«Ալեքսանդր Զացեպին»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589) |
||
Տող 9. | Տող 9. | ||
<ref name=":0">{{Cite web|url=http://tass.ru/encyclopedia/person/%D0%97/zacepin-aleksandr-sergeevich|title=Зацепин, Александр Сергеевич|author=|work=[[ТАСС]]|date=|publisher=}}</ref>։ |
<ref name=":0">{{Cite web|url=http://tass.ru/encyclopedia/person/%D0%97/zacepin-aleksandr-sergeevich|title=Зацепин, Александр Сергеевич|author=|work=[[ТАСС]]|date=|publisher=}}</ref>։ |
||
Ավարտելով թիվ 12 միջնակարգ դպրոցը՝ ընդունվել է Նովոսիբիրսկի երկաթուղային տրանսպորտի ինժեներներային |
Ավարտելով թիվ 12 միջնակարգ դպրոցը՝ ընդունվել է Նովոսիբիրսկի երկաթուղային տրանսպորտի ինժեներներային ինստիտուտ։ [[1945 թվական]]ին նրան հեռացրել են բուհից և զորակոչել բանակ։ Լինելով զինվորական ծառայության՝ ինքնուրույն յուրացրել է մի քանի գործիքներ։ Դասակի հրամանատարը, որտեղ ծառայում էր Ալեքսանդրը, ապագա հայտնի արտիստ էր, որը Ալեքսանդրին հրավիրում է մասնակցելու բանակի ինքնագործունեությանը։ Արդյունքում նրան ընդունում են Նովոսիբիրսկի երգի և պարի բանակային անսամբլ։ Զացեպինի խոսքով, եթե ինքը չգնար բանակ, ապա կոմպոզիտոր չէր դառնա |
||
<ref name=":2" /><ref name=":2" />։ |
<ref name=":2" /><ref name=":2" />։ |
||
[[Ալմա Աթա]]յում հյուրախաղերի ժամանակ Զացեպինը որոշել է փաստաթղթեր ներկայացնել թանգարան, սակայն նրան խորհուրդ են տվել միանգամից ընդունվել կոնսերվատորիա։ |
[[Ալմա Աթա]]յում հյուրախաղերի ժամանակ Զացեպինը որոշել է փաստաթղթեր ներկայացնել թանգարան, սակայն նրան խորհուրդ են տվել միանգամից ընդունվել կոնսերվատորիա։ |
||
Նա [[1956 թվական]]ին ավարտել է [[Ղազախստան]]ի [[Կուրմանգազա]]յի անվան ազգային կոնսերվատորիան [[Ալմա Աթա]]յում։ Դիպլոմային աշխատանքը «Ծերունի Խոթաբիչ» բալետն էր, որը բեմադրվել է Ալմա Աթայի օպերայի և բալետի թատրոնում։ Աշխատել է «Ղազախֆիլմ» ստուդիայում որպես երաժշտական ձևավորող։ Նույն [[1956 թվական|1956 թվականին]] գրել է երաժշտություն իր առաջին ֆիլմի համար ([[մեր սիրելի բժիշկը (ֆիլմ)|մեր սիրելի բժիշկը]])։ Երաժշտություն ձայնագրելու համար Զացեպինան ստիպված է եղել հաճախ գնալ [[Մոսկվա]], քանի որ «Ղազախֆիլմում» աշխատանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չեն եղել։ Արդյունքում Մոսկվայի սիմֆոգազի ղեկավար Վիկտոր Կնուշևիցկին առաջարկել է նրան տեղափոխվել |
Նա [[1956 թվական]]ին ավարտել է [[Ղազախստան]]ի [[Կուրմանգազա]]յի անվան ազգային կոնսերվատորիան [[Ալմա Աթա]]յում։ Դիպլոմային աշխատանքը «Ծերունի Խոթաբիչ» բալետն էր, որը բեմադրվել է Ալմա Աթայի օպերայի և բալետի թատրոնում։ Աշխատել է «Ղազախֆիլմ» ստուդիայում որպես երաժշտական ձևավորող։ Նույն [[1956 թվական|1956 թվականին]] գրել է երաժշտություն իր առաջին ֆիլմի համար ([[մեր սիրելի բժիշկը (ֆիլմ)|մեր սիրելի բժիշկը]])։ Երաժշտություն ձայնագրելու համար Զացեպինան ստիպված է եղել հաճախ գնալ [[Մոսկվա]], քանի որ «Ղազախֆիլմում» աշխատանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չեն եղել։ Արդյունքում Մոսկվայի սիմֆոգազի ղեկավար Վիկտոր Կնուշևիցկին առաջարկել է նրան տեղափոխվել մայրաքաղաք։ |
