuju-knigu-sovetskoj-intelligentsii-74204.html|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref> ։Շատերը փորձեցին ընդօրինակել այս լուսանկարը և Հեմինգուեյի կերպարը, որը պատկերված էր տարբեր ձևերով, կրկնօրինակեցին նրա հագուստի ոճը (սվիտեր, մորուք և այլն)<ref name=":2" /><ref>{{Cite web|url=https://lenta.ru/news/2016/07/25/hemingway/|title=Хемингуэй выиграл конкурс двойников Хемингуэя|website=lenta.ru|archiveurl=https://lenta.ru/news/2016/07/25/hemingway/|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18}}</ref>։2013 թվականին լուսանկարիչ Հենրի Հարգրիվզը (անգլ.՝ Henry Hargreaves) ստեղծեց «կեղծ-Հեմինգուեյ» - «Դարձիր Հեմինգուեյը» շարքը{{sfn|Ямпольский|2019|с=|loc=Лекция VIII}}<ref>{{Cite web|url=https://henryhargreaves.com/Hemingway-Look-a-likes|title=Hemingway Look-a-likes — Henry Hargreaves Photographer|website=henryhargreaves.com|archiveurl=https://henryhargreaves.com/Hemingway-Look-a-likes|archivedate=2021-02-18|accessdate=2021-02-18|lang=en}}</ref>։

139 / 5000

== Թարգմանության արդյունքները ==

== Գրականություն ==
== Գրականություն ==
* {{Книга|ref=Кушнер|автор=Кушнер Александр.|заглавие=Прямая речь|год=1975|место=Л.|издательство=Лениздат|страницы=60—61|страниц=114}}
* {{Книга|ref=Кушнер|автор=Кушнер Александр.|заглавие=Прямая речь|год=1975|место=Л.|издательство=Лениздат|страницы=60—61|страниц=114}}
Տող 37. Տող 21.
* {{Книга|ref=Ямпольский|ссылка=https://books.google.com.ua/books?id=pnx8DwAAQBAJ&pg=PR9-IA46&dq=Henry+Hargreaves+%D0%A5%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B3%D1%83%D1%8D%D0%B9&hl=ru&sa=X&ved=2ahUKEwj1g7DZvvPuAhWCmMMKHfnwCfwQ6AEwAHoECAYQAg#v=onepage&q=Henry%20Hargreaves%20%D0%A5%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B3%D1%83%D1%8D%D0%B9&f=false|автор=Ямпольский, Михаил.|заглавие=Изображение. Курс лекций|год=2019|место=М.|издательство=Новое литературное обозрение|страниц=971|серия=Научное приложение. Вып. CLXХXV|isbn=978-5-4448-1061-3}}
* {{Книга|ref=Ямпольский|ссылка=https://books.google.com.ua/books?id=pnx8DwAAQBAJ&pg=PR9-IA46&dq=Henry+Hargreaves+%D0%A5%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B3%D1%83%D1%8D%D0%B9&hl=ru&sa=X&ved=2ahUKEwj1g7DZvvPuAhWCmMMKHfnwCfwQ6AEwAHoECAYQAg#v=onepage&q=Henry%20Hargreaves%20%D0%A5%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B3%D1%83%D1%8D%D0%B9&f=false|автор=Ямпольский, Михаил.|заглавие=Изображение. Курс лекций|год=2019|место=М.|издательство=Новое литературное обозрение|страниц=971|серия=Научное приложение. Вып. CLXХXV|isbn=978-5-4448-1061-3}}


== Արտաքին հղումներ ==
== Ծանոթագրություններ ==
* {{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway-4/|title=Էռնեստ Հեմինգուեյի լուսանկարները Յուսուֆ Քարշի պաշտոնական կայքում|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway-4/|archivedate=2021-02-17}}
{{примечания}}

== Հղումներ ==

* {{Cite web|lang=en|url=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway-4/|title=Фотографии Эрнеста Хемингуэя на официальном сайте Юсуфа Карша|archiveurl=https://karsh.org/photographs/ernest-hemingway-4/|archivedate=2021-02-17}}
{{Эрнест Хемингуэй}}

