«Մասնակից:LiaAve/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
․ |
No edit summary |
||
| Տող 4. | Տող 4. | ||
{{Տեղեկաքարտ Մարզիկ |
|||
| մեդալներ= |
|||
{{MedalCompetition|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր|Օլիմպիական խաղեր]]}} |
|||
{{MedalGold|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Տոկիո 2020]]|սլալոմ, կանոե առանձին}} |
|||
{{MedalCompetition|Աշխարհի առաջնություններ}} |
|||
{{MedalBronze|Պրահա 2013|Ս-1}} |
|||
{{MedalSilver|Դիթ Քրիք 2014|Ս-1}} |
|||
{{MedalBronze|Դիփ Քրիք 2014|Ս-1 թիմեր}} |
|||
{{MedalSilver|Լոնդոն 2015|Ս-1}} |
|||
{{MedalBronze|Լոնդոն 2015|Ս-1 թիմեր}} |
|||
{{MedalCompetition|Եվրոպայի առաջնություններ}} |
|||
{{MedalBronze|Աուգսբուրգ 2012|Ս-1}} |
|||
{{MedalBronze|Կրակով 2013|Ս-1 թիմեր}} |
|||
{{MedalGold|Վիեննա 2014|Ս-1 թիմեր}} |
|||
{{MedalGold|Մարքլեբերգ 2015|Ս-1}} |
|||
}} |
|||
'''Բենյամին Սավշեկ''' ({{lang-sl|Benjamin Savšek}}, {{ԱԾ}}), սլովենացի կանոեիստ (սլալոմ), Տոկիոյում կայացած 2020 թվականի [[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Օլիմպիական խաղերի]] չեմպիոն, աշխարհի առաջնությունների բազմակի մեդալակիր, Եվրոպայի առաջնությունների մեդալակիր<ref>{{cite web|title=Benjamin SAVSEK (SLO)|website=CanoeSlalom.net|url=https://www.canoeslalom.net/doku.php/en_sportler/spo_9804s|accessdate=30 September 2017}}</ref>: Միջազգային մակարդակում սկսել է հանդես գալ 2002 թվականին<ref name="london2012.com — Benjamin Savsek">{{cite web|url=http://www.london2012.com/athlete/savsek-benjamin-1119734/|title=Benjamin Savsek|work=london2012.com|publisher=London Organising Committee of the Olympic Games and Paralympic Games|accessdate=31 July 2012}}</ref>։ |
|||
== Սպորտային կենսագրություն == |
|||
Սավշեկի թիավարությամբ զբաղվել սկսել է [[Սավա (գետ)|Սավա]] գետի վրա 1996 թվականին։ 2002 թվականից Բենիամինը սկսել է հանդես գալ պատանիների աշխարհի առաջնություններում։ Աշխարհի մեծահասակների առաջնություններում սլովենացի մարզիկը սկսել է հանդես գալ 2009 թվականից, սակայն երկար ժամանակ մեդալ նվաճել չի հաջողվել: Սավշեկի համար լավագույն արդյունքները դարձել են 4-րդ և 5-րդ տեղեր թիմային հաշվարկում, որոնք նա զբաղեցրել է 2009 և 2010 թվականների առաջնություններում: 2009 թվականի աշխարհի առաջնության արդյունքներով Սավշեկն զբաղեցրել է բարձր 2-րդ տեղը, հաջորդ անգամ սլովենացին այդ նվաճումը կրկնել է միայն 2015 թվականի արդյունքներով: 2012 թվականի գարնանը Բենիամինը նվաճել է Եվրոպայի առաջնությունների իր առաջին մեդալը՝ դառնալով երրորդը անհատական առաջնությունում: |
|||
[[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Լոնդոնի Ամառային օլիմպիական խաղերում]] Սավշեկը հանդես է եկել միայնակ կանոեիստների մրցումներում: Նախնական փուլի առաջին փորձից հետո Բենիամինը, որն անցել է առանց սխալների, գրավել է առաջատարի դիրքը։ Երկրորդ փորձի ժամանակ Սավշեկը անհաջող է հանդես եկել և երկու փորձերի լավագույն արդյունքով գրավել է երկրորդ տեղը։ Կիսաեզրափակիչ փուլը բաղկացած էր մեկ փորձից։ Մրցատարածությունում Սավշեկը ցույց է տվել մրցատարածությունն անցնելու երկրորդ ժամանակը, ինչը տուգանային միավորների բացակայության դեպքում նրան թույլ է տվել երկրորդ տեղով դուրս գալ վճռորոշ փուլ: Սակայն մմրցումների եզրափակիչը սլովենացին անհաջողությամբ է ավարտել։ Մրցատարածությունն անցնելու ժամանակ Սավշեկը բաց է թողել երկու դարպաս և վաստակել է 108 միավոր տուգանք, ինչի արդյունքում հետ է մղվել վերջին 8-րդ տեղը: |
|||
2013 թվականի աշխարհի առաջնությունում Սավշեկը նվաճել է աշխարհի առաջնությունների առաջին մեդալը, որը դարձել է նրա երրորդ մեդալն անձնական հաշվարկում: Մեկ տարի անց աշխարհի առաջնությունում Բենիամինը կարողացել է բարելավել իր ցուցանիշները՝ դառնալով արծաթե մեդալակիր անհատական մրցաշարում և բրոնզե մեդալակիր թիմային մրցաշարում: Այդ նույն արդյունքը սլովենացին կրկնել է նաև 2015 թվականի աշխարհի առաջնությունում։ |
