«Մասնակից:Շահանե Նալբանդյան/Ավազարկղ4»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Պիտակ՝ Ձեռքով հետշրջում
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
'''Զինվորական ծառայությունից գիտակից հրաժարվողների միջազգային օր''' ({{lang-en|The International Conscientious Objectors' Day}}) նշվում է մայիսի 15-ին՝ քանի որ [[1997]] թվականի մայիսի 15-ին [[Բունդեսթագ|Բունդեսթագը]]՝ [[Գերմանիա|Գերմանիայի]] Դաշնային Խորհրդարանը, որոշում կայացրեց վերականգնել նրանց իրավունքները, ովքեր [[Նացիստական Գերմանիա|Նացիստական ​​Գերմանիայի]] ռազմական արդարադատության կողմից հետապնդվում էին [[Դավանանք|դավանանքի]] և [[Դասալքություն|դասալքության]] պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար:
'''Զինվորական ծառայությունից գիտակցաբար հրաժարվողների միջազգային օր''' ({{lang-en|The International Conscientious Objectors' Day}}), օր, որը նշվում է մայիսի 15-ին, քանի որ [[1997]] թվականի մայիսի 15-ին [[Գերմանիա|Գերմանիայի]] Դաշնային Խորհրդարանը՝ [[Բունդեսթագ|Բունդեսթագը]], որոշում է կայացրել վերականգնել այն անձանց իրավունքները, որոնք [[Նացիստական Գերմանիա|Նացիստական ​​Գերմանիայի]] ռազմական արդարադատության կողմից հետապնդվում էին [[Դավանանք|դավանանքի]] և [[Դասալքություն|դասալքության]] պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար:


== Պատմություն ==
== Ծագման պատմություն ==


[[Պատկեր:Plakat Jaegerstaetter.JPG|right|thumb|200px|ֆրանց Եգերշտետեր,ավստրիացի կաթոլիկ, որը հրաժարվել է զինվորական ծառայությունից և դրա համար մահապատժի է ենթարկվել 1943 թվականի օգոստոսի 9-ին: 2007 թվականի հոկտեմբերի 26-ին դասվել է սրբերի շարքին։ Համարվում է գիտակից հրաժարվողների հովանավոր։]]
[[Պատկեր:Plakat Jaegerstaetter.JPG|right|thumb|200px|Ֆրանց Յագերշտատեր, ավստրիացի կաթոլիկ, որը հրաժարվել է զինվորական ծառայությունից և դրա համար մահապատժի ենթարկվել 1943 թվականի օգոստոսի 9-ին: 2007 թվականի հոկտեմբերի 26-ին դասվել է սրբերի շարքին։ Համարվում է գիտակից հրաժարվողների հովանավորը։]]
[[Պատկեր:Sachsenhausen-18Je12-wyrdlight.jpg|right|thumb|200px|Мемориальный камень в честь {{нп5|Дикманн, Август|Августа Дикманна|de|August Dickmann}} — первого человека, убитого нацистами за отказ от военной службы]]
[[Պատկեր:Sachsenhausen-18Je12-wyrdlight.jpg|right|thumb|200px|Հուշաքար՝ ի հիշատակ զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու պատճառով նացիստների կողմից սպանված առաջին մարդու՝ Ավգուստ Դիկմանի]]


Զինվորական ծառայությունից գիտակից հրաժարվողների միջազգային օրը հիմնվել է [[1981]] թվականին Կոպենհագենում կայացած առաջին միջազգային հանդիպման ժամանակ:
Զինվորական ծառայությունից գիտակցաբար հրաժարվողների միջազգային օրը սահմանվել է [[1981]] թվականին [[Կոպենհագեն|Կոպենհագենում]] կայացած գիտակցաբար հրաժարվողների առաջին միջազգային հանդիպման ժամանակ:


[[1977]] թվականի [[մայիսի 15]]-ին Գերմանիայի Դաշնային Խորհրդարանը՝ Բունդեսթագը բանաձև է հապարակել նրանց իրավունքների վերականգնաման մասին, ում հետապնդել է Նացիստական ​​Գերմանիայի ռազմական արդարադատությունը դավանանքի և դասալքության պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար: Այդ բանաձևում ասվում է. «<nowiki/>[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ|Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը]] ագրեսիայի և բնաջնջման պատերազմ էր, Նացիստական Գերմանիայի կողմից իրականացված հանցագործություն»: Նացիստական ռազմական արդարադատությունը հետապնդել է նրանց, որոնք այլևս չէին ցանկանում մասնակցել այդ հանցագործությանը։ [[1933]] թվականին [[Նացիոնալ-սոցիալիզմ|նացիոնալ-սոցիալիստների]] իշխանության գալով կրոնական կազմակերպությունները, որոնք թույլ չեն տվել բանակում ծառայել իրենց անդամներին՝ [[Եհովայի վկաներ|Եհովայի վկաներին]], ադվենտիստ-ռեֆորմիստներին և այլն, արգելվեցին, իսկ նրանց ընդհատակյա գործունեությունը հետապնդվում էր։ Հրաժարվողների և դասալիքների նկատմամբ ավելի շատ մահվան դատավճիռներ են կայացվել, դրանցից 25 000-ը ի կատար է ածվել:
[[1977]] թվականի [[մայիսի 15]]-ին Գերմանիայի Դաշնային Խորհրդարանը՝ Բունդեսթագը, բանաձև է հրապարակել այն անձանց իրավունքների վերականգնման մասին, որոնց հետապնդել է Նացիստական ​​Գերմանիայի ռազմական արդարադատությունը դավանանքի և դասալքության պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար: Այդ բանաձևում ասվում է. «<nowiki/>[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ|Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը]] ագրեսիայի և բնաջնջման պատերազմ էր, Նացիստական Գերմանիայի կողմից իրականացված հանցագործություն»: Նացիստական ռազմական արդարադատությունը դաժանորեն հետապնդել է նրանց, ովքեր այլևս չէին ցանկանում մասնակցել այդ հանցագործությանը։ [[1933]] թվականին [[Նացիոնալ-սոցիալիզմ|նացիոնալ-սոցիալիստների]] իշխանության գալու արդյունքում այն կրոնական կազմակերպությունները, որոնք թույլ չէին տալիս իրենց անդամներին ծառայել բանակում ([[Եհովայի վկաներ]], ադվենտիստ-ռեֆորմիստներ և այլն), արգելվել են, իսկ նրանց ընդհատակյա գործունեությունը հետապնդվել է։ Հրաժարվողների և դասալիքների նկատմամբ կայացվել է ավելի քան 30 000 [[մահապատիժ]], որոնցից 25 000-ն իրականացվել է։