||
[1965 թվական]]ի Զացեպինը սկսել է համագործակցել [[Լեոնիդ Դերբենևի|Լեոնիդ Դերբենևի]] հետ, և նրանց ստեղծագործական [[դուետ]]ը դարձել է |
[1965 թվական]]ի Զացեպինը սկսել է համագործակցել [[Լեոնիդ Դերբենևի|Լեոնիդ Դերբենևի]] հետ, և նրանց ստեղծագործական [[դուետ]]ը դարձել է ամենահայտնին։ Միասին նրանք ավելի քան 100 երգ են գրել։ Նրանց համագործակցությունը շարունակվել է մինչև բանաստեղծի մահը՝ [[1995 թվական]]ը։ |
||
1970-ականների կեսերին տեղի է ունեցել կոմպոզիտորի ծանոթությունը [[Ալլա Պուգաչովա]]յի հետ։ Այդ ժամանակ Զացեպինը կառուցել է ձայնագրման սեփական ստուդիան։ Դրա համար նա ստիպված է եղել երկու բնակարաններ փոխանակել մեկ նոր բնակարանի հետ։ Բարձր տեխնիկական մակարդակը և տան ստուդիայի հնարավորությունները առիթ են հանդիսացել Ալլա Պուգաչովայի և Ալեքսանդր Զացեպինի համատեղ ստեղծագործության համար։ Դրանում ներգրավված են եղել և ձայնագրվել են բազմաթիվ երգեր, որոնք Պուգաչովային ճանաչում են բերել։ Զացեպինը երգչուհու երգացանկից գրել է երաժշտություն մի քանի երգերի համար։ Սակայն «կինը, ով երգում է» ֆիլմից հետո Զացեպինի և Պուգաչովայի միջև տարաձայնություններ են առաջացել, և նրանք այլևս չեն համագործակցել։ |
1970-ականների կեսերին տեղի է ունեցել կոմպոզիտորի ծանոթությունը [[Ալլա Պուգաչովա]]յի հետ։ Այդ ժամանակ Զացեպինը կառուցել է ձայնագրման սեփական ստուդիան։ Դրա համար նա ստիպված է եղել երկու բնակարաններ փոխանակել մեկ նոր բնակարանի հետ։ Բարձր տեխնիկական մակարդակը և տան ստուդիայի հնարավորությունները առիթ են հանդիսացել Ալլա Պուգաչովայի և Ալեքսանդր Զացեպինի համատեղ ստեղծագործության համար։ Դրանում ներգրավված են եղել և ձայնագրվել են բազմաթիվ երգեր, որոնք Պուգաչովային ճանաչում են բերել։ Զացեպինը երգչուհու երգացանկից գրել է երաժշտություն մի քանի երգերի համար։ Սակայն «կինը, ով երգում է» ֆիլմից հետո Զացեպինի և Պուգաչովայի միջև տարաձայնություններ են առաջացել, և նրանք այլևս չեն համագործակցել։ |
||
Նոր ստուդիայում նաև գործիքավորվել և ձայնագրվել է «Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը» ֆիլմի համար։ [[ԽՍՀՄ]]-ում կար ընդամենը 2 ստուդիա, որտեղ կարելի էր արագացնել երաժշտական ձայնագրությունները, և այդ խնդիրը հաջողվեց լուծել Զացեպինի ստուդիայում։ |
Նոր ստուդիայում նաև գործիքավորվել և ձայնագրվել է «Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը» ֆիլմի համար։ [[ԽՍՀՄ]]-ում կար ընդամենը 2 ստուդիա, որտեղ կարելի էր արագացնել երաժշտական ձայնագրությունները, և այդ խնդիրը հաջողվեց լուծել Զացեպինի ստուդիայում։ |
||
Տող 23. | Տող 23. | ||
[[1982 թվականի]]ի ամռանը կոմպոզիտորը մեկնել է Ֆրանսիա՝ առանց քաղաքացիությունը փոխելու<ref name =Rtv1/> |
[[1982 թվականի]]ի ամռանը կոմպոզիտորը մեկնել է Ֆրանսիա՝ առանց քաղաքացիությունը փոխելու<ref name =Rtv1/> |
||
Նրա մեկնումից հետո երգը անխնա քննադատվել է, մասնավորապես, [[1983 թվական]]ի [[հունիսի 3]]-ի «Տրուդ» թերթը հրապարակել է «Կա միայն մի պահ»-ը, որտեղ ասվում էր, որ այս երգը, ըստ էության, թույլ մարդկանց մասին է, ովքեր միայն հոգ են տանում միայն սեփական ճակատագրի |
