«Մասնակից:Անահիտ Բաղդասարյան/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 19. | Տող 19. | ||
==Նախնական շինություն== |
==Նախնական շինություն== |
||
[[Պատկեր:Augustin de Betancourt in Russian attire, 1810s.jpg| |
[[Պատկեր:Augustin de Betancourt in Russian attire, 1810s.jpg|ձախից|մինի|Ավգուստին Բետանկուր, տոնավաճառի նախնական ճարտարապետը]] |
||
[[Պատկեր:StarYarmDom (Nizheg Yarmarka).jpg| |
[[Պատկեր:StarYarmDom (Nizheg Yarmarka).jpg|ձախից|մինի|Հին տոնավաճառային տուն մինչև վերակառուցումը]] |
||
Տոնավաճառի կենտրոնական մասը՝ նախագծված Ավգուստին Բեթանկուրտի կողմից, բաղկացած է 60 առանձին շենքերից 2530 խանութների հետ միասին: Գլխավոր տունը կլասիցիզմի ոգով, կողային վարչական կորպուսը ձևավորում է կենտրոնական շքերթային տարածքը. Այս վայրը գարնանային ջրերից պաշտպանելու համար լցվում է 3,5 մետր բարձրությամբ հիմքը։ Շրջանցիկ ջրանցքի ափերին առևտրի և ապրանքների պահեստի համար ավելի քան 40 քարե մեծ շենքեր են կառուցվել: |
Տոնավաճառի կենտրոնական մասը՝ նախագծված Ավգուստին Բեթանկուրտի կողմից, բաղկացած է 60 առանձին շենքերից 2530 խանութների հետ միասին: Գլխավոր տունը կլասիցիզմի ոգով, կողային վարչական կորպուսը ձևավորում է կենտրոնական շքերթային տարածքը. Այս վայրը գարնանային ջրերից պաշտպանելու համար լցվում է 3,5 մետր բարձրությամբ հիմքը։ Շրջանցիկ ջրանցքի ափերին առևտրի և ապրանքների պահեստի համար ավելի քան 40 քարե մեծ շենքեր են կառուցվել: |
||
18:25, 12 Ապրիլի 2021-ի տարբերակ
Նիժեգորոդյան տոնավաճառ, պատմական շրջան, պատմական կենտրոն, Նիժնի Նովգորոդի պատմական թաղամաս, որտեղ գտնվում էր Ռուսական կայսրության խոշորագույն տոնավաճառը: Կենտրոնական ցուցահանդեսային կենտրոն Նիժնի Նովգորոդում:
Պատմություն
Նախորդները
Առևտուրը Վոլգայում սկսվել է XIII դարի առաջին կեսին Արիական դաշտում՝ [Կազանի|Կազանի]] մոտ ։ 1524 թվականին [Վասիլի III]]ը, օգտվելով այն հանգամանքից, որ ռուս-կազանյան պատերազմներին թաթարները կողոպտել են ռուս վաճառականներին, արգելել է նրանց մեկնել Կազան և հիմնել է ռուսական տոնավաճառ Վասիլսուրսկում: Տեղը անհաջող է ընտրվել, քանի որ Վասիլսուրսկը, որպես սահմանային քաղաք, ծառայել է որպես Կազանի դեմ ռազմական գործողությունների ելակետ ։
Կազանի խանության նվաճումից հետո 1552 թվականին արդեն առևտրի համար ավելի բարենպաստ պայմաններ կային: Դրանից անմիջապես հետո Սբ. Մակարիոսի վանքում տոնավաճառ է ստեղծվում, որը շնորհիվ գտնվելու բարենպաստ վայրի, ակտիվորեն զարգանում է: 1641 թվականին թագավորը՝ Միխայիլ Ֆյոդորովիչը, վանքին իրավունք է տալիս առևտրականներից մեկ օրվա ընթացքում մաքսատուրք հավաքել։ 1648 թվականին Ալեքսեյ Միխայլովիչը թույլ է տալիս հինգ օր վաճառել առանց տուրք տալու, իսկ հետո հրամայում է վճարել հատուկ հարկ։ 1666 թվականին արդեն տոնավաճառ են ժամանում վաճառականներ ոչ միայն ռուսական թագավորությունից, այլ նաև արտերկրից ։ XVII դարի սկզբին ապրանքների ներկրումը հասնում էր 80 հազարի, XVII դարի երկրորդ կեսին՝ 490 հազարի, իսկ XVII դարի վերջին՝ 30 միլիոնի: Կառուցվել է ևս 1800 խանութ։ Ռուսական կայսրության գանձարանը 1790 թվականին խանութների վարձումից ստացել է 15 հազար ռուբլի, իսկ 1810 թվականին՝ մինչև 120 հազար: Տոնավաճառի շինությունները ժամանակավոր բնույթ էին կրում՝ ներկայացնելով փայտե բալագաններ, կրպակներ։ 18-րդ դարի կեսերին շատ շինություններ անօգտակար էին և 1751 թվականի հունիսի 18-ին թագավորական հրամանագիր է ստորագրվում հին փայտե բակի տեղում քարե հյուրասենյակ կառուցելու մասին ։ Պահպանվել են XVIII -XIX դարասկզբի տոնավաճառի վերակառուցման բազմաթիվ նախագծեր։ 1809 թվականի վերջին ավարտվել է տոնավաճառի վերակառուցումը։ 1816 թվականի օգոստոսի 16-ին հրդեհ է բռնկվել, որը ոչնչացրել է կենդանի բակը (բացառությամբ քարե մասնաշենքի)՝ բոլոր ժամանակավոր բալագանները ։ Հրդեհը տեղի է ունեցել արդեն աճուրդի ավարտից հետո: Վնասը կազմել է ավելի քան 2 մլն ռուբլի: Հրդեհն պատճառով առաջ է եկել տոնավաճառը տեղափոխելու հարցը, քանի որ վանքը քիչ տեղ ուներ և, բացի այդ, Վոլգայի ընթացքով ամեն տարի ողողվում էր Մակարևսկի ափը[1]:
Տոնավաճառի փոխանցում
Հասկանալով նոր տնտեսական կենտրոնի կառուցման կարևորությունը՝ կայսրը Ալեքսանդր I հետաձգեց Ձմեռային պալատի վերակառուցումը՝ դրա համար հատկացված գումարը տոնավաճառի կառուցմանը ուղղելով ։ Ընդհանուր առմամբ, կենդանի բակի կառուցման համար հատկացվել է գանձարանից 6 միլիոն ռուբլի: Շինարարությունը գլխավորել է մայրաքաղաքի շինությունների կոմիտեի նախագահ գեներալ-լեյտենանտ Օգոստին Բետանկուր: Ճարտարապետական անսամբլի ստեղծման համար հիմք է ծառայել այն ծրագիրը, որը մշակվել է դեռևս 1804 թվականին ճարտարապետ Անդրեյ Զախարովի կողմից։ 1817 թվականի փետրվարի 15 - ին սկսվում է շինարարությունը, որը տևում է 4 տարի ։
1822 թվականի հուլիսի 15-ին քարե հյուրատան բակում և փայտե ժամանակավոր շինություններում սկսվում է առևտուր ։ Տոնավաճառի տևողությունը կազմել է ավելի քան մեկ ամիս. դրոշները բարձրացվել են հուլիսի 15-ին և իջեցվել օգոստոսի 25-ին: Սակայն առավել բուռն առևտուրը սկսվել է օգոստոսից և շարունակվել մինչև սեպտեմբերի սկիզբը:
Տոնավաճառը զբաղեցնում էր մոտ 8 քառ. կմ տարածք Օկի գետի ձախ ցածր ափին՝ մեծ հրվանդանի վրա, որը ձևավորվում է Վոլգա մտնելիս:
Նախնական շինություն
.jpg)
Տոնավաճառի կենտրոնական մասը՝ նախագծված Ավգուստին Բեթանկուրտի կողմից, բաղկացած է 60 առանձին շենքերից 2530 խանութների հետ միասին: Գլխավոր տունը կլասիցիզմի ոգով, կողային վարչական կորպուսը ձևավորում է կենտրոնական շքերթային տարածքը. Այս վայրը գարնանային ջրերից պաշտպանելու համար լցվում է 3,5 մետր բարձրությամբ հիմքը։ Շրջանցիկ ջրանցքի ափերին առևտրի և ապրանքների պահեստի համար ավելի քան 40 քարե մեծ շենքեր են կառուցվել:
Ջրանցքը 100 մետր լայնությամբ երեք կողմից շրջապատել է ճարտարապետական անսամբլի կենտրոնական մասը։ Եզակի հիդրոտեխնիկական կառույց, որը ստացել է Բետանկուրի ջրանցք անվանումը, միացվել է Մեչերսկի լճով և Պիրան ջրանցքի հետ։ Ըստ մասշտաբի՝ համալիրը համեմատվել է հիդրոտեխնիկական կառույցների հետ: Ներկայումս ջրանցքից և կամուրջների համակարգից ոչինչ չի մնացել։
Հատուկ ուշադրություն էր գրավում այն ժամանակվա համար եզակի "աղոտ" կամուրջը ։ Ունենալով 510 մետր երկարություն՝ այն ժամանակի ամենաերկար կամուրջն էր ։
Միևնույն ժամանակ կառուցվել է Սպասսկի տոնավաճառային տաճարը, որը մինչև 21-րդ դարը պահպանված մի քանի շենքերից մեկն է: Տաճարի շինարարությունը սկսվել է 1818 թվականի օգոստոսի 20-ին Օգյուստ Մոնֆերրան ճարտարապետի նախագծով (որը միաժամանակ նախագծել էր Իսահակիական տաճարը)։ Տաճարը նախագծվել է Կենտրոնական կոմպոզիցիայի տեսքով՝ 25×25 մետր քառակուսի պլանում՝ խորանով և երեք ձևերով։ Տաճարի գլուխների բարձր պատուհանների միջև սավանները զարդարում էին Իոնիկ կիսագնդերը, գմբեթները կիսագնդաձև էին: Շինության ընդհանուր բարձրությունը (խաչի հետ միասին) 39 մետր է։ 1822 թվականի ամռանը ավարտվում է տաճարի զարդարումը: Տաճարի օծումը տեղի է ունեցել 1822 թվականի հուլիսի 25-ին[2]:
Ծանոթագրություններ
- ↑ Шумилкин С. М. Архитектура Макарьевской ярмарки, см. список источников.
- ↑ «Нижегородская ярмарка в XIX—XX вв. как хозяйственно-культурный комплекс. Культовый комплекс». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-06-ին. Վերցված է 2007-07-20-ին.
{{cite web}}: Unknown parameter|deadlink=ignored (|url-status=suggested) (օգնություն)