[[1997]] թվականի մայիսյան բանաձևում Բունդեսթագը խոստովանել է, որ նացիստական զինվորական դատարանների դատավճիռներն անարդար էին պետության կողմից հռչակված իրավական արժեքների նկատմամբ: Սակայն [[1998]] թվականին [[Օգոստոսի 25|օգոստոսի 25-ի]] փաստաթուղթը, որը զրոյացնում էր նացիստական դատավճիռը, իրականում վերականգնում էր դասալքությունը։ Ի տարբերություն զոհերի մյուս խմբերի՝ նրանց վերականգնումը կախված էր անձնական գործի դիտարկումից։ Յուրաքնչյուր փրկված պարտավոր էր բողոք ներկայացնել դատախազություն, եթե ցանկանում էր վերականգնվել։ Պատերազմը ավարտվել է ավելի քան 50 տարի առաջ, և այն քչերը, որոնք ապրել են մինչ այդ օրերը, հրաժարվում են անցնել այդ ընթացակարգը։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից անմիջապես հետո գերմանացի զինվորների վերականգնումը շատ ավելի հեշտ էր և արագ<ref>Кизилова И. Д. [http://www.fondsozidanie.ru/old/20/9.htm «15 мая — Международный День Отказника»] {{Wayback|url=http://www.fondsozidanie.ru/old/20/9.htm |date=20071112184106 }} — «Армия добра», № 2 (20), апрель — июнь 2001.</ref>։
[[1997]] թվականի մայիսյան բանաձևում Բունդեսթագը խոստովանել է, որ նացիստական զինվորական դատարանների դատավճիռներն անարդար էին պետության կողմից հռչակված իրավական արժեքների նկատմամբ: Սակայն [[1998]] թվականին [[Օգոստոսի 25|օգոստոսի 25-ի]] փաստաթուղթը, որն անվավեր էր ճանաչում նացիստական դատավճիռները, իրականում չէր վերականգնում դասալիքների իրավունքները։ Ի տարբերություն զոհերի մյուս խմբերի՝ նրանց վերականգնումը կախված էր անձնական գործի դիտարկումից։ Յուրաքանչյուր փրկված պարտավոր էր բողոք ներկայացնել դատախազություն, եթե ցանկանում էր ռեաբիլիտացիայի ենթարկվել։ Սակայն շատերը հրաժարվել են մասնակցել այդ ընթացակարգին։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից անմիջապես հետո գերմանացի զինվորների վերականգնումն ավելի հեշտ և արագ է կատարվել<ref>Кизилова И. Д. [http://www.fondsozidanie.ru/old/20/9.htm «15 мая — Международный День Отказника»] {{Wayback|url=http://www.fondsozidanie.ru/old/20/9.htm |date=20071112184106 }} — «Армия добра», № 2 (20), апрель — июнь 2001.</ref>։


== Ակցիաներ ==
== Ակցիաները ժամանակի ընթացքում համընկնում են Հակառակորդի միջազգային օրվա հետո ==


=== Աշխարհում ===
=== Աշխարհում ===
Ներկայումս եվրոպական երկրների ճնշող մեծամասնությունում, ինչպես նաև Ռուսաստանում, զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու և այն այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայությամբ փոխարինելու իրավունքը սահմանադրական նորմ է: Այդ իրավունքը՝ որպես [[Միտք|մտքի]], [[Խիղճ|խղճի]] և [[Դավանանք|դավանանքի]] ազատության իրավունքի տարր, երաշխավորված է [[Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրի նախագիծ|Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրով]], [[Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագիր|Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագրով]], [[Մարդու իրավունքների Եվրոպական կոնվենցիա|Մարդու իրավունքների Եվրոպական կոնվենցիայով]]։ Բացի [[Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպություն|ԵԱՀԿ]]-ից և միջազգային կառավարական այլ կազմակերպություններից, բազմաթիվ ոչ իրավապաշտպան կազմակերպություններ, ինչպիսիք են «Amnesty International»-ը կամ «Antiwar Resistance»-ը, նույնպես վերահսկում են անհատի զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու իրավունքի պահպանումը: Գիտակից հրաժարվողների օրը այս կազմակերպությունները անց են կացնում տարբեր ակցիաներ։ «Antiwar Resistance» ամեն տարի մայիսի 15-ին խորհրդակցություն է անց կացնում այս կամ այն երկրում զինվորական ծառայությունից մերժմանը նվիրված։
Ներկայումս եվրոպական երկրների ճնշող մեծամասնությունում զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու և այն այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայությամբ փոխարինելու իրավունքը սահմանադրական նորմ է: Այդ իրավունքը՝ որպես [[Միտք|մտքի]], [[Խիղճ|խղճի]] և [[Դավանանք|դավանանքի]] ազատության իրավունքի տարր, երաշխավորված է [[Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրի նախագիծ|Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրով]], [[Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագիր|Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագրով]], [[Մարդու իրավունքների Եվրոպական կոնվենցիա|Մարդու իրավունքների Եվրոպական կոնվենցիայով]]։ Բացի [[Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպություն|ԵԱՀԿ]]-ից և միջազգային կառավարական այլ կազմակերպություններից, բազմաթիվ ոչ իրավապաշտպան կազմակերպություններ, ինչպիսիք են «Amnesty International»-ը կամ «Antiwar Resistance»-ը, նույնպես վերահսկում են զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու իրավունքի պաշտպանությունը: Գիտակցաբար հրաժարվողների օրը այս կազմակերպություններն անցկացնում են տարբեր ակցիաներ։ «Antiwar Resistance»-ը ամեն տարի՝ մայիսի 15-ին, համաժողով է անցկացնում՝ նվիրված այս կամ այն երկրում զինվորական ծառայությունից հրաժարվելուն։