Նրա մեկնումից հետո երգը անխնա քննադատվել է, մասնավորապես, [[1983 թվական]]ի [[հունիսի 3]]-ի «Տրուդ» թերթը հրապարակել է «Կա միայն մի պահ»-ը, որտեղ ասվում էր, որ այս երգը, ըստ էության, թույլ մարդկանց մասին է, ովքեր միայն հոգ են տանում միայն սեփական ճակատագրի մասին։ Պնդվում Էր, որ դա բացահայտ գռեհիկություն է, որը պարուրված է գեղեցիկ մեղեդիով և այդ պատճառով էլ հեշտ հիշվող է երիտասարդ հոգիներին անհանգստացնող կեղծ ռոմանտիկայով։ Նա շարունակվել է համագործակցությունը [[Լեոնիդ Գայդա]]յի հետ ։ |
||
[[1986 թվական]]ին՝ վերակառուցումից սկսած, կոմպպոզիտորը վերադառնում է ԽՍՀՄ։ Շարունակվում է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։ |
[[1986 թվական]]ին՝ վերակառուցումից սկսած, կոմպպոզիտորը վերադառնում է ԽՍՀՄ։ Շարունակվում է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։ |
||
[1997 թվական]]ին Զացեպինը գրել է երաժշտություն [[Մարինա Խլեբնիկովա]]յի «Շեղված անձրևներ» բանաստեղծության |
[1997 թվական]]ին Զացեպինը գրել է երաժշտություն [[Մարինա Խլեբնիկովա]]յի «Շեղված անձրևներ» բանաստեղծության համար։ Երգը արագորեն դարձել է շատ սիրված և դուրս եկել փառատոնի եզրափակիչ՝ որպես [[տարվա երգը |Երգը-98]]։ |
||
Կոմպոզիտորը գրել է ավելի քան 300 երգ և երաժշտություն ավելի քան 120 ֆիլմերի և մուլտֆիլմերի համար։ Ալեքսանդր Զացեպինը Ռուսաստանի արվեստի վաստակավոր գործիչ է (1997), Կինեմատոգրաֆիական արվեստների և Գիտությունների ազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (2002), անդամ է ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն (1956) և ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միության (1957) |
Կոմպոզիտորը գրել է ավելի քան 300 երգ և երաժշտություն ավելի քան 120 ֆիլմերի և մուլտֆիլմերի համար։ Ալեքսանդր Զացեպինը Ռուսաստանի արվեստի վաստակավոր գործիչ է (1997), Կինեմատոգրաֆիական արվեստների և Գիտությունների ազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (2002), անդամ է ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն (1956) և ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միության (1957)։ |
||
==Անձնական կյանք== |
==Անձնական կյանք== |
||
Հայրը՝ Սերգեյ Դմիտրիի Զացեպինը, վիրաբույժ |
Հայրը՝ Սերգեյ Դմիտրիի Զացեպինը, վիրաբույժ է։ |
||
Մայրը՝ Վալենտինա Բոլեսլավովնա Օկսենտովիչը, ռուսաց լեզվի և գրականության դասախոս է<ref>{{Cite web|url=http://fakty.ua/138937-aleksandr-zacepin-s-alloj-pugachevoj-my-possorilis-na-semkah-filma-zhencshina-kotoraya-poet|title=Александр Зацепин: «С Пугачевой мы поссорились на съемках фильма «Женщина, которая поет»|author=|work=[[Факты и комментарии]]|date=2011-08-29|publisher=}}</ref> |
Մայրը՝ Վալենտինա Բոլեսլավովնա Օկսենտովիչը, ռուսաց լեզվի և գրականության դասախոս է<ref>{{Cite web|url=http://fakty.ua/138937-aleksandr-zacepin-s-alloj-pugachevoj-my-possorilis-na-semkah-filma-zhencshina-kotoraya-poet|title=Александр Зацепин: «С Пугачевой мы поссорились на съемках фильма «Женщина, которая поет»|author=|work=[[Факты и комментарии]]|date=2011-08-29|publisher=}}</ref>։ |