|||
2012 թվականի Ամառային օլիմպիական խաղերում Սավշեկը մասնակցել է Ս-1 կարգի մրցումներին, որտեղ գրավել է 8-րդ տեղը<ref>{{cite web|url=https://www.sports-reference.com/olympics/athletes/sa/benjamin-savsek-1.html|archive-url=https://web.archive.org/web/20200418085113/https://www.sports-reference.com/olympics/athletes/sa/benjamin-savsek-1.html|url-status=dead|archive-date=18 April 2020|accessdate=30 September 2017}}</ref>: Չորս տարի անց՝ 2016 թվականին Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած Ամառային օլիմպիական խաղերում նա զբաղեցրել է 6-րդ տեղը նույն մրցաշարում։ Տոկիոյում 2020 թվականի Ամառային օլիմպիական խաղերում ավելի է բարելավել իր արդյունքները Ս-1 կատեգորիայում՝ նվաճելով ոսկե մեդալ<ref>{{Cite web|title=Results (Tokyo)|url=https://olympics.com/tokyo-2020/olympic-games/resOG2020-/pdf/OG2020-/CSL/OG2020-_CSL_C74_CSLMC1----------------------------.pdf|access-date=26 July 2020|website=Olympics|language=ja}}</ref>։ |
|||
== Մրցանակներ == |
|||
* Տարվա մարզիկ Լյուբլյանայում (2013, 2014) |
|||
== Անձնական կյանք == |
|||
* Ամուսնացած է, ունի դուստր՝ Անայան (2011) և որդի՝ Առնեյը (2015): |
|||
== Ծանոթագրություններ == |
|||
{{ծանցանկ}} |
|||
== Արտաքին հղումներ == |
|||
* [http://www.canoeicf.com/icf-canoe-slalom-athletes Բենյամին Սավշեկի էջը] ICF կայքում {{ref-en}} |
|||
| Տող 55. | Տող 25. | ||
{{Տեղեկաքարտ Մարզիկ |
|||
| մեդալներ = {{MedalCompetition|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր|Օլիմպիական խաղեր]]}} |
|||
{{MedalGold|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Տոկիո 2020]]|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalCompetition|Աշխարհի առաջնություններ}} |
|||
{{MedalSilver|Փարիզ 2017|մինչև 98 կգ}} |
|||
{{MedalGold|Բուդապեշտ 2018|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalGold|Նուրսուլթան 2019|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalCompetition|Աշխարհի գավաթ}} |
|||
{{MedalGold|Թեհրան 2013|մինչև 98 կգ}} |
|||
{{MedalGold|Բելգրադ 2020|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalCompetition|Եվրոպայի առաջնություններ}} |
|||
{{MedalGold|Բուխարեստ 2019|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalGold|Վարշավա 2021|մինչև 97 կգ}} |
|||
{{MedalCompetition|Եվրոպական ազգերի գավաթներ}} |
|||
{{MedalBronze|2013|թիմ}} |
|||
{{MedalGold|2014|թիմ}} |
|||
{{MedalGold|2015|թիմ}} |
|||
{{MedalGold|Բուխարեստ 2016|թիմ}} |
|||
{{MedalGold|2017|մինչև 98 կգ}} |
|||
{{MedalCompetition|Համաշխ․ ռազմական խաղեր}} |
|||
{{MedalGold|Վուհան 2019|մինչև 98 կգ}} |
|||
}} |
|||
'''Մուսա Գիլանիևիչ Եվլոև''' ({{ВД-Преамбула}}), ռուս հունահռոմեական ոճի ըմբիշ, 2020 թվականի օլիմպիական չեմպիոն, աշխարհի կրկնակի չեմպիոն, Ռուսաստանի առաջնությունների չեմպիոն և մրցանակակիր, Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, Եվրոպական ազգերի գավաթակիր, աշխարհի գավաթակիր, Ռուսաստանի սպորտի վաստակավոր վարպետ: |
|||
== Կարիերա == |
|||
Երկրի հավաքականի անդամ է 2013 թվականից։ 2019 թվականին Ղազախստանում կայանալիք Աշխարհի առաջնության 97 կգ քաշային կարգում Մուսա Մուսան դարձավ աշխարհի չեմպիոն Այն բանից հետո, երբ նրա մրցակից օլիմպիական չեմպիոն Արթուր Ալեքսանյանը չկարողացավ եզրափակիչ գոտեմարտում դուրս գալ եզրափակիչ՝ եզրափակչի ճանապարհին ստացած վնասվածքների պատճառով: Հայ ըմբիշի մոտ երկու կողոսկր է կոտրվել։ Մուսա Եվլոևը կոչումից բացի ստացել է նաև օլիմպիական արտոնագիր իր ազգային օլիմպիական կոմիտեի համար: |
|||
== Սպորտային արդյունքներ == |
|||
* {{ոսկի1}} 2014 թվականի Ռուսաստանի առաջնություն |
|||
* {{արծաթ2}} 2016 թվականի Ռուսաստանի առաջնություն |
|||
* {{ոսկի1}} 2017 թվականի Ռուսաստանի առաջնություն |
|||
* {{ոսկի1}} 2018 թվականի Ռուսաստանի առաջնություն |
|||
