«Մասնակից:LiaAve/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
No edit summary
No edit summary
Տող 20. Տող 20.




'''«Где-то есть сын»''' — драма режиссёра [[Войтецкий, Артур Иосифович|Артура Войтецкого]], снятая на [[Ялтинская киностудия|Ялтинской киностудии]] в [[1962 год в кино|1962 году]] по сценарию [[Холендро, Дмитрий Михайлович|Дмитрия Холендро]]<ref>[https://tvkultura.ru/brand/show/brand_id/24774/ Где-то есть сын / Художественный / tvkultura.ru<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>.


Дмитрий Холендро воевал в Крыму, многие его произведения посвящены черноморской тематике<ref>{{Из КЛЭ|http://feb-web.ru/feb/kle/kle-abc/ke8/ke8-3032.htm|статья=Д. Холендро}}</ref>.

== Сюжет ==
{{Неполный сюжет}}
Харлампий — старый рыбак — живёт один в рыбацком посёлке на берегу моря. Ему очень одиноко, он скучает по своему единственному сыну, который однажды уехав, не подаёт никаких вестей. Он всё ждёт, когда его сын приедет к нему или хотя бы напишет письмо.

== В ролях ==
* [[Дружинина, Светлана Сергеевна|Светлана Дружинина]] — ''Надя''
* [[Симонов, Николай Константинович|Николай Симонов]] — ''Харлампий''
* [[Авдюшко, Виктор Антонович|Виктор Авдюшко]] — ''матрос''
* [[Козьмина, Ксения Евдокимовна|Ксения Козьмина]] — ''жена Харлампия''
* [[Франько, Дмитрий Васильевич|Дмитрий Франько]] — ''Егор Карпов''
* [[Толстых, Александр Павлович|Александр Толстых]] — ''Лёшка''
* [[Бган, Ольга Павловна|Ольга Бган]] — ''девушка на почте''
* [[Васильев, Михаил Павлович (актёр)|Михаил Васильев]] — ''шофёр''

== Съёмочная группа ==
* Сценарист: [[Холендро, Дмитрий Михайлович|Дмитрий Холендро]]
* Режиссёр: [[Войтецкий, Артур Иосифович|Артур Войтецкий]]
* Оператор: [[Ильенко, Юрий Герасимович|Юрий Ильенко]]
* Композитор: [[Табачников, Модест Ефимович|Модест Табачников]]

== Примечания ==
{{примечания}}

== Ссылки ==
* [https://books.google.ru/books?id=jLtGDwAAQBAJ&pg=PT209&dq=Где-то+есть+сын+войтецкий&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwimiPKLnOXfAhXI8ywKHYu9BqIQ6AEIMDAB#v=onepage&q=Где-то%20есть%20сын%20войтецкий&f=false]
* [https://books.google.com.ua/books?id=I8AvAQAAIAAJ&dq="Второй+фильм,+снятый+Ю.+Ильенко,+«Где-то+есть+сын»+(сценарий+Д.+Хо.гендро,+режиссер+А.+Войтец-+кий)+по+сюжету+довольно+примитивен"&redir_esc=y]




08:49, 11 Օգոստոսի 2021-ի տարբերակ

Մասնակից:LiaAve/Ավազարկղ2

Մասնակից:LiaAve/Ավազարկղ3










«Где-то есть сын» — драма режиссёра Артура Войтецкого, снятая на Ялтинской киностудии в 1962 году по сценарию Дмитрия Холендро[1].

Дмитрий Холендро воевал в Крыму, многие его произведения посвящены черноморской тематике[2].

Сюжет

Կաղապար:Неполный сюжет Харлампий — старый рыбак — живёт один в рыбацком посёлке на берегу моря. Ему очень одиноко, он скучает по своему единственному сыну, который однажды уехав, не подаёт никаких вестей. Он всё ждёт, когда его сын приедет к нему или хотя бы напишет письмо.