[[1994]] թվականի [[մայիսի 15]]-ին Լոնդոնի կենտրոնում՝ Տավիստոկ հրապարակում տեղադրվել է քար «ի հիշատակ նրանց, ովքեր հրաժարվել են և հրաժարվում են կատարել իրենց համոզմունքների համար զինվորական ծառայություն ամբողջ աշխարհում և բոլոր ժամանակներում, այդպիսով ձգտելով չսպանել»։
[[1994]] թվականի [[մայիսի 15]]-ին Լոնդոնի կենտրոնում՝ Տավիստոկ հրապարակում, տեղադրվել է քար՝ «ի հիշատակ նրանց, ովքեր ամբողջ աշխարհում և բոլոր ժամանակներում իրենց համոզմունքներից ելնելով՝ հրաժարվել և հրաժարվում են կատարել զինվորական ծառայություն՝ այդպիսով ձգտելով պաշտպանել չսպանելու իրենց իրավունքը»։


[[1997]] թվականին [[Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբար|Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարում]], Ավստրիայի [[Լինց]] քաղաքի արվարձանում, զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու Եվրոպական Բյուրոն կազմակերպել է հուշ-արարողություն մերժողների համար: Բացվել է հուշատախտակը։
[[1997]] թվականին Ավստրիայի [[Լինց]] քաղաքի արվարձանում՝ [[Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբար|Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարի]] տեղում, Զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու եվրոպական բյուրոն հրաժարվողների համար կազմակերպել է հուշ-ցերեկույթ, բացվել է նաև հուշատախտակ։


[[1999]] թվականի մայիսին [[Հայնրիխ Բյոլ|Հայնրիխ Բյոլի]] անվան հիմնադրամի աջակցությամբ զինվորական ծառայությունից գիտակցված հրաժարվելու համար Եվրոպական բյուրոն [[Բուխենվալդ|Բուխենվալդում]] անց է կացրել «Դասալիքների պաշտպանություն և ճանաչում» սեմինարը, որտեղ հրապարակայնորեն հարգեցին [[Վերմախտ|Վերմախտի]] դասալիքներին։
[[1999]] թվականի մայիսին [[Հայնրիխ Բյոլ|Հայնրիխ Բյոլի]] անվան հիմնադրամի աջակցությամբ Զինվորական ծառայությունից գիտակցված հրաժարվելու եվրոպական բյուրոն [[Բուխենվալդ|Բուխենվալդում]] անցկացրել է «Դասալիքների պաշտպանություն և ճանաչում» սեմինար, որտեղ հրապարակայնորեն մեծարել են [[Վերմախտ|Վերմախտի]] դասալիքներին։


[[2000]] թվականի մայիսի 15-ին Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարի տեղում բացվել է 20 հազար գերմանացի զինվորների հիշատակին նվիրված հուշարձան, որոնք մահվան են դատապարտվել պատերազմելուց հրաժարվելու համար:
[[2000]] թվականի մայիսի 15-ին Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարի տեղում բացվել է հուշարձան՝ ի հիշատակ 20 հազար գերմանացի զինվորների, որոնք մահվան են դատապարտվել պատերազմելուց հրաժարվելու համար:


[[2001]] թվականի մայիսի 15-ին առաջին անգամ Գերմանիայի նախկին համակենտրոնացման ճամբարում բացվեց հուշաքար. «ի հիշատակ նացիստական ռազմական արդարադատության զոհերի, որոնք հրաժարվեցին ծառայել բանակում, քանի որ չէին ցանկանում ծառայել քրեական վարչակարգին։ 1944 թվականի նոյեմբերից մինչև 1945 թվականի մարտն ընկած ժամանակահատվածում ռազմական դատարանի կողմից մի քանի հարյուր մեղադրյալներ ուղարկվել են Բուխենվալդ համակենտրոնացման ճամբար: Նրանցից գրեթե բոլորն էլ այստեղից ուղարկվել են Միտել-Դորի համակենտրոնացման ճամբար։ Շատերը չեն ապրել»։ [[Բուխենվալդ|Բուխենվալդի]] միջոցառումը կոչված է պատվելու դասալիքների համարձակ արարքը։ Միջոցառման կազմակերպիչները վստահ են, որ դասալքությունը քաղաքականապես անհրաժեշտ և պատվավոր ակտ էր։ Նրանք պահանջում էին նացիստական բանակի մահացած և ողջ մնացած դասալիքների իրավական վերականգնում, պաշտպանում են արժանի փոխհատուցման անհրաժեշտությունը, օրինակ՝ բանտերում և համակենտրոնացման ճամբարներում իրենց տառապանքների համար թոշակների վճարումը:
[[2001]] թվականի մայիսի 15-ին Գերմանիայի Բուխենվալդ նախկին համակենտրոնացման ճամբարում առաջին անգամ բացվել է հուշաքար հետևյալ գրությամբ՝ «Ի հիշատակ նացիստական ռազմական արդարադատության զոհերի, որոնք հրաժարվել են ծառայել բանակում, քանի որ չէին ցանկանում ծառայել քրեական վարչակարգին։ 1944 թվականի նոյեմբերից մինչև 1945 թվականի մարտն ընկած ժամանակահատվածում ռազմական դատարանի կողմից մի քանի հարյուր մեղադրյալներ ուղարկվել են Բուխենվալդ համակենտրոնացման ճամբար: Նրանցից գրեթե բոլորն այստեղից ուղարկվել են Միտել-Դորի համակենտրոնացման ճամբար։ Շատերը չեն ապրել»։ Բուխենվալդի միջոցառումը կոչված էր պատվելու դասալիքների համարձակ արարքը։ Միջոցառման կազմակերպիչները վստահ էին, որ դասալքությունը քաղաքականապես անհրաժեշտ և պատվավոր ակտ է։ Նրանք պահանջում էին նացիստական բանակի մահացած և ողջ մնացած դասալիքների իրավական վերականգնում, պաշտպանում են արժանի փոխհատուցման անհրաժեշտությունը, օրինակ՝ բանտերում և համակենտրոնացման ճամբարներում իրենց տառապանքների համար թոշակների վճարումը:


=== Ռուսաստանում ===
=== Ռուսաստանում ===
⚫
[[2002]] թվականին Մոսկվայում ռուս [[Հակամիլիտարիզմ|հակամիլիտարիստներն]] այդ օրը կազմակերպել են հրապարակային ակցիա, իսկ զինվորականները բացել են զորակոչի հարցերով հատուկ հանրային ընդունարան։ Հակամիլիտարիստական արմատական ասոցիացիայի նախագահ Նիկոլայ Խրամովը հայտարարել է․ «Եթե հայրենիքի պաշտպանությունը ենթադրում է սպանել [Չեչնիայում] 20 հազար ծերերի և երեխաների, ապա մենք կոչ ենք անում հրաժարվել նման քաղաքացիական պարտքից։ Ավելի լավ է դժվարություններ ունենալ, քան մասնակցել այդ պատերազմին, ավելի լավ է ռիսկի դիմել, դառնալ դասալիք, քան մասնակցել պատերազմական հանցագործություններին»<ref>[http://www.factnews.ru/article/15May2002_otkaznik/ 15 мая — Международный день отказника от службы в армии]</ref>:
[[2002]] թվական