* {{արծաթ2}} Իվան Պոդդուբնիի Գրան պրի 2013 |
|||
* {{ոսկի1}} Իվան Պոդդուբնիի Գրան պրի 2014 |
|||
* {{արծաթ2}} Իվան Պոդդուբնիի Գրան պրի 2016 |
|||
* {{արծաթ2}} Իվան Պոդդուբնիի Գրան պրի 2017 |
|||
* {{ոսկի1}} Իվան Պոդդուբնիի Գրան պրի 2018 |
|||
* {{ոսկի1}} «Վրաստանի Գրան պրի 2018» մրցաշար<ref>{{cite web|title=Муса Евлоев победитель Гран-при Грузии|url=http://magas.ru/content/musa-evloev-pobeditel-gran-pri-gruzii|date=2018-07-04|work=magas.ru|accessdate=2018-07-05|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180705063117/http://magas.ru/content/musa-evloev-pobeditel-gran-pri-gruzii|archivedate=2018-07-05|deadlink=yes}}</ref> |
|||
* {{ոսկի1}} Պատանիների աշխարհի առաջնություն (Սոֆիա, 2013) |
|||
* {{ոսկի1}} 2012 թվականի Եվրոպայի պատանիների առաջնություն |
|||
* {{ոսկի1}} 2013 թվականի Եվրոպայի պատանիների առաջնություն |
|||
== Ծանոթագրություններ == |
|||
{{ծանցանկ}} |
|||
== Արտաքին հղումներ == |
|||
* {{cite web |
|||
|url = http://www.wrestrus.ru/users/8536 |
|||
|title = Евлоев Муса Гиланиевич |
|||
|work = wrestrus.ru |
|||
|publisher = Федерация спортивной борьбы России |
|||
|accessdate = 2016-06-07 |
|||
}} |
|||
* {{cite web |
|||
|title = Евлоев Муса Гиланиевич |
|||
|url = http://infosport.ru/person/borba-greko-rimskaya/evloev-musa-gilanievich |
|||
|work = infosport.ru |
|||
|accessdate = 2018-01-20 |
|||
}} |
|||
{{Տեղեկաքարտ Մարզիկ |
|||
| մեդալներ= {{MedalCompetition|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր|Օլիմպիական խաղեր]]}} |
|||
{{MedalGold|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Տոկիո 2020]]|100 մ}} |
|||
{{MedalGold|[[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|Տոկիո 2020]]|էստաֆ․ 4×100 մ}} |
|||
}} |
|||
'''Լամոնտ Մարսել Յակոբս''' ({{Lang-it|Lamont Marcell Jacobs}}, {{ԱԾ}}), իտալացի սպրինտեր ու հեռացատկորդ, [[Ամառային օլիմպիական խաղեր 2020|օլիմպիական չեմպիոն]], Եվրոպայի չեմպիոն (2021 թվական)։ 2021 թվականի օգոստոսի 1-ին Յակոբսը Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերի ժամանակ Եվրոպայի նոր ռեկորդ է սահմանել 100 մետր մրցատարածությունում՝ դառնալով չեմպիոն։ |
|||
Յակոբսը 2020-21 թվականների մրցաշրջանն ավարտել է որպես 60 մետր վազքի համաշխարհային վարկանիշի առաջատար<ref>{{Cite web|url=https://www.worldathletics.org/records/toplists/sprints/60-metres/indoor/men/senior/2021?regionType=world&timing=electronic&page=1&bestResultsOnly=true|title=Senior Outdoor 2020/21 - 60 Metres Men|publisher=worldathletics.org|access-date=10 April 2021|archive-date=2021-04-10|archive-url=https://web.archive.org/web/20210410071743/https://www.worldathletics.org/records/toplists/sprints/60-metres/indoor/men/senior/2021?regionType=world&timing=electronic&page=1&bestResultsOnly=true|deadlink=no}}</ref>: |
|||
== Կենսագրություն == |
|||
Յակոբսի մայրը իտալուհի է, իսկ հայրը ծնունդով Տեխասից է (ծնվել է Էլ Պասոյում): Տեխասում Յակոբսն ապրել է ընդամենը մեկ ամիս, որից հետո հորը գործուղել են [[Հարավային Կորեա]], և նա մոր հետ տեղափոխվել է [[Դեզենցանո դել Գարդա]]<ref>{{Cite web|lang=it|url=https://brescia.corriere.it/notizie/cronaca/21_marzo_09/mamma-garda-radici-jacobs-3714ff1a-80c8-11eb-b4d9-f9ad19747109.shtml|title=Mamma e Garda, le radici di Jacobs l’uomo che l’Italia voleva da anni|date=9 March 2021|publisher=fidal.it|access-date=14 May 2021|archive-date=2021-05-14|archive-url=https://web.archive.org/web/20210514141244/https://brescia.corriere.it/notizie/cronaca/21_marzo_09/mamma-garda-radici-jacobs-3714ff1a-80c8-11eb-b4d9-f9ad19747109.shtml|deadlink=no}}</ref><ref name="FIDAL_BIO">{{Cite web|lang=it|url=http://www.fidal.it/atleta_one.php?t=dqqRlpuiaWs|title=Lamont Marcell Jacobs biography|publisher=fidal.it.it|access-date=28 August 2017|quote=La mamma, sposata con un texano, è tornata in Italia quando Marcell era ancora bambino.