18:58, 10 հունվարի 2022-ի տարբերակ

«Էռնեստ Հեմինգուեյ», ամերիկացի գրող Էռնեստ Հեմինգուեյի լուսանկարը, որը 1957 թվականին Կուբայում նկարել է կանադացի դիմանկարների վարպետ Յուսուֆ Քարշը։ Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարիչի մասնավոր կալվածքում՝ «Ֆինկա Վիխիայում» (այժմ՝ Էռնեստ Հեմինգուեյի տուն-թանգարան), որը գտնվում է Հավանայի քաղաքամերձ շրջանում։ Դիմանկարում գրողը ներկայացված է ձեռագործ սվիտերով՝ առանց բացվածքի օձիքով և իր հանրահայտ ճերմակ կարճ մորուքով։ Լուսանկարը Հեմինգուեյի ամենաճանաչված նկարներից և Քարշի առավել հայտնի գործերից մեկն է։ Այն հատկապես հայտնի էր 1960-ական թվականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ զարդարում էր արձակագրի երկրպագուների բնակարանները՝ հանդիսանալով ոճի և ընդօրինակման խորհրդանիշ։

Պատմություն

Յուսուֆ Քարշ, 1938 թվական

Կանադացի լուսանկարիչ Յուսուֆ Քարշը 1957 թվականի գարնանը մեկնել է Կուբա, որտեղ նկարել է Էռնեստ Հեմինգուեյի մի շարք դիմանկարներ[1]: Նկարահանումը տեղի է ունեցել նկարչի մասնավոր կալվածքում: Քարշը հիշում է, որ իր առջև դրված էր մեծ գրողի բարդ բնավորությունը պատկերելու դժվարին խնդիրը, որը մասին նա ենթադրում էր հեղինակի հերոսներին ծանոթանալու արդյունքում: Բայց գրողը լուսանկարչի վրա չի թողել այն տպավորությունը, որը նա ակնկալում էր ստանալ, քանի որ տանտիրոջը բնորոշ էր «քաղաքավարությունը, որը սահմանակից էր ամաչկոտությանը»[2]: Իր մոդելին ավելի լավ հասկանալու համար Քարշը նախորդ օրը՝ երեկոյան, գնացել է նրա սիրելի փաբը՝ La Floridita։ Երբ առավոտյան ժամը 9-ին նա զանգել է լուսանկարչին, որպեսզի իմանա, թե ինչ խմիչք է խմելու, վերջինս պատասխանել է դայկիրի, որի նկատմամբ գրողը անտարբեր չէր։ Սրան ի պատասխան՝ Հեմինգուեյն ասել է. «Աստված իմ, Քարշ, օրվա այս ժամի՞ն»[3]:

Հայտնի լուսանկարչական դիմանկարի համար Քարշը գրողի զգեստապահարանից ընտրել է ձեռագործ սվիտեր, որն առաջարկել էր նրա չորրորդ կինը՝ Մերի Ուելշը: Նա սվիտերը նվիրել է ամուսնու ծննդյան օրվա առթիվ։ Այն շատ թանկ էր՝ Քրիստիան Դիոր նորաձևության տնից: Ավելի ուշ Քարշը նշել է, որ այն ժամանակ շատ կադրեր է նկարել, որոնցում գրողը «հրաշալի ժպիտ ուներ՝ աշխույժ, սիրալիր, հասկացողությամբ լի»։ Այնուամենայնիվ, այդ հավաքածուից ընտրել է այն նկարը, որտեղ մոդելն առանց ժպիտի է՝ «իսկական դիմանկար, կյանքով թրծված, բայց աննկուն հսկայի դեմք»[1]: Նկարիչը նշել է նաև, որ այդ ժամանակ Հեմինիգուեյը տուժել էր ավիավթարի հետևանքով, որը տեղի էր ունեցել վերջին սաֆարիի ժամանակ Աֆրիկայում[3]: Անդրադառնալով դրան հաջորդած ողբերգական իրադարձություններին՝ լուսանկարիչը նշել է.