В ролях

Съёмочная группа

Примечания

  1. ↑ Где-то есть сын / Художественный / tvkultura.ru
  2. ↑ Կաղապար:Из КЛЭ

Ссылки





Արոն Սիլադի (Կաղապար:Hungarianname, ), Հունգարիայի սուսերամարտիկ, անձնական առաջնությունում եռակի օլիմպիական չեմպիոն (2012[1], 2016 և 2020), թիմային սաբլում (2020) Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր, 2007 թվականի աշխարհի չեմպիոն թիմում (17 տարեկան), աշխարհի առաջնությունների վեցակի մրցանակակիր, Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, Հունգարիայի բազմակի չեմպիոն: Լավագույն սուսերամարտիկ Հունգարիայի 2011 և 2012 թվականներին։ Բուդապեշտի պատվավոր քաղաքացի է 2012 թվականից: Հունգարիայի Հանրապետության արժանիքների շքանշանի սպայական խաչի ասպետ:

Ռիո դե Ժանեյրոյում 2016 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերի բացման արարողության ժամանակ Հունգարիայի դրոշը կրել է: Ռիո դե Ժանեյրոյում 1988 թվականից ի վեր առաջին սաբլիստն է դարձել, ով անձնական առաջնությունում կարողացել է երկու անգամ անընդմեջ նվաճել օլիմպիական ոսկին: Ընդ որում, ոչ Լոնդոն-2012-ում, ոչ Ռիո-2016-ում Սիլադին մրցակիցներից ոչ մեկին թույլ չի տվել ավելի քան 13 միավոր վաստակել:

2021 թվականին հունգարացի սուսերամարտիկը դարձել է ականավոր նվաճման հեղինակ. Սիլադին պատմության մեջ առաջին սուսերամարտիկն է, ով երեք անընդմեջ հաղթանակ է տարել անհատական առաջնությունում[2]։ Երեք օր անց հունգարացին թիմային մրցաշարում նվաճեց բրոնզե մեդալ։

Ծանոթագություններ

  1. ↑ ЛОНДОН, 29 июля. /Спец. корр. ИТАР-ТАСС/. Венгр Арон Силадьи стал олимпийским чемпионом по фехтованию на саблях
  2. ↑ «Hungary's Szilagyi, China's Sun Win Sabre and Epee Olympic Gold at Tokyo 2020». Международная федерация фехтования (FIE). 2021-07-24. Վերցված է 2021-07-28-ին.

Արտաքին հղումներ




Տինա Տրստենյակ (սլովեն.՝ Tina Trstenjak, ), սլովենացի ձյուդոիստ, 2016 թվականի օլիմպիական չեմպիոն, 2015 թվականի աշխարհի չեմպիոն, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի, Եվրոպայի և Եվրոպական խաղերի առաջնությունների մրցանակակիր: Տոկիոյի 2020 Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1990 թվականին: 2013 թվականին դարձել է Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2014 թվականին դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր և Եվրոպայի առաջնության արծաթե մեդալակիր: 2015 թվականին նվաճել է Եվրոպական խաղերի արծաթե մեդալ։

2016 թվականի ապրիլին Կազանում առաջին անգամ դարձավ Եվրոպայի չեմպիոն՝ եզրափակիչում հաղթելով մինչև 63 կգ քաշային ավստրիացի Կատրին Ունտերվուրցախերին:

Ռիո դե Ժանեյրոյում շարունակվող ամառային օլիմպիական խաղերում օգոստոսի 9-ին 63 կգ քաշային Թինան հաջորդաբար հաղթանակ տարավ Իտալիայի ներկայացուցիչ Էդվիգ Գվենդի, չինացի Յան Ցզյունսյայի, բրազիլուհի Մարիանա Սիլվայի և ֆրանսիացի Կլարիս Աղբենայի նկատմամբ և նվաճեց օլիմպիական ոսկին: Ընդ որում, Թրստենյակը թույլ չի տվել մրցակիցներին ոչ մի միավոր վաստակել։

2016 թվականի արդյունքներով Տրստենյակը ճանաչվել է Սլովենիայի Տարվա լավագույն մարզուհի:

2021 թվականի ապրիլին Լիսաբոնում կայացած Եվրոպայի առաջնությունում Թինան կարողացավ հաղթանակ տանել մինչև 63 կգ քաշային կարգում և դարձավ մայրցամաքի եռակի չեմպիոն: Եզրափակիչում կոտրվել էր ռուսաստանցի Դարյա Դավիդովան։

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ




Լուիս Խավեր Մոսկերա Լոզանո (),69 կգ քաշային կարգում հանդես եկող կոլումբացի ծանրորդ օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր (2016) և օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր (2020), 2015 թվականի Համաամերիկյան խաղերի չեմպիոն (մինչև 69 կգ):

Կենսագրություն

2011 թվականին ոսկե մեդալ է նվաճել աշխարհի պատանեկան առաջնությունում, իսկ 2014 թվականին և 2015 թվականին՝ երիտասարդների աշխարհի առաջնությունում։