⚫
[[2003]] թվականին [[Պերմ|Պերմում]] այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայության կողմնակիցները նշել են այդ օրը՝ հավաքվելով ժողովրդավարական երիտասարդական նախաձեռնությունների աջակցության կենտրոնում<ref>{{Cite web |url=http://www.nta-nn.ru/news/item/?ID=24239&v=print |title=Пермские альтернативщики отметили Международный День Отказника от службы в армии |accessdate=2009-05-19 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304204019/http://www.nta-nn.ru/news/item/?ID=24239&v=print |archivedate=2016-03-04 |deadlink=yes }}</ref>:
⚫
Մոսկվայում ռուս հակամիլիտարիստներն այդ օրը դիմավորել են հրապարակային ակցիայով, իսկ զինվորականները՝ զորակոչի հարցերով հատուկ հանրային ընդունարանի բացմամբ: «Եթե հայրենիքի պաշտպանությունն այն է, որ Չեչնիայում սպանեն 20 հազար ծերերի և երեխաների, ապա մենք կոչ ենք անում հրաժարվել նման քաղաքացիական պարտքից», - հայտարարել է հակամիլիտարական արմատական ասոցիացիայի նախագահ Նիկոլայ Խրամովը: - Ավելի լավ է ունենալ դժվարությունների, քան մասնակցել այդ պատերազմին, ավելի լավ է ռիսկի դիմել, դառնալ դասալիք, քան պատերազմական հանցագործությունների մասնակից»<ref>[http://www.factnews.ru/article/15May2002_otkaznik/ 15 мая — Международный день отказника от службы в армии]{{Недоступная ссылка|date=Июль 2018 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>:


⚫
[[2004]] թվականին «Երիտասարդական իրավապաշտպան շարժումը» ներկայացրել է զորակոչիկի իրավունքների պահպանման իրավիճակի վերաբերյալ հարցման արդյունքները։ Հետազոտությունն անցկացվել է իրավապաշտպան շարժման արշավի շրջանակներում և կոչվել «Քո իրավունքն է չպատերազմել»<ref>[http://www.sverdl.rostrud.ru/portal/load/doc-cfc849193922834db358c09d49ab6342-1df01d.cfc849193922834db358c09d49ab6342-1e36cb.htm Россияне опасаются «дедовщины» больше, чем войны]</ref>։
[[2003]] թվական


[[2005]] թվականին Մոսկվայում անարխիստական ​​կազմակերպությունների մի խումբ ակտիվիստներ ակցիաներ են իրականացրել ընդդեմ Չեչնիայում պատերազմի, Պաշտպանության նախարարության՝ բանակում տարկետումները չեղյալ հայտարարելու և մինչև 2008 թվականը զորակոչիկների թիվը մեծացնելու նախագծի<ref name="kavkaz-uzel-2005">{{cite web |url=http://www.kavkaz-uzel.ru/newstext/news/id/804620.html |title=В Международный день отказа от воинской службы в российских городах прошли акции против войны в Чечне |date=2005-05-17 |publisher=«Кавказский узел» |archiveurl=https://archive.today/20130416231613/http://www.kavkaz-uzel.ru/articles/75222/ |archivedate=2013-04-16 |accessdate=2009-05-19 |deadlink=no }}</ref>։ Սանկտ Պետերբուրգում «Զինվորական մայրերի միասնական ժողովրդական կուսակցության» յոթ ակտիվիստներից բաղկացած խումբը «Ոչ զորակոչված ստրկությանը» կոչերով «Ուղերձ սերունդներին» շշեր է նետել Նևայի մեջ՝ հուսալով, որ կգա ժամանակը, երբ զորակոչային ստրկության մասին կհիշեն այնպես, ինչպես ներկայումս [[Ճորտատիրություն|ճորտատիրության]] մասին<ref name="kavkaz-uzel-2005" /><ref>{{cite web |url=http://www.kasparov.ru/material.php?id=42C92FDDCFA36 |title=Оловянные солдатики |publisher=Каспаров.Ru |date=2005-07-04 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305130640/http://www.kasparov.ru/material.php?id=42C92FDDCFA36 |archivedate=2016-03-05}}</ref>։
⚫
'''Պերմում''' այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայության կողմնակիցները նշել են այդ օրը՝ հավաքվելով ժողովրդավարական երիտասարդական նախաձեռնությունների աջակցության կենտրոնում<ref>{{Cite web |url=http://www.nta-nn.ru/news/item/?ID=24239&v=print |title=Пермские альтернативщики отметили Международный День Отказника от службы в армии |accessdate=2009-05-19 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304204019/http://www.nta-nn.ru/news/item/?ID=24239&v=print |archivedate=2016-03-04 |deadlink=yes }}</ref>:


⚫
[[2008]] թվականին [[Նովոկուզնեցկ|Նովոկուզնեցկում]] «Քաղաքացիական լուսավորության երիտասարդական գործակալության» ակտիվիստները դուրս են եկել Թատերական հրապարակ և թռուցիկներ բաժանել<ref name="hro-2008">{{cite web |url=http://www.hro.org/node/2206 |title=15 мая — Международный День отказника от службы в армии |date=2008-05-16 |publisher=Портал «Права человека в России» |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150924032714/http://www.hro.org/node/2206 |archivedate=20150924}}</ref>։ Երիտասարդական իրավապաշտպան խմբի Կարելյան մասնաճյուղը բաց նամակ է հղել Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահ [[Դմիտրի Մեդվեդև|Դմիտրի Մեդվեդևին]]՝ երկրում ընդհանուր զինվորական ծառայության վերացման կոչով: Նրանք պետության ղեկավարին հիշեցրել են, որ դեռ 1996 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության առաջին նախագահ [[Բորիս Ելցին|Բորիս Ելցինն]] իր ընտրական հրամանագրով մտադիր էր 2000 թվականից վերացնել համընդհանուր զինվորական ծառայությունը<ref name="hro-2008" />։
[[2004]] թվական