||
Առաջին կինը՝ դերասանուհի Ռեվմիրա Լվովնա Սոկոլովան է եղել (1927—2008)<ref name=":1">[http://www.eg.ru/daily/stars/32794/ Александр Зацепин: Женщинам всё прощаю!<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>: Ամուսնությունը լուծարվել է երեք տարի |
Առաջին կինը՝ դերասանուհի Ռեվմիրա Լվովնա Սոկոլովան է եղել (1927—2008)<ref name=":1">[http://www.eg.ru/daily/stars/32794/ Александр Зацепин: Женщинам всё прощаю!<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>: Ամուսնությունը լուծարվել է երեք տարի անց։ Արդեն ամուսնությունից հետո գիտեր, որ կինը հղի է ուրիշից։ Ծնված աղջկան Զացեպինը հայրություն է անում, բայց մի տարի անց նա մեռնում է։ 1954 թվականին զույգը ունենում է տղային՝ Եվգենիին, որը մահանում է 1975 թվականին<ref name=":3">{{Cite web|url=https://teleprogramma.pro/news/321427/|title=91-летний Александр Зацепин не может без слез воспоминать о смерти любимой жены|author=Маргарита Панина|website=teleprogramma.pro|date=11.01.2018|publisher=}}</ref>։ |
||
Երկրորդ կնոջ՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Տրետյակովայի հետ ապրել է մոտ 30 տարի<ref name=":0" /> |
Երկրորդ կնոջ՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Տրետյակովայի հետ ապրել է մոտ 30 տարի<ref name=":0" />։ 1956 թվականին զույգն ունենում է Ելենային]<ref name=":1" />։ 1981 թվականին 47 տարեկան հասակում մահանում է կինը։ |
||
Երրորդ կինը ֆրանսիացի նկարչուհի [[Ժենեվեվա Պրեշակ]]ն |
Երրորդ կինը ֆրանսիացի նկարչուհի [[Ժենեվեվա Պրեշակ]]ն էր։ Նրանց ծանոթացնում է նկարչուհու եղբայրը՝ թարգմանիչ Ալեն Պրեշակը [[1981 թվական]]ին։ Իմանալով, որ Զացեպինին թույլ չեն տալիս ամերիկյան պրոդյուսերի հետ համագործակցել, առաջարկում է ամուսնանալ իր քրոջ հետ և ստանալ ֆրանսիական քաղաքացիություն, որպեսի կախման մեջ չլինի խորհրդային իշխանությունից <ref name=":1" />. В 1982 году Зацепин с супругой уехали в [[Париж]]<ref name=":0" />: Չորս տարի անց նրանք ամուսնալուծվում են, և Զացեպինը վերադառնում է Մոսկվա։ |
||
Չորրորդ կինը՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Մորոզովսկայան, դաշնակահարուհի էր, մանկավարժ [[Մոսկվայի Պ. ի. Չայկովսկու անվան պետական կոնսերվատորիա|Մոսկվայի կոնսերվատորիայի]] և [[Գնեսինների անվան դպրոց|Գնեսինների անվան դպրոցի]] |
Չորրորդ կինը՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Մորոզովսկայան, դաշնակահարուհի էր, մանկավարժ [[Մոսկվայի Պ. ի. Չայկովսկու անվան պետական կոնսերվատորիա|Մոսկվայի կոնսերվատորիայի]] և [[Գնեսինների անվան դպրոց|Գնեսինների անվան դպրոցի]]։ Ապրել են ավելի քան 20 տարի, [[2014 թվական]]ին կինը մահացել է քաղցկեղից |
||
<ref name=":3" />. |
<ref name=":3" />. |
||
1990-ականներին Զացեպինը որոշ ժամանակ ապրել է [Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]։ Երկար ժամանակ նա ապրում էր երկու երկրում՝ իր իսկ խոսքերով, հանգստանում էր Փարիզում, իսկ աշխատում էր Մոսկվայում։ |