|archive-date=2017-08-28|archive-url=https://web.archive.org/web/20170828105556/http://www.fidal.it/atleta_one.php?t=dqqRlpuiaWs|deadlink=no}}</ref>: Լամոնտ Մարսելն այնտեղ 10 տարեկանում սկսել է զբաղվել թեթև ատլետիկայով՝ սկզբում նախընտրելով սպրինտը, իսկ 2011 թվականին իր համար բացահայտել է հեռացատկը: Ավելի ուշ նա տեղափոխվել է [[Հռոմ]]<ref name="FIDAL_BIO" />, որտեղ ապրում է իր ընկերուհու՝ Նիկոլի և երկու երեխաների՝ Էնթոնիի և Մեգանի (ծնվել են 2019 և 2021 թվականին) հետ: Յակոբսն ունի մեկ այլ որդի ևս՝ Ջերեմին (ծնվ.՝ 2013) նախորդ հարաբերություններից, երբ նա 19 տարեկան էր<ref>{{Cite web|lang=it|url=https://tg24.sky.it/sport/2021/05/13/atletica-marcell-jacobs-record-100-metri|title=Atletica, chi è Marcell Jacobs, il nuovo recordman italiano sui 100 metri|date=13 May 2021|publisher=tg24.sky.it|access-date=14 May 2021|quote=Padre di tre figli, Anthony e Megan avuti dall'attuale compagna Nicole, e Jeremy da una relazione precedente all'età di 19 anni.|archive-date=2021-05-15|archive-url=https://web.archive.org/web/20210515153416/https://tg24.sky.it/sport/2021/05/13/atletica-marcell-jacobs-record-100-metri|deadlink=no}}</ref>: |
|||
2016 թվականին Յակոբսը հաղթել է Իտալիայի աթլետիկայի առաջնությունում (հեռացատկ): 8,07 մետր անձնական ռեկորդով նա 10-րդ տեղն է զբաղեցրել ԻԱԱՖ-ի համաշխարհային վարկանիշում՝ 2017 թվականի թեթևատլետային սեզոնի արդյունքներով<ref>{{Cite web|url=https://www.iaaf.org/records/toplists/jumps/long-jump/indoor/men/senior/2017|title=SENIOR INDOOR 2017 - TRIPLE JUMP MEN|publisher=iaaf.org|access-date=28 August 2017|archive-date=2017-08-29|archive-url=https://web.archive.org/web/20170829201218/https://www.iaaf.org/records/toplists/jumps/long-jump/indoor/men/senior/2017|deadlink=no}}</ref>: Իտալիայի մինչև 23 տարեկանների առաջնությունում նա ցատկել է 8,48 մետր, ինչը իտալացու համար լավագույն ցուցանիշն է դարձել, թեև այդ արդյունքը չի կարելի ազգային ռեկորդ ճանաչել +2,8 մետր/վ արագությամբ քամու պատճառով (հաշվվում է մինչև +2,0 մետր/վ)<ref>{{Cite web|lang=it|url=http://www.gazzetta.it/Atletica/11-06-2016/atletica-jacobs-vola-848-ventoso-rossit-alto-197-leader-mondiale-1501030847150.shtml|title=Atletica, Jacobs vola: 8.48 ventoso|publisher=gazzetta.it|access-date=28 August 2017|archive-date=2018-08-19|archive-url=https://web.archive.org/web/20180819011009/https://www.gazzetta.it/Atletica/11-06-2016/atletica-jacobs-vola-848-ventoso-rossit-alto-197-leader-mondiale-1501030847150.shtml|deadlink=no}}</ref><ref>{{Cite web|lang=it|url=http://www.fidal.it/content/Jacobs-ancora-un-lampo-10-12-a-Campi-Bisenzio!/113935|title=Jacobs, ancora un lampo: 10.12 a Campi Bisenzio!|publisher=fidal.it.it|access-date=5 May 2018|archive-date=2020-02-19|archive-url=https://web.archive.org/web/20200219181209/http://www.fidal.it/content/Jacobs-ancora-un-lampo-10-12-a-Campi-Bisenzio!/113935|deadlink=no}}</ref>: |
|||
2021 թվականի մայիսի 13-ին [[Սավոնա|Սավոնայում]] Յակոբսը 100 մետր վազքի իտալական ռեկորդ է սահմանել՝ 9,95 վ արդյունքով<ref name="RECORD">{{Cite web|lang=en|title=Atletica, Jacobs record italiano nei 100 metri: 9"94|date=1 aug 2021|publisher=olympics|access-date=13 May 2021|url=https://olympics.com/tokyo-2020/olympic-games/en/results/athletics/result-men-s-100m-sfnl-000300-.htm|archive-date=2021-07-31|archive-url=https://web.archive.org/web/20210731052215/https://olympics.com/tokyo-2020/olympic-games/en/results/athletics/result-men-s-100m-sfnl-000300-.htm|deadlink=no}}</ref>, իսկ պատմության մեջ դարձել է 150-րդ մարդը, որը հաղթահարել է 10 վայրկյանանոց արգելքը։ 2021 թվականի հունիսի 26-ին, չնայած -1,0 մ/վ արագությամբ հանդիպակաց քամուն, նա գերազանցել է Իտալիայի առաջնության ռեկորդը [[Ռովերետո|Ռովերետոյում]]՝ 10,01 վրկ արդյունքով և նվաճել է չորրորդ անընդմեջ ազգային տիտղոսը: |