[[2009]] թվականին «Ուֆայի ինքնավար գործողության» ներկայացուցիչները Օրջոնիկիձեի շրջանի զինկոմիսարիատի մուտքի մոտ տեղադրել են սև ժապավենով լուսանկար՝ «ցանկացած ժամկետային զինծառայող կարող է լինել այստեղ» մակագրությամբ<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9656 |title=«Провожаем на время, теряем навсегда»: антимилитаристская акция в Уфе |publisher=Институт «Коллективное действие» |date=2009-05-17 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304133527/http://www.ikd.ru/node/9656 |archivedate=2016-03-04}}</ref>: Սամարայում անցկացվել է խորհրդանշական ակցիա «Մեր կոշիկը հանված է» խորագրով, որի ընթացքում հանդիսավորությամբ հանել և այրել են զինվորական բրեզենտե կոշիկը<ref>[http://svoboda.tv/?p=1928 15 мая наш сапог снят]</ref>: Սարատովում՝ [[Նիկոլայ Չեռնիշևսկի|Չեռնիշևսկու]] հուշարձանի մոտ, անցակցվել են ակցիաներ՝ ի պաշտպանություն ծառայությունից խուսափողների իրավունքների<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9650 |title=День отказника от военной службы в Саратове |date=2009-05-16 |publisher=Институт «Коллективное действие» |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304192733/http://www.ikd.ru/node/9650 |archivedate=2016-03-04}}</ref>: Յարոսլավլում ևս անցկացվել են բողոքի ակցիաներ՝ «<nowiki/>[[Չե Գևարա|Չե Գևարան]] երբեք չի ծառայել բուրժուական բանակում» կարգախոսով<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9721 |title=Нет призывному рабству! |publisher=Институт «Коллективное действие» |date=2009-05-23 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180423180312/http://www.ikd.ru/node/9721 |archivedate=2018-04-23 |accessdate=2009-05-30 |deadlink=yes }}</ref>:
⚫
Այդ ամսաթվին «երիտասարդական իրավապաշտպան շարժումը» ներկայացրել է զորակոչիկի իրավունքների պահպանման իրավիճակի վերաբերյալ հարցման արդյունքները։ Հետազոտությունն անցկացվել է իրավապաշտպան շարժման արշավի շրջանակներում և կոչվել է «Քո իրավունքը՝ չպատերազմել»։ Հարցումն անցկացվել է Ռուսաստանի 7 քաղաքներում՝ '''Վորոնեժում, Դոնի Ռոստովում, Մոսկվայում, Ստավրոպոլում, Վլադիմիրում, Կալուգայում''' և '''Նիժնի Նովգորոդում'''<ref>[http://www.sverdl.rostrud.ru/portal/load/doc-cfc849193922834db358c09d49ab6342-1df01d.cfc849193922834db358c09d49ab6342-1e36cb.htm Россияне опасаются «дедовщины» больше, чем войны]{{Недоступная ссылка|date=Июль 2018 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>։

[[2005]] թվական

Մոսկվայում՝ Տվերսկոյի բուլվարում, «Ինքնավար գործողություն», «Ծիածանի պահապանները» և «Սնունդ ռումբերի փոխարեն» անարխիստական ​​կազմակերպությունների մի խումբ ակտիվիստներ՝ մոտ 20 հոգի, գործողություններ է իրականացրել ընդդեմ Չեչնիայի պատերազմի, ընդդեմ Պաշտպանության նախարարության՝ բանակում տարկետումները չեղյալ հայտարարելու և մինչև 2008 թվականը զորակոչիկների թիվը, ընդհանուր առմամբ, բանակը՝ որպես պետական ​​իշխանության ինստիտուտ, և զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու ծրագրերի:<ref name="kavkaz-uzel-2005">{{cite web |url=http://www.kavkaz-uzel.ru/newstext/news/id/804620.html |title=В Международный день отказа от воинской службы в российских городах прошли акции против войны в Чечне |date=2005-05-17 |publisher=«Кавказский узел» |archiveurl=https://archive.today/20130416231613/http://www.kavkaz-uzel.ru/articles/75222/ |archivedate=2013-04-16 |accessdate=2009-05-19 |deadlink=no }}</ref>

'''Սանկտ Պետերբուրգում''' մայիսի 17-ին «զինվորական մայրերի միասնական ժողովրդական կուսակցության» յոթ ակտիվիստներից բաղկացած խումբը բղավելով «Ոչ զորակոչված ստրկությանը» նետում էին շշեր «Ուղերձ սերունդներին» Նևայի մեջ, որտեղ բողոք կար Չեչնիայի պատերազմի, բանակային բարեփոխումներն ու ռազմական բյուջեի ավելացման դեմ, որոնք դեռ փորձում են պայքարել դրա դեմ։ Այն հույսով, որ կգա ժամանակը, երբ զորակոչային ստրկության մասին կհիշեն այնպես, ինչպես հիմա է [[Ճորտատիրություն|ամրության իրավունքի]] մասին<ref name="kavkaz-uzel-2005"/><ref>{{cite web |url=http://www.kasparov.ru/material.php?id=42C92FDDCFA36 |title=Оловянные солдатики |publisher=Каспаров.Ru |date=2005-07-04 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305130640/http://www.kasparov.ru/material.php?id=42C92FDDCFA36 |archivedate=2016-03-05}}</ref>։

'''Սամարայում''' երիտասարդ հակամիլիտարիստներն այդ օրը նշել են [[Չեչնիա|Չեչնիայում]] պատերազմի դեմ թռուցիկներ բաժանելու փողոցային ակցիայով: Այնուհետև տեղի ունեցավ վավերագրական և կրթական ֆիլմերի կինոդիտում Ռուսաստանի բանակում մարդու իրավունքների խախտումների և զորակոչիկների իրավունքների պաշտպանության կարգի մասին: Ակցիան նկարահանել է տեղի ՍԿԱՏ հեռուստաընկերությունը<ref name="kavkaz-uzel-2005"/>։

[[2006]] թվական

[[2007]] թվական

[[2008]] թվական

'''Նովոկուզնեցկում''' «քաղաքացիական լուսավորության երիտասարդական գործակալության» ակտիվիստները դուրս են եկել Թատերական հրապարակ։ Մեկ ժամում բաժանվել է մոտ 200 թռուցիկ<ref name="hro-2008">{{cite web |url=http://www.hro.org/node/2206 |title=15 мая — Международный День отказника от службы в армии |date=2008-05-16 |publisher=Портал «Права человека в России» |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150924032714/http://www.hro.org/node/2206 |archivedate=20150924}}</ref>։