1990-ականներին Զացեպինը որոշ ժամանակ ապրել է [Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]։ Երկար ժամանակ նա ապրում էր երկու երկրում՝ իր իսկ խոսքերով, հանգստանում էր Փարիզում, իսկ աշխատում էր Մոսկվայում։ |
||
Ապրում է իր դստեր հետ Շվեյցարիայում <ref name=":2">{{Cite web|url=https://news.rambler.ru/community/36880619-mgnoveniya-bolshoy-zhizni-znamenitogo-kompozitora/|title=Мгновения большой жизни знаменитого композитора|author=Вечерняя Москва|website=Рамблер|date=15.05.2017|publisher=}}</ref> |
Ապրում է իր դստեր հետ Շվեյցարիայում <ref name=":2">{{Cite web|url=https://news.rambler.ru/community/36880619-mgnoveniya-bolshoy-zhizni-znamenitogo-kompozitora/|title=Мгновения большой жизни знаменитого композитора|author=Вечерняя Москва|website=Рамблер|date=15.05.2017|publisher=}}</ref>։ |
||
00:13, 1 Օգոստոսի 2021-ի տարբերակ
Ալեքսանդր Զացեպին | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 10, 1926[1] (98 տարեկան) |
Ծննդավայր | Նովոսիբիրսկ, Սիբիրի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսաստան և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Ղազախստանի ազգային կոնսերվատորիա |
Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր, դաշնակահար և ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կայք | zacepinmusic.ru |
Alexander Zatsepin Վիքիպահեստում |
Ալեքսանդր Սերեբրեևիչ Զացեպին, (մարտի 10, 1926[1], Նովոսիբիրսկ, Սիբիրի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ) . Ստացել է համաժողովրդական ճանաչում որպես երաժշտության հեղինակ բազմաթիվ հայտնի ֆիլմերի, այդ թվում Լեոնիդ Իովիչի գրեթե բոլոր ֆիլմերի։
Կենսագրություն
Ծնվել է 1926 թվականի մարտի 10-ին Նովոսիբիրսկում վիրաբույժ Սերգեյ Դմիտրիեւիչ Զացեպինի և ուսուցիչ Նիցա Վալենտինա Բոլեսլավովնա Օքսենտովիչի ընտանիքում։ 1941 թվականին Ալեքսանդրի հայրը ձերբակալվել է և 58-րդ հոդվածով և դատապարտվել 10 տարվա ազատազրկման։ Ազատ արձակվելուց հետո ընտանիք չի վերադարձել։ Մայրը որդուն միայնակ է մեծացրել [2]։
Ավարտելով թիվ 12 միջնակարգ դպրոցը՝ ընդունվել է Նովոսիբիրսկի երկաթուղային տրանսպորտի ինժեներներային ինստիտուտ։ 1945 թվականին նրան հեռացրել են բուհից և զորակոչել բանակ։ Լինելով զինվորական ծառայության՝ ինքնուրույն յուրացրել է մի քանի գործիքներ։ Դասակի հրամանատարը, որտեղ ծառայում էր Ալեքսանդրը, ապագա հայտնի արտիստ էր, որը Ալեքսանդրին հրավիրում է մասնակցելու բանակի ինքնագործունեությանը։ Արդյունքում նրան ընդունում են Նովոսիբիրսկի երգի և պարի բանակային անսամբլ։ Զացեպինի խոսքով, եթե ինքը չգնար բանակ, ապա կոմպոզիտոր չէր դառնա [3][3]։ Ալմա Աթայում հյուրախաղերի ժամանակ Զացեպինը որոշել է փաստաթղթեր ներկայացնել թանգարան, սակայն նրան խորհուրդ են տվել միանգամից ընդունվել կոնսերվատորիա։