|||
Երբ նրան հարցրել են նրա ծագման մասին, նա ասել է, որ իրեն զգում է 100 տոկոսով իտալացի՝ խոստովանելով, որ շատ լավ չի խոսում անգլերեն<ref>{{Cite web|lang=it|url=https://www.lastampa.it/sport/2021/05/14/news/atletica-ecco-chi-e-lamont-marcell-jacobs-il-recordman-azzurro-sui-100-metri-1.40270811#|title=Atletica: ecco chi è Lamont Marcell Jacobs, il recordman azzurro sui 100 metri|author=Dolfin|first=Alberto|date=14 May 2021|publisher=[[La Stampa]]|access-date=14 May 2021|quote=Di americano ho solo le fibre muscolari, mi sento italiano al 100%|url-status=live|archive-date=2021-07-31|archive-url=https://web.archive.org/web/20210731142538/https://www.lastampa.it/sport/2021/05/14/news/atletica-ecco-chi-e-lamont-marcell-jacobs-il-recordman-azzurro-sui-100-metri-1.40270811|deadlink=no}}</ref>: |
|||
2021 թվականի օգոստոսի 1-ին դարձել է օլիմպիական չեմպիոն 100 մետր մրցատարածությունում՝ եզրափակչում ցույց տալով 9,80 վ ժամանակ, որն անձնական ռեկորդ է<ref>{{Cite web|lang=en|url=http://www.theguardian.com/sport/2021/aug/01/olympics-marcell-jacobs-becomes-the-new-100m-king-with-glory-for-italy|title=Olympics: Marcell Jacobs becomes the new 100m king with glory for Italy|website=the Guardian|date=2021-08-01|access-date=2021-08-01|archive-date=2021-08-01|archive-url=https://web.archive.org/web/20210801131018/https://www.theguardian.com/sport/2021/aug/01/olympics-marcell-jacobs-becomes-the-new-100m-king-with-glory-for-italy|deadlink=no}}</ref><!-- <ref>{{cite web|url=https://www.bbc.com/sport/olympics/58046880|title=Tokyo Olympics: Lamont Marcell Jacobs claims shock 100m gold|date=1 August 2021|work=BBC Sport|accessdate= 4 August 2021}}</ref><ref>{{Cite web|date=2021-08-01|title=Athletics-Italian Jacobs wins men's 100m gold at Tokyo Olympics|url=https://www.reuters.com/lifestyle/sports/athletics-italian-jacobs-wins-mens-100m-gold-tokyo-olympics-2021-08-01/|access-date=2021-08-01|website=Reuters}}</ref><ref>{{Cite web|date=2021-08-03|title=100 Metres - men - senior -outdoor|url=https://www.worldathletics.org/records/all-time-toplists/sprints/100-metres/outdoor/men/senior|access-date=2021-08-03|website=World Athletics}}</ref><ref name=WaPost>{{Cite news|author= Adam Kilgore|title=‘In 9.80 seconds, a broad-shouldered, baldheaded Italian man born in Texas shocked the world|publisher=[[Washington Post]]|date=1 Aug 2021|url=https://www.washingtonpost.com/sports/olympics/2021/08/01/lamont-marcell-jacobs-italy-100-meters/}}</ref><ref name=Inspiring>{{Cite web|author= Andy Bull|title=Marcell Jacobs has inspiring story to share in sprinting’s post-Bolt era|publisher=The Guardian|date=1 Aug 2021|url=https://www.theguardian.com/sport/2021/aug/01/marcell-jacobs-has-inspiring-story-to-share-in-sprintings-post-bolt-era}}</ref> -->: |
|||
2021 թվականի օգոստոսի 6-ին Իտալիայի հավաքականի կազմում դարձել է Օլիմպիական խաղերի կրկնակի չեմպիոն տղամարդկանց 4х100 մետր փոխանցումավազքում<ref>{{Cite web|lang=en-US|url=https://olympics.com/tokyo-2020/en/news/italy-wins-men-s-4x100m-gold-medal|title=Italy wins men's 4x100m gold medal|website=Tokyo 2020|access-date=2021-08-06}}</ref><!-- <ref name=Reuters>{{Cite news|author=Mitch Phillips|title=Athletics-Relay golds cap amazing week for Italy, Jamaica|publisher=[[Reuters]]|date=6 Aug 2021|url=https://www.reuters.com/lifestyle/sports/athletics-relay-golds-cap-amazing-week-italy-jamaica-2021-08-06/}}</ref><ref name=France>{{cite video|date=4 Aug 2021 |title=Italy win first ever Olympic men's 4x100 metres relay title|url=https://www.youtube.com/watch?v=HBxOgM3nZnU|publisher=[[France 24]]|time=2m16s}}</ref><ref name=AP>{{Cite news|author= Gerald Imray |title='Four Ferraris': Italy race to shock 4x100 gold at Olympics|publisher=[[Associated Press]]|date=6 Aug 2021|url=https://apnews.com/article/2020-tokyo-olympics-shaunae-miller-track-and-field-allyson-felix-sifan-hassan-918b4eb8c646d11caa9e18de73b4253e}}</ref><ref>{{Cite web |title=Senior Outdoor 4x100 Metres Relay Men |