2015 թվականին վերցրել է Պանամերիկյան խաղերի ոսկե մեդալը մինչև 69 կգ քաշային կարգում։

Ռիո դե Ժանեյրոյում ընթացող Օլիմպիական խաղերում երկամարտի արդյունքով զբաղեցրել է 4-րդ տեղը: Բայց դոպինգի կիրառման համար որակազրկումից հետո[1] Մրցումների բրոնզե մեդալակիր, կիրգիզ Իզատա Արտիկովան, բրոնզե մեդալը պաշտոնապես անցել է Լուիս Մոսկերային[2]։

2021 թվականին Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերում կոլումբացի Լուիս Մոսկերոն գրավեց երկրորդ տեղը՝ բարձրացնելով 331 կգ (151 + 180):

Սպորտային արդյունքներ

Թվական Մրցույթ Տեղ

անցկացման

Քաշը

աստիճան

Նետում Հրում Գումար

երկամարտ

Տեղ
2014 Աշխարհի առաջնություն Ալմա-Աթա մինչև 62 կգ 141 կգ 170 կգ 311 կգ 4
2015 Պանամերիկյան Խաղեր Տորոնտո մինչև 69 կգ 150 կգ 181 կգ 331 կգ Կաղապար:1
2016 Ամառային Օլիմպիական խաղեր Ռիո դե Ժանեյրո մինչև 69 կգ 155 կգ 183 կգ 338 կգ Կաղապար:3
2019 Պանամերիկյան խաղեր Լիմա մինչև 73 կգ 150 կգ 175 կգ 325 կգ Կաղապար:2

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Иззат Артыков провалил допинг-тест
  2. ↑ Новости на сайте газеты The Guardian (անգլ.)

Արտաքին հղումներ




Մարտին Վլադիմիրովիչ Մալյուտին (), ռուս լողորդ, 2020 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, 2021 թվականի Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի առաջնությունների մրցանակակիր:

Կարիերա

Մասնակցել է ջրային մարզաձևերի Եվրոպայի 2018 թվականի առաջնությանը՝ նվաճելով արծաթե մեդալ տղամարդկանց 4×200 մ ազատ ոճում և խառը 4 × 200 մ ազատ ոճում[1][2]։

2019 թվականի հուլիսի 23-ին Հարավային Կորեայի Քվանջու քաղաքում 200 մետր ազատ ոճում դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր: Նա բրոնզե մեդալը կիսել է բրիտանացի Դանքան Սքոթի հետ՝ զիջելով միայն չինացի Սուն Յանին և ճապոնացի Կացուհիրո Մացումոտոյին[3]։

2021 թվականի մայիսին Բուդապեշտում կայացած ջրային մարզաձևերի Եվրոպայի առաջնությունում Մարտինը ոսկե մեդալ նվաճեց 400 մետր ազատ ոճում՝ եզրափակչում լողալով 3.44, 18 մետր[4]։ Այս մրցաշարում երկրորդ ոսկե մեդալը Մարտինը նվաճել է 4-ից 200 մետր ազատ ոճում[5]։ Մայիսի 21-ին դարձել Է Եվրոպայի եռակի չեմպիոն՝ 200 մետր ազատ ոճում հաղթելով անձնական ռեկորդով և Եվրոպայի առաջնությունների ռեկորդով՝ 1.44, 79[6]։

Օլիմպիական հերթափոխի Սիբիրյան պետական ուսումնարանի ուսանող: Մարզվում է Նատալյա Նիկոլաեւնա Ռոշչինայի ղեկավարությամբ[7]։

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «Final results» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2018-08-05-ին. Վերցված է 2019-07-23-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ «2018 EC Swimming - Medallists by event» (PDF). glasgow2018.microplustiming.com. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2018-08-17-ին. Վերցված է 17 August 2018-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. ↑ «Плавание. Малютин выиграл бронзу ЧМ на дистанции 200 метров вольным стилем» (ռուսերեն). Sportbox.ru. 2019-07-23. Վերցված է 2019-07-23-ին.
  4. ↑ «Малютин победил на дистанции 400 м кролем в рамках чемпионата Европы». Спорт РИА Новости (ռուսերեն). 2021-05-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-19-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. ↑ «Плавание. Мужская сборная России взяла золото в эстафете 4 по 200 метров вольным стилем на ЧЕ». Sportbox.ru (ռուսերեն). 2021-05-19. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-19-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ Козина, Анна. (2021-05-21). «Малютин выиграл 200-метровку кролем на чемпионате Европы с рекордом турнира». Российская газета (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-21-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. ↑ «Омский пловец Мартин Малютин: «На воде все решают доли секунды»» (ру).{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)





