«Օրտայի թանգարան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Թանգարան}} thumb|right|220 px|Ներքին հարդարանքի մի մասը '''Օրտայի թանգարան'''...»: |
|||
| Տող 21. | Տող 21. | ||
{{Արտաքին հղումներ}} |
{{Արտաքին հղումներ}} |
||
[[Կատեգորիա:Բրյուսելի թանգարաններ]] |
|||
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգություն Եվրոպայում]] |
|||
[[Կատեգորիա:Թանգարաններ]] |
|||
[[Կատեգորիա:Բելգիայի մշակույթ]] |
|||
20:19, 11 Մայիսի 2021-ի տարբերակ
Օրտայի թանգարան | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | ճարտարապետության թանգարան |
| Երկիր |  Բելգիա[1][2][3][…] |
| Տեղագրություն | Saint-Gilles - Sint-Gillis?[1][3][4] |
| Վայր | Châtelain - Kastelein? և House & Atelier Horta? |
| Ղեկավարության նստավայր | House & Atelier Horta, Saint-Gilles - Sint-Gillis, Բրյուսել, Բելգիա |
| Հասցե | Rue Américaine 25, 1060 Saint-Gilles, Belgique և Amerikastraat 25, 1060 Sint-Gillis, BelgiëRue Américaine - Amerikaanse straat? (23, 25, 27) |
| Հիմնադրվել է | հունվարի 29, 1970 |
| Կայք | hortamuseum.be(անգլ.)(ֆր.)(ճապոներեն)(նիդեր.) |
 | |
 | |
Օրտայի թանգարան (հոլ.՝ Hortamuseum, ֆր.՝ Musée Horta), թանգարան Բելգիայի մայրաքաղաք Բրյուսելում, որի ցուցադրությունը նվիրված է ճարտարապետ Վիկտոր Օրտայի կյանքին ու ստեղծագործությանը: Թանգարանը գտնվում է նույն շենքում, որը մի ժամանակ եղել է Օրտայի բնակության ու ստեղծագործելու վայրը: 2000 թվականին թանգարանը Օրտայի նախագծով կառուցված երեք առանձնատների հետ ներառվել է Համաշխարհային ժառանգության ցանկի մեջ:
Պատմություն
Շենքը կառուցվել է ըստ Օրտայի նախագծի և նրա պատվերով 1898-1901 թվականներին: Անգամ շինարարության ավարտից հետո Օրտան շարունակել է փոփոխել տան տեսքը, 1906 թվականին տան մոտ այգի է ավելացվել: Օրտան վարձակալել է շինությունն ապահարզանից հետո, սակայն ի վերջո դառել է դրա սեփականատերն ու տան մշտական բնակիչը և որոշ փոփոխություններ է արել դրա ներքին հարդարման մեջ: Օրտան մեծացրել է ստուդիան, բաց տերաս ու ձմեռային այգի է ավելացրել: Տան դիմացի տարածությունը փոփոխվել է 1911 թվականին Օրտայի կողմից ավտոտնակի կառուցումից հետ: Տունը վաճառվել է Հենրի Պինտեին 1919 թվականին, իսկ 1926 թվականին շինության երկու մասերն առանձնացվել են իրարից: Սուրբ Ժիլի կոմունան ձեռք է բերել տան բնակելի հատվածը 1961 թվականին` այնտեղ Օրտային նվիրված թանգարան կառուցելու նպատակով: 1967 թվականին տունը վերանորոգվել է Ժան Դելիի ղեկավարությամբ, որից հետո շինության կառուցվածքը մեծապես սկսել է համապատասխանել թանգարանային նշանակությանը: 1969 թվականին թանգարանը բացվել է հանրության համար[5]: 1970-ական և 1980-ական թվականներին ևս անց են կացվել վերանորոգման աշխատանքներ:
Նկարագրություն
Թանգարանի ներսում գտնվում է մշտական ցուցադրություն, որը ներառում է մոդեռն ոճի կահույքի հավաքածու, արվեստի գործիքներ ու առարկաներ, որոնք օգտագործել են Օրտան ու իր ժամանակակիցները, այդ թվում` Օրտայի կյանքի հետ կապված փաստաթղթեր: Թանգարանը կազմակերպում է Օրտայի և նրա արվեստի հետ կապված թեմաներով ցուցահանդեսներ:
Թանգարանն ունի միջին չափեր և Օրտայի կողմից օգտագործվել է որպես յուրօրինակ «լաբորատորիա», որտեղ նա ուսումնասիրել է շինարարության տարբեր մեթոդներ` օգտագործելով լավագույն տեխնոլոգիաներ, որոնք հասանելի էին այդ ժամանակ: Շինության ընդհանուր լայնությունը 12.5 մետր է, այդ թվում` 6.7 մետրը կազմում է բնակելի հատվածը, իսկ 5.8 մետրը` ստուդիան: Տունն ունի երեք հարկ, դրա կտուրը թեքություն ունի երկու կողմերից: Տան բակը քարապատ է և զարդարված է մետաղական բազրիքներով: Շինությունը հայտնի է իր ապակե առաստաղով, որը տեղակայված է անմիջապես գլխավոր աստիճանի տակ:
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ 1,0 1,1 Wiki Loves Monuments monuments database — 2017.
- ↑ https://www.iconichouses.org/houses
- ↑ 3,0 3,1 archINFORM (գերմ.) — 1994.
- ↑ https://erfgoedkaart.be/?id=8879
- ↑ Hortamuseum - Chronology
Արտաքին հղումներ
- Voormalige woning en atelier van Victor Horta. Hortamuseum Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed, van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օրտայի թանգարան» հոդվածին։ |
|