|||
|publisher=World Athletics|date=6 Aug 2021|url=https://www.worldathletics.org/records/all-time-toplists/relays/4x100-metres-relay/outdoor/men/senior?regionType=world&timing=electronic&page=1&bestResultsOnly=true&firstDay=1900-01-01&lastDay=2021-08-06}}</ref> -->։ |
|||
== Ծանոթագրություններ == |
|||
{{ծանցանկ}} |
|||
08:45, 11 Օգոստոսի 2021-ի տարբերակ
Արոն Սիլադի (Կաղապար:Hungarianname, ), Հունգարիայի սուսերամարտիկ, անձնական առաջնությունում եռակի օլիմպիական չեմպիոն (2012[1], 2016 և 2020), թիմային սաբլում (2020) Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր, 2007 թվականի աշխարհի չեմպիոն թիմում (17 տարեկան), աշխարհի առաջնությունների վեցակի մրցանակակիր, Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, Հունգարիայի բազմակի չեմպիոն: Լավագույն սուսերամարտիկ Հունգարիայի 2011 և 2012 թվականներին։ Բուդապեշտի պատվավոր քաղաքացի է 2012 թվականից: Հունգարիայի Հանրապետության արժանիքների շքանշանի սպայական խաչի ասպետ:
Ռիո դե Ժանեյրոյում 2016 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերի բացման արարողության ժամանակ Հունգարիայի դրոշը կրել է: Ռիո դե Ժանեյրոյում 1988 թվականից ի վեր առաջին սաբլիստն է դարձել, ով անձնական առաջնությունում կարողացել է երկու անգամ անընդմեջ նվաճել օլիմպիական ոսկին: Ընդ որում, ոչ Լոնդոն-2012-ում, ոչ Ռիո-2016-ում Սիլադին մրցակիցներից ոչ մեկին թույլ չի տվել ավելի քան 13 միավոր վաստակել:
2021 թվականին հունգարացի սուսերամարտիկը դարձել է ականավոր նվաճման հեղինակ. Սիլադին պատմության մեջ առաջին սուսերամարտիկն է, ով երեք անընդմեջ հաղթանակ է տարել անհատական առաջնությունում[2]։ Երեք օր անց հունգարացին թիմային մրցաշարում նվաճեց բրոնզե մեդալ։
Ծանոթագություններ
Արտաքին հղումներ
Տինա Տրստենյակ (սլովեն.՝ Tina Trstenjak, ), սլովենացի ձյուդոիստ, 2016 թվականի օլիմպիական չեմպիոն, 2015 թվականի աշխարհի չեմպիոն, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի, Եվրոպայի և Եվրոպական խաղերի առաջնությունների մրցանակակիր: Տոկիոյի 2020 Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր:
Կենսագրություն
Ծնվել է 1990 թվականին: 2013 թվականին դարձել է Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2014 թվականին դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր և Եվրոպայի առաջնության արծաթե մեդալակիր: 2015 թվականին նվաճել է Եվրոպական խաղերի արծաթե մեդալ։
2016 թվականի ապրիլին Կազանում առաջին անգամ դարձավ Եվրոպայի չեմպիոն՝ եզրափակիչում հաղթելով մինչև 63 կգ քաշային ավստրիացի Կատրին Ունտերվուրցախերին:
Ռիո դե Ժանեյրոյում շարունակվող ամառային օլիմպիական խաղերում օգոստոսի 9-ին 63 կգ քաշային Թինան հաջորդաբար հաղթանակ տարավ Իտալիայի ներկայացուցիչ Էդվիգ Գվենդի, չինացի Յան Ցզյունսյայի, բրազիլուհի Մարիանա Սիլվայի և ֆրանսիացի Կլարիս Աղբենայի նկատմամբ և նվաճեց օլիմպիական ոսկին: Ընդ որում, Թրստենյակը թույլ չի տվել մրցակիցներին ոչ մի միավոր վաստակել։
2016 թվականի արդյունքներով Տրստենյակը ճանաչվել է Սլովենիայի Տարվա լավագույն մարզուհի:
2021 թվականի ապրիլին Լիսաբոնում կայացած Եվրոպայի առաջնությունում Թինան կարողացավ հաղթանակ տանել մինչև 63 կգ քաշային կարգում և դարձավ մայրցամաքի եռակի չեմպիոն: Եզրափակիչում կոտրվել էր ռուսաստանցի Դարյա Դավիդովան։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Тина Трстеняк – օլիմպիական վիճակագրությունը Sports-Reference.com կայքում (անգլ.)