Հեմինգուեյի ինքնասպանությունից հետո երբ ինձ ասում են, որ իմ լուսանկարած դիմանկարը իրատեսական է, ես պետք է նշեմ, որ մեր զրույցը, որն ուղեկցվել է լավ Կյանտիով, բավականին կենսուրախ էր։ Թեև Հեմինգուեյը, անշուշտ, տառապում էր Աֆրիկայի աղետից հետո, նրա հոգեբանական վիճակը այդ առավոտ դրական էր, բարի, և նա ամբողջությամբ կլանված էր մեր համատեղ աշխատանքով[1]:

Այս լուսանկարը դարձել է Քարշի ամենահայտնի ստեղծագործություններից մեկը և գրողի շատ ճանաչելի կերպարը։[4]։ Այն հատկապես հայտնի էր 1960-ականներին ԽՍՀՄ-ում, որտեղ հաճախ էր զարդարում արձակագրի բազմաթիվ երկրպագուների բնակարանները[5][2][6]։

Ռուս լրագրող Եվգենյա Կորոբկովան այս դիմանկարը նկարագրել է այսպես. «Գրապահարանի ապակուց ինձ է նայում սպիտակ մորուքով մի շատ մուգ տղամարդ՝ կոպիտ գործվածքով սվիտերով»։ Նա նշել է, որ խորհրդային տարիներին, բացի Քարշի ստեղծագործությունից, հայտնի էր նաև գրողի մեկ այլ լուսանկար, որտեղ նա պատկերված էր շորտերով՝ ձկնորսության ժամանակ։ Նրա կարծիքով՝ Հեմինգուեյի դիմանկարները վկայում են նրա ընտանիքի կրթվածության մասին[7]։ Գրող Դմիտրի Բիկովի խոսքերով՝ Հեմինգուեյի լուսանկարը ցուցադրվել է խորհրդային տներում՝ որպես յուրօրինակ «անզիջում արժեք»։ «Այս գրողը մասնակցել է իր դարաշրջանի բոլոր կեղտոտ աղետներին և մաքուր դուրս եկել բոլորից՝ նույնիսկ առաջին կարգի տեքստերով»[8]։

Շատերն են փորձել ընդօրինակել այս լուսանկարը և Հեմինգուեյի կերպարը, պատկերել են տարբեր ձևերով, կրկնօրինակել հագուստի ոճը (սվիտերը, մորուքը և այլն)[8][9]։ 2013 թվականին լուսանկարիչ Հենրի Հարգրիվզը (անգլ.՝ Henry Hargreaves) ստեղծել է «կեղծ-Հեմինգուեյի» շարք՝ «Դառնալով Հեմինգուեյ»[10][11]։

Ծանոթագրություններ

  1. 1,0 1,1 1,2 Чертанов, 2010, Глава двадцать вторая. Основной инстинкт
  2. 2,0 2,1 Музаффарова, Нонна. (2015-08-03). «Monochrome: «Две иконы в монохромной тональности»». Nargis magazine | Журнал Nargis. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  3. 3,0 3,1 «Ernest Hemingway». Yousuf Karsh (անգլերեն). Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  4. «Yousuf Karsh: The Master of Portrait Photography». Photogpedia (անգլերեն). 2020-06-19. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  5. Генис Александр; Волков Соломон. «Картинки с выставки». www-svoboda-org.cdn.ampproject.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-02-18-ին. Վերցված է 2021-02-18-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link)
  6. Кулиш, Савва. (2001-02-18). «Музей XX века». www.kommersant.ru. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  7. Коробкова, Евгения. «Эрнест Хемингуэй — писатель СССР». Культурная Эволюция. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  8. 8,0 8,1 Шама, Олег. «Как роман Хемингуэя По ком звонит колокол превратился в культовую книгу советской интеллигенции». nv.ua. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  9. «Хемингуэй выиграл конкурс двойников Хемингуэя». lenta.ru. Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)
  10. Ямпольский, 2019, Лекция VIII
  11. «Hemingway Look-a-likes — Henry Hargreaves Photographer». henryhargreaves.com (անգլերեն). Վերցված է 2021-02-18-ին. {{cite web}}: Check |archiveurl= value (օգնություն)

Գրականություն

  • Кушнер Александр. Прямая речь. — Л.: Лениздат, 1975. — С. 60—61. — 114 с.
  • Папоров, Юрий. Хемингуэй на Кубе. — М.: Советский писатель, 1982. — 573 с.
  • Чертанов, Максим. Хемингуэй. — М.: Молодая гвардия, 2010. — 531 с. — (Жизнь замечательных людей). — ISBN 5-235-03390-0
  • Ямпольский, Михаил. Изображение. Курс лекций. — М.: Новое литературное обозрение, 2019. — 971 с. — (Научное приложение. Вып. CLXХXV). — ISBN 978-5-4448-1061-3

Արտաքին հղումներ