'''Սամարայում''' ակցիայի մեկնարկից կարճ ժամանակ անց ձերբակալվել են կազմակերպիչն ու մասնակիցները։ Իրավապահ մարմինները հայտարարել են, որ ձերբակալվածները խախտել են հանրահավաքներ անցկացնելու մասին օրենքը<ref name="hro-2008"/>։

⚫
Երիտասարդության մարդու իրավունքների խմբի Կարելյան մասնաճյուղը բաց նամակ է հղել Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահ [[Դմիտրի Մեդվեդև|Դ. Մեդվեդևին]]՝ երկրում ընդհանուր զինվորական ծառայության վերացման կոչով: Նրանք պետության ղեկավարին հիշեցրին, որ դեռ 1996 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության առաջին նախագահ [[Բորիս Ելցին|Բորիս Ելցինը]], իր ընտրական հրամանագրով, մտադիր էր վերացնել համընդհանուր զինվորական ծառայությունը 2000 թվականից<ref name="hro-2008"/>։

[[2009]] թվական

«Ինքնավար գործողություն - '''Ուֆա'''» -ի ներկայացուցիչները և Օրջոնիկիձեի շրջանի զինկոմիսարիատի մուտքի մոտ սրտացավ աղջիկները դրել են սգո ժապավենով լուսանկար և մակագրել «ցանկացած ժամկետային զինծառայող կարող է այստեղ լինել». զինակոչիկ-զինվորի հավաքական կերպարը, մարտական գործողությունների, զորավարժությունների կամ զորամասերի ընթացքում զոհվոծներին: Ծաղիկներ դրվեցին և մոմեր վառվեցին։ Մոտակայքում տեղադրել էին պաստառը, որի վրա գրված է եղել «Ճանապարհում ենք ժամանակով, կորցնում ենք ընդմիշտ»... բաժանվել է շուրջ 150 թռուցիկ<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9656 |title=«Провожаем на время, теряем навсегда»: антимилитаристская акция в Уфе |publisher=Институт «Коллективное действие» |date=2009-05-17 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304133527/http://www.ikd.ru/node/9656 |archivedate=2016-03-04}}</ref>:

'''Սամարայում''' «Մեր կոշիկը հանված է» խորհրդանշական գործողություն: [[Վոլգա (գետ)|Վոլգայի]] ափերին զինվորի բրեզենտե կոշիկի հանդիսավոր հեռացում և այրում<ref>[http://svoboda.tv/?p=1928 15 мая наш сапог снят]</ref>:

[[Մայիսի 16]]-ին Սարատովում [[Նիկոլայ Չեռնիշևսկի|Չեռնիշևսկու]] հուշարձանի մոտ «Առաջ» սոցիալիստական ​​շարժում և «Հակաճգնաժամային ժողովրդական դիմադրություն», նրանք հանդես են եկել կոչից խուսափելու, այդ հոդվածով բոլոր դատապարտյալների համաներման և զորակոչից խուսափող անձանց վրա թափոնները անհապաղ դադարեցնելու օգտին: Նրանց ձեռքում նրանք ունեին պաստառներ, որոնց իմաստը ճիշտ հակառակն էր. «Ստրոյբատը ռուսական բանակի հպարտությունն է» , «Պահանջում ենք ավելացնել ծառայության ժամկետը մինչև 25 տարի»: և այլն<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9650 |title=День отказника от военной службы в Саратове |date=2009-05-16 |publisher=Институт «Коллективное действие» |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304192733/http://www.ikd.ru/node/9650 |archivedate=2016-03-04}}</ref>:

[[Ազատ Եվրոպա/Ազատություն ռադիոկայան|Ազատության ռադիոյում]] տեղի ունեցավ «Այլընտրանքային ծառայությունը Ռուսաստանում» խորագրով զրույցը ՝ «Քաղաքացին և բանակը» նախագծի ղեկավար Սերգեյ Կրիվենկոյի մասնակցությամբ<ref>{{cite web |url=http://www.svobodanews.ru/content/transcript/1732270.html |title=Альтернативная служба в России |date=2009-05-15 |publisher=Радио «Свобода» |archiveurl=https://web.archive.org/web/20170404201122/http://www.svoboda.org/a/1732270.html |archivedate=2017-04-04}}</ref>:

Յարոսլավլում մայիսի 22-ին հրապարակում Յունոստին պիկետ է անցկացրել ընդդեմ «ժամկետային ստրկության» և Ռուսաստանի բանակում մարդու իրավունքների խախտումների: Մասնակիցները «Առաջ» սոցիալիստական ​​շարժում, սոցիալական ցանցը, ՄՀՄ-ն և Յարոսլավլի մի շարք անարխիստական ​​կազմակերպությունների անդամներ էին: «Չե Գևարան երբեք չի ծառայել բուրժուական բանակում». Այս կարգախոսը տպված էր տեղեկատվական թերթիկի վրա, որն ակտիվորեն բաժանվում էր անցորդներին<ref>{{cite web |url=http://www.ikd.ru/node/9721 |title=Нет призывному рабству! |publisher=Институт «Коллективное действие» |date=2009-05-23 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180423180312/http://www.ikd.ru/node/9721 |archivedate=2018-04-23 |accessdate=2009-05-30 |deadlink=yes }}</ref>:


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==

20:37, 8 հունվարի 2022-ի տարբերակ

Զինվորական ծառայությունից գիտակցաբար հրաժարվողների միջազգային օր (անգլ.՝ The International Conscientious Objectors' Day), օր, որը նշվում է մայիսի 15-ին, քանի որ 1997 թվականի մայիսի 15-ին Գերմանիայի Դաշնային Խորհրդարանը՝ Բունդեսթագը, որոշում է կայացրել վերականգնել այն անձանց իրավունքները, որոնք Նացիստական ​​Գերմանիայի ռազմական արդարադատության կողմից հետապնդվում էին դավանանքի և դասալքության պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար:

Պատմություն

Պատկեր:Plakat Jaegerstaetter.JPG
Ֆրանց Յագերշտատեր, ավստրիացի կաթոլիկ, որը հրաժարվել է զինվորական ծառայությունից և դրա համար մահապատժի ենթարկվել 1943 թվականի օգոստոսի 9-ին: 2007 թվականի հոկտեմբերի 26-ին դասվել է սրբերի շարքին։ Համարվում է գիտակից հրաժարվողների հովանավորը։
Հուշաքար՝ ի հիշատակ զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու պատճառով նացիստների կողմից սպանված առաջին մարդու՝ Ավգուստ Դիկմանի