- Կաղապար:Judoinside
Լուիս Խավեր Մոսկերա Լոզանո (),69 կգ քաշային կարգում հանդես եկող կոլումբացի ծանրորդ օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալակիր (2016) և օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր (2020), 2015 թվականի Համաամերիկյան խաղերի չեմպիոն (մինչև 69 կգ):
Կենսագրություն
2011 թվականին ոսկե մեդալ է նվաճել աշխարհի պատանեկան առաջնությունում, իսկ 2014 թվականին և 2015 թվականին՝ երիտասարդների աշխարհի առաջնությունում։
2015 թվականին վերցրել է Պանամերիկյան խաղերի ոսկե մեդալը մինչև 69 կգ քաշային կարգում։
Ռիո դե Ժանեյրոյում ընթացող Օլիմպիական խաղերում երկամարտի արդյունքով զբաղեցրել է 4-րդ տեղը: Բայց դոպինգի կիրառման համար որակազրկումից հետո[1] Մրցումների բրոնզե մեդալակիր, կիրգիզ Իզատա Արտիկովան, բրոնզե մեդալը պաշտոնապես անցել է Լուիս Մոսկերային[2]։
2021 թվականին Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերում կոլումբացի Լուիս Մոսկերոն գրավեց երկրորդ տեղը՝ բարձրացնելով 331 կգ (151 + 180):
Սպորտային արդյունքներ
| Թվական | Մրցույթ | Տեղ
անցկացման |
Քաշը
աստիճան |
Նետում | Հրում | Գումար
երկամարտ |
Տեղ |
| 2014 | Աշխարհի առաջնություն | Ալմա-Աթա | մինչև 62 կգ | 141 կգ | 170 կգ | 311 կգ | 4 |
| 2015 | Պանամերիկյան Խաղեր | Տորոնտո | մինչև 69 կգ | 150 կգ | 181 կգ | 331 կգ | Կաղապար:1 |
| 2016 | Ամառային Օլիմպիական խաղեր | Ռիո դե Ժանեյրո | մինչև 69 կգ | 155 կգ | 183 կգ | 338 կգ | Կաղապար:3 |
| 2019 | Պանամերիկյան խաղեր | Լիմա | մինչև 73 կգ | 150 կգ | 175 կգ | 325 կգ | Կաղապար:2 |
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
Մարտին Վլադիմիրովիչ Մալյուտին (), ռուս լողորդ, 2020 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, 2021 թվականի Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի առաջնությունների մրցանակակիր:
Կարիերա
Մասնակցել է ջրային մարզաձևերի Եվրոպայի 2018 թվականի առաջնությանը՝ նվաճելով արծաթե մեդալ տղամարդկանց 4×200 մ ազատ ոճում և խառը 4 × 200 մ ազատ ոճում[1][2]։
2019 թվականի հուլիսի 23-ին Հարավային Կորեայի Քվանջու քաղաքում 200 մետր ազատ ոճում դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր: Նա բրոնզե մեդալը կիսել է բրիտանացի Դանքան Սքոթի հետ՝ զիջելով միայն չինացի Սուն Յանին և ճապոնացի Կացուհիրո Մացումոտոյին[3]։
2021 թվականի մայիսին Բուդապեշտում կայացած ջրային մարզաձևերի Եվրոպայի առաջնությունում Մարտինը ոսկե մեդալ նվաճեց 400 մետր ազատ ոճում՝ եզրափակչում լողալով 3.44, 18 մետր[4]։ Այս մրցաշարում երկրորդ ոսկե մեդալը Մարտինը նվաճել է 4-ից 200 մետր ազատ ոճում[5]։ Մայիսի 21-ին դարձել Է Եվրոպայի եռակի չեմպիոն՝ 200 մետր ազատ ոճում հաղթելով անձնական ռեկորդով և Եվրոպայի առաջնությունների ռեկորդով՝ 1.44, 79[6]։
Օլիմպիական հերթափոխի Սիբիրյան պետական ուսումնարանի ուսանող: Մարզվում է Նատալյա Նիկոլաեւնա Ռոշչինայի ղեկավարությամբ[7]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Final results» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2018-08-05-ին. Վերցված է 2019-07-23-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «2018 EC Swimming - Medallists by event» (PDF). glasgow2018.microplustiming.com. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2018-08-17-ին. Վերցված է 17 August 2018-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Плавание. Малютин выиграл бронзу ЧМ на дистанции 200 метров вольным стилем» (ռուսերեն). Sportbox.ru. 2019-07-23. Վերցված է 2019-07-23-ին.