Նա 1956 թվականին ավարտել է Ղազախստանի Կուրմանգազայի անվան ազգային կոնսերվատորիան Ալմա Աթայում։ Դիպլոմային աշխատանքը «Ծերունի Խոթաբիչ» բալետն էր, որը բեմադրվել է Ալմա Աթայի օպերայի և բալետի թատրոնում։ Աշխատել է «Ղազախֆիլմ» ստուդիայում որպես երաժշտական ձևավորող։ Նույն 1956 թվականին գրել է երաժշտություն իր առաջին ֆիլմի համար (մեր սիրելի բժիշկը)։ Երաժշտություն ձայնագրելու համար Զացեպինան ստիպված է եղել հաճախ գնալ Մոսկվա, քանի որ «Ղազախֆիլմում» աշխատանքի համար անհրաժեշտ պայմաններ չեն եղել։ Արդյունքում Մոսկվայի սիմֆոգազի ղեկավար Վիկտոր Կնուշևիցկին առաջարկել է նրան տեղափոխվել մայրաքաղաք։
[1965 թվական]]ի Զացեպինը սկսել է համագործակցել Լեոնիդ Դերբենևի հետ, և նրանց ստեղծագործական դուետը դարձել է ամենահայտնին։ Միասին նրանք ավելի քան 100 երգ են գրել։ Նրանց համագործակցությունը շարունակվել է մինչև բանաստեղծի մահը՝ 1995 թվականը։ 1970-ականների կեսերին տեղի է ունեցել կոմպոզիտորի ծանոթությունը Ալլա Պուգաչովայի հետ։ Այդ ժամանակ Զացեպինը կառուցել է ձայնագրման սեփական ստուդիան։ Դրա համար նա ստիպված է եղել երկու բնակարաններ փոխանակել մեկ նոր բնակարանի հետ։ Բարձր տեխնիկական մակարդակը և տան ստուդիայի հնարավորությունները առիթ են հանդիսացել Ալլա Պուգաչովայի և Ալեքսանդր Զացեպինի համատեղ ստեղծագործության համար։ Դրանում ներգրավված են եղել և ձայնագրվել են բազմաթիվ երգեր, որոնք Պուգաչովային ճանաչում են բերել։ Զացեպինը երգչուհու երգացանկից գրել է երաժշտություն մի քանի երգերի համար։ Սակայն «կինը, ով երգում է» ֆիլմից հետո Զացեպինի և Պուգաչովայի միջև տարաձայնություններ են առաջացել, և նրանք այլևս չեն համագործակցել։ Նոր ստուդիայում նաև գործիքավորվել և ձայնագրվել է «Իվան Վասիլևիչը փոխում է մասնագիտությունը» ֆիլմի համար։ ԽՍՀՄ-ում կար ընդամենը 2 ստուդիա, որտեղ կարելի էր արագացնել երաժշտական ձայնագրությունները, և այդ խնդիրը հաջողվեց լուծել Զացեպինի ստուդիայում։
1978 թվականին թողարկում է «հունիսի 31» ֆիլմը, որը դառնում է կոմպոզիտորի ստեղծագործական մեծ հաջողությունը։ Լեոնիդ Պետրովիչի և Յուրի Էնտինայի բանաստեղծությունների հիման վրա ստեղծված երգերը մեծ ճանաչում են ձեռք բերում։ Հեղափոխական (այդ ժամանակ) մեղեդիական երաժշտությունը կրկին ձայնագրվել է իր բնակարանում։ Սակայն ֆիլմի պրեմիերայից կես տարի անց նրա դերասաններից մեկը՝ Ալեքսանդր Բորիսովիչը Գոդունովը, արտագաղթել է ԱՄՆ, և ֆիլմը 7 տարով մնացել է դարակի վրա։
1982 թվականիի ամռանը կոմպոզիտորը մեկնել է Ֆրանսիա՝ առանց քաղաքացիությունը փոխելու[4]
Նրա մեկնումից հետո երգը անխնա քննադատվել է, մասնավորապես, 1983 թվականի հունիսի 3-ի «Տրուդ» թերթը հրապարակել է «Կա միայն մի պահ»-ը, որտեղ ասվում էր, որ այս երգը, ըստ էության, թույլ մարդկանց մասին է, ովքեր միայն հոգ են տանում միայն սեփական ճակատագրի մասին։ Պնդվում Էր, որ դա բացահայտ գռեհիկություն է, որը պարուրված է գեղեցիկ մեղեդիով և այդ պատճառով էլ հեշտ հիշվող է երիտասարդ հոգիներին անհանգստացնող կեղծ ռոմանտիկայով։ Նա շարունակվել է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։ 1986 թվականին՝ վերակառուցումից սկսած, կոմպպոզիտորը վերադառնում է ԽՍՀՄ։ Շարունակվում է համագործակցությունը Լեոնիդ Գայդայի հետ ։