Զինվորական ծառայությունից գիտակցաբար հրաժարվողների միջազգային օրը սահմանվել է 1981 թվականին Կոպենհագենում կայացած գիտակցաբար հրաժարվողների առաջին միջազգային հանդիպման ժամանակ:

1977 թվականի մայիսի 15-ին Գերմանիայի Դաշնային Խորհրդարանը՝ Բունդեսթագը, բանաձև է հրապարակել այն անձանց իրավունքների վերականգնման մասին, որոնց հետապնդել է Նացիստական ​​Գերմանիայի ռազմական արդարադատությունը դավանանքի և դասալքության պատճառով զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու համար: Այդ բանաձևում ասվում է. «Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը ագրեսիայի և բնաջնջման պատերազմ էր, Նացիստական Գերմանիայի կողմից իրականացված հանցագործություն»: Նացիստական ռազմական արդարադատությունը դաժանորեն հետապնդել է նրանց, ովքեր այլևս չէին ցանկանում մասնակցել այդ հանցագործությանը։ 1933 թվականին նացիոնալ-սոցիալիստների իշխանության գալու արդյունքում այն կրոնական կազմակերպությունները, որոնք թույլ չէին տալիս իրենց անդամներին ծառայել բանակում (Եհովայի վկաներ, ադվենտիստ-ռեֆորմիստներ և այլն), արգելվել են, իսկ նրանց ընդհատակյա գործունեությունը հետապնդվել է։ Հրաժարվողների և դասալիքների նկատմամբ կայացվել է ավելի քան 30 000 մահապատիժ, որոնցից 25 000-ն իրականացվել է։

1997 թվականի մայիսյան բանաձևում Բունդեսթագը խոստովանել է, որ նացիստական զինվորական դատարանների դատավճիռներն անարդար էին պետության կողմից հռչակված իրավական արժեքների նկատմամբ: Սակայն 1998 թվականին օգոստոսի 25-ի փաստաթուղթը, որն անվավեր էր ճանաչում նացիստական դատավճիռները, իրականում չէր վերականգնում դասալիքների իրավունքները։ Ի տարբերություն զոհերի մյուս խմբերի՝ նրանց վերականգնումը կախված էր անձնական գործի դիտարկումից։ Յուրաքանչյուր փրկված պարտավոր էր բողոք ներկայացնել դատախազություն, եթե ցանկանում էր ռեաբիլիտացիայի ենթարկվել։ Սակայն շատերը հրաժարվել են մասնակցել այդ ընթացակարգին։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից անմիջապես հետո գերմանացի զինվորների վերականգնումն ավելի հեշտ և արագ է կատարվել[1]։

Ակցիաներ

Աշխարհում

Ներկայումս եվրոպական երկրների ճնշող մեծամասնությունում զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու և այն այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայությամբ փոխարինելու իրավունքը սահմանադրական նորմ է: Այդ իրավունքը՝ որպես մտքի, խղճի և դավանանքի ազատության իրավունքի տարր, երաշխավորված է Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրով, Քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների միջազգային դաշնագրով, Մարդու իրավունքների Եվրոպական կոնվենցիայով։ Բացի ԵԱՀԿ-ից և միջազգային կառավարական այլ կազմակերպություններից, բազմաթիվ ոչ իրավապաշտպան կազմակերպություններ, ինչպիսիք են «Amnesty International»-ը կամ «Antiwar Resistance»-ը, նույնպես վերահսկում են զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու իրավունքի պաշտպանությունը: Գիտակցաբար հրաժարվողների օրը այս կազմակերպություններն անցկացնում են տարբեր ակցիաներ։ «Antiwar Resistance»-ը ամեն տարի՝ մայիսի 15-ին, համաժողով է անցկացնում՝ նվիրված այս կամ այն երկրում զինվորական ծառայությունից հրաժարվելուն։

1994 թվականի մայիսի 15-ին Լոնդոնի կենտրոնում՝ Տավիստոկ հրապարակում, տեղադրվել է քար՝ «ի հիշատակ նրանց, ովքեր ամբողջ աշխարհում և բոլոր ժամանակներում իրենց համոզմունքներից ելնելով՝ հրաժարվել և հրաժարվում են կատարել զինվորական ծառայություն՝ այդպիսով ձգտելով պաշտպանել չսպանելու իրենց իրավունքը»։

1997 թվականին Ավստրիայի Լինց քաղաքի արվարձանում՝ Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարի տեղում, Զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու եվրոպական բյուրոն հրաժարվողների համար կազմակերպել է հուշ-ցերեկույթ, բացվել է նաև հուշատախտակ։

1999 թվականի մայիսին Հայնրիխ Բյոլի անվան հիմնադրամի աջակցությամբ Զինվորական ծառայությունից գիտակցված հրաժարվելու եվրոպական բյուրոն Բուխենվալդում անցկացրել է «Դասալիքների պաշտպանություն և ճանաչում» սեմինար, որտեղ հրապարակայնորեն մեծարել են Վերմախտի դասալիքներին։

2000 թվականի մայիսի 15-ին Մաուտհաուզեն համակենտրոնացման ճամբարի տեղում բացվել է հուշարձան՝ ի հիշատակ 20 հազար գերմանացի զինվորների, որոնք մահվան են դատապարտվել պատերազմելուց հրաժարվելու համար:

2001 թվականի մայիսի 15-ին Գերմանիայի Բուխենվալդ նախկին համակենտրոնացման ճամբարում առաջին անգամ բացվել է հուշաքար հետևյալ գրությամբ՝ «Ի հիշատակ նացիստական ռազմական արդարադատության զոհերի, որոնք հրաժարվել են ծառայել բանակում, քանի որ չէին ցանկանում ծառայել քրեական վարչակարգին։ 1944 թվականի նոյեմբերից մինչև 1945 թվականի մարտն ընկած ժամանակահատվածում ռազմական դատարանի կողմից մի քանի հարյուր մեղադրյալներ ուղարկվել են Բուխենվալդ համակենտրոնացման ճամբար: Նրանցից գրեթե բոլորն այստեղից ուղարկվել են Միտել-Դորի համակենտրոնացման ճամբար։ Շատերը չեն ապրել»։ Բուխենվալդի միջոցառումը կոչված էր պատվելու դասալիքների համարձակ արարքը։ Միջոցառման կազմակերպիչները վստահ էին, որ դասալքությունը քաղաքականապես անհրաժեշտ և պատվավոր ակտ է։ Նրանք պահանջում էին նացիստական բանակի մահացած և ողջ մնացած դասալիքների իրավական վերականգնում, պաշտպանում են արժանի փոխհատուցման անհրաժեշտությունը, օրինակ՝ բանտերում և համակենտրոնացման ճամբարներում իրենց տառապանքների համար թոշակների վճարումը:

Ռուսաստանում

2002 թվականին Մոսկվայում ռուս հակամիլիտարիստներն այդ օրը կազմակերպել են հրապարակային ակցիա, իսկ զինվորականները բացել են զորակոչի հարցերով հատուկ հանրային ընդունարան։ Հակամիլիտարիստական արմատական ասոցիացիայի նախագահ Նիկոլայ Խրամովը հայտարարել է․ «Եթե հայրենիքի պաշտպանությունը ենթադրում է սպանել [Չեչնիայում] 20 հազար ծերերի և երեխաների, ապա մենք կոչ ենք անում հրաժարվել նման քաղաքացիական պարտքից։ Ավելի լավ է դժվարություններ ունենալ, քան մասնակցել այդ պատերազմին, ավելի լավ է ռիսկի դիմել, դառնալ դասալիք, քան մասնակցել պատերազմական հանցագործություններին»[2]:

2003 թվականին Պերմում այլընտրանքային քաղաքացիական ծառայության կողմնակիցները նշել են այդ օրը՝ հավաքվելով ժողովրդավարական երիտասարդական նախաձեռնությունների աջակցության կենտրոնում[3]:

2004 թվականին «Երիտասարդական իրավապաշտպան շարժումը» ներկայացրել է զորակոչիկի իրավունքների պահպանման իրավիճակի վերաբերյալ հարցման արդյունքները։ Հետազոտությունն անցկացվել է իրավապաշտպան շարժման արշավի շրջանակներում և կոչվել «Քո իրավունքն է չպատերազմել»[4]։

2005 թվականին Մոսկվայում անարխիստական ​​կազմակերպությունների մի խումբ ակտիվիստներ ակցիաներ են իրականացրել ընդդեմ Չեչնիայում պատերազմի, Պաշտպանության նախարարության՝ բանակում տարկետումները չեղյալ հայտարարելու և մինչև 2008 թվականը զորակոչիկների թիվը մեծացնելու նախագծի[5]։ Սանկտ Պետերբուրգում «Զինվորական մայրերի միասնական ժողովրդական կուսակցության» յոթ ակտիվիստներից բաղկացած խումբը «Ոչ զորակոչված ստրկությանը» կոչերով «Ուղերձ սերունդներին» շշեր է նետել Նևայի մեջ՝ հուսալով, որ կգա ժամանակը, երբ զորակոչային ստրկության մասին կհիշեն այնպես, ինչպես ներկայումս ճորտատիրության մասին[5][6]։

2008 թվականին Նովոկուզնեցկում «Քաղաքացիական լուսավորության երիտասարդական գործակալության» ակտիվիստները դուրս են եկել Թատերական հրապարակ և թռուցիկներ բաժանել[7]։ Երիտասարդական իրավապաշտպան խմբի Կարելյան մասնաճյուղը բաց նամակ է հղել Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևին՝ երկրում ընդհանուր զինվորական ծառայության վերացման կոչով: Նրանք պետության ղեկավարին հիշեցրել են, որ դեռ 1996 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության առաջին նախագահ Բորիս Ելցինն իր ընտրական հրամանագրով մտադիր էր 2000 թվականից վերացնել համընդհանուր զինվորական ծառայությունը[7]։

2009 թվականին «Ուֆայի ինքնավար գործողության» ներկայացուցիչները Օրջոնիկիձեի շրջանի զինկոմիսարիատի մուտքի մոտ տեղադրել են սև ժապավենով լուսանկար՝ «ցանկացած ժամկետային զինծառայող կարող է լինել այստեղ» մակագրությամբ[8]: Սամարայում անցկացվել է խորհրդանշական ակցիա «Մեր կոշիկը հանված է» խորագրով, որի ընթացքում հանդիսավորությամբ հանել և այրել են զինվորական բրեզենտե կոշիկը[9]: Սարատովում՝ Չեռնիշևսկու հուշարձանի մոտ, անցակցվել են ակցիաներ՝ ի պաշտպանություն ծառայությունից խուսափողների իրավունքների[10]: Յարոսլավլում ևս անցկացվել են բողոքի ակցիաներ՝ «Չե Գևարան երբեք չի ծառայել բուրժուական բանակում» կարգախոսով[11]:

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Кизилова И. Д. «15 мая — Международный День Отказника» Արխիվացված է Նոյեմբեր 12, 2007 Wayback Machine-ի միջոցով: — «Армия добра», № 2 (20), апрель — июнь 2001.
  2. ↑ 15 мая — Международный день отказника от службы в армии
  3. ↑ «Пермские альтернативщики отметили Международный День Отказника от службы в армии». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին. Վերցված է 2009-05-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ Россияне опасаются «дедовщины» больше, чем войны
  5. ↑ 5,0 5,1 «В Международный день отказа от воинской службы в российских городах прошли акции против войны в Чечне». «Кавказский узел». 2005-05-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-04-16-ին. Վերցված է 2009-05-19-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ «Оловянные солдатики». Каспаров.Ru. 2005-07-04. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-05-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 «15 мая — Международный День отказника от службы в армии». Портал «Права человека в России». 2008-05-16. Արխիվացված է օրիգինալից 20150924-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 7 (օգնություն)
  8. ↑ ««Провожаем на время, теряем навсегда»: антимилитаристская акция в Уфе». Институт «Коллективное действие». 2009-05-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին.
  9. ↑ 15 мая наш сапог снят
  10. ↑ «День отказника от военной службы в Саратове». Институт «Коллективное действие». 2009-05-16. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-04-ին.
  11. ↑ «Нет призывному рабству!». Институт «Коллективное действие». 2009-05-23. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-23-ին. Վերցված է 2009-05-30-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Տես նաև

Արտաքին հղումներ

 — на сайте Госсимволика.

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Շահանե_Նալբանդյան/Ավազարկղ4&oldid=8194491» էջից