- ↑ «Малютин победил на дистанции 400 м кролем в рамках чемпионата Европы». Спорт РИА Новости (ռուսերեն). 2021-05-17. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-19-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Плавание. Мужская сборная России взяла золото в эстафете 4 по 200 метров вольным стилем на ЧЕ». Sportbox.ru (ռուսերեն). 2021-05-19. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-19-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ Козина, Анна. (2021-05-21). «Малютин выиграл 200-метровку кролем на чемпионате Европы с рекордом турнира». Российская газета (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-05-21-ին. Վերցված է 2021-05-22-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն) - ↑ «Омский пловец Мартин Малютин: «На воде все решают доли секунды»» (ру).
{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
Վաժա Մարգվելաշվիլի (վրաց.՝ ვაჟა მარგველაშვილი, ), վրացի ձյուդոիստ, Տոկիոյի 2020 Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, աշխարհի և Եվրոպայի առաջնությունների մրցանակակիր:
Կենսագրություն
Ծնվել է 1993 թվականին Բերջենաուլիում։ 2015 թվականին թիմի կազմում նվաճել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալ: 2016 թվականին դարձել է Եվրոպայի չեմպիոն ինչպես անհատական առաջնությունում, այնպես էլ թիմի կազմում, բայց Ռիո դե Ժանեյրոյում կայացած Օլիմպիական խաղերում եղել է միայն 17-ը: 2017 թվականին դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր, ինչպես նաև Եվրոպայի չեմպիոն թիմի կազմում:
2021 թվականի ապրիլին Պորտուգալիայի մայրաքաղաքում կայացած Եվրոպայի առաջնությունում, մինչև 66 կգ քաշային կարգում, ավելի բարձր էր եզրափակիչ, որտեղ պարտվեց իտալացի Մանուել Լոմբարդոյին և նվաճեց մրցաշարի արծաթե մեդալ:
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Важа Маргвелашвили – օլիմպիական վիճակագրությունը Sports-Reference.com կայքում (անգլ.)
- Կաղապար:Judoinside
Տատյանա Ալեքսեևնա Մինինա (օրիօրդական ազգանունը՝ Կուդաշովա[1], ), ռուս թաեքվոնդոիստ, 2020 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր, աշխարհի առաջնությունների կրկնակի մրցանակակիր, Եվրոպայի եռակի չեմպիոն, Ռուսաստանի բազմակի չեմպիոն, միջազգային կարգի Ռուսաստանի սպորտի վարպետ (2015)[2]։
Կարիերա
Ապրում և մարզվում է Չելյաբինսկում: Մարզիչները՝ Աննա Ալեքսանդրովնա Սելյուտինա, Ալեքսանդր Պետրովիչ Էնս: Սովորում է Ուրալգուֆկում:
Ունի Եվրոպայի պատանեկան եւ երիտասարդական առաջնությունների պարգևներ: 2014 թվականի պատանեկան Օլիմպիական խաղերում 17 տարեկանում նվաճել է բրոնզե մեդալ (թաեքվոնդոյի ռուսներից մեկը):
2016, 2018 և 2021 թվականների Եվրոպայի առաջնություններում հաղթել է մինչև 53 կգ քաշային կարգում[3]։
2017 թվականի աշխարհի առաջնությունում եզրափակիչում պարտվել է թուրք Զելիհե Ագրիսին:
Ռուսաստանի բազմակի չեմպիոն (2014, 2015, 2017):
2020 թվականին ամուսնացել է ռուս թաեքվոնդիստ Կոնստանտին Մինինի հետ և վերցրել նրա ազգանունը[4][5][6]։
Տոկիոյում 2021 թվականի օլիմպիական խաղերում հանդես է եկել մինչեւ 57 կգ քաշային կարգում ՝ հաղթելով երեք մենամարտ եւ դուրս եկել եզրափակիչ, որտեղ հանդիպել է 18-ամյա սերբ ամերիկուհի Անաստասիա Զոլոտիչի հետ, որին զիջել է 17-25 հաշվով եւ նվաճել արծաթե մեդալ: Ռուսաստանցիների համար Այս մեդալը Օլիմպիական խաղերի պատմության մեջ վեցերորդն է թաեքվոնդոյում եւ կանանց մեջ երրորդն է:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Также встречается написание Кудашева
- ↑ Приказ «О присвоении спортивного звания „Мастер спорта России международного класса“» 16 ноября 2015 г. № 154-нг
- ↑ Российская тхэквондистка Кудашова стала чемпионкой Европы в весе до 53 кг
- ↑ «Красота с кулаками: как в жизни выглядит «серебряная» Татьяна Минина». kp.ru. 25 июля 2021.
- ↑ «Сладкие парочки челябинского тхеквондо». Вечерний Челябинск. 23 мая 2017.
- ↑ «Еще одна медаль России в тхэквондо. Минина проиграла в финале, но серебро — тоже успех». Спорт-Экспресс.