[1997 թվական]]ին Զացեպինը գրել է երաժշտություն Մարինա Խլեբնիկովայի «Շեղված անձրևներ» բանաստեղծության համար։ Երգը արագորեն դարձել է շատ սիրված և դուրս եկել փառատոնի եզրափակիչ՝ որպես Երգը-98։
Կոմպոզիտորը գրել է ավելի քան 300 երգ և երաժշտություն ավելի քան 120 ֆիլմերի և մուլտֆիլմերի համար։ Ալեքսանդր Զացեպինը Ռուսաստանի արվեստի վաստակավոր գործիչ է (1997), Կինեմատոգրաֆիական արվեստների և Գիտությունների ազգային ակադեմիայի թղթակից անդամ (2002), անդամ է ԽՍՀՄ կոմպոզիտորների միություն (1956) և ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միության (1957)։
Անձնական կյանք
Հայրը՝ Սերգեյ Դմիտրիի Զացեպինը, վիրաբույժ է։
Մայրը՝ Վալենտինա Բոլեսլավովնա Օկսենտովիչը, ռուսաց լեզվի և գրականության դասախոս է[5]։
Առաջին կինը՝ դերասանուհի Ռեվմիրա Լվովնա Սոկոլովան է եղել (1927—2008)[6]: Ամուսնությունը լուծարվել է երեք տարի անց։ Արդեն ամուսնությունից հետո գիտեր, որ կինը հղի է ուրիշից։ Ծնված աղջկան Զացեպինը հայրություն է անում, բայց մի տարի անց նա մեռնում է։ 1954 թվականին զույգը ունենում է տղային՝ Եվգենիին, որը մահանում է 1975 թվականին[7]։
Երկրորդ կնոջ՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Տրետյակովայի հետ ապրել է մոտ 30 տարի[2]։ 1956 թվականին զույգն ունենում է Ելենային][6]։ 1981 թվականին 47 տարեկան հասակում մահանում է կինը։
Երրորդ կինը ֆրանսիացի նկարչուհի Ժենեվեվա Պրեշակն էր։ Նրանց ծանոթացնում է նկարչուհու եղբայրը՝ թարգմանիչ Ալեն Պրեշակը 1981 թվականին։ Իմանալով, որ Զացեպինին թույլ չեն տալիս ամերիկյան պրոդյուսերի հետ համագործակցել, առաջարկում է ամուսնանալ իր քրոջ հետ և ստանալ ֆրանսիական քաղաքացիություն, որպեսի կախման մեջ չլինի խորհրդային իշխանությունից [6]. В 1982 году Зацепин с супругой уехали в Париж[2]: Չորս տարի անց նրանք ամուսնալուծվում են, և Զացեպինը վերադառնում է Մոսկվա։
Չորրորդ կինը՝ Սվետլանա Գրիգորևնա Մորոզովսկայան, դաշնակահարուհի էր, մանկավարժ Մոսկվայի կոնսերվատորիայի և Գնեսինների անվան դպրոցի։ Ապրել են ավելի քան 20 տարի, 2014 թվականին կինը մահացել է քաղցկեղից [7].
1990-ականներին Զացեպինը որոշ ժամանակ ապրել է [Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]]։ Երկար ժամանակ նա ապրում էր երկու երկրում՝ իր իսկ խոսքերով, հանգստանում էր Փարիզում, իսկ աշխատում էր Մոսկվայում։ Ապրում է իր դստեր հետ Շվեյցարիայում [3]։
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Зацепин, Александр Сергеевич». ТАСС.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Вечерняя Москва (15.05.2017). «Мгновения большой жизни знаменитого композитора». Рамблер.
- ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>
պիտակ՝ «Rtv1
» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: - ↑ «Александр Зацепин: «С Пугачевой мы поссорились на съемках фильма «Женщина, которая поет»». Факты и комментарии. 2011-08-29.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Александр Зацепин: Женщинам всё прощаю!
- ↑ 7,0 7,1 Маргарита Панина (11.01.2018). «91-летний Александр Зацепин не может без слез воспоминать о смерти любимой жены». teleprogramma.pro.