Վաժա Մարգվելաշվիլի (վրաց.՝ ვაჟა მარგველაშვილი, ), վրացի ձյուդոիստ, Տոկիոյի 2020 Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների մրցանակակիր:

Կենսագրություն

Ծնվել է 1993 թվականին Բերջենաուլիում։ 2015 թվականին թիմի կազմում նվաճել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալ: 2016 թվականին դարձել է Եվրոպայի չեմպիոն ինչպես անհատական առաջնությունում, այնպես էլ թիմի կազմում, բայց Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած Օլիմպիական խաղերում եղել է միայն 17-ը: 2017 թվականին դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր, ինչպես նաև Եվրոպայի չեմպիոն թիմի կազմում:

2021 թվականի ապրիլին Պորտուգալիայի մայրաքաղաքում կայացած Եվրոպայի առաջնությունում, մինչև 66 կգ քաշային կարգում, ավելի բարձր էր եզրափակիչ, որտեղ պարտվեց իտալացի Մանուել Լոմբարդոյին և նվաճեց մրցաշարի արծաթե մեդալ:

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ




Տատյանա Ալեքսեևնա Մինինա (օրիօրդական ազգանունը՝ Կուդաշովա[1], ), ռուս թաեքվոնդոիստ, 2020 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, աշխարհի առաջնությունների կրկնակի մրցանակակիր, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, Ռուսաստանի բազմակի չեմպիոն, միջազգային կարգի Ռուսաստանի սպորտի վարպետ (2015)[2]։

Կարիերա

Ապրում և մարզվում է Չելյաբինսկում: Մարզիչները՝ Աննա Ալեքսանդրովնա Սելյուտինա, Ալեքսանդր Պետրովիչ Էնս: Սովորում է Ուրալգուֆկում:

Ունի Եվրոպայի պատանեկան եւ երիտասարդական առաջնությունների պարգևներ: 2014 թվականի պատանեկան Օլիմպիական խաղերում 17 տարեկանում նվաճել է բրոնզե մեդալ (թաեքվոնդոյի ռուսներից մեկը):

2016, 2018 և 2021 թվականների Եվրոպայի առաջնություններում հաղթել է մինչև 53 կգ քաշային կարգում[3]։

2017 թվականի աշխարհի առաջնությունում եզրափակիչում պարտվել է թուրք Զելիհե Ագրիսին:

Ռուսաստանի բազմակի չեմպիոն (2014, 2015, 2017):

2020 թվականին ամուսնացել է ռուս թաեքվոնդիստ Կոնստանտին Մինինի հետ և վերցրել նրա ազգանունը[4][5][6]։

Տոկիոյում 2021 թվականի օլիմպիական խաղերում հանդես է եկել մինչեւ 57 կգ քաշային կարգում ՝ հաղթելով երեք մենամարտ եւ դուրս եկել եզրափակիչ, որտեղ հանդիպել է 18-ամյա սերբ ամերիկուհի Անաստասիա Զոլոտիչի հետ, որին զիջել է 17-25 հաշվով եւ նվաճել արծաթե մեդալ: Ռուսաստանցիների համար Այս մեդալը Օլիմպիական խաղերի պատմության մեջ վեցերորդն է թաեքվոնդոյում եւ կանանց մեջ երրորդն է:

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ Также встречается написание Кудашева
  2. ↑ Приказ «О присвоении спортивного звания „Мастер спорта России международного класса“» 16 ноября 2015 г. № 154-нг
  3. ↑ Российская тхэквондистка Кудашова стала чемпионкой Европы в весе до 53 кг
  4. ↑ «Красота с кулаками: как в жизни выглядит «серебряная» Татьяна Минина». kp.ru. 25 июля 2021.
  5. ↑ «Сладкие парочки челябинского тхеквондо». Вечерний Челябинск. 23 мая 2017.
  6. ↑ «Еще одна медаль России в тхэквондо. Минина проиграла в финале, но серебро — тоже успех». Спорт-Экспресс.

Արտաքին հղումներ

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:LiaAve/Ավազարկղ&oldid=8